آنچه در واقعه پاوه گذشت؛ مروری بر حماسه خونین پاوه بعد از ۴۲ سال

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در کتاب «اطلس پاوه در جنگ با ضد انقلاب و دفاع مقدس» که به همت مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس پیرامون واقعه پاوه منتشر شده، پیرامون دوره‌ای که شهر پاوه تحت تصرف ضد انقلاب بود مطالبی به تفصیل آمده است که بخش‌هایی ازآن را در ادامه می‌خوانید:

زمینه‌های شورش

حوادث پاوه را می‌توان نقطه اوج بحران‌های مرداد ۱۳۵۸ دانست. حزب دمکرات که از ابتدای پیروزی انقلاب در حمله به پادگان‌ها و مراکز سپاه، گوی سبقت را از همه گروه‌های ضدانقلاب ربوده بود، از گذشته دور تجزیه کردستان از خاک ایران را در سر می‌پروراند و در اندیشه بازگشت به دوران حاکمیت قاضی محمد بود. با پیروزی انقلاب، به‌جای همسویی با ملت ایران، سر مخالفت برداشت. این حزب با استفاده از تجهیزاتی که از تیپ ۳ لشکر ۶۴ غارت کرده بود و با همراهی کومله و سازمان چریک‌های فدایی خلق، پاوه را مکان بعدی خود برای طغیانگری برگزیده بود. شورشگران تصرف پاوه را نقطه عطفی در استراتژی تجزیه‌طلبانه خود می‌دانستند و پیش‌بینی می‌کردند، ظرف ۳ روز پاوه به تسلط شورشگران درخواهد آمد.

حلقه محاصره

در روز چهاردهم مرداد افراد مسلح ۸ روستا با هم عهد و پیمان بسته بودند که به پاوه حمله کنند، جمعیتی مرکب از احزاب دموکرات، کومله، فدائیان خلق و اتحادیه میهنی کردستان و گروه‌هایی از مزدوران سپهبد پالیزبان و سردار جاف مجهز به سلاح‌های سبک و نیمه سبک، آماده برای حمله شده بودند و کمیته ۱۲ نفری تجزیه‌طلبان در قوری قلعه، فرماندهی حمله به پاوه را در دست داشت.

در بیست و چهارم مرداد ۵۸ تجزیه‌طلبان حرکت خود را به سمت پاوه و به‌منظور محاصره شهر آغاز کردند. هم‌زمان با پیشروی تجزیه‌طلبان به‌سوی پاوه، سه‌راهی کرمانشاه، کامیاران، پاوه در منطقه‌ای به نام قزانچی ناامن گردید تا ارتباطات زمینی پاوه به مرکز استان قطع گردد و همچنین ادارة مخابرات شهر از فعالیت افتاد و ارتباط تلفنی پاوه با سایر نقاط کشور قطع شد. سپس با پیشروی مهاجمین به کوه‌های مشرف‌به شهر، آنان به تلمبه‌خانه آب شهر دست‌یافته و با تخریب تلمبه‌خانه آب آشامیدنی شهر نیز قطع گردید در روز ۲۵ مرداد ۵۸ در اولین دقایق بامداد ارتفاعات مشرف‌به شهر به تصرف مهاجمین درآمد. تا ساعت ۶ بامداد باند فرود هلی‌کوپتر شهر به دست مهاجمین افتاده، مهاجمین وارد شهر شده و به‌جز خیابان اصلی شهر اکثر مناطق را در دست داشتند.

ورود چمران

درحالی‌که امید‌ها از پایداری پاوه بسیار کمرنگ شده بود و درخواست‌های کمک پاسداران و ژاندارمری در تنگنای زمانی مزبور قابل تأمین نبود در اقدامات اولیه روز ۲۵ مرداد یک فروند هواپیمای شکاری اف ـ ۴ از پایگاه همدان به‌قصد شناسایی وضعیت منطقه به پرواز درآمد. لیکن در حین انجام مأموریت با سانحه روبرو شد و ضمن سقوط هواپیما خلبانان آن (نوژه و موسوی) به شهادت رسیدند. در اقدامی دیگر دولت وقت به دکتر مصطفی چمران مأموریت داد، راهی پاوه شود تا آشوب پاوه را با مسالمت آرام نماید. مصطفی چمران به همراه فرمانده وقت نیروی زمینی، تیمسار فلاحی روز ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ وارد آسمان پاوه شد و درحالی‌که چند گلوله به هلی‌کوپتر آنان اصابت کرده بود، هلی‌کوپتر به زمین نشست.

چمران پس از بازدید از استحکامات و سنگر‌های پاسگاه ژاندارمری و توصیه‌های لازم به فرمانده پاسگاه به همراه تیمسار فلاحی و سه پاسدارش عازم خانه (مقر) پاسداران شد و پس از بررسی وضعیت و شناسایی نیاز‌های پرسنلی، تجهیزاتی ـ تدارکاتی مقرر شد تیمسار فلاحی برای تأمین نیازمندی‌ها عازم کرمانشاه شود.

صبح روز بیست و ششم مرداد در ساعت ۱۴ یک فروند هلی‌کوپتر در آسمان پاوه ظاهر شد و در باند اضطراری روی تپه هلال‌احمر به زمین نشست آذوقه را تخلیه کرد و تیمسار فلاحی را به همراه تعدادی از مجروحان به‌سوی کرمانشاه برد.

حادثه سهمگین

در ساعت ۱۶ روز ۲۶ مرداد دومین و آخرین هلی‌کوپتر حامل آذوقه و مهمات روی باند اضطراری فرود آمد. پس از تخلیه بار، هلی‌کوپتر برای خروج از برد آتش تجزیه‌طلبان به صعود و اوج‌گیری هرچه سریع‌تر نیاز داشت، اما این اقدام موجب شد، پروانه هلی‌کوپتر به تپه جنوبی اصابت کرده و بشکند، با شکسته شدن یکی از پروانه‌ها، کنترل هلی‌کوپتر غیرممکن شد و به زمین خورد و این حادثه چند بار تکرار شد؛ و در مکانی که محل تخلیه مهمات بود با موتور روشن متوقف شد. خطر انفجار هلی‌کوپتر و مهمات و بروز فاجعه‌ای بزرگ‌تر دور از ذهن نبود. کابین هلی‌کوپتر متلاشی‌شده بود، ۲ خلبان و مجروحین داخل هلی‌کوپتر همگی شهید شده بودند. در بیرون محوطه هلال‌احمر لاشه هلی‌کوپتر مانده بود و قطعات پراکنده‌اش و خون‌های بر زمین ریخته شده همه این حوادث ظرف مدت ۳۰ دقیقه انجام شد و سپس سکوتی مرگبار همه را فراگرفت!

قتل‌عام در بیمارستان

روز جمعه ۲۶ مرداد ۱۳۵۸ که هم‌زمان بود با جمعه آخر ماه مبارک رمضان و اولین سال نام‌گذاری جمعه آخر ماه رمضان به نام روز قدس، پاوه خون رنگ بود! تجزیه‌طلبان با تسلطی که بر شهر پیداکرده بودند، به شکسته شدن مقاومت شهر بسیار امیدوار بودند، به‌ویژه سقوط هلی‌کوپتر را سایه افزایش امید و تضعیف روحیه پاسداران تلقی می‌کردند. یکی از موفقیت‌های تجزیه‌طلبان در روز ۱۳۵۸/۵/۲۶ تصرف بیمارستان پاوه و قتل‌عام پاسداران بیمارستان بود. شهدای بیمارستان بالغ‌بر ۹ پاسدار بومی و ۱۶ پاسدار اعزامی بودند که ضمن شکنجه، آن‌ها را در محوطه بیمارستان تیرباران کرده و ۱۸ نفر از آنان را سر بریدند. همچنین مهاجمین عده‌ای از کادر بیمارستان را به گروگان گرفتند، دارو‌ها را غارت کردند و گروگان‌ها و دارو‌ها را به باینگان منتقل کردند.

قلعه ژاندارمری

پاسگاه ژاندارمی، ساختمان مستحکمی بود در پایین کوهی مرتفع که بر همه منطقه سیطره داشت و تسلط بر آن حکایت از پایداری شهر می‌کرد شورشگران مقاومت قلعه بانان ژاندارمری را مانعی برای تسلط خود بر شهر می‌دانستند. چمران با توجه به اهمیت قلعه ژاندارمری به همراه اصغر وصالی و چند پاسدار، عازم پاسگاه ژاندارمری شد. فرمانده پاسگاه را که از پا مجروح شده بود تعویض کرد و آیت شعبانی (مسئول واحد عملیات سپاه کرمانشاه) را به فرماندهی پاسگاه گمارد و خود به مقر سپاه بازگشت. نزدیک به غروب بود که از برج دیده‌بانی گزارش آمد: «عده‌ای از مهاجمین با پرچم سفید در حال پیشروی به‌سوی پاسگاه هستند»، ۱۰ مهاجم که وانمود می‌کردند در حال تسلیم هستند بعد از دست‌یابی به خاکریز در پشت آن سنگر گرفته و یکباره اجرای آتش کردند، آن‌ها با این عملیات فریب پاسگاه را محاصره و تا ۳۰ متری پاسگاه پیش‌آمده بودند.

شب‌هنگام با گسترش تاریکی، مهاجمین دست به عملیات روانی زدند و تا پای دیوار‌های قلعه، پیش‌آمده فریاد می‌زدند، با ژاندارم‌ها جنگ نداریم سلاح خود را تحویل دهید و به‌سلامت بروید، ما فقط می‌خواهیم سر پاسدار‌ها را ببریم، ولی رزمندگان، حاضر به ترک صحنه نشدند. بدین ترتیب عملیات روانی مهاجمین بجای تضعیف روحیه موجب تقویت اراده قلعه‌نشینان شد. آن شب تا صبح قلعه ژاندارمری در زیر آتش دشمن مقاومت کرد تا این‌که با روشن شدن هوا، مهاجمین مجبور به فاصله گرفتن از قلعه شدند.

شب انتظار

روز جمعه ۱۳۵۸/۵/۲۶، در حالی به پایان می‌رسید که تجزیه‌طلبان ضمن در دست داشتن، ارتفاعات مشرف‌به شهر، اشغال بیمارستان و محاصره قلعه ژاندارمری به تصرف کامل شهر کاملاً امیدوار بودند، و در مقابل نیرو‌های خودی که حادثه سهمگین سقوط هلی‌کوپتر و فاجعه قتل‌عام بیمارستان را پشت سر گذاشته بودند، هیچ امیدی برای دریافت کمک از آن سوی شهر نداشتند.

با آغاز شب حملات مهاجمین شدت یافت، صدای خمپاره‌ها قطع نمی‌شد، مزدوران پالیزبان و سردار جاف که در میان مهاجمین بودند با شوق غارت خانه‌های مردم وارد شهر شده بودند. غارتگری آن‌چنان مزدوران را به خود مشغول کرده بود که آن‌ها را از هجوم به مقر سپاه غافل کرده بود، با روشن شدن هوا دو فروند بمب‌افکن شکاری مواضع سلاح سنگین و دشمن را در هم کوبیدند؛ اما اجرای آتش در دو سوی صحنه نبرد همچنان ادامه داشت که ناگهان از طریق رادیو پیامی از سوی امام خمینی پخش شد و فریاد الله‌اکبر پاسداران فضای مقر را فراگرفت.

نقطه عطف

در روز شنبه ۱۳۵۸/۵/۲۷ امام خمینی تصمیمی راهبردی اتخاذ کرد و با ارسال پیامی به ارتش فرمان داد تا برای بازگرداندن امنیت به پاوه، وارد عمل شود. امام خمینی در این پیام به ارتش و سپاه دولت فرمان داد:

«به دولت، ارتش و ژاندارمری اخطار می‌کنم اگر با توپ‌ها و تانک‌ها و قوای مجهز تا ۲۴ ساعت دیگر حرکت به‌سوی پاوه نشود من همه را مسئول می‌دانم. من به‌عنوان ریاست کل قوا به رئیس ستاد ارتش و ژاندارمری دستور می‌دهم که فورا با تجهیز کامل عازم منطقه شوند و به تمام پادگان‌های ارتش و ژاندارمری دستور می‌دهم که بی‌انتظار دستور دیگر و بدون فوت وقت، با تمام تجهیزات به‌سوی پاوه حرکت کنند و به دولت دستور می‌دهم وسایل حرکت پاسداران را فورا فراهم کند. تا دستور ثانوی، من مسئول این کشتار وحشیانه را قوای انتظامی می‌دانم و درصورتی‌که تخلف از این دستور نمایند، با آنان عمل انقلابی می‌کنم.»

تا قبل از فرمان امام، تجزیه‌طلبان آن‌چنان موقعیت خود را موفقیت‌آمیز می‌دانستند که گویا برای برقراری جشن پیروزی خود را آماده می‌کنند؛ اما پیام امام معادله را در هر دو سوی صحنه نبرد تغییر داد. این پیام که روحیه خودی را چند برابر کرده بود، به روحیه تجزیه‌طلبان به‌شدت آسیب وارد کرد، به‌طوری‌که باوجود در دست داشتن نقاط مهم شهر، قدرت مقاومت آنان برای حفظ موقعیت را ضعیف کرد.

این مطلب برگرفته از کتاب «اطلس پاوه در جنگ با ضدانقلاب و دفاع مقدس» به نگارش محمد الهیاری، توسط انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شده است، برای خرید اینترنتی این کتاب می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.

مراسم عزاداری شب عاشورای حسینی (علیه‌السلام)

فیلم مربوط به دیگران: روضه‌خوانی | آقای حاج میثم مطیعی

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 1,218.0 MB

کیفیت متوسط و فرمت Mp4 و با حجم 150.4 MB

اولین شب مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام در حسینیه امام خمینی(ره) با حضور رهبر انقلاب اسلامی برگزار شد.

فیلم مربوط به دیگران: روضه‌خوانی | آقای حاج مرتضی طاهری

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 1,197.3 MB

کیفیت متوسط و فرمت Mp4 و با حجم 131.3 MB

فیلم مربوط به دیگران: سخنرانی | حجت‌الاسلام و المسلمین کاظم صدیقی

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 1,659.6 MB

کیفیت متوسط و فرمت Mp4 و با حجم 151.2 MB

فیلم مربوط به دیگران: تلاوت قرآن کریم | آقای قاسم رضیعی

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 387.4 MB

کیفیت متوسط و فرمت Mp4 و با حجم 41.5 MB

پیکر اولین شهید روحانی مدافع حرم  شهیدحجت السلام محمدمهدی مالامیری بعد6سال  کشف شد

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در شب اول ماه محرم پیکر مطهر شهید مدافع حرم محمدمهدی مالامیری در سوریه کشف و از طریق آزمایش DNA شناسایی شد.

شهید «محمدمهدی مالامیری» را اولین شهید روحانی مدافع حرم می‌دانند. او که به همراه نیرو‌های مدافع حرم لشکر فاطمیون به سوریه اعزام شده بود ۳۱ فروردین سال ۹۴ در عملیات بصرالحریر به شهادت رسید؛ اما پیکرش در منطقه ماند و در زمره شهدای جاویدالاثر قرار گرفت.

از این شهید والامقام دو فرزند دختر به نام‌های فاطمه و بشری به یادگار مانده است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری:هنر اصلی انقلاب، تبدیل جمهور مردم از توده منفعل به مجموعه متحد بود

به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم تنفیذ سیزدهمین دوره‌ ریاست جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: امروز روز نزول آیه تطهیر و متعلق به ائمه علیهم السلام است. به برکت همراهی و شفاعت این بزرگان، این روز برای ملت مبارک باشد.

محورهای سخنرانی رهبر معظم انقلاب در این مراسم به شرح زیر است:

- از خداوند متعال متضرعانه مسئلت می‌کنیم که این سرآغاز را برای مردم و کشور مبارک بفرماید. به خصوص که ما در روزهایی هستیم که متعلق به اهلبیت علیهم‌السلام است. چند روز پیش عید غدیر بود،‌فردا روز مباهله است،‌ روز نزول آیه ولایت است.

- اولاً بایستی از خداوند متعال تشکر کنیم که این توفیق را به ملت ایران عنایت کرد، توانستند یک بار دیگر این حرکت کاملاً پرمعنای انتخابات را که نشانه مردمسالاری دینی است با موفقیت انجام بدهند. از مردم تشکر کنیم. باید از دولت دوازدهم، رئیس‌جمهور محترم دوازدهم و همکارانشان خسته نباشید بگوییم و برای جناب آقای رئیسی و دولت و همکاران‌شان از خداوند متعال طلب توفیق و کمک و عنایت ویژه بکنیم.

- این مراسم که متکی است به قانون اساسی و رسمی که امام بزرگوار بنا نهادند، بارها تکرار شده است.

- معمولاً در بسیاری از کشورها این جابجایی با کشمکش انجام می‌شود. اینجا الحمدلله با آرامش و امنیت انجام می‌شود. این دوره هم به فضل الهی همینطور بود. هم نشانه عقلانیت و آرامش و طمأنینه عمومی حاکم بر کشور و مسئولین و مردم است و هم نشانه تنوع سیاسی است. دولت‌هایی که دست به دست کرده‌اند قدرت را، گرایش‌های مختلف سیاسی داشته‌آند. طبعاً این تنوع نشانه آزادی انتخابات و سلامت آن است.

- این مضامین را در این حوادث باید انسان ببیند. بحمدلله انتخابات در سلامت و امنیت کامل برگزار شد. بنده تشکر می‌کنم هم از برگزارکنندگان انتخابات در بخش‌های مختلف هم از تأمین کنندگان امنیت انتخابات که کار بسیار مهمی بود و هم بخصوص از حضور مردم.

- یک توطئه تحریم انتخاباتی طراحی شده بود از مدتی پیش در محافل سیاستگذاری دشمنان. در داخل هم برخی از روی غفلت بعضی هم شاید از روی غرض این سیاست را دنبال می‌کردند. مردم پاسخ قاطعی دادند و شرکت کردند. شرکت مردم هم خوب بود. با توجه به اوضاع و احوالی که وجود داشت شرکت خوبی بود و نشان دهنده حضور مردم در عرصه بود.

- یک نکته این است که این جابجایی قدرت امیدآفرین است. چون افراد جدیدی وارد میدان می‌شوند و اراده‌های تازه‌ای وارد میدان می‌شوند. این برای همه کسانی که انگیزه خدمت دارند امیدواری ایجاد می‌کند بخصوص برای جوانان.

- به کسانی که صاحب‌نظر و صاحب فکر هستند فرصت می‌دهد که دقت کنند در گذشته و خطاهای گذشته را پیدا کنند و تصحیح کنند و تذکر بدهند.

- خوشبختانه در بیانات رئیس‌جمهور محترم جناب آقای رئیسی در تبلیغات انتخابات تکیه بر روی ارزش‌های اساسی انقلاب مکرر انجام گرفت. ارزش، عدالت،‌ مبارزه با فساد و امثال اینها. این مسیر درستی است. توصیه مؤکد ما این است که همین مسیر را ادامه دهند.

- مسیری که کشور و ملت را به حقوق اساسی خودش می‌رساند و کشور را در جایگاه اساسی خود قرار می‌دهد تمسک به ارزش‌های اساسی انقلاب است. این ارزش‌ها هم چیزهای موهومی نیست. در بیانات امام کاملاً‌واضح و روشن است. این‌ها را باید ملاک قرار دهند و دنبال کنند و نفس پیگیری این اهداف موجب این می‌شود که مردم هم همت کنند و وارد میدان شوند و کلید اصلی اینجاست. حضور مردم در همه مسائل حل کننده مشکلات است.

- آن چیزی که حضور مردم را تأمین کند و مردم را تشویق به حضور در میدان کند مغتنم است و حضور مردم هیچ جایگزین دیگری ندارد. هنر اصلی انقلاب هم همین است. هنر اصلی انقلاب این بود که جمهور مردم را از یک مجموعه و توده منفعل و مصرفی و فاقد یک نگاه ملّی و عمومی تبدیل کرد به مجموعه‌ای پرانگیزه، علاقه مند، آرمانخواه و وارد میدان کرد.

- ما قبل از انقلاب زندگی کرده‌ایم. ملت مجموعه‌ای از هم گسیخته‌ای بود که هر کس به فکر خودش بود. امر ملی و مسئله عمومی در کشور مطرح نبود. گوشه و کنار ممکن بود کسانی حرفی بزنند امّا مورد توجه مردم نبود. امام بزرگوار با حرکت الهی خود این توده متفرق را به مجموعه واحد و متحد تبدیل کرد و وارد میدان کرد و این کار عظیم تاریخی یعنی ریشه‌کن کردن نظام مستبد پادشاهی را انجام کرد.

- هر چیزی که ملت را به مجموعه‌ای متحد تبدیل کند چیز مغتنم و مهمی است. حرکت بر اساس ارزش‌ها این خاصیت را دارد.

- در شعارهای رئیس‌جمهور، مسئله مردمی بودن و از مردم بودن تکرار شد. این را از دست ندهید. این چیز بسیار مهمی است. دولت مردم که شعار ایشان بود به معنای واقعی کلمه محقق کنند و در میان مردم باشند. مردم یعنی همه مردم بدون امتیازات طبقاتی و گروهی. البته حضور در میان مردم که سابقه این کار را ایشان دارند نباید افراد را غافل کند از ارتباط با نخبگان. این هم در جای خود لازم و مفید است. تبادل نظر با نخبگان و استفاده از نظرات آن‌ها.

- دولت باید مظهر وفاق باشد. برخی از این تغایرهای موهومی که در بین مردم وجود دارد بایستی با نگاه وفاق‌آمیز و نگاه ملاطفت به عموم مردم باید این توهمات را تضعیف کرد. حالا ممکن است این نگاه‌ها به کلی از بین نرود لکن از تأثیرگذاری آن‌ها باید جلوگیری کرد.

- گفت‌وگوی صادقانه با مردم هم کمک کننده است. حرف زدن از روی صداقت با مردم با قطع نظر از پیرایه‌های سیاسی. صادقانه حرف بزنند راه‌حل‌ها را بگویند، توقعات را ابزار کنند. این یکی از کارهای مهمی است که دولت مردمی بایستی متعهد باشد.

- توصیه دیگر نگاه به ظرفیت‌هاست. امروزه در اظهارات و مقالات و گفته‌ها مدام از کمبودها و مشکلات گفته می‌شود. بله مشکلات زیاد است، امّا ظرفیت‌ها از مشکلات بیشتر است.

- ما در بخش آب، نفت، معادن، بازار گسترده داخلی، همسایگان، در استعداد و آمادگی‌های حیرت‌آور جوانان ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای داریم. بدون تردید این ظرفیت‌ها می‌‌تواند غلبه کند بر مشکلات به شرط اینکه به کار گرفته شود. تلاش شبانه‌روزی و خستگی ناپذیر نیاز دارد.

- جنبه دیگر مردمی بودن مبارزه با فساد است. اگر به معنای واقعی کلمه می‌خواهیم در کنار مردم باشیم باید با فساد و مفسد بی‌امان مبارزه کنیم که خب ایشان در مسئولیت قبلی حرکت مبارزه با فساد را شروع کردند، لکن اصل قضیه اینجاست. بسترهای فساد در قوه مجریه شکل می‌گیرد. اینجا باید با فساد مبارزه کرد. قاچاق، سوءاستفاده از ارز و... فسادهایی است که باید با آنها مواجه شد. با برنامه و پیگیری.

- تجربه ما در این سال‌ها نشان می‌دهد کاری را با شوق و انگیزه شروع می‌کنیم امّا در قدم دوم آن انگیزه قدم اول وجود ندارد. این فایده ندارد. باید آن انگیزه ادامه پیدا کند تا به نتیجه برسد. مبارزه با فساد اینطور است.