بیانات رهبری انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران کنگره شهدای روحانی

دزفول؛ شهر موشک‌ها و رشادت‌ها

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ علی عبدالصمدی؛ در گاه‌شمار ملی و فرهنگ دفاع مقدس، چهارم خرداد روز دزفول، روز مقاومت و پایداری نامگذاری شده است.

روزی برای بزرگداشت مقاومت و پایداری مردم قهرمان و سلحشور دزفول که در ماه‌های نخست جنگ تحمیلی بعضا تمامی خانه و خانواده‌ی خود را از دست دادند، اما دست از مقاومت نکشیدند.

تاریخ شهر دزفول در آن دوران سراسر حماسه، رشادت، شهامت و شهادت است. تمامی پایمردی‌هایی که در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی و غیرایرانی به قهرمانان نسبت داده میشود را به سادگی میتوان در مقاومت جانانه‌ی مردم دزفول در دوران دفاع مقدس یافت.

در دوران حماسه آفرین دفاع مقدس دزفول ۲۰۰ بار موشک باران شد. این شهر ۲۰ هزار بار گلوله‌های دشمن را به چشم خود دید. مجموعه‌ی آمار شهداء جانبازان و مفقودالاثر‌های این شهر به ۷ هزار نفر می‌رسد. آمار شهداء این شهر به ۲ هزار ۶۰۰ نفر می‌رسد.

در تمام آن دوران سرشار از حماسه و جهاد و مقاومت مردم دزفول هرگز دست از دفاع نکشیدند. مردم مومن و معتقد این شهر سرافراز با ایمان راسخی که داشتند در برابر دشمن بعثی ایستادگی و مقاومت کرده و نهایتا باعث خلع ید اهریمنان شدند. مردم دزفول با دست خالی و بدون هیچ پشتیبانی در برابر دشمنی ایستادگی کردند که حمایت همه‌ی ابرقدرت‌های جهان را داشت.

نکته‌ی جالب و حائز اهمیت اینکه در طول آن دوران سخت، نماز جمعه هرگز تعطیل نشد که این امر روایتگر و نشان دهنده‌ی ایمان و اعتقاد قوی مردم دزفول همیشه قهرمان است.

تاریخ دزفول در دوران دفاع مقدس همانگونه که ذکر شد سراسر حماسه و رشادت است. این غرور آفرینی‌ها میتواند به بهترین شکل ممکن دستمایه‌ی بسیاری از آثار فرهنگی و هنری در حوزه‌های مختلف شود. هنرمندان عرصه‌ی هنر هفتم از طریق تئاتر، سینما و تلویزیون و قابلیت‌های رسانه‌های نوپدید آنلاین به خوبی میتوانند آینه دار شجاعت‌ها و استقامت‌ها و رشادت‌های مردم این شهر در آن دوران حماسی باشند.

رسانه‌های خبری چاپی اعم از روزنامه ها، هفته نامه ها، ماهنامه ها، مجلات و ... با انتشار تصاویر و روایات مختلف مربوط به آن دوران غرورانگیز میتوانند در انعکاس آن دوران طلایی مقاومت نقشی حیاتی ایفا کنند. رسانه‌های خبری آنلاین ازجمله پایگاه‌های خبری و کانال‌ها و گروه‌های مجازی نیز که این روز‌ها بیشترین مخاطب را دارند میتوانند از طریق اشتراک گذاری داده‌های مختلفی مانند متن، تصویر، فیلم و... جلوه گاه مقاومت مردم دزفول باشند.

به طور کلی، هنر‌ها و رسانه‌های مختلف (اعم از نقاشی، مجسمه سازی و...) هر کدام به شکلی و طریقی میتوانند قهرمانان واقعی و راستین این مرز و بوم را به نسل‌های بعدی نشان دهند تا در برابر فریب قهرمانان پوشالی رسانه‌های غربی از قهرمانان ملی و میهنی خویش مدد گیرند.

امروزه رسانه‌های غربی سعی و اهتمام دارند تا با ساخت فیلم، سریال، عروسک، بازی‌های رایانه‌ای و سایر ابزار‌ها و محصولات فرهنگی، نسلی مطیع را برای خود در جهان پرورش دهند. در کشور ما با وجود قهرمانان واقعی، به سادگی میتوان در برابر این توطئه‌ی دشمنان انسان و انسانیت ایستادگی کرد.

همانگونه که در جبهه‌های مقاومت مانند دزفول اهریمن به زانو درآمد، در جبهه‌ی فرهنگ نیز روزی خواهد رسید که قهرمانان پوشالی غرب در برابر قهرمانان حقیقی ایران زمین مغلوب شوند.

«بازی‌دراز» روایت‌گر نور و شهادت/ مقاومت جبهه غرب در دوران طلایی دفاع مقدس

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، ترم چهار دوران دانشجویی برای اولین‌بار قسمت شد که در اردوی راهیان نور شرکت کنم. آشنایی چندانی با شهدا نداشتم، وقتی که فراخوان اردوی راهیان نور را دیدم، فکر کردم که یک سفر تفریحی خواهم داشت و سریع ثبت‌نام کردم؛ ولی وقتی وارد مناطق جنگی شدم، وقتی راویان دفاع مقدس از ایثار و شهادت شهدا می‌گفتند، وقتی خادمان اردو بااخلاق نیکو و شهداگونه برخورد می‌کردند، اتفاقی دیگر افتاد، بعد از آن در دوران دانشجویی اکثراً مسئول کاروان بودم و تمام سعی‌ام را می‌کردم تا دوستان بیشتری را با فرهنگ ایثار و شهادت آشنا کنم.

دوران دانشجویی تمام شد و من از قضای روزگار وارد کار خبرنگاری شدم. هر سال دوست داشتم در اردوهای راهیان نور شرکت کنم؛ ولی قسمت نمی‌شد، تا اینکه اوایل هفته گذشته بسیج رسانه همدان برایم پیام ثبت‌نام اردوی راهیان نور غرب کشور را فرستاد، سریع وارد لینک ثبت‌نام شدم و اسمم را ثبت کردم، باورم نمی‌شد که می‌توانم بار دیگر به این سفر پر خیروبرکت بروم.

آقای «قوامی» مسئول بسیج رسانه همدان که او هم سابقه کاری طولانی در بسیج دانشجویی داشت، امسال برای اولین‌بار برای اصحاب رسانه چنین اردویی را برگزار کرده بود.

برخی دوستان پیام می‌فرستادند که هوا غبارآلود است، نرو! ولی انگار اراده و انگیزه‌ای من را به سمت این سفر سوق می‌داد و عزم رفتن کرده بودم و دیگر به حرف کسی گوش نمی‌دادم.

روز حرکت فرارسید، همه رأس ساعت ۶:۴۵ کنار اتوبوس بودند، از زیر قرآنی که فرزند شهید «منطقی» به دست گرفته بود، عبور کردیم و راهی سرزمین عشق شدیم.

اندکی از سفر گذشته بود و از منطقه عملیاتی «مرصاد» که مزین به تصویری از شهید حاج «میرزامحمد سلگی» فاتح عملیات مرصاد بود، عبور کرده بودیم که آقای «امیر فرجام» از راویان دفاع مقدس وارد اتوبوس ما شد، با دیدارش یاد خاطرات کاروان‌های راهیان نور دانشجویی افتادم. مثل قبل از ته دل و با اخلاص شروع به روایت‌گری کرد؛ از اینکه افتخار می‌کند که پاسدار است گفت، از این‌که با خود عهد بسته که تا وقتی جان در بدن دارد، تمام وقایع دفاع مقدس را بدون هیچ تحریفی روایت‌گری کند، گفت، از ایثارگری‌های رزمندگان سپاه انصارالحسین (ع) در عملیات مرصاد گفت، در طی مسیر محل شهادت برخی شهدای عملیات مرصاد را نشان‌مان داد، کم‌کم داشتیم به «سرپل‌ذهاب» و اردوگاه «ابوذر» نزدیک می‌شدیم، به‌محض این‌که از اتوبوس پیاده شدیم، حاج‌آقا فرجام به سمت ساختمانی کوچک رفت و گفت این‌جا زورخانه‌ای بود و شهدا زمانی که در این اردوگاه مستقر بودند، در این‌جا ورزش می‌کردند؛ با لحنی جذاب از خاطرات آن روزها گفت، گویا خاطرات شیرینی از ورزش با رزمندگان دفاع مقدس از این زورخانه در ذهنش بود.

به بخشی دیگر از اردوگاه رفتیم، حس غریبی بود، ساختمان‌هایی که اثراتی از گلوله بر رویشان بود به چشم می‌خورد. در مکانی مستقر شدیم و حاج‌آقا فرجام شروع به روایتگری کرد و گفت غیرممکن بود که شهیدی بخواهد به منطقه اعزام شود و به این اردوگاه نیامده باشد، از صعب‌العبوری مناطق غربی کشور و آماده‌سازی جسمی رزمندگان در این اردوگاه گفت، از ۱۶ عملیات بزرگی که در این منطقه برنامه‌ریزی شد گفت، از مظلومیت شهدا گفت و این اردوگاه را سکوی پرواز رزمندگان غرب خواند، با سوزی دردناک روایت‌گری می‌کرد، از این‌که هنوز هم انگار صدای رزمنده‌ها در منطقه  پیچیده است، حضور شهدا به‌طور کامل احساس می‌شد، گویا تک‌تک به استقبال‌مان آمده بودند و به ما خوش‌آمد می‌گفتند.

اشک در چشم همگان جاری شده بود تا اینکه مداح با توسل به امام حسین (ع) فضا را معنوی‌تر کرد، بعد از پایان روایت‌گری سوار اتوبوس و راهی ارتفاعات «قراویز» شدیم، تا حالا قسمت حضور در آن منطقه را نداشتم، راهی کوهی داشت، اندکی که از تپه‌ها بالا رفتیم، مجدد حاج‌آقا فرجام ما و زوار دیگر که از بچه‌های بسیج دانشجویی بودند را دور خود جمع و شروع به روایت‌گری و معرفی این منطقه کرد. از مقاومت رزمنده‌ها در این منطقه، از شهید مجید بیات‌ها، نورعلی مؤمنی‌ها، علی زارعی‌ها که در این منطقه شهید شدند گفت، خیانت یک نفر باعث شهید شدن بسیاری از رزمندگان شده بود، گویا اینجا کربلای ایران شده و عاشورایی دیگر در این مکان اتفاق افتاده بود. ما نسل امروز باید خاکریزهایی که شهدا حفظ کردند را حفظ کنیم و شهدا الگو بگیریم، یک سری از آدم‌های شجاع  همچون شهدای مدافع حرم «مجتبی کرمی» و «سید میلاد مصطفوی» به این مکان‌ها آمدند و الگو گرفتند و در نهایت به مقام شهادت نائل آمدند.

مکان دیگر یادمان «شهید بهشتی» بود؛ حاج‌آقا فرجام از عملیاتی که در این منطقه اتفاق افتاد و منجر به آزادسازی راه مواصلاتی سرپل‌ذهاب به قصرشیرین و آزادسازی چندین تپه شد، گفت. عکسی یادگاری با هم‌سفران گرفتیم و در نهایت راهی قصرشیرین برای اسکان شدیم.

صبح روز بعد راهی «بازی‌دراز» شدیم، از پیر و جوان و کودک همه آمده بودند، همه با یاد شهدای بازی‌دراز عزم صعود به منطقه را کرده بودند، و همه سختی راه را به عشق شهدا خریده بودند، پیرمرد و پیرزنی نظرم را جلب کرد که عصا به دست در حال صعود بودند، کمی بالاتر جانبازی بود که پایش را از دست داده بود و به یاد همرزمان شهیدش به این منطقه آمده بود، می‌گفت که هیچ‌وقت از سهمیه جانبازی‌اش استفاده نکرده و افتخار می‌کند که در این راه پایش را از دست داده است، ایستگاه‌های صلواتی در کل مسیر به چشم می‌خورد، برخی هم در حال جمع‌کردن زباله‌ و پاک‌سازی منطقه بودند.

صدای بلندگویی که هر لحظه اسم یک استان را می‌آورد و به آنان خوش‌آمد می‌گفت، خستگی را از تن زوار درمی‌آورد، سخت است که تصور کنی یک روز در این منطقه رزمندگان به‌سختی از تپه‌های ناهموار این منطقه عبور می‌کردند تا بتوانند تجهیزات را به همرزمانش برسانند، سخت است این‌که تصور کنی در آن بالا بعد از کلی خستگی ببینی که تعدادی از همرزمانت شهید شده‌اند؛ ولی همچنان با روحیه‌ای قوی و توکل بر خدا در برابر دشمنان بایستی، فقط به برکت وجود ایمان قوی می‌توان به این درجه رسید. بازی‌دراز بیانگر ایثار و فداکاری‌های رزمندگان دفاع مقدس است.

قرار ما رأس ساعت ۱۱:۳۰ کنار اتوبوس‌ها بود، تک‌تک همسفران خود را به کنار اتوبوس می‌رساندند، لحظه خداحافظی از شهدای منطقه بازی‌دراز فرارسیده بود، ایثار و مجاهدت شهدای این منطقه هیچ‌وقت از ذهنم فراموش نخواهد شد، شهدایی که از تمام هستی خود برای حفظ یک وجب خاک گذشتند.

شهدایی که سیدالشهداء (ع) را الگوی خود قرار دادند و جاودانه شدند. شهدایی که به امام زمان (عج) خود لبیک گفتند و از این امتحان الهی سربلند بیرون آمدند، من و نسل آینده باید این شهدا را الگوی خود قرار دهیم و با جان و دل مطیع امر ولایت‌فقیه باشیم و از خاک کشورمان دفاع کنیم؛ چراکه اگر در مملکتی فرهنگ ایثار و شهادت ترویج پیدا کند، دشمن جرأت نمی‌کند به آن گزندی وارد کند.

رونمایی از تصویر جدید سردارشهیدسیدحسین الهی  نیاکی/پیام خانواده شهید

پیام خانواده شهید سردار سیدحسین الهی نیاکی به سایت شهدای نیاک

بسم رب الشهدا والصدیقین  

سایت محترم و وزین شهدای نیاک        

سلام علیکم

با تقدیم احترام وعرض ادب و آرزوی توفیق وقبولی  طاعات و عبادات 

از اینکه در جهت فرهنگ ایثار وشهادت و شناساندن هدف ومنش شهیدان خصوصا" باترسیم زیبای تمثال مبارک شهدا وشهید سردار الهی نیاکی متقبل زحمت زیادی شده اید کمال تشکر و قدردانی را نموده امیدوارم که ان شاء الله مشمول دعا وشفاعت شهدا باشید. 

باتقدیم بهترین احترامات خانواده شهید سردار الهی نیاکی

**************

پیام تقدیروتشکر سایت شهدای نیاک از خانواده محترم سردارشهید سیدحسین الهی نیاکی

بسم رب الشهدا و الصدیقین

خانواده محترم سردارشهید سیدحسین الهی نیاکی

سلام علیکم

با احترام ضمن آرزوی توفیق وسلامتی روز افزون بدین وسیله از تلاش و پیگیری و مساعدت های شما عزیزان در بازسازی و طراحی و ترسیم نقاشی دیجیتال از تصویر شهید سرافرازتان کمال تقدیر وتشکر را داریم و خدا را شاکریم که توفیقی داشته باشیم به جهت رونمایی از این تصویر بسیار زیبا در سایت شهدای نیاک .

انشاالله خانواده محترم و بخصوص شهید بزرگوار از این قدم های کوچکی که برمی داریم راضی و خشنود بوده باشد و در قیامت شفیع ما باشند.

ومن الله التوفیق

سایت شهدای نیاک

رونمایی از تصویر جدید سردارشهیدسیدحسین الهی  نیاکی

در میلاد با سعادت و نورانی امام حسن مجتبی ع در ماه رمضان ۱۴۴۳  که به همت سایت شهدای نیاک به تصویر کشیده شده است،ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید،این قبیل امور در راستای ترویج فرهنگ ایثارو شهادت و انتقال مفاهیم آن به نسل کنونی به تصویر کشیدن تمثال مبارک شهدا یکی از راه‌های ترویج فرهنگ ایثار و شهادت می‌باشد.

زندگینامه  سردارشهیدسیدحسین الهی  نیاکی

نام پدر:    سید علی‌اکبر

نام مادر:    بمانی

تاریخ تولد:    1339/4/10

وضعیت اشتغال:   پاسدار

تحصیلات :    دیپلم

یگان خدمتی:  لشکر ویژه 25 کربلا

عضویت:   رسمی سپاه

تاریخ شهادت:   1367/5/7

محل شهادت:    شلمچه

نحوه‌ی شهادت:   اصابت ترکش

محل دفن:    آمل

سن :    28 سال

تار و پود فکری و روحی خانواده را ایمان راسخ به خداوند تبارک و تعالی بهم سرشته بود و عشق به اهل‌بیت به خصوص شیفتگی و دلدادگی به سرور و سالار شهیدان، حسین‌بن علی (ع) زیبایی درخشانی به بنیان خانواده می‌داد. پدر چشم به آسمان داشت و مادر به توفیقات الهی امیدوار بود.  کانون خانواده با ترنم حسینی گرم و گرمتر می‌شد. تا اینکه در دهم تیرماه سال 1339 امانتی به خانواده سید علی‌اکبر الهی بخشیده شد و نام او را مزیّن به نام نامی سرور و سالار شهیدان، «حسین» نهادند.  کودک نورسیده با صفا و سادگی خاص روستایی، بال و پر گرفت و جسم و روح او متأثر از کوه سر به فلک کشیده دماوند ایستادگی می‌آموخت و از رودخانه هراز حرکت و رفتن . نسیم فرحبخش کوهستان روح و روان او را چون گونه‌اش به صراحت و صداقت و صمیمت جلا داد. از همان کودکی راهی را در پیش گرفت تا  فردایی بس درخشان به یادگار بگذارد.

بعد از دوران ابتدایی از نیاک به آمل سفر نمود و در مدرسه راهنمایی حکیمی که بعد از انقلاب به شاهد تغییر نام یافت، ادامه تحصیل داد و مقطع متوسطه را در دبیرستان شاکری، پشت سر گذاشت.

شهید از سه سالگی، در اثر توجه و صیانت دینی پدر و مادر، به اقامه نماز پرداخت و از همان کودکی با قرآن انس پیدا کرد که همین دو (نماز و قرآن) سرمایه‌ی جاودانه‌ی او گردید. او با روحیه‌ی شاد و اخلاق حسنه، سرآمد دیگران بخصوص هم‌سن و سالان خود در رفتارهای اجتماعی بود. در دوران شکل‌گیری انقلاب، روح جستجوگر او، آگاهی و بصیرت کامل یافت و ضمن آشنایی با مسائل سیاسی به صف مبارزان پیوست و با شرکت در راهپیمائیها و تظاهرات در پیروزی انقلاب از خود شور و شعوری نشان داد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت افتخاری کمیته انقلاب اسلامی در آمد. در سال 1361 رسماً عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و به لحاظ استعداد هنری نقش مؤثری در گروههای مختلف هنری : خوشنویسی، مداحی و تبلیغات سپاه پاسداران آمل داشت. با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌ها اعزام گردید و با اطاعت خالصانه از فرامین رهبری در مسؤولیت‌های ستادی لشگر 25 کربلا ایفای وظیفه نمود.

در طول سالهای دفاع مقدس، بارها با قبول مسؤولیتهای مختلف به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و زمانی که در آمل حضور پیدا می‌کرد، در واحد بسیج سپاه آمل مسوولیت ستاد ناحیه کربلا 08 را بر عهده گرفت و بنا به فرموده فرماندهان و اعضای بسیج، آن ایّام از بهترین دوران فعالیت بسیج و اعزام نیروها به مناطق جنگی بود.

سال 1366 برای چندمین بار به جبهه اعزام شد و در بسیج لشکر 25 کربلا به عنوان قائم مقام و مسوول ستاد اردویی به جهاد و تلاش صادقانه مشغول شد تا اینکه در هفتم مرداد ماه همان سال در کربلای شلمچه با ذکر «یا حسین» به جوار رحمت حق‌بال و پر گشود و به آرزوی دیرینه خود دست یافت. او رفت ولی صداقت و اخلاص و تواضع او در قاب خاطرات بستگان، آشنایان، دوستان و هم‌رزمان ثبت و ضبط شده است.

هنور هم خاطرات، دغدغه، همّت و تلاش شهید سید حسین الهی در جهاد کشاورزی روستایی و برداشتن کوله‌بار سنگین کار و زراعت از دوش اهالی روستای نیاک، کام‌ها را شیرین می‌کند. هیچگاه ترنم بهجت‌آور آیات قرآن و صدای دلنواز دعای کمیل، راز و نیاز شبانه و استغاثه العفوالعفو از صفحه‌ی ذهن خانواده، دوستان، نزدیکان و همراهان محو نمی‌شود.

خلاصه‌ای از وصیت‌نامه پاسدار شهید سید حسین الهی (نیاکی)

در شگفتم از اینکه، کسی که به حقیقت مرگ یقین دارد چگونه شادی می‌کند. کسی که حساب و کتاب روز جزا را باور دارد چگونه در جمع مال و منال می‌کوشد. کسی که به قبر و حقیقت آن ایمان دارد چگونه خنده بسیار می‌کند. کسی که اعتقاد به زوال و فنای دنیا دارد چگونه به آن مطمئن است و نیز در تعجّبم از کسی که به بقا و جاودانگی آخرت و نعمتهای آن ایمان دارد چگونه آسوده است.

خداوندا! در این لحظه که قلم در دست گرفته‌ام و این مطلب را می‌نگارم نمی‌دانم چه بسر من می‌آید زیرا از سرنوشت خود خبر ندارم.

 ولی نعمتا! آرزویم این است   اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد.

خداوند! زندگی مرا از زندگی محمد و آل محمد قرار ده و مرگ مرا در راه محمد و آل او قرار ده. غم دوری عزیزان مانند یک کوه بر جانم سنگینی می‌کند و نمی‌دانم چه کنم، غم دوری عزیزانی مانند، اسماعیل، امیرحامد، علی، حسین و ... نمی‌دانم گناهم چقدر است تا حال مرا نگهداشته و از تو جدایم کرده است آرزوی وصال تو دارم، آرزوی در جوار نبی تو بودن در دارالسلام و کنار شهیدانی مانند، بهشتی، رجایی، باهنر، مطهری ...

ای خدای مهربان ! تو خود گواه من باش که این راه را برای رضای تو و به خاطر تو انتخاب کردم ولاغیر.

با اندک شناختی که از تو داشتم، با رهنمودهای پیامبر گونه امام خود در این راه قدم گذاشتم، برای این  به میدان نبرد «جنگ حق علیه باطل» آمدم تا به دنیا ثابت کنم که اسلام هنوز تنها نیست و هنوز کسانی هستند که خون ناقابل خود را پای این درخت کهنسال که هزار و چند صد سال قبل بر این پهنه‌ی گیتی به دست توانای رحمت‌العالمین خاتم پیامبران حضرت محمد (ص) کاشته ، بریزند و او را زنده نگهدارند.

خداوند! آرزویم این بود. وقتی نام حسینی و لباس حسینی به من عطا کردی ، عملی حسینی به من عطا فرمایی.

معبودا! جز جان، چیزی دیگر ندارم که تقدیم مقام اقدس حضرتت نمایم، این ارزان‌ترین متاع ناقابل را از من بپذیر و مرا شهید بمیران.

پدر عزیز و مهربانم!  درود خداوند و رسول گرامی او شامل حال تو باد، سلام بر تو ای پدر پیر و والا مقام من، ای عزیزی که سالها خاطره عاشورای حسینی را با نوحه‌سرایی اهل‌بیت در ذهن مردم زنده نگهداشتی، شاد و سربلند باش که ذاکر بودن خود را نسبت به رسول خدا و اهل‌بیت عصمت و طهارت ثابت کردی، خرم و آزاد قدم بردار که حسین نالایق خود را فدای پاره‌ی تن صدیقه کبری، فاطمه زهرا (س) حسین (ع) کردی که جان عالمی فدای فاطمه (س) و فرزندان او باد.

مادر عزیزم! سلام و درود خداوند و اولیای گرامیش بر تو باد، بر تو مادری که از فاطمه و زینب (س) درس استقامت آموختی تا چگونه در مصیبت‌ها استوار باشی، سلام ناقابل من بر تو مادر عظیم‌الشان که بس مقامی بزرگ نزد پروردگار عالمیان داری و بهشت زیرپای شما مادران شریف است.

برادران مهربانم! شما مرا از هر کسی بهتر می‌شناسید آگاهید که این راه را خود برگزیده‌ام و کسی مرا به اجبار نبرده است پس شما راه مرا ادامه دهید و امام را تنها نگذارید که هر که راهی غیر از راه اسلام برود هلاک خواهد شد و جای آن آتش جهنم است و در انتظار فرج امام عصر (عج) باشید که انتظار فرج امام زمان انتظار قدرت اسلام است.

رویاهای مادر شهید

مادر شهید سید حسین الهی نقل می‌کرد: «چند سال قبل از ولادت حسین عزیزم خواب دیدم، در حیاط امام‌زاده ابراهیم آمل باغ وسیعی درست کردند و مشغول گل‌کاری بودند. در گوشه‌ای از این گلستان، جای خالی وجود داشت. پرسیدم چرا آن نقطه خالی از گل است؟ به من جواب دادند: آنجا را باید تو گل بکاری!

مادر شهید در شب شهادت پسرش خواب می‌بیند که در جلوی مسجد جامع نیاک در حال عبور بود که خانمی با چهره‌ی پوشیده از مسجد بیرون می آید و رو به مادر شهید می‌کند و می‌گوید: حسین رفت پیش حسین(ع). صدام، سگ کیست که حسین را اسیر کند. حسین رفت کربلا. مادر شهید از خواب بیدار می‌شود و به پدر شهید می‌گوید: حسین شهید شد.

رونمایی از تصویر جدید سرلشکرخلبان شهید میرحسن سجادی نیاکی/پیام خانواده شهید

بسم رب الشهدا و الصدیقین

خانواده محترم سرلشکر خلبان شهیدمیرحسن سجادی نیاکی

سلام علیکم

با احترام ضمن آرزوی توفیق وسلامتی روز افزون بدین وسیله از تلاش و پیگیری و مساعدت های شما عزیزان در بازسازی و طراحی و ترسیم نقاشی دیجیتال از تصویر شهید سرافرازتان کمال تقدیر وتشکر را داریم و خدا را شاکریم که توفیقی داشته باشیم به جهت رونمایی از این تصویر بسیار زیبا در سایت شهدای نیاک .

انشاالله خانواده محترم و بخصوص شهید بزرگوار از این قدم های کوچکی که برمی داریم راضی و خشنود بوده باشد و در قیامت شفیع ما باشند.

ومن الله التوفیق

سایت شهدای نیاک

پیام خانواده سرلشکرخلبان شهیدمیرحسن سجادی نیاکی

بنام خدا

سایت شهدای نیاک

سلام علیکم

بااحترام ضمن آرزوی توفیق وسلامتی روزافزون بدین وسیله ازتلاش وپیگیری ومساعدت های شما عزیزان درطراحی وترسیم هنرمندانه وبی نهایت زیبای تصویر شهید میرحسن سجادی نیاکی که کاملا مشخص است وقت ودقت وعشق وتعهد دربه انجام رساندن این اثر زیبا به کار گرفته شده است ، کمال تشکر وقدردانی رابعمل آورده وتوفیقات روز افزون برای شما عزیزان از خداوند منان آرزومندیم .

با احترام خانواده شهید میرحسن سجادی نیاکی

اردیبهشت  ۱۴۰۱

*********

رونمایی از تصویر نقاشی سرلشکر شهیدمیرحسن سجادی نیاکی در میلاد با سعادت و نورانی امام حسن مجتبی ع در ماه رمضا ۱۴۴۳  که به همت سایت شهدای نیاک به تصویر کشیده شده است،ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید،این قبیل امور در راستای ترویج فرهنگ ایثارو شهادت و انتقال مفاهیم آن به نسل کنونی به تصویر کشیدن تمثال مبارک شهدا یکی از راه‌های ترویج فرهنگ ایثار و شهادت می‌باشد.

زندگینامه سرلشگرخلبان شهید میرحسن‌سجادی‌نیاکی

نام پدر :   سید آقا رضا  

نام مادر: سیده زینت السادات

تاریخ تولد:    1332

تحصیلات:    کارشناسی

یگان خدمتی:    هوار نیروز

نوع عضویت :    خلبان

تاریخ شهادت:   1360/5/5

محل شهادت:    کرخه کور (نور)

نحوه‌ی شهادت:    اصابت گلوله به جنگنده هوایی

محل دفن:    تهران

سن:    28 سال

شهید سجادی نیاکی در تهران متولد گردید؛ اما شجره او از شهرستان نیاک می‌باشد. تحصیلات ابتدائی و دبیرستان را در تهران به پایان رساند و در سال 1352 جهت خلبانی بالگرد در هوانیروز استخدام شد. پس از گذراندن دوره‌های نظامی، زبان انگلیسی و پرواز ، با درجه ستوان‌سومی و تخصص پرواز با بالگرد ترابری 214 در پایگاه هوانیروز مسجد سلیمان به انجام وظیفه مشغول شد.

خلبان سجادی در طول عمر نظامی کوتاهی که داشت، از حماسه‌سازان هوانیروز در روزهای انقلاب و 8 سال دفاع مقدس بود. سجادی از تیزپروازان سلحشوری بود که ایمان را با شجاعت همراه داشت و ایثار را تا قله شهادت پرواز داد. پرونده خدمتی او سرشار از پروازها و ماموریت‌های متهورانه در آسمان جبهه‌های جنگ جنوب  و غرب است.

نحوه‌ی شهادت خلبان سجادی از دلخراش‌ترین نوع مرگ و شهادت در صحنه‌های جنگ می‌باشد. آخرین ماموریت و پرواز این خلبان مؤمن و دلاور هوانیروز در تاریخ 5/5/1360 در جبهه جنوب (کرخه نور) می‌باشد. در آن ماموریت او همراه با هم پروازش خلبان سیف‌الله اشرفی اصفهانی و درجه‌دار حسن برجسته در نقش بالگرد نجات در کنار تیم‌پروازی بر علیه دشمن می‌جنگیدند که بالگردشان هدف گلوله مستقیم توپ قرار می‌گیرد و سقوط می‌کنند. در آن سانحه درجه‌دار برجسته بعلت پرتاب از بالگرد و خلبان سجادی با قطع شدن سر از بدن به شهادت می‌رسند و خلبان اشرفی بشدت زخمی و جانباز می‌گردد.

خلبان سجادی با درجه سرلشگری در آمار شهدای هوانیروز و جنگ منظور شده و مزارش در بهشت زهرای تهران می‌باشد.

یاد و خاطره‌اش گرامی و راهش پر رهرو باد.