سنگی که بعد از ۱۳ هزار سال به پایان جهنم رسید!

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله):
روزی جبرئیل امین برای ادای وحی به نزد من آمد.
هنوز تمامش را نخوانده بود که ناگهان آوازی سخت و صدایی هولناک به گوش رسید؛ به گونه ای که چهره فرشته وحی تغییر کرد.
پرسیدم این چه صدایی بود؟
گفت:ای پیامبر! خدای تبارک و تعالی در دوزخ چاهی قرار داده،سنگ سیاهی در آن انداختند،اکنون بعد از سیزده هزار سال آن سنگ به ته چاه رسید.
پرسیدم:آن چاه جایگاه چه کسانی است؟
گفت:
« جایگاه بی نمازان و شرابخواران»
[اسرار الصلاه شیخ عبدالحسین تهرانی؛ صفحه : ۳۱]

منبع:گناه شناسی

نفوذ بهائیت در مهدکودک‌‌ها 

به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج، اگر اعتقاد به مهدویت و امامت امام زمان (عج) واقعیت نداشت، هیچ وقت دشمنان «تزییف» نمی‌کردند (اصطلاحاً به معنای ناخالص کردن مسکوک است). فرض کنید امروز کسی که می‌خواهد پول جعل کند از یک واقعیتی تزییف می‌کند به طور مثال اسکناس هزار و 500 تومانی چاپ نمی‌کند چرا که چنین اسکناسی نداریم. ممکن است 2 هزار تومانی یا هزار تومانی چاپ کند. بنابراین مدعیان مهدوی در طول تاریخ، خود حکایت از واقعیت این عقیده دارد.

زورو یه امام زمان؟!

متاسفانه دوباره شاهدیم، بهائیت تازگی‌‌ها فعالیت گسترده‌‌ای علیه دین خصوصا مهدویت شروع کرده‌‌اند و در راس سیاست‌‌های خودشان، کودکان و نوجوانان و جوانان را هدف قرار داده‌‌اند. یکی از این سیاست‌‌های خبیثانه را، در برخی مهدکودک‌‌ها شاهدیم، که چنین مهدکودک‌‌هایی با هدف خاصی، تاسیس شده تا بتوانند تفکرات خودشان را به بچه‌‌های معصوم شیعی القا کنند که به یک نمونه آن اشاره می‌‌کنم؛ در برخی از همین مهدکودک‌‌ها، بچه‌‌ها را از صبح ساعت 8 تا ساعت 12 جمع کرده و گرسنه نگه می‌‌دارند و بربچه‌‌های معصوم القا می‌‌کنند که الان قراره امام زمان برای شما غذا بیاورد بچه‌‌ها منتظرن تاساعت 12 کی امام زمان می‌‌آید ؟؟ خدایا از گرسنگی مردیم ... ساعت 12 لباس زورو را برتن کودکی می‌‌کنند و در دست آن غذا و کیک و میوه می‌‌دهند تا دربین بچه‌‌ها پخش کند؛ بعد ادعا می‌‌کنند: بچه‌‌ها امام زمان نیاورد اما زورو به شما غذا آورد ...

با این حال بچه چه تصوری بر امام زمان پیدا می‌‌کند؟ نوع نگرش یک کودک معصوم برامام زمان عج چگونه شکل می‌‌گیرد؟!

نفوذ بهائیت در مهدکودک‌‌ها

چند مدت پیش پ شاهد بودیم که در برخی مهدکودک‌‌ها با برگزاری کلاس‌‌های حرکات موزون و نوازندگی، سروصدای زیادی به پا کرد و کار به جایی رسید که رییس وقت هم نتوانست منکر قضیه شود و نهایتا عذرخواهی کرد؛ پس از فروکش کردن تب رقص و نوازندگی، جناب ولی الله نصر، تعهد کردند که در همه مهدکودکها موازین اسلامی، مراعات خواهدشد. اما مدتی نگذشت افرادی که در این حوزه دغدغه داشتند و بارها انتقادات خودشان را، بر گوش مسئولین رسانده بودند این بار از مطلب خطرناکی خبر دادند که بیانگر فعالیت برخی دست اندرکاران فرقه‌‌ها و نهله‌‌های فکری (بهاییت، وهابیت و...) در برخی مهدکودک‌‌ها بود که با نفوذ (باواسطه یا بی واسطه) درصدد نفوذ به اذهان بچه‌‌های پاک بودند تا بتوانند در آینده بهره برداری‌‌های لازم را از این افراد به نفع تشکیلات خود داشته باشند و به نوعی به دنبال نفوذ در دین اسلام هستند.

یقینا جایگاه و اهمیت مهدهای کودک بسیار مهم است چرا که شاکله شخصیتی افراد تا هفت سالگی شکل می‌‌گیرد. بیشتر کشورهای توسعه یافته نیز اهمیت خوبی به ساختار مهدهای کودک خود می‌‌دهند.

هزینه گزاف مهدکودک‌‌های قرآنی بر جولان مراکز منحرف دامن می‌‌زند

از طرفی مهدکودک‌‌های قرآنی با اینکه یکی از نمونه های موفق مراکز تربیت سالم کودکان است اما متاسفانه قیمت هر سال، در چنین مهدکودک‌‌ها، آنچنان بالا و هنگفت است که یقینا هرخانواده‌ای عهده دار آن نمی‌‌تواند باشد. از طرفی همین مهدکودک‌‌ها، که مروج سیاست‌‌های بیت العدل هستند جلوه‌‌ای زیبا و قیمتی ارزان داشته و این امر موجب شده، اکثر خانواده‌‌ها را برخود جذب کنند.

مسئولین ما آینده نسل‌‌ها را جدی نمی‌‌گیرند

متاسفانه مسئولین ما، روی نسل‌‌های آینده نه تنها سرمایه‌‌ای نگذاشته‌‌اند، حتی جدی هم نمی‌‌گیرند که اگر چنین پیش برود تبعات آن، خسارت‌‌های زیادی در آینده نه چندان دور،خواهد داشت.

مسئولین ما وظیفه دارند با جدی گرفتن این معظل اجتماعی و ضددینی، دوباره صلاحیت مدیران و فعالان فرهنگی در مهدکودک‌‌ها را، بررسی کنند.
چند، مدت پیش دادستان محترم، کل کشور در مصاحبه‌‌ای بیان کرد: تعدادی از عناصر فرقه ضاله بهاییت در مهدکودک های بم،کرمان، تهران و ....بعد از 9 ماه کار اطلاعاتی توسط سربازان گمنام امام زمان (عج)دستگیرشدند. که این افراد در پوشش کارهای آموزشی و فرهنگی و حتی بانشر قصه‌‌های کودکانه، در برخی مهدکودک‌‌ها سعی داشتند در ذهن کودکان نفوذ کنند اما متاسفانه این هشدار، آنچنان مسئولین ما را بیدار نکرد.

و یا چندین بار از این نفوذ دشمن، مقام معظم رهبری هم، دغدغه های خود را اظهار و بر مسئولین هشدارهای لازم را داده اند که نمونه آن را در سال گذشته در دیدار اعضای هیئت دولت شاهد بودیم، که مقام معظم رهبری، بعد از این که به نفوذ و حضور دشمن در عرصه فرهنگی مطالبی ایراد فرمودند بعد صراحتا، از مهدکودک ها به عنوان یکی از رخنه های دشمن یاد کردند و بر دولتمردان ما هشدار دادند. اما متاسفانه باز هم، ازسوی دولتمردان ما، عملکردی که درجامعه، قابل لمس باشد دیده نشد....

چه کسانی به وظایف خود در این حوزه عمل نکرده‌اند؟ و اصولا راهکار پایان دادن به موج فزاینده نگرانی‌های اجتماعی در مسیر تربیت کودکان در فضای خارج از خانه به عهده‌‌ی کیست؟ چرا در امر مهم تربیت کودکان تاکنون «هیچ» برنامه مدونی از طرف دولت ارائه نداده شده و اتفاقاً به واسطه این سهل انگاری عظیم راه را برای نفوذ دشمن هموار نیز ساخته است؟

از طرفی سوال بنده این است از زمانی که (سال 1382) معاونت اجتماعی سازمان بهزیستی به واسطه یک شرکت خصوصی، شبکه‌ای از مهدهای کودک ایرانی را به صورت الکترونیکی به یکدیگر متصل نمود و در همین شبکه که جزوات آموزشی ارائه می شود، و از طرفی همین شبکه را درسال 1388 به سازمان یونسکو ارائه دادند و این سازمان بین اللملی هم با آغوش باز استقبال و حمایت کرد، مگر آقایان نمی دانستند که این سازمان و مجموعه NGO‌های وابسته به یونسکو و یونیسف در ایران موظف به تلاش برای نهادینه ساختن فرهنگ ایرانی و اسلامی میان کودکان ایرانی نیستند و برای برگزیدگان سیستم مطبوع خود در امر روانشناسی کودک همچون فروید، روسو، مونته سوری، پیاژه و دیگران به تبلیغ می‌پردازند؟

حالا از طرفی هم، با نفوذ دشمن خون آشامی امثال بهائیت و ... این کودکان معصوم چه فردایی دارند؟؟ اگر رویه حاضر به قوت خود ادامه داشته باشد، نظام سازی گسترده ای با روش و منش غرب آن هم به صورت بسیار آرام و بی سر و صدا رخ می دهد که صدا و اثرش سال های نه چندان دور با ظهور و حضور جوانانی غریب با اندیشه ها و اصول انقلاب اسلامی، خودش را نشان می دهد.

در انتخاب مهدکودک فرزندانمان حساس باشیم

ان شاءالله مسئولین ما روز قیامت، بر عملکرد خودشان پاسخگو خواهندشد اما حداقل ما خودمان در انتخاب مهدکودک و در تربیت فرزندان عزیزمان حساسیت های لازم را داشته باشیم تاخدای ناکرده فردای کودکان خود را تباه نسازیم.

منبع:پایگاه اینترنتی بسیج

مستند «سالک شیدا» درباره شهید همدانی

این مستند به تهیه کنندگی محسن فرجی و کارگردانی مرتضی یعقوبی به ابعاد فرهنگی زندگی با برکت شهید مدافع حرم سردار سرلشکر پاسدارحاج حسین همدانی می پردازد و نگاه جدیدی به حمایت ها و ابعاد فرهنگی و هنری شهید همدانی دارد.

این مستند براساس طرحی از مسعود زمانی و با همکاری ویژه خانواده محترم آن شهید بزرگوار بالاخص آقا وهب همدانی (فرزند ارشد شهید همدانی)و حمایت های اهالی سینما تولید شده است.

مستند " سالک شیدا " کاری از بنیاد فرهنگی هنری شهید همت است.

منبع:انصارکلیپ

امر به معروف در سخنان امام حسین در منا

...این روایت از دو قسمت تشکیل یافته: قسمت اول روایتى است از حضرت سید الشهدا (ع)، که از امیر المؤمنین على ابن ابی طالب (ع) نقل فرموده، درباره «امر به معروف و نهى از منکر». و قسمت دوم نطق حضرت سید الشهداست درباره «ولایت فقیه» و وظایفى که فقها در مورد مبارزه با ظلمه و دستگاه دولتى جائر به منظور تشکیل حکومت اسلامى و اجراى احکام دارند. این نطق مشهور را در منى‏ ایراد، و در آن علت جهاد داخلى خود را بر ضد دولت جائر اموى تشریح فرموده است. از این روایت دو مطلب مهم به دست مى‏ آید: یکى «ولایت فقیه» و دیگرى اینکه فقها باید با جهاد خود و با امر به معروف و نهى از منکر حکام جائر را رسوا و متزلزل و مردم را بیدار گردانند تا نهضت عمومى مسلمانان بیدار حکومت جائر را سرنگون و حکومت اسلامى را برقرار سازد. اینک روایت:
«اى مردم، از پندى که خدا به دوستدارانش به صورت بدگویى از «احبار» داده عبرت بگیرید؛ آنجا که مى‏ فرماید: «چرا نباید علماى دینى و احبار از گفتار گناهکارانه آنان (یعنى یهود) و حرامخوارى آنان جلوگیرى کنند. راستى آنچه انجام مى ‏داده و به وجود مى‏ آورده ‏اند چه بد بوده است». و مى‏ فرماید: «آن عده از بنى اسرائیل که کفر ورزیدند لعنت شدند». تا آنجا که مى‏ فرماید: «راستى که آنچه انجام مى‏ داده ‏اند چه بد بوده است». در حقیقت، خدا آن را از این جهت برایشان عیب مى‏ شمارد و مایه ملامت مى ‏سازد که آنان با چشم خود مى‏ دیدند که ستمکاران به زشتکارى و فساد پرداخته ‏اند، و باز منعشان نمى‏ کردند، به خاطر عشقى که به دریافتهاى خود از آنان داشتند؛ و نیز به خاطر ترسى که از آزار و تعقیب آنان به دل راه مى‏ دادند. در حالى که خدا مى‏ فرماید: «از مردم نترسید؛ و از من بترسید». و مى‏ فرماید: «مردان مؤمن دوستدار و رهبر و عهده ‏دار یکدیگرند. همدیگر را امر به معروف و نهى از منکر مى‏ کنند». (مى‏ بینیم که در این آیه در شمردن صفات مؤمنان، صفاتى که مظهر دوستدارى و عهده دارى و رهبرى متقابل مؤمنان است)، خدا از امر به معروف و نهى از منکر شروع مى‏ کند، و نخست این را واجب مى‏ شمارد زیرا مى‏ داند که اگر امر به معروف و نهى از منکر انجام بگیرد و در جامعه برقرار شود، همه واجبات، از آسان گرفته تا مشکل، همگى برقرار خواهد شد. و آن بدین سبب است که امر به معروف و نهى از منکر عبارت است از دعوت به اسلام؛ (یعنى جهاد اعتقادى خارجى) به اضافه بازگرداندن حقوق ستمدیدگان به ایشان؛ و مخالفت و مبارزه با ستمگران (داخلى)؛ و کوشش براى اینکه ثروتهاى عمومى و درآمد جنگى طبق قانون عادلانه اسلام توزیع شود، و صدقات (زکات و همه مالیاتهاى الزامى یا داوطلبانه) از موارد صحیح و واجب آن جمع ‏آورى و گرفته شود، و هم در موارد شرعى و صحیح آن به مصرف برسد.
علاوه بر آنچه گفتم، شما اى گروه، اى گروهى که به علم و عالم بودن شهرت دارید و از شما به نیکى یاد مى‏ شود و به خیرخواهى و اندرزگویى و راهنمایى در جامعه معروف شده اید و به خاطر خدا در دل مردم شکوه و مهابت پیدا کرده ‏اید به طورى که مرد مقتدر از شما بیم دارد و ناتوان به تکریم شما بر مى‏ خیزد و آن کس که هیچ برترى بر او ندارید و نه قدرتى بر او دارید شما را بر خود برترى داده است و نعمتهاى خویش را از خود دریغ داشته به شما ارزانى مى‏ دارد، در موارد حوایج (یا سهمیه مردم از خزانه عمومى) وقتى به مردم پرداخت نمى‏ شود وساطت مى ‏کنید، و در راه با شکوه و مهابت پادشاهان و بزرگوارى بزرگان قدم بر مى‏ دارید، آیا همه این احترامات و قدرتهاى‏ معنوى را از این جهت به دست نیاورده ‏اید که به شما امید مى‏رود که به اجراى قانون خدا کمر ببندید؟ گرچه در مورد بیشتر قوانین خدا کوتاه آمده ‏اید؛ بیشتر حقوق الهى را که به عهده دارید فرو گذاشته ‏اید. مثلًا حق ملت را خوار و فرو گذاشته ‏اید؛ حق افراد ناتوان و بى‏ قدرت را ضایع کرده ‏اید؛ اما در همان حال به دنبال آنچه حق خویش مى ‏پندارید برخاسته ‏اید. نه پولى خرج کرده ‏اید؛ و نه جان را در راه آنکه آن را آفریده به خطر انداخته ‏اید؛ و نه با قبیله و گروهى به خاطر خدا در افتاده ‏اید. شما آرزو دارید و حق خود مى‏ دانید که بهشتش و همنشینى پیامبرانش و ایمنى از عذابش را به شما ارزانى دارد؛ من، اى کسانى که چنین انتظاراتى از خدا دارید، از این بیمناکم که نکبت خشمش بر شما فرو افتد؛ زیرا در سایه عظمت و عزت خدا به منزلتى بلند رسیده ‏اید، ولى خداشناسانى را که ناشر خداشناسى هستند احترام نمى‏ کنید؛ حال آنکه شما به خاطر خدا در میان بندگانش مورد احترامید. و نیز از آن جهت بر شما بیمناکم که به چشم خود مى‏ بینید تعهداتى که در برابر خدا شده گسسته و زیر پا نهاده شده است، اما نگران نمى‏ شوید؛ در حالى که به خاطر پاره‏ اى از تعهدات پدرانتان نگران و پریشان مى‏ شوید؛ اینک تعهداتى که در برابر پیامبر انجام گرفته مورد بى ‏اعتنایى است؛ نابینایان، لالها، و زمینگیران ناتوان، در همه شهرها بى‏ سرپرست مانده‏ اند، و بر آنها ترحم نمى‏ شود. و نه مطابق شأن و منزلتتان کار مى ‏کنید؛ و نه به کسى که چنین کارى بکند و در ارتقاى شأن شما بکوشد اعتنا یا کمک مى‏ کنید. با چرب زبانى و چاپلوسى و سازش با ستمکاران، خود را در برابر قدرت ستمکاران حاکم ایمن مى‏ گردانید. تمام اینها دستورهایى است که خدا به صورت نهى، یا همدیگر را نهى کردن و بازداشتن، داده و شما از آنها غفلت مى‏ ورزید. مصیبت شما از مصایب همه مردم سهمگینتر است؛ زیرا منزلت و مقام علمایى را از شما بازگرفته ‏اند اگر مى‏ دانستید. چون در حقیقت، جریان ادارى کشور و صدور احکام قضایى و تصویب برنامه‏ هاى کشور باید به دست دانشمندان روحانى، که امین حقوق الهى و داناى حلال و حرامند، سپرده شده باشد. اما اینک مقامتان را از شما بازگرفته و ربوده ‏اند. و اینکه چنین مقامى را از دست داده ‏اید، هیچ علتى ندارد جز اینکه از دور محور حق (قانون اسلام و حکم خدا) پراکنده ‏اید؛ و درباره سنت، پس از اینکه دلایل روشن بر حقیقت و کیفیت آن وجود دارد، اختلاف پیدا کرده ‏اید. شما اگر مردانى بودید که بر شکنجه و ناراحتى شکیبا بودید و در راه خدا حاضر به تحمل ناگوارى مى‏ شدید، مقررات براى تصویب پیش ما آورده مى ‏شد؛ و به دست شما صادر مى ‏شد؛ و مرجع کارها بودید. اما شما به ستمکاران مجال دادید تا این مقام را از شما بستانند؛ و گذاشتید حکومتى که قانوناً مقید به شرع است به دست ایشان بیفتد، تا بر اساس پوسیده حدس و گمان به حکومت پردازند؛ و طریقه خودکامگى و اقناع شهوت را پیشه سازند. مایه تسلط آنان بر حکومت، فرار شما از کشته شدن بود، و دلبستگى ‏تان به زندگى گریزان دنیا. شما با این روحیه و رویه، توده ناتوان را به چنگال این ستمگران گرفتار آوردید تا یکى برده وار سرکوفته باشد؛ و دیگرى بیچاره وار سرگرم تأمین آب و نانش؛ و حکام خودسرانه به امیال خود عمل کنند؛ و با هوسبازى خویش ننگ و رسوایى به بار آورند؛ پیرو بدخویان گردند و در برابر خدا گستاخى ورزند. در هر شهر سخنورى از ایشان بر منبر آمده و گماشته شده است. زمین برایشان فراخ و دستشان در آن گشاده است. مردم بنده ایشانند و قدرت دفاع از خود را ندارند. یک حاکم دیکتاتور و کینه ورز و بدخواه است؛ و حاکم دیگر بیچارگان را مى‏ کوبد و به آنها قلدرى و سختگیرى مى ‏کند؛ و آن دیگر فرمانروایى مسلط است که نه خدا را مى‏ شناسد و نه روز جزا را. شگفتا! و چرا نه شگفتى، که جامعه در تصرف مرد دغلباز ستمکارى است که مأمور مالیاتش ستم ورز است؛ و استاندارش نسبت به اهالى دیندار نامهربان و بى‏ رحم است. خداست که در مورد آنچه در باره‏اش به کشمکش برخاسته‏ ایم حکومت و داورى خواهد کرد؛ و درباره آنچه بین ما رخ داده با رأى خویش حکم قاطع خواهد کرد.
خدایا، بى‏ شک تو مى‏ دانى آنچه از ما سر زده رقابت در به دست آوردن قدرت سیاسى نبوده؛ و نه جستجوى ثروت و نعمتهاى ناچیز دنیا؛ بلکه براى این بوده که اصول و ارزشهاى درخشان دینت را بنماییم و ارائه دهیم؛ و در کشورت اصلاح پدید آوریم؛ و بندگان ستمزده ‏ات را ایمن و برخوردار از حقوق مسلمشان گردانیم؛ و نیز تا به وظایفى که مقرر داشته ‏اى و به سنن و قوانین و احکامت عمل شود.
بنابراین، شما (گروه علماى دین) اگر ما را در انجام این مقصود یارى نکنید و حق ما را از غاصبان نستانید؛ ستمگران بر شما چیره شوند و در خاموش کردن نور پیامبرتان بکوشند. خداى‏ یگانه ما را کفایت است؛ و بر او تکیه مى‏ کنیم؛ و به سوى او رو مى ‏آوریم. و سرنوشت به دست او و بازگشت به اوست.»
مى‏ فرماید: اعتبروا أیّها الناس بِما وعظ اللَّهُ به أولیاءه من سوء ثنائه على الأحبار. خطاب به دسته مخصوص، حاضرین مجلس، اهل شهر و بلد، اهل مملکت، و یا مردم دنیاى آن روز نیست؛ بلکه هر کس را در هر زمان که این ندا را بشنود شامل مى‏ شود. مثل: یا أیها النّاس که در قرآن آمده است. خداوند با اعتراض به «احبار» یعنى علماى یهود و استنکار رویه آنها، اولیاى خویش را موعظه فرموده، و به آنان پند داده است. منظور از «اولیا» کسانى هستند که توجه به خدا دارند، و در جامعه داراى مسئولیت مى ‏باشند؛ نه اینکه منظور ائمه، علیهم السلام، باشد.

کتاب ولایت فقیه، امام خمینی(ره)، ص106 تا 111

منبع:اندیشه های تمدن ساز