دختر ۱۷ ساله‌ای که «سمیه کردستان» لقب گرفت

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «ناهید فاتحی کرجو» در چهارمین روز از تیر سال ۱۳۴۴ در شهر سنندج در خانواده‌ای مذهبی و اهل تسنن به دنیا آمد. پدرش محمد از پرسنل ژاندارمری بود و مادرش سیده زینب، زنی شیعه، زحمتکش و خانه‌دار بود که فرزندانش را با عشق به اهل بیت (ع) بزرگ کرد.

ناهید کودکی مهربان، مسئولیت‌پذیر و شجاع بود که در دامان عفیف مادر، با رشد جسم، روح معنوی خود را هم پرورش می­‌داد. آن قدر در محراب عبادت با خدا لذت می‌­برد که به پدرش گفته بود: «اگر از چیزی ناراحت و دلتنگ باشم و گریه کنم، چشمانم سرخ می‌شود و سرم درد می‌گیرد. اما وقتی با خدا راز و نیاز کرده و گریه می­‌کنم، نه خسته‌ام، نه سردرد و ناراحتی جسمی احساس می‌کنم، بلکه تازه سبک‌تر و آرام‌تر می­‌شوم».

با شروع حرکت‌های انقلابی مردم ایران، ناهید هم به سیل خروشان انقلابیون پیوست و با شرکت در راهپیمایی‌ها و تظاهرات ضد طاغوت در جرگه دختران مبارز کردستان قرار گرفت.

روزی با دوستانش به قصد شرکت در تظاهرات علیه رژیم پهلوی به خیابان‌های اصلی شهر رفت. لحظاتی از شروع این خیزش مردمی نگذشته بود که مأموران شاه به مردم حمله کردند. آن‌ها ناهید را هم شناسایی کرده بودند و قصد دستگیری او را داشتند که با کمک مردم از چنگال آن دژخیمان فرار کرد. برادرش می‌گوید «آن شب ناهید از درد نمی‌توانست درست روی پایش بایستد. بر اثر ضربات ناشی از باتوم، پشتش کبود شده بود».

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع درگیری‌های ضد انقلاب در مناطق کردستان، همکاری‌اش را با نیرو‌های ارتش و بسیج و سپاه آغاز کرد. شروع این همکاری، خشم ضد انقلاب به خصوص گروهک «کومله» را که زخم‌خورده فعالیت‌های انقلابی این نوجوان و سایر دوستانش بود، برانگیخت.

ناهید علاوه بر همکاری با بسیج و سپاه بیشتر وقتش را به خواندن کتاب‌های مذهبی و قرآن و انجام فعالیت‌های اجتماعی می‌گذراند.

اوایل زمستان سال ۱۳۶۰ به شدت بیمار شد و به درمانگاهی در میدان مرکزی شهر سنندج مراجعه کرد. اما از ساعت مراجعتش خیلی گذشته بود و خانواده نگران شده بودند. خواهرش به دنبال وی می‌رود و بعد از ساعت‌ها پرس‌وجو پیدایش نمی‌کند. خبری از ناهید نبود! انگار که اصلاً به درمانگاه نرفته بود! آن وقت‌ها پدر ناهید در جبهه خرمشهر بود و مادر نگران و دست‌تنها، به تنهایی همه جا دنبال او گشت. تا اینکه بالاخره از چند نفر که ناهید را می‌شناختند و او را آن روز دیده بودند شنید که چهار نفر، ناهید را دوره کرده، به زور سوار مینی‌بوس کردند و بردند!

بعد از ربوده شدن ناهید، خانواده او مرتب مورد تهدید قرار می‌گرفتند. افراد ناشناس به خانه آن‌ها نامه می‌فرستادند که «اگر باز هم با سپاه و پیشمرگان انقلاب همکاری کنید، بقیه بچه‌هایتان را هم می­ کشیم».

چند وقتی از ربوده شدن ناهید گذشته بود که خبر گرداندن دختری در روستا‌های کردستان با دستانی بسته و سری تراشیده به جرم اینکه «این جاسوس خمینی است!» همه جا پخش شد. او ناهید بود که با شهامت و ایستادگی قابل تحسین از مقتدای انقلابی خود حمایت کرده و زیر بار حرف زور آن‌ها نرفته بود. مردم روستا در آن شرایط سخت که جرأت حرف زدن نداشتند، به وضعیت شکنجه وحشیانه این دختر اعتراض کرده بودند. اما هیچ گوش شنوا و مرد عملی پیدا نشده بود که ناهید، دختر جوان و انقلابی را از چنگال ستم آن‌ها رهایی بخشد.

از روز ربوده شدن او ۱۱ ماه می‌گذشت که پیکر بی‌جان و مجروح و کبود او را با سری شکسته و تراشیده در سنگلاخ‌های اطراف روستای «هشمیز» پیدا کردند. روایت دیگر حاکی است که اشرار برای وادار کردن ناهید به توهین نسبت به حضرت امام (ره) او را زنده‌به‌گور کرده بودند.

وقتی جنازه را به شهر سنندج انتقال دادند مادرش بسیار بی‌تابی می‌کرد و چندین بار از هوش رفت. پیکر آغشته به خون ناهید اگر چه دیگر صدایی برای فریاد زدن و جانی برای فدا کردن در راه انقلاب نداشت، اما کتابی مصور از ددمنشی ضد انقلاب بود. زنان سنندجی با دیدن آثار شکنجه بر بدن ناهید و سر شکسته و تراشیده‌ اش، به ماهیت اصلی ضد انقلاب، بیش از بیش پی برده و با ایمان و بصیرتی بیشتر به مبارزه با آنان پرداختند.

شرایط حاد منطقه در آن سال و خفقان حاکم از سوی گروهک­‌ها بر مردم و فشار زایدالوصفی که به خانواده شهید رفته بود، مادر شهید را بر آن داشت به تهران هجرت کند و پیکر شهید ناهید کرجو، شهید مظلوم سنندجی را در قطعه شهدای انقلاب بهشت زهرای تهران دفن کند.

چند سال بعد، مادر از اندوه فراق ناهید، بیمار شد و از دنیا رفت. برادر ناهید می‌گوید «مادرم در تهران ماند و با بچه‌های کوچک و وضعیت بد اقتصادی مجبور به کار شد. دوران سختی را گذراندیم، اما مادر دلخوش بود که نزدیک ناهید است. دلش خوش بود که دیگر لازم نیست کوه به کوه، دشت به دشت و آبادی به آبادی دنبال ناهید بگردد.»

با این ۱۰ کار کودک خود را کتابخوان کنید

کاهش تدریجی شمارگان کتاب در ایران امری بی‌سابقه نیست؛ چند سالی است که شمارگان کتاب آب رفته و امروزه به حداقل میزان خود طی سال‌های گذشته رسیده است. در حالی که شمارگان کتاب در دوره‌ای 5 هزار نسخه بود، امروزه در برخی موارد شاهد چاپ عناوینی با 1000 تا 500 نسخه هستیم. این موضوع، مشکلی دامنه‌دار است و در تمامی گروه‌ها کم و بیش به چشم می‌خورد.

طبق بررسی‌های انجام شده میزان شمارگان کتاب کودک نیز از این امر مستثنی نبوده است. کتاب کودک که پس از انقلاب با اقبال خوبی همراه بوده و همیشه به عنوان یکی از موفق‌ترین و پرمخاطب‌ترین حوزه‌ها به شمار می‌رفت، امروزه با کاهش تدریجی شمارگان و عناوین همراه است.

کارشناسان حوزه نشر کودک دلایل مختلفی را برای این موضوع مطرح می‌کنند. عده‌ای رشد کتاب‌های الکترونیک و پیوند کودکان امروز با فضای مجازی را یکی از دلایل کم‌اقبالی کودکان به کتاب می‌دانند و عده‌ای دیگر نیز مشکلات ناشران و هزینه چاپ کتاب‌های کودک را از جمله دلایل این امر برمی‌شمارند؛ از این رو می‌توان علت این مشکل را در زمینه‌های مختلف جست. از جمله دلایل کاهش رغبت کودکان به مطالعه، جدای از هزینه بالای کتاب، عملکرد آموزش و پرورش در این زمینه است که طی سال‌های گذشته همواره با نقد همراه بوده است. در چنین شرایطی نباید نقش خانواده‌ها را در جذب بیشتر کودکان به سمت کتاب نادیده گرفت. در این گزارش سعی شده تا برخی از نظرات کارشناسان در کشورهای توسعه یافته برای تشویق کودک به مطالعه بررسی و طرح شود.

به کودک خود زمان بدهید

در همین رابطه، امی ماسکوت کارشناس امور آموزشی کودکان، در مقاله‌ای تحت عنوان «چگونه کودکان را به کتابخوانی علاقه‌مند کنیم؟» به بررسی دلایل عدم علاقه در برخی از کودکان به کتاب پرداخته و راه‌هایی را به مادران و پدران در این زمینه پیشنهاد داده است. به عنوان نمونه، او پیشنهاد می‌کند که در مواجهه با کودکی که به کتاب علاقه‌ای ندارد یا از آن متنفر است، باید خونسرد بود و با آرامش برای افزایش اشتیاق او به کتاب اقدام کرد. به گفته ماسکوت؛ یکی از راه‌ها این است که والدین به کودک خود زمان بدهند و در این مدت، به کشف علایق او بپردازند. وقتی مطمئن شدند که او از حوزه‌ای خاص لذت می‌برد، کتاب‌های مربوط به آن حوزه را برای او تهیه کنند.

با هم کتاب بخوانید

همچنین او راه‌های دیگری را نیز به در این رابطه پیشنهاد می‌کند: کتابخوانی جمعی. این کارشناس امور آموزشی به والدین این دسته از کودکان پیشنهاد می‌کند که به صورت جمعی کتابخوانی را امتحان کنند. مثلاً خود با کودکشان یا به همراه دیگر بچه‌ها کتاب‌هایی را بخوانند. نحوه اجرای این طرح می‌تواند بسته به سن کودک یا موضوعی که او علاقه دارد، متفاوت است. خواندن با هم، عموماً به عنوان گزینه‌ای نادیده انگاشته می‌شود. به گفته ماسکوت؛ این شیوه تا یک دوره سنی پاسخ می‌دهد. بچه‌ها عموماً تا زمانی که وارد مدرسه نشده‌اند، می‌توانند با این روش جذب کتاب شوند، اما در زمانی که وارد مدرسه می‌شوند، دیگر دوست دارند که با هم‌سالان خود این لحظات را تجربه کنند. ماسکوت پیشنهاد می‌کند که والدین تا زمانی که کودک وارد مدرسه نشده است،‌ این روش را امتحان کند. او می‌گوید که این‌ راه‌ها جادو نمی‌کند، اما یک گام است برای نزدیک شدن به شرایط مطلوب.

این کار را هر روز تکرار کنید

خواندن همراه با کودک موضوعی است که دیگر کارشناسان حوزه کودک نیز به آن تأکید دارند. لویس بایگل‌من، کارشناس و مربی کودکان، در همین رابطه می‌گوید که بهتر است این امر در محیطی آرام انجام شود و مادر با در آغوش گرفتن کودک، کتاب‌های مرتبط با سن او را برایش بخواند. اگر این کار هر روز تکرار شود، برای کودک به یک عادت تبدیل شده و او هر روز انتظار این زمان را می‌کشد. البته این کارشناس تأکید می‌کند که کتابخوانی در این شرایط باید با ابراز علاقه والدین به فرزند همراه باشد تا طعم شیرین این لحظات در خاطر او باقی بماند.

اول از خودتان شروع کنید

او معتقد است برای داشتن یک کودک کتابخوان، نیاز است که اول از خودمان شروع کنیم. هرگز نمی‌توان به کودکی که در محیطی دور از کتاب بزرگ می‌شود،‌ امید داشت تا در آینده علاقه‌مند به مطالعه باشد. بایگل‌من به والدین پیشنهاد می‌کند برای اینکه کودکتان کتابخوان شود، اول از خودتان شروع کنید و علاقه خود به کتاب را با در دست گرفتن کتاب، به او نشان دهید. همچنین اگر در این مسیر کودکتان از شما خواست تا کتابی را برای او بارها و بارها بخوانید، این کار را انجام دهید. این کار به او فرصت می‌دهد تا در زمینه مورد علاقه‌اش به یک متخصص تبدیل شود. ساختن یک کتابخانه در خانه و اجازه به تظاهر به خواندن توسط کودک از دیگر پیشنهاداتی است که این کارشناس به والدین می‌دهد.

کتاب‌های الکترونیکی را از یاد نبرید

استفاده از ابزارهای جدید و تکنولوژی برای تشویق کودکان به مطالعه از دیگر روش‌هایی است که کارشناسان در این زمینه تأکید دارند. به گفته آنها؛ هرچند تکرار استفاده از برخی از ابزارهای موجود می‌تواند به یک عادت تبدیل شود و شاید این امر برای برخی از والدین ناپسند باشد، اما استفاده از لوازم و ابزاری مانند ای بوک‌ها و کتاب‌های گویا می‌تواند برای کودکان در این سنین جذاب باشد و شیرینی مطالعه را در این طفل گریز پای ایجاد کند. از سوی دیگر، امکاناتی مانند کتاب‌های الکترونیک براساس سلیقه افراد مختلف طراحی شده‌اند؛ فونت‌های آنها تغییر می‌کند، تصاویر متنوعی دارند، امکان پخش صدا در آنها تعبیه شده و حتی می‌توانند صدای کودک را ضبط کنند. کارشناسان بر استفاده از امکانات این‌چنینی تأکید دارند و حتی آن را یکی از لوازم مناسب برای کودکان معلول می‌دانند.

برگزاری یک جشن برای کتاب خوانده شده

«برگزاری جشن کتاب» مانند جشن تولد می‌تواند یکی از شیوه‌های جذاب برای تشویق کودکان به مطالعه باشد. ایجاد فضایی شاد با حضور دوستان و هم‌سالان که در آن کتاب محوریت دارد، می‌‌تواند به کودک شما در مطالعه بیشتر کمک کند. این جشن می‌تواند در زمانی برگزار شود که کودک شما در امر مطالعه یک کتاب موفق بوده است. داستانش را به خاطر سپرده و با آن ارتباط خوبی برقرار کرده است. این کار کمک می‌کند تا از کتابخوانی به عنوان یک موضوع جذاب و در عین حال مفرح در ذهنش ثبت شود.

برگزاری مسابقه کتابخوانی

روزنامه گاردین در مقاله‌ای در همین رابطه، راه‌های مختلفی را پیشنهاد می‌کند. برگزاری مسابقه کتابخوانی در میان بچه‌ها که حس رقابت را در آنها برمی‌انگیزد، می‌تواند یکی از راه‌های خوب برای رسیدن به کودکی علاقه‌مند به کتاب باشد. گاردین در این مقاله از مدرسه‌ای در همپشایر یاد می‌کند و به نتایج موفقیت‌آمیز آن اشاره می‌کند.

معلم‌ها به کمک کودکان بیایند

در این مدرسه، معلمان کتاب‌های مورد علاقه خود را پیش از آغاز کلاس و به مدت 10 دقیقه به دانش‌آموزان معرفی می‌کردند. طرح کتاب مورد علاقه معلم در کلاس، بحث‌های جالبی را در میان دانش‌آموزان ایجاد می‌کرد که همین بحث‌ها، آغاز جذب آنها به کتاب بوده است.

بخوان؛ از یک داستان گرفته تا تابلوهای خیابان

مطالعه در کشورهای توسعه یافته یک موضوع ضروری برای زندگی محسوب می‌شود. از این رو، در این دسته از کشورها از والدین درخواست می‌شود تا هر نوع امکانی را برای خواندن برای کودکان فراهم کنند؛ از مطالعه یک کتاب گرفته تا خواندن تابلوهای خیابان و ... . در واقع، هدف این است که به کودک خود بیاموزید که از اوقات فراغت و زمان‌هایی که به اصطلاح مرده است و کار خاصی نمی توان در آن انجام داد، یک شرایط خوب برای مطالعه و خواندن خلق کند.

طراحی نمادهای شهری برای تشویق کودکان به کتاب

مطالب یاد شده تنها بخشی از اقداماتی است که اکثر خانواده‌ها در کشورهای توسعه‌یافته برای ایجاد علاقه بیشتر کودکان به کتابخوانی به کار می‌برند. استفاده از نمادها و المان‌های شهری برای این منظور، ایجاد کتابخانه‌های پرنشاط با کتاب‌های جذاب و متنوع، فرهنگ‌سازی کتابخوانی در میان خانواده‌ها، تسهیل خرید کتاب، ایجاد ویترین های مخصوص کودکان در کتابفروشی‌ها، راه اندازی باشگاه‌های کتابخوانی و ... از دیگر راهکارهایی است که مسئولان در این کشورها برای ایجاد انگیزه بیشتر در کودکان و خانواده‌ها به کتاب به کار می‌برند. در دنیایی که تلویزیون و فیلم، لذت کتاب‌های کاغذی را از مردم گرفته و در شرایطی که سهم هر کودک از بازار نشر ایران حتی یک کتاب هم نیست، می‌توان با استفاده از شیوه‌هایی که یاد شد، به تربیت نسلی کتابخوان امید داشت.

منبع:تسنیم

پاورپوینت کودکانه: عفاف و حجاب

این پاورپوینت با موضوع حجاب و عفاف یکی از تولیدات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برای کلاسهای فرهنگی طرح هجرت است که برای کودکان مقطع دبستان تهیه شده است.

دریافت پاورپوینت

منبع:موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت

پیام شخصیت های کارتون برای فرزندان ما

بن تن، باربی، انگری برد، باب اسفنجی، لاک پشت های نینجا، مرد عنکبوتی و… شخصیت هایی هستند که این روزها دنیای کودکان و نوجوانان ما را تسخیر کرده اند و فرزندان ما، نه تنها با این نمادها بیگانه و غریبه نیستند؛ بلکه این نام ها و تصاویر به بخشی از دلبستگی های آنان تبدیل شده است. چرا که تصاویر این شخصیت های به ظاهرکارتونی و در واقع نماد فرهنگ آمریکایی، همه جا از تصویر روی لباس، رختخواب، بشقاب، لوازم التحریر و اسباب بازی ها گرفته تا شهربازی ها هر لحظه پیش روی فرزندان ما است؛ به طوری که فرزندان ما با آن ها انس گرفته و درمیان انبوه تصاویر، اسباب بازی ها و کارتون های تلویزیونی شانس انتخاب با این تصاویر یار است.

در سال های اخیر استقبال از لوازم التحریرهایی که در آن ها از این تصاویر استفاده شده؛ سبب نگرانی ها و اعتراضاتی توسط کارشناسان و خانواده ها و درخواست برای استفاده از تصاویری که با فرهنگ ایرانی و اسلامی شده همخوانی دارد؛ شده است. اما به راستی این تصاویر تا چه اندازه می توانند بر شخصیت و آینده فرزندان ما موثر باشند؟ آیا نگرانی کارشناسان بر میزان تاثیر این تصاویر بر اذهان و آینده فرزندان ما با نوعی اغراق همراه است؟

ویژه نامه آغاز سال تحصیلی و بازگشایی مدارس

منبع:سایت راسخون