احیاگر معروف

ویدئو کلیپ «راه زینب» با موضوع عفاف و حجاب

مداح: حاج مهدی تدینی

دوباره عهد می بندند پیروان راه زینب با خون سرخ حسین و چادر سیاه زینب / کاخ ظلمت مگه دیده اشک چشمای ترش نه، جسمش از حسین جدا شد ولی چادر از سرش نه / هل من ناصر حسینو خوب زینب داده جوابش ، وقتی تو اوج مصائب، زینب بوده و حجابش / عفیفه النساء ، عقیله العرب ، شریکه الحسین ، یا زینب / توو سکوت شهر فتنه، نور خطبه هاش درخشید تا نشون بده توو ظلمت مثل خورشید میشه تابید / عاشقی تو اوج روضه درسی از زینب کبراست حتی سر رو نیزه دیدن ما رأیت الّا جمیلاست / راه ما راه حسینه راه ما ادامه داره تا که صبر زینبی هست کربلا ادامه داره / حماسه آفرین و حیدری نسب تمام فاطمه یا زینب / میشه یک تنه شفا داد همه ی دلای کورو، میشه با سرِ شکسته سرشکسته کرد عدو رو، میشه «لا سَیف» تو باشی گرچه این نثار مولاست آخه کار خطبه ی تو کار ذوالفقار مولاست / خورشید صبح حسین و نور چشمان اباالفضل در عمق کلام تو بود تیغ برّان اباالفضل / ای مادر وفا و خواهر ادب ، پیمبر حسین یا زینب

شعر و سبک: برادر حمید رمی

منبع:انصارکلیپ

این‌که ما ازدواج را صحنه‌ی تفاخر قرار بدهیم، غلط اندر غلط است

بعضیها ازدواج را که یک امر عاطفی و انسانی و وجدانی است، به صحنه‌ی تفاخر تبدیل می‌کنند. مثلاً می‌گویند که #جهیزیه‌ ی ما این‌چیزها را داشت؛ آیا جهیزیه‌ی دختر شما هم اینها را دارد؟! تفاخر و تنافس! این‌که ما این‌جا را صحنه‌ی تفاخر قرار بدهیم، غلط اندرغلط است. هم محیط ازدواج را آلوده‌ی به مادّیات می‌کند، هم این صحنه‌ی پاک و لطیف وجدانی را صحنه‌ی تفاخرها و تنافسها و زیاده‌رویها می‌کند، بعد هم این دختر و پسر از اول عادت می‌کنند که بایستی زندگی آنان بر تجمل و تشریفات بگذرد؛ چرا؟ بگذارید از اول به یک زندگی متوسط عادت کنند.
رهبر انقلاب؛ ۷۰/۰۴/۲۰

منبع:khamenei.ir

سلسله خاطرات چی شدچادری شدم

سلسله خاطرات چی شدچادری شدم

منبع:سایت چادری ها

حرفهای شنیدنی و شیرین خدا با بانوان

شماره ۱:

 

شماره ۲:

بقیه تصاویردرادامه مطلب

 

با خواندن فقط دو سوره ی اول قرآن، ایمان به خدا را آموختم

در سال ۲۰۱۱ در برنامه ای مشترک که برای جوانان ژاپن و آسیای جنوب شرقی برگزار می شد شرکت کردم و ۵۳ روز را با ۲۰۰ نفر از اهالی آسیا گذراندم.آنجا عمیقا تحت تاثیر اسلام قرار گرفتم.همچنان با همسرم که اهل مالزی بود و تعدادی ازدوستان مسلمانم نیز آشنا شدم.در سفری که به مالزی داشتم خیلی شگفت زده بودم که می دیدم مسلمانان در صلح و صفا با یکدیگر زندگی می کنند ,خیلی خوش شانس بودم که توانستم چهره واقعی آنها را بدون هیچ پیش داوری و تصورغلطی ببینم.

برای اینکه نمی خواستم از کسانی باشم که فقط برای ازدواج مسلمان می شوند,بعد از نامزد کردن با همسرم,فرصت را غنیمت شمرده و سعی کردم درطول سه ,چهارسال رفت و آمد به کوالالامپور فرهنگ اسلامی را تجربه کرده و بیشتر درمورد اسلام فرا بگیرم.

سال ۲۰۱۵ دوران سختی برایم بود.یک عمل جراحی داشتم که بهبود کاملش یک سال زمان نیاز داشت.از نظرروحی ویران شده بودم زیرا فکر می کردم بهترین زمان برای ازدواج از دست رفته است. اما همسرم به من گفت”چیزهایی را که داری قبول کن و یقین داشته باش که بهتر خواهی شد.تمام تلاشت را بکن و من هم هرکاری بتوانم برایت می کنم.”به خاطر این کلمات و حمایت های مداومش توانستم آن دوره سخت را پشت سر بگذارم .مطمئنم کلمات او از ایمانش نشات گرفته است.به همین دلیل قرآن خواندن را شروع کردم و غرق در شگفتی شدم چون با خواندن فقط دو سوره ی اول آن قرآن به من آموخت ایمان به خدا یعنی چه !

معتقدم هفتم نوامبر ۲۰۱۵ روز من بود.در جلسه سخنرانی یک مبلغ و عالم دینی ,با حضور ۱۲۰۰ شاهد شهادتین را بر زبانم جاری کردم.او به سوالاتم راجع به شیوه تعامل با افراد از مذاهب گوناگون در جامعه ژاپن پاسخ داد.پاسخ ایشان این بود:

“تا جایی که با فرموده های قرآن مخالفت نکنی ,هیچ مشکلی پیش نخواهد امد“.این جمله را با لبخند گرم و چشمانی روشن به من گفت.قویا معتقدم این جمله می تواند جوابی اساسی برای مشکلات مسلمانان در سراسر دنیا باشد.این آخرین سوال من پیش از مسلمان شدن بود و فکر میکنم همه چیز در آن نهفته است.بعد از شهادتین از این که جزیی از اسلام شدم و قلبم پاک شده بود احساس آسودگی خاطر عمیقی می کردم.آن روز اولین باری بود که بعد از عمل جراحی به تنهایی از خانه بیرون رفته بودم,اولین باری بود که خواهر نوراریسا مریم را ملاقات کردم که مرا به جلسه سخنرانی برد و اولین باری بود که پی بردم طیبعت مخلوق خداوند است.واقعا آن روز,روز من بود.

از خداوند و برادران و خواهرانی که شاهد شهادتین من بودند و از دوستان مسلمانم که الهام بخش من بوده و مرا به اسلام رهنمون کردند تشکر می کنم.اگرچه همسرم چون در مالزی بود نتوانست شاهد اسلام آوردن من باشد اما یقینا او شاهد زندگی من به عنوان یک مسلمان خواهد بود و ان شاالله تا بهشت باهم خواهیم ماند.


رهیافته

راهکارهای عملی برای تربیت پسران باغیرت

در سال های اخیر همزمان با دغدغه هایی که برای حجاب دختران به وجود آمده است، نگرانی هایی مبنی بر کمرنگ شدن غیرت مردان در جامعه اسلامی مان به وجود آمده است. وجود غیرت دینی در پسران، عاملی اساسی برای عفیف بودن و تشکیل زندگی مشترک است که در سعادت دنیا و آخرت آنان می تواند بسیار اثرگذار باشد. در حدیثی از رسول خدا صلوات الله علیه می خوانیم: هنگامی که زنی آرایش کرده و معطر از خانه خارج شود و شوهرش نیز به این کار راضی باشد به ازای هر قدمی که بر می دارد خانه ای در آتش برای شوهرش بنا می شود. (بحار الانوار،ج ۱۵۳،ص ۲۴۹/ جامع الاخبار، ص ۱۰۸) بدیهی است که ضعیف شدن حیا در زنان با سست شدن غیرت در مردان رابطه مستقیم دارد، از این رو توجه به تربیت پسران بر مبنای غیرت و مردانگی در کنار تربیت دختران با حیا، بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. در این اینفوگرافی سعی شده است، نکات و راهکارهای عملی برای تربیت پسران زیر ۷ سال بر مبنای غیرت مردانگی، به والدین ارائه شود.

الگوها ضدالگوها درعاشورا

گرایش به الگو و تأثیر پذیری از آن در امور مختلف زندگی فردی و اجتماعی‌، از جمله گرایش‌های فطری انسان است و فطرت کمال جوی انسان او را وا می‌دارد تا برای رسیدن به هدف و کمال از بهترین الگوها استفاده کند.اما نکته قابل توجه این است که الگو، چه کسی باشد؟در این جا به چند الگو مثبت و منفی عاشورا اشاره می کنیم:

منبع:سایت باحجاب

آنچه مادران برای هیئت رفتن باید بدانند

مادران بچه دار و مراسم عزاداری

 

خیلی از آنها به خاطر کودکانشان ترجیح می دهند در خانه بمانند، برخی دیگر دست در دست فرزندانشان به هیئت می روند و عده ای نیز دلشان می خواهد در این مراسم ها شرکت کنند ولی از برخوردهای اطرافیان نگران هستند. اگر شما نیز با چنین مسائلی مواجه هستید بهتر است به راهکارهای دکتر فروغ نیلچی زاده، استاد حوزه و دانشگاه و مشاور خانواده توجه کنید تا با استفاده از این روش ها بتوانید از برنامه های معنوی محرم امسال بهره ببرید.

 

ظرفیت کودک تان را بشناسید

 

مادران باید تا سن ۷ سالگی یعنی تا پایان سن سیادت فرزندان، برنامه شرکت در مراسم مذهبی ، خصوصا عزاداری را مطابق با اندازه تحمل و ظرفیت فرزند خود پیش بینی و تنظیم کنند. یعنی اگر فرزند شما بعد از حدود ۲۰دقیقه شروع به ابراز خستگی، سروصدا، بازیگوشی می کند، شما باید برای خود تعریف کنید که «من در این مراسم فقط برای ۲۰دقیقه حضور پیدا می کنم.» توجه داشته باشید که ظرفیت کودکان با ظرفیت ما خیلی متفاوت است؛ زود خسته می شوند و نیازهای عادی برای آنها پیش می آید.

 

 

 

وقتی می خواهید به هیئت بروید در کیف تان شکلات و خوراکی بگذارید تا اگر بچه ای در مراسم عزاداری گریه کرد از این طریق او را آرام کنید
دست به دست هم بدهید

در روزهای تاسوعا و عاشورا که مناسبت های ویژه است و دلتان می خواهد بیشتر در مراسم عزاداری شرکت کنید، بهتر است از بین افراد فامیل، خانواده یا همسایه یعنی آنها که بیشتر باهم ارتباط نزدیک دارید، تعاملی داشته باشید تا شرکت در عزاداری ها براساس این همراهی و همدلی برایتان آسان تر شود؛ مثلا چند همسایه ای که در کنار هم هستند و فرزندان کوچک دارند به صورت نوبتی بین خود برنامه ریزی کنند. هر دفعه یکی از این افراد مسئولیت سایر بچه ها را به همراه فرزند خود به عهده بگیرد و مابقی مادرها این امکان را داشته باشند که در مجالس شرکت کنند و این مسئله به صورت چرخشی ادامه پیدا کند. کسی که این کار را برعهده می گیرد به تعداد افرادی که به مراسم عزاداری رفته اند کارت معنوی اش شارژ می شود.

 

روضه خانوادگی برپا کنید

 

مادران باید در خانه مجلس عزاداری و روضه خوانی خانوادگی داشته باشند؛ یعنی مادر و بچه ها با هم مراسم روضه خوانی برگزار کنند به این صورت که تلویزیون و رادیو را خاموش کرده و جلسه روضه را گاهی اوقات در خانه برپا کنند. مادر برای این کار باید کتابی را متناسب با فهم و درک فرزندانش و مناسب با سن او؛ چه کودک و چه نوجوان تهیه کند و برای آنها از روی آن کتاب بخواند. گاهی اوقات اجازه دهد که بچه ها نیز بخوانند. در حقیقت اینگونه بچه ها فرصت پیدا می کنند که روی مراسم عاشورا اندیشه کنند.

 

پسرها را به عهده مردها بگذارید

 

برای حضور پسر بچه ها در مجالس زنانه به این نکته توجه کنید که اگر پسر بچه های ما کوچک هستند و تفاوت میان زن ها و مرد ها را به صورت جدی نمی دانند و دقتی روی آن ندارند حضورشان در مجالس عزاداری زنانه اشکالی ندارد. ولی این امکان را فراهم کنید که حتما پسربچه ها با پدر، عمو، دایی و یا با پدربزرگ های خود نیز در مجالس عزاداری حضور پیدا کنند و به نوعی حتما در مجالس مردانه نیز شرکت کنند و فقط همراه مادر نباشند.

 

بداخلاقی با بچه ها،خیانت به اهل بیت

 

درست است که پچ پچ های بچه ها و سروصدا و فعالیت آنها ممکن است مزاحم شما باشد و حال تان را تغییر دهد ولی با خودتان فکر کنید که ده ها سال دیگر شما نیستید اما این بچه ها وجود دارند و قرار است مجلس ذکر اهل بیت(ع) را حفظ کنند. مبادا با رفتارهای غیرمهربانانه به اهل بیت خیانت و کسی را با دل شکستگی از خیمه امام حسین(علیه السلام) بیرون کنید. شما باید ظرفیت بچه ها را با محبت کردن بالا ببرید. به خاطر خدا هوای بچه های کوچک را در مسجد و حسینیه ها و مجالس ذکر اهل بیت داشته باشید. وقتی می خواهید به هیئت بروید در کیفتان شکلات و خوراکی بگذارید تا اگر بچه ای در مراسم عزاداری گریه کرد از این طریق او را آرام کنید.

 

عکس یادگاری بگیرید

 

از بچه ها کمک بگیرید و در نمای خانه تان و در ورودی به سمت کوچه تغییر محرمی ایجاد کنید. بچه ها می توانند روی دوش شما بروند و پرچم نصب کنند. دختر یا پسر بودن مهم نیست؛ می توانید به دنبال دوختن یک لباس خاص که رنگ مشکی دارد،باشید یا سربند با اسامی خانواده امام حسین(علیه السلام) را برای آنها تهیه کنید. احترام گذاشتن به محرم را به آنها یاد بدهید. هر چقدر بتوانید مفاهیم ماه محرم را با بازی های کودکانه یا جنب و جوش گره بزنید به حس دینی بچه ها کمک می کنید.
درست کردن کاردستی با قسمت انتهایی بطری های نوشابه برای جا شمعی در دسته ها یا درست کردن پرچم و… که ایده های هنری است تا خرید طبل کوچک، زنجیر و سقاکردن بچه ها می تواند به شما کمک کند تا محرم ویژه ای برای آنها بسازید. همچنین از بچه ها در دسته های عزاداری عکس یادگاری بگیرید تا پایه انس و الفت آنها برای محرم های سال های بعد شود.

 

نذری با کمک بچه ها

 

شما می توانید با یک نذری کوچک مثلا کمک دسته جمعی اعضای خانواده برای درست کردن ساندویچ نان و پنیر و سبزی و یا سایرکمک های مشابه، زمینه خوبی برای ابراز وجود بچه ها فراهم کنید که به اعتماد به نفس و هویت یابی آنها کمک می کند. در خانه قانون جدید وضع کنید؛ مثلا استفاده از موسیقی شاد تا پایان دهه اول ممنوع است. این قانون را می توانید روی برگه بنویسید و در مکان های قابل دید نصب کنید اما دنبال تذکردادن و تنبیه کردن برای اجرا نکردن آن نباشید. از محرم برای شناسایی بعضی استعداد های فرزندانتان کمک بگیرید.مثلا کتاب نوحه ای به فرزندتان هدیه کنید، شاید صدای خوبی داشته باشد.
پچ پچ های بچه ها و سروصدا و فعالیت آنها ممکن است مزاحم شما باشد و حال تان را تغییر دهد. مبادا با رفتارهای غیرمهربانانه به اهل بیت خیانت و کسی را با دل شکستگی از خیمه امام حسین(ع) بیرون کنید. شما باید ظرفیت بچه ها را با محبت کردن بالا ببرید

 

سوالات محرمی

 

وقتی در هیئت هستید ممکن است کودکان از گریه شما ناراحت شوند و از شما بپرسند چرا گریه می کنید؟
در جواب به بچه ها بگویید که «آدم های بد، امام حسین (علیه السلام) را که خیلی مهربون بود، شهید کردند. حالا هرکی برای امام حسین(ع) گریه کنه خدا اون رو خیلی دوست داره و کلی ثواب می کنه» و حتی اگر لازم شد کمی بخندید تا بچه ها نگران نشوند.
سوالات نوجوانان و جوانان با کودکان خیلی فرق دارد. گاهی نوجوان یا جوان سوالاتی می پرسد که اگر عجولانه با آن برخورد شود، ممکن است به نظر شما بوی بی اعتقادی بدهد اما اینطور نیست؛ تفکر انتقادی و شبهه های شبکه های ماهواره و… امروز به مسائل جزئی دامن می زند تا افراد را از مسائل مهم غافل کند. پس در جواب این سوالات صبورباشید، از فرزندتان بخواهید هرچه خود می داند بگوید، اگر اطلاع داشتید جواب بدهید.دینی که با سوال و تحقیق به دست بیاید برای جوان و نوجوان ماندنی می شود.
بزرگ ترهایی که عزادار امام حسین(علیه السلام) هستید، تمرین صبر کنید تا به کوچک ترهای مجلس امام حسین(علیه السلام) سخت نگذرد. مبادا که در مجلس امام حسین(علیه السلام) با بچه ها بداخلاقی کنید.

 

چطور فرزندان را با محبت امام حسین(علیه السلام) آشنا کنیم؟

 

سهم شما در انتقال نسل به نسل فرهنگ عاشورا به خانواده تان چیست و چطور می خواهید محبت امام حسین(علیه السلام ) را به خانواده تان منتقل کنید؟ محبتی که به دنبال آن محبت ،خیلی از چیز های خوب دیگر هم می آید.
هر خانواده ای به تناسب سن فرزندان خود، می توانند به دنبال پرورش حس دینی یا باور دینی باشند. برای یاد دادن هر آموزه دینی اگر در کنار معرفت، شور و محبت هم باشد می توانید به ماندگاری تربیت تان امیدوار باشید.

 

 

همشهری دو – زهرا کریمی/ همشهری – فاطمه محمدصالحی

ویژه نامه زنان در عاشورا

باذکر یا زینب (س) وارد شوید

منبع:سایت راسخون

رابطه بی‌حجابی با کفران نعمت چیست؟

به گزارش فرهنگ نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر استاد شیخ حسین انصاریان، با توجه به سؤالات مکرر مخاطبان درباره استنادات سخنان استاد انصاریان در سخنرانی خود پیرامون ارتباط گناهان و زوال نعمت‌ها و ایجاد گرفتاری‌ها به نکات زیر اشاره می‌شود:

معنای گناه

در اسلام گناه یعنی هر کاری که برخلاف فرمان خداوند متعال باشد گناه هر چند کوچک باشد چون نافرمانی خداست بزرگ است چنانکه رسول اکرم(ص) در سخنی به ابوذر فرمودند: «لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِیئَةِ وَلَکِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَیْتَ».

اى ابوذر، به کوچکى گناه نگاه نکن، بلکه به بزرگى و عظمت خداوندى نگاه کن که با گناه، از فرمانش سرپیچى مى‌کنى.

اقسام گناه:

عالمان دین و مربیان اخلاق گناهان را بر دو گونه تقسیم کرده‌اند:

الف: گناهان کبیره «بزرگ»/ ب: گناهان صغیره «کوچک»

این تقسیم‌بندی از قرآن و روایات سرچشمه گرفته است. آیه 31 سوره نسا می‌فرماید: «إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئٰاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَرِیماً»؛ اگر از گناهان بزرگی که از آنها نهی می‌شوید دوری کنید، گناهان کوچکتان را از شما محو می‌کنیم، و شما را به جایگاهی ارزشمند و نیکو وارد می‌کنیم.

در مواردی گناه صغیره به کبیره تبدیل می‌شود که عبارتند از:

الف: اصرار بر گناه صغیره: گناه صغیره مانند نخ نازکی و باریکی است که اگر تکرار شود طناب و ریسمان ضحیم و کلفتی می‌شود که پاره کردنش مشکل است. امام باقر(ع) در شرح آیه: «وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلىٰ مٰا فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ»، فرمودند: اصرار عبارت از این است که کسی گناهی کند و از خدا آمرزش نخواهد و در فکر توبه نباشد.

همچنین امام صادق(ع) فرمودند: «لَا صَغِیرَ مَعَ الْإِصْرَار»؛ هیچ گناهى با تکرار و اصرار، کوچک نیست.

ب: کوچک شمردن گناه: امیر مومنان علی(ع) می‌فرماید: «أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ»؛ بدترین گناهان، گناهى است که گنهکار، آن را کوچک بشمارد.

ج: اظهار خوشحالی هنگام گناه: امیر مومنان(ع) فرمودند: «شر الاشرار من تبهج بالشر»؛ بدترین بدها کسی است که به انجام بدى خوشحال شود.

د: تجاهر به گناه: آشکار نمودن گناه نیز گناه صغیره را تبدیل به گناه کبیره می‌کند و این به جهت آن است که علنی کردن گناه حاکی از جرأت و بی‌باکی بیشتر گنهکار است که موجب آلوده کردن جامعه و عادی نمودن گناه می‌شود.

امیر مومنان(ع) فرمودند: «ایاک و المهاجرة بالفجور فانه من اشد المآثم»؛ از آشکار نمودن گناهان بپرهیز که آن از سخت‌ترین گناهان است. نکته مهم این است که برخی از گناهان زمینه سازان گناهان متعدد مثل بدحجابی که در ابتدای امر گناه صغیره است اما با اصرار و استمرارش به کبیره تبدیل می‌شود و علاوه موجب پیدایش گناهان کبیره می‌شود زیرا زمینه‌های گناه در وجود انسان عبارتند از غرایز و قلب و فکر و اندیشه است. بی‌حجابی و بی‌مبالاتی در پوشش زنان غریزه جنسی را تحریک و فکر و اندیشه گناه را پرورش می‌دهد و فحشا و ولنگاری به همراه دارد که بر هیچ عاقلی قابل تردید و انکار نیست.

سؤالی که باقی می‌ماند این است که:

آیا کسانی که با تساهل و تسامح با موضوع بی حجابی و بد حجابی بر خورد می‌کنند و آن را سهل و آسان می‌پندارند فکر نمی‌کنند که به تشویق گنهکار می‌پردازند.

رسول اکرم(ص) فرمودند: «إذا مُدِحَ الفاجِرُ اهتَزَّ العَرشُ و غَضِبَ الرَّبُّ»؛‌ هرگاه بدکار ستوده شود، عرش بلرزد و پروردگار به خشم آید. و در سخنی دیگر پیامبر(ص) فرمودند: «حْثُوا فِی وُجُوهِ الْمَدَّاحِینَ التُّرَابَ»؛ به صورت آنها که از گناهکاران مدح و تمجید می‌کنند خاک بپاشید.

آیا هنوز جایی بر دفاع از بدحجابی و بی حجابی باقی می‌ماند. بدتر از گناه توجیه گناه و دلیل تراشی بر گناه است زیرا توجیه گناه یک نوع کلاهبرداری دینی است. خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «بَلِ اَلْإِنْسٰانُ عَلىٰ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ»؛ بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست. «وَ لَوْ أَلْقىٰ مَعٰاذِیرَهُ»؛ و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه‌ها بتراشد.

آثار و پیامدهای گناه از نظر آیات وروایات:

از اموری که قابل تردید نیست و از مسلمات دین و علم و تجربه است که کردار انسان چه نیک و چه بد دارای پیامد در دنیا و آخرت است و مانند بذری است که کاشته می‌شود و ثمره می‌دهد. این جهان کوه است و فعل ما ندا/ سوی ما آید نداها از صدا. و به عبارت دیگر هر عملی دارای عکس‌العمل و هر کنشی دارای واکنش است و مکافات عمل هم در دنیا وجود دارد و هم در آخرت با این تفاوت که مکافات عمل در دنیا در مقایسه با آخرت کمتر است.

اثر طاعت و بندگی و تقوا و پرهیزگاری نزول برکت آسمانی می‌شود چنانکه قرآن می‌فرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»؛ ونیز توبه و استغفار سبب ریزش رحمت الهی می‌شود. چنانکه می‌فرماید: «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا* یُرْسِلِ السَّمَآءَ عَلَیْکُم مّدْرَارًا». و ازطرفی گناه موجب نزول عذاب و قطع رحمت وبرکات الهی می‌شود.

«فَأَنْزَلْنٰا عَلَى اَلَّذِینَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ اَلسَّمٰاءِ بِمٰا کٰانُوا یَفْسُقُونَ»؛ ما هم بر ستمکاران به سبب آنکه همواره نافرمانی می‌کردند، عذابی از آسمان فرود آوردیم. و در آیه 49 سوره مائده می‌خوانیم:

«فَاعْلَمْ أَنَّمٰا یُرِیدُ اَللّٰهُ أَنْ یُصِیبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ کَثِیراً مِنَ اَلنّٰاسِ لَفٰاسِقُونَ»؛ بدان که خدا می‌خواهد آنان را به سبب پاره‌ای از گناهانشان مجازات کند؛ و مسلماً بسیاری از مردم فاسق‌اند. و در آیه هفتم سوره انعام هلاکت قومی را به سبب گناهانشان بیان می‌کند: «فَأَهْلَکْنٰاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنٰا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِینَ»؛ پس آنان را به کیفر گناهانشان هلاک کردیم، و بعد از آنان اقوامی دیگر را پدید آوردیم.

«فَأَخَذْنٰاهُمْ بِمٰا کٰانُوا یَکْسِبُونَ»؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می‌شدند [به عذابی سخت] گرفتیم. «وَ مٰا أَصٰابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِمٰا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ»؛ و هر آسیبی به شما رسد به سبب اعمالی است که مرتکب شده اید، و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی‌گذرد.

از دیدگاه احادیث اهل بیت هر گونه نکبت و بلا اعم از روحی و جسمی از گناه سرچشمه می‌گیرد. امام باقر(ع) فرمودند: «ما من نکبةٍ تصیب العبد الّا بذنبٍ»؛ هیچ گرفتاری ای به بنده نمی رسد، مگر به سبب گناه. امیر مومنان(ع) فرمودند: «مَا جَفَّتِ الدُّموعُ إلّا لِقَسوَةِ القُلوب وَ ما قَسَتِ القُلوبُ إلّا لِکَثرَةِ الذُّنوب»؛ چشم‌ها خشک نمی‌شود مگر به خاطر قساوت قلب و دلها قساوت پیدا نمی‌کند مگر به سبب زیادی گناه. امام صادق(ع) سلب نعمت را نتیجه گناه می‌داند و می‌فرمایند:

«اِنَّ اللهَ عَزَّ وَجلَّ قَضی قَضاءً حتماً لاینعُمُ عَلی العبدِ بِنِعمَهٍ لِیَسلُبَها اِیّاها حتّی یَحدثُ العَبدُ ذَنباً یَستحقُّ بِذلکَ النٍّقمهِ». حکم حتمی و تخلف ناپذیر خداوند آن است که نعمتی را که به بنده اش داده است، نگیرد مگر آن که قبلاً بنده گناهی مرتکب شده باشد.

با بررسی آیات و روایات برخی از عواقب گناه عبارتند از: قطع باران، ویرانی خانه، بلاهای بی‌سابقه، پرده دری و رسوایی، کوتاهی عمر، زلزله، فقر عمومی، اندوه، بیماری، خشم و لعن الهی و....

گناه موجب غضب الهی می‌شود و قطع باران به همراه دارد. رسول خدا(ص) فرمودند: وقتی خداوند بر امتی غضب کند و عذاب بر آنان نفرستد نرخ‌ها گران می‌شود عمر‌ها کوتاه می‌شود و تجار سود نمی‌برند نهر‌ها پر نمی‌شود و باران از مردم قطع می‌شود.

امام باقر(ع) در اصول کافی جلد سوم در ضمن حدیثی می‌فرماید: هیچ سالی کم باران‌تر از سال دیگر نیست ولی خدا باران را به جایی که خواهد می‌فرستد چون مردمی مرتکب گناهان شوند خدای عزو جل بارانی را که در آن سال برای آنها مقدر فرموده است از آنها بر می‌گرداند و به مناطق دیگر فرستد.

در روایات اسلامی نیز بعضی از گناهان مثل ارتباط نامشروع را عامل قطع رزق معرفی می‌کند. رسول خدا(ص) می‌فرماید: «فِی الزِّنَا سِتّ خِصَالِ ثَلاَثٌ مِنْهَا فِی الدُّنْیَا وَثَلاَثٌ فِی الْآخِرَةِ فَاَمَّا الَّتِی فِی الدُّنْیَا فَیَذْهَبُ بِالْبَهَاء وَیُعَجِّلُ الْفَنَاء وَیَنْقَطِعُ الرِّزْقَ». امام صادق(ع) می‌فرماید: «اَلذُّنوبُ التّی تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا»؛ از جمله گناهانی که جلوی روزی را می‌گیرد زناست.

یکی از پیش زمینه‌های رواج روابط نامشروع عبارت از بی‌بند و باری و بی‌حجابی و بدحجابی است. که به دنبالش هرزه نگاهی و تحریک غریزه جنسی است. از عوامل دیگر سلب نعمت عبارت از کفران نعمت و گناه ناسپاسی است. قرآن کریم، ناسپاسی را موجب شدت عذاب معرفی می‌کند: {ولئن کفرتم إن عذابی لشدید}، و شکران نعمت را موجب ازدیاد آن میداند. {لئن شکرتم لأزیدنکم}.

امام سجاد(ع) درباره ناسپاسی می‌فرماید: کفران نعمت و ترک شکر، نعمت‌های الهی را تغییر می‌دهد. و توجه به این نکته مهم است که از مصادیق کفران نعمت این است که به وسیله نعمت مرتکب معصیت شود چنانکه امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: «مَنِ اسْتَعَانَ بِالنِّعْمَةِ عَلَی الْمَعْصِیَةِ فَهُوَ الْکَفُورُ»؛ کسی که با نعمت خدا گناه می‌کند، کفران نعمت و ناسپاسی می‌کند.

سؤال این است که آیا زیبایی و جمال که در زنان است نعمت نیست؟! آیا به وسیله این زیبایی سبب انحراف جوانان را فراهم کردن گناه نیست و آیا این گناه طبق کلام امیرمؤمنان(ع) کفران نعمت نیست. اگر موی سر و جمال و زیبایی برای زنان نعمت است که قطعاً چنین هست، بی حجابی مصداق کفران چنین نعمتی است که امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: مبغوض‌ترین مردم نزد خدا مردمی هستند که با استفاده نامشروع از نعمت‌های خدا، کفران نعمت و ناسپاسی می‌کنند.

جای تعجب است که برای عده‌ای قابل باور نیست که بی‌حجابی و بی‌بندوباری زمینه‌ساز گناهان و انحرافات فراوانی است که بر هیچ عاقل و خردمندی جای انکار و تردید باقی نمی‌گذارد.

نکته:

گاهی برای عده‌ای این سؤال مطرح است که چرا در بلاد کفر که بی‌حجابی و گناهان دیگر رواج دارد عذابی نازل نمی‌شود و در فراوانی نعمت هستند؟ پاسخ این سؤال در آیات و روایات بیان شده است.

در آیات سوره اعراف خداوند می‌فرماید: «وَ اَلَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیٰاتِنٰا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لاٰ یَعْلَمُونَ»؛ و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمی دانند [به ورطه سقوط و هلاکت می‌کشانیم تا عاقبت به عذاب دنیا و آخرت دچار شوند.]

و در سوره قلم می‌فرماید: «فَذَرْنِی وَ مَنْ یُکَذِّبُ بِهٰذَا اَلْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لاٰ یَعْلَمُونَ»؛ پس مرا با کسانی که این قرآن را انکار می‌کنند واگذار، به زودی ما آنان را به تدریج از آن جا که نمی دانند [به سوی عذاب] می‌کشانیم. امام صادق(ع) در ذیل آیه استدراج فرمودند: منظور از این آیه بنده گنهکاری است که پس از انجام گناه خداوند او را مشمول نعمتی قرار می‌دهد ولی او نعمت را به حساب خوبی خودش گذاشته و از استغفار در برابر گناه غافلش می‌سازد.

امام حسین(ع) فرمودند: استدراج از خداوند سبحان آن است که نعمت بنده را فراوان کند و توفیق شکر را از او سلب نماید. از مجموع آیات و روایات چنین بدست می‌آید که خداوند گناهکاران و طغیان گران را طبق یک سنت فورا گرفتار مجازات نمی‌کند بلکه درهای نعمت را به روی آنان می‌گشاید و هرچه طغیان بیشتر شود نعمت هم افزونی می‌یابد. که در این صورت دو حالت دارد:

الف: متنبه می‌شوند که مصداق هدایت الهی است.

ب: بر غرور و معاصی آنان افزوده می‌شود که مضمون استدراج و سیر و حرکت تدریجی به سوی عذاب و مجازات دردناکتر و شدیدتر است. سنت استدراج منحصر به عصر و نسل و قوم خاصی نیست و همه عصرها و نسل‌ها را دربر می‌گیرد.