احیاگر معروف

انقلابی ترین بانوی تاریخ/دختری کوچک به بزرگی یک مادر

دختری کوچک به بزرگی یک مادر

در مسجد الحرام پیامبر (ص) به سجده رفته بود دشمن شکمبه گوسفندی را بر سرش انداخت ناگهان فاطمه کوچک خود را به پدر رسانید آن را برداشت و سپس با دست های کوچک و مهربانش سر و روی پدر را پاک کرد و او را نوازش نمود و به خانه بازآورد. همیشه این دختر خردسال در کنار پدر قهرمان و تنهایش بود و پدر را پرستاری می کرد و در رنجها و سختی ها با تمام وجودش با سخنش و رفتار معصومانه و مهربانش او را تسلی می داد این چنین بود که او را فاطمه ام ابیها نامید

منبع:

سایت موسسه تحقیقات ونشر معارف اهل بیت ع

سبک زندگی فاطمی/اذان نیمه تمام

اذان نیمه تمام

بلال مدتی است اذان نمی گوید. خواستن فاطمه (س) کافی است تا بلال شروع کند به اذان گفتن صدای «اشهد ان محمد رسول الله » بلال که بلند می شود دختر پیامبر (ص) بیهوش بر زمین می افتد گویی به یاد ایام روشن حیات پیامبر (ص) افتاده و از سپاهی ای که دامن مسلمین را گرفته دلش به درد آمده است خبر به بلال که می رسد اذان را قطع می کند

(بحارالانوار،ح43،ص157)

منبع:

سایت موسسه تحقیقات ونشر معارف اهل بیت ع

سبک زندگی فاطمی/تنگه احد

تنگه احد

مایوس از زندگان اطرافش بر سر مزار شهدا نشسته و به کوه احد نگاه می کند یادش می آید مسلمانان را در کنار همین کوه به طمع غنایم تنگه را رها کرده و باعث شکست شدند در آن زمان خودش را به آنجا رسانده بود تا به مجروحین رسیدگی کند اعتقاد داشت که به وقت ضرورت زن نیز باید برای حراست از دین خدا در اجتماع حاضر شود مثل حالا که به طمع غنایم دیگری پشت امامش خالی شده فاطمه (س) از همسرش دفاع می کند از مولایش از علی (ع)

منبع:

سایت موسسه تحقیقات ونشر معارف اهل بیت ع

سبک زندگی فاطمی/شبیه پدرت باش

شبیه پدرت باش

پسرک شیرینی را بغل گرفته و با او بازی می کند از همان کودکی پسر را حق جو و یکتاپرست تربیت کرده او را بالا می اندازه و برایش شعر می خواند به این مضمون «شبیه پدرت باش حسن، ریسمان را از گردن حق بردار، خدای صاحب نعمت را عبادت کن و با دشمنان و کینه ورزان رفاقت نکن

(بحارالانوار،جلد 43)

منبع:

سایت موسسه تحقیقات ونشر معارف اهل بیت ع

سبک زندگی فاطمی/صبر بر فقر همسر

صبر بر فقر همسر

صبح است از خواب بیدار می شود علی (ع) از فاطمه (س) می پرسد چیزی برای خوردن داریم؟ فاطمه (س) شرمنده پاسخش می دهد: هرچه داشتیم دو روز بین شما و حسینین (ع) تقسیم کردم و خودم چیزی نخورده ام.» علی (ع) می فرماید: چرا به من نگفتی تا غذایی تهیه کتم؟ فاطمه (س) جواب دارد از خدای خودم حیا کردم چیزی از تو درخواست کتم که نتوان انجامش را نداری

(بحارالانوار، ج47، ص102)

منبع:

سایت موسسه تحقیقات ونشر معارف اهل بیت ع

سبک زندگی فاطمی/امام زمان

امام زمان

فاطمه (س) به سختی چشمانش را باز می کند درد سراسر بدنش را گرفته. خانه هنوز پر از دود است و فضه با چشمان گریان بالای سرش نشسته است قبل از اینکه سراغی از حسن و حسین (ع) بگیرد حتی قبل از اینکه برای محسنش سوگواری کند نام امامش را صدا می زند سراغ از علی (ع) مظلوم می گیرد و وقتی خبردار می شود که او را به مسجد برده اند تمامی درد و رنج هایش را زا یاد می برد و بی درنگ به سمت مسجد می رود فاطمه (س) در مسجد جان علی (ع) را نجات می دهد جان امام زمانش را

(بحارالانوار، ج43، ص47)

منبع:

سایت موسسه تحقیقات ونشر معارف اهل بیت ع

فرصت زندگی/برای افزایش حسنات وعذرخواهی از گناهان/مقام معظم رهبری

بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین.

اَخبَرَنَا ابنُ مَخلَدٍ قالَ: اَخبَرَنا اَبو عُمَرَ قالَ: حَدَّثَنَا الحارِثُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ اَبی اُسامَةَ التَّمیمیُّ قالَ: حَدَّثَنَا الوَاقِدِیُّ مُحَمَّدُ بنُ عُمَرَ قالَ: حَدَّثَنا عَبدُ اللّهِ بنُ جَعفَرٍ الزُّهریُّ، عَن یَزیدَ بنِ الهادِ، عَن هِندٍ بِنتِ الحَارِثِ الفِراسیَّةِ، عَن اُمِّ الفَضلِ قالَت: دَخَلَ رَسولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) عَلى‌ رَجُلٍ‌ یَعودُهُ‌ وَ هُوَ شاکٍ فَتَمَنَّى المَوتَ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ): لا تَتَمَنَّ المَوتَ فَاِنَّکَ اِن تَکُ مُحسِناً تَزدَد اِحساناً اِلى اِحسانِکَ وَ اِن تَکُ مُسیئاً فَتُؤَخَّرُ تُستَعتَبُ فَلا تَمَنَّوُا المَوت.(۱)

عن اُم الفَضل، قالت: دَخَلَ رَسولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) عَلى‌ رَجُلٍ‌ یَعودُهُ‌ وَ هُوَ شاکٍ فَتَمَنَّى المَوتَ

پیغمبر به عنوان عیادت رفتند سراغ یکی از مسلمانها که مریض بود و شکایت داشت؛ لابد دردی، مشکلی، چیزی داشته. به پیغمبر گفت: «آقا! دلم میخواهد زودتر مرگم فرا برسد».

فَقالَ رَسولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ): لا تَتَمَنَّ المَوتَ فَاِنَّکَ اِن تَکُ مُحسِناً تَزدَد اِحساناً اِلى اِحسانِک

 [پیغمبر فرمود:] آرزوی مرگ نکنید، دعا برای مرگِ خودتان نکنید؛ اگر شما آدمِ خوبی هستید، وقتی [شما] ان‌شاءالله چند سال دیگر و جوانهایتان ان‌شاءاﷲ شصت هفتاد سالِ دیگر زنده ماندید، طبعاً بر احسانِ خودتان خواهید افزود، کفه‌ی حسنات خودتان را سنگین خواهید کرد. اگر این زندگیِ طولانی زحماتی دارد، مشکلاتی دارد، خطراتی دارد، این حُسن را هم دارد که اگر انسان اهل احسان باشد، اهل تقوا باشد، کفه‌ی حسنات خودش را روز‌به‌روز افزایش میدهد.

وَ اِن تَکُ مُسیئاً فَتُؤَخَّرُ تُستَعتَبُ فَلا تَمَنَّوُا المَوت

آمدیم و شما گناهکاری و مسلِم نیستی؛ اجلِ تو را عقب می‌اندازند تا تو عذرخواهی کنی. تُستَعتَب، یعنی همین که در دعاها هست: لَکَ العُتبیٰ؛(۲) عذرخواهی کردن، معذرت‌خواهی کردن. عمرت به  تأخیر می‌افتد و این فرصت وجود دارد که انسان عذرخواهی کند. پس بنابراین، فرصتِ حیات فرصتِ خوبی است؛ مرگ را آرزو نکنید!

۱) امالی طوسی، مجلس سیزدهم، ص ۳۸۵؛ «امّ فضل میگوید: رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) به نزد مردی رفت تا از او عیادت کند؛ او از بیماری شکایت داشت و آرزوی مرگ میکرد. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) به او فرمود: آرزوی مرگ نکن؛ زیرا اگر نیکوکار باشی، [با زنده بودن] نیکی‌ای به نیکی‌هایت افزوده میشود و اگر گناهکار باشی فرصت می‌یابی از گناهانت عذرخواهی کنی؛ پس آرزوی مرگ نکنید.

۲) من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۴۹۱

پاسخ رهبر انقلاب به نامه یک دختر نوجوان درباره ورود به عرصه تکلیف الهی

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به نامه‌ی یک دختر نوجوان درباره موعد تکلیف الهی، ورود به این وادی را تبریک گفته و توصیه‌هایی برای دختران و پسرانی که به این عرصه تکلیف الهی وارد می‌شوند، بیان داشتند.
متن پاسخ رهبر انقلاب اسلامی به شرح زیر است:

دختر خوبم! وارد شدن به وادی تکلیف الهی، بر شما مبارک باد. شما اکنون مخاطب خدای بزرگ و مهربان میباشید، و این شرف عظیمی است. سعی کنید دستورات خدا را یاد بگیرید و به آن عمل کنید. این، شما را خوشبخت و ارزشمند و مفید برای دیگران خواهد کرد. رهبران اسلام یعنی پیغمبر و ائمه‌ی معصومین علیهم السلام بهترین پیشوایان‌اند؛ سعی کنید آنها را بشناسید و پیروی کنید.
درس خواندن و تهذیب اخلاق و هوشیاری سیاسی همراه با تلاش‌های انقلابی، وظائفی هستند که دختران و پسران این نسل باید آنها را هرگز فراموش نکنند. من سالگرد مکلف شدن شما را تبریک میگویم و برای شما دعا میکنم.

سیّدعلی خامنه‌ای

جشن آغاز زندگی مشترک یک زوج  تهرانی میان ساکنان کوره‌پزخانه‌های جنوب پایتخت

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 22 ثانیه

شرح حدیث اخلاق | زمینه‌ساز همه خیرات در زندگی

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR فیلم شرح حدیثی اخلاقی از حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام با عنوان «زمینه‌ساز همه خیرات در زندگی» که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای یکی از جلسات درس خارج فقه خود ایراد کرده‌اند را منتشر می‌کند. متن بیانات معظم‌له که در این فیلم مشاهده می‌کنید به شرح زیر است:

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

الحمدلله رب العالمین

عَن الصادقِ جعفرِ بنِ محمدٍ عن اَبیهِ عَن آبائِهِ علیهم‌ُالسلام اَنَّ امیرالمؤمنین علیه‌السلام قالْ جُمِعَ الْخَیْرُ کُلُّهُ فِی ثَلَاثِ خِصَالٍ (۱)

این سه چیز را اگر بتوان تأمین کرد، همه‌ی خیرات، مستقیم و غیرمستقیم در اینها وارد و داخل هستند.

النَّظَرِ وَ السُّکُوتِ وَ الْکَلَامِ

یکی نظر و نگریستن، دوم سکوت و سوم کلام

فَکُلُّ نَظَرٍ لَیْسَ فِیهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ

فرمود هر نگاه‌کردنی که در آن عبرت‌گرفتن نباشد، اعتبار نباشد، این سهو است؛ هیچ فایده‌ای ندارد.

وَ کُلُّ سُکُوتٍ لَیْسَ فِیهِ فِکْرَةٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ

سکوت هم جزو کارهای متعارف و رفتار انسان است؛ [می‌فرماید] هر سکوتی که در آن فکری نیست این غفلت است.

وَ کُلُّ کَلَامٍ لَیْسَ فِیهِ ذِکْرٌ فهُوَ لَغْوٌ

می‌فرماید هر کلامی که در آن ذکر نیست، یاد نیست، توجه نیست -حالا یا به طور مطلق یا توجه الی الله- این کلام لغو است.

فَطُوبَى لِمَنْ کَانَ نَظَرُهُ عِبَراً وَ سُکُوتُهُ فِکْراً وَ کَلَامُهُ ذِکْراً

[پس خوشا به حال کسى که نگاهش مایه‌‌ی عبرت است، و سکوتش مایه‌ی اندیشه، و سخن‌گفتنش یادآورى و ذکر است]

آن وقت انسانی که این سه خصوصیت را دارد؛

وَ بَکَى عَلَى خَطِیئَتِهِ

بر گناهان و خطاهای خود بگرید؛

یعنی این [گریه‌کردن] نتیجه‌ی همین توجهات است. هنگامی که ما وقتی ساکتیم فکر می‌کنیم، وقتی حرف می‌زنیم تذکر در آن است، وقتی نگاه می‌کنیم با سنجش [همراه است]، آن‌وقت یکی از چیزهایی که مورد نگاه ما است، خود ما و رفتارهای خودمان است، خطاهای خودمان را پیدا می‌کنیم. مشکل ماها این است که اشتباهات و خطاهای خودمان را نمی‌فهمیم و نمی‌بینیم. وقتی فهمیدیم آن‌وقت عظمت کار را مشاهده می‌کنیم و اگر اهل دل باشیم بر خطاهای خودمان گریه می‌کنیم.

وَ أَمِنَ النَّاسُ شَرَّه‌

[و مردم از شرّ او در امان باشند]

۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۸۰