احیاگر معروف

دل باید پاک باشد و یا آقایان به خودشان سختی بدهند و نگاه نکنند

پیامبر اکرم(ص) از بعضی از بانوانی که عذاب سختی در انتظار آن ها است گله داشتند. که شاید آن ها حجاب را به عنوان پوشش رعایت می کنند اما از نظر روابط با نامحرم بد عمل می کنند و دقت در مسائل عفاف و حیا را نشان نمی دهند با لباس های بدن نما، نازک اندام نما، تنگ، چسبان اندامی آن چیزی که امروزه اسمش را می گذاریم لباس شهرت تبرج چیزی که آن ها نمود کند و شاخص کند و جلب توجه کنند نزد نامحرم مانند نوع روسری و شال ها و نحوه ی پوشش ها و بستن موی سر. این ها را پیامبر اکرم آن روز نام بردند. فکر می کنیم مگر چنین چیزی آن زمان ممکن است؟ بله این ها چیزهایی بوده که در آینده نمو پیدا می کرده است.خلاصه هر نوع رفتاری که اسلام آن ها را قبول ندارد اما متاسفانه بانوان به آن ها ورود پیدا کرده اند. این ها حتی در سخن گفتن با نامحرم مسائل اسلامی را رعایت نمی کنند. با خضوع و فروتنی با نامحرم صحبت می کنند و از حرف اضافی خودداری نمی کنند. این ها همه پیام هایی که اسلام برای ما داشته و مستور غیر محجبه می گویند که پیامبر فرمودند عذابی سخت و دردناک در پی آن ها است.

عفت یک حالتی درونی است

البته عفت یک حالتی درونی است. حال است و ملکه نیست که برای پیوست و ثباتش از خدا یکسره باید طلب کرد و دعا کرد و اولین چیزی که برای دخترهایمان می خواهیم باید عفاف باشد و باید دعا کرد. عفاف هم فقط مخصوص بانوان نیست. عفت حالتی درونی و مربوط به نفس است. جنسیت ندارد و زن و مرد در داشتن عفاف فرقی ندارند و فرازمانی و فرامکانی است و هر لحظه و هر زمان عفت برای جنس زن و مرد ضروری است. چون نفس انسان جنسیت بر نمی دارد و خدا در آیات قرآن به زنان و مردان دستور حفظ عفت را داده است. آیه ۳۰ سوره نور اشاره به عفت در مردان می کند و آیه ۳۹ سوره نور اشاره به عفت زنان دارد. می گوید نگاه هایتان را فرو کشید و از مقدار دیدنتان بکاهید. چشم به نامحرم ندوزید. که هم به زن و هم به مرد توصیه می کنند. در آیه امر و نهی ها را اشاره می کنیم نتیجه می گیریم عفاف فقط به پوشاندن سر و بدن نیست. حرکات و زیور آلات اینها را نشان نامحرم ندادن. جلوه گری در حضور نامحرم نکردن اینها مصادیق حجاب است که خداوند در سوره نور آیه ۳۱ دوبار به بعضی کلمات اشاره دارند. که زن زینتش نباید ظاهر شود نه زینت ظاهری و نه نگاه و حرکات و اندامش نباید در حضور نامحرم نمایان شود. و زیور آلات اعم از آرایش و انگشتر و دستبند. خداوند می فرمایند در راه رفتن هم جنس زن باید مواظب باشد که با پاش جلب توجه نامحرم نشود و با گفتارش کنترل شده صحبت کند. وقتی حضرت زهرا می خواستند صحبت کنند از ابزاری استفاده می کردند و گاهی سنگ ریزه زیر زبان نگاه می داشتند تا صدا تغییر کند و به نحوی که پیش محرمان صحبت می کنند پیش نامحرمان نکنند.
وقتی حضرت زینب (ص) دارند سخنرانی می کنند می گویند انگار از گلوی امیرالمومنین این صدا در می آید. آن ها الماسی ترین زن دنیا بودند ولی صدا در نزد دشمن رسا می شود که حتی می گویند این شخص متکبر کیست؟
بنابراین خضوع در گفتار نداشته باشند و حرف اضافه با نامحرم نزنند. خداوند متعال می فرمایند پنج کلمه با نامحرم زده شود. درجامعه می شود رعایت کرد و هر چقدر به این کمه نزدیک شود بهتر است و ارتباطات به حداقل رسانده شود و فقط در مواقع ضرورت با نامحرم صحبت کنیم.

حجاب، مهربانی است

انسان می تواند از زوایای مختلف به پدیده های گوناگون و متنوع زندگی نگاه کند و برداشت های متفاوتی داشته باشد. نشاط آورترین بخش زندگی را می تواند از زاویه ای بنگرد که کسالت آور باشد و بالعکس می تواند به مساله ای که خیلی کسل کننده است از زوایه ای نگاه کند که زیبا جلوه کند و با نشاط با آن روبرو شود. انسان هوشمند، عاقل و زیرک انسانی است که از بهترین راه به پدیده های عالم نگاه کند.
در دوران معاصر ، ابزارهای مختلف و متنوع رسانه ای مثل ماهواره ها ، سینما ، تلویزیون و … در سرتاسر جهان، در برنامه های مختلف خود برای مردم نسبت به حوادث و مسایل، زاویه دید ایجاد می کنند، یعنی آنها را گاهی زشت تر، گاهی زیباتر، گاهی سخت تر و گاهی آسان تر نشان می دهند تا بتوانند بر مخاطب تاثیر بگذارند.

تغییر زاویه دید نسبت به حجاب

حجاب هم جزو مسائلی است که از قانون تغییر زاویه دید مستثنی نیست. حجت الاسلام پناهیان درباره این موضوع می گوید:«در جامعه ما حجاب، خوب تعریف نشده است. خیلی مهم است که مردم به حجاب، زیبا نگاه کنند. مراجع مهم و اثر گذار برای نشان دادن زیبایی های حجاب متولیان عرصه هنر و رسانه و آموزش و پرورش و… هستند که باید با باز کردن زاویه های جدید که تاکنون مورد بحث قرار نگرفته‌اند و انجام کار هنری متناسب با آن ، این مساله مهم را حل کنند.»
طبق فرمایشات ایشان رسانه یکی از ابزارهایی است که در دنیای امروز در دسترس همگان قرار دارد. به همین دلیل همه دنیا در تلاش هستند تا به وسیله این ابزار عقاید و افکارخود را به دیگران القا کرده و سایرین را با خود همسو کنند.
به همین منظور می توان با استفاده صحیح و به جا از رسانه، دید منفی و اشتباهی که درباره حجاب به وجود آمده را تغییر داد و مفاهیم اصلی آن را در جامعه جا انداخت. در ادامه چهار مفهومی را بیان می کنیم که در بطن حجاب وجود دارد ولی متأسفانه کسی به آن ها توجهی نمی کند.

حجاب، مهربانی است

یکی از زوایایی که می توان از آن به حجاب نگاه کرد این است که حجاب را مهربانی بدانیم. شاید در ابتدا برقراری ارتباط بین حجاب و مهربانی کار دشواری باشد اما یک تحلیل بسیار ساده نشان می دهد که حجاب قطعا نوعی مهربانی است.
استاد پناهیان حجاب را از زاویه مهربانی این گونه تشریح می کند:« مهربانی در مساله حجاب به این معناست که یک خانم به نوع رفتار و عقیده خود در مساله حجاب، ‌فردی نگاه نکند و فقط خودش و خواسته هایش را در نظر نگیرد و همواره دو گروه را مدنظر داشته باشد که غافل شدن از یکی از این دو گروه بعضاً، صدماتی جبران ناپذیر بر اجتماع وارد میسازد.گروه اول زنان دیگر و دومین گروه که دختران و زنان در تعاملات اجتماعی خود باید به آن توجه کنند و با آنها مهربان باشند، مردان هستند.»

ارائه راهکار برای بهبود وضعیت پوشش در جامعه

مقام معظم رهبری: بر روی مسئله حجاب کار هنری و کار تبلیغی باید صورت گیرد. تا این مسئله در ذهن جای گیرد. در وضع کنونی اگر کنار میل طبیعی زن به حجاب شایسته نوعی تبلیغات صحیح که بتواند نقطه نظر اسلام را تامین کند ارائه شود زنان ما به حجاب اسلامی روی خواهند آورد.
 
فواید و آثار حجاب
 
اگر بخواهیم فواید و آثار حجاب را بررسی کنیم می توانیم به سه حوزه اشاره کنیم:
حوزه فردی، حوزه خانوادگی، حوزه اجتماعی
 
حوزه فردی
در حوزه فردی اگر سطح جامعه و زنان ما که دستور حجاب برای آن ها الویت دارد مقید باشند به کنترل پوشش و جلوه گری نکردن و مردها هم از نگاه جلوگیری کنند. آرامش روح و روانی ایجاد می شود. هر کسی در نقش خودش باشد آرامش بیشتر می شود.
گاهی بعضی زنان در نقش مادری و تربیتی خود قرار نمی گیرند و در رقابتی با تبرج و جلوه گری می افتند به دو گروه نامهربانی می کنند.
 یکی: گروه خانم هایی که از آن ها زیباتر نیستند و تو که قشنگ تری و اندام زیباتر داری خدا تو را اینطور خلق کرده. اکثر امکاناتت خدادادی است. کسی که زیبایی ها را نمایش می دهد در یک رقابتی دیگران که کمتر دارند به آنها اهانت می کند و تضعیف می کند.
دوم:  بعد مردها از نظر چشم ضربه می خورند و آن خانم با جلوه گری هواس آن مرد را پرت می کند. آن مرد هم کوتاهی می کند. اما تقصیر آن خانم هم است که نشان می دهد تو مادر نیستی و در نقش خودت قرار نداری.
حجاب آرامش روانی را ایجاد و زن ها در نقش خود قرار می گیرند. رقابت ایجاد نمی کند.
حفظ ارزش و احترام زن در آثار حجاب است. که باعث وقار خانم می شود. زیبایی های خود را نشان کسی نمی دهد به غیر از شریک زندگی خود. حجاب ارزش زن را بالا می برد و ان رو تبدیل به کالای جنسی نمی کند.
 
حوزه خانوادگی
 زن و مرد ازدواج می کنند عشق و رابطه ایی که زن دوست دارد مرد برای او باشد و مرد دوست دارد زن برای او باشد. احساس مالکیت دو زوج نسبت به هم به استحکام خانواده کمک می کند. حجاب محدوده را مشخص  می کند و به همسرش نشان می دهد که برای اوست و اجازه نگاه دیگران را نمی دهد. این پیام عاشقانه یک خانم است. یک آقایی هم که نگاه اش را کنترل می کند به همسرش می گوید که نگاه ها را برای تو نگه می دارم. حجاب عشق را در خانواده محدود می کند. بچه هایشان هم پاکیزه زندگی کردن را یاد می گیرند. در حرم امام رضا آقایی گریه می کرد که شب دختر و پسرم دیر می آیند تا حرف می زنم می گویند ساکت خودت هم اینطور هستی. پدر و مادر باید پاکیزه زندگی کنند.
 

فیلم خواهرانی که با هم متحول شده اند

نمایش فیلم

سوپر مدل اهل چک از چگونگی مسلمان شدن خود میگوید + عکس

به گزارش با حجاب به نقل از رهیافته،  مارگاریت کرین کیوا بازیگر طراح مد و سوپر مدل چک اعلام کرد که به اسلام گرویده و نام بخود را به مریم تغییر داده است . او که حتی از هالیوود پیشنهاد کار داشته است و مسیحی مذهب بوده می گوید: مدت سه سال بود که در دانشگاه کارلف در پراگ درس می‌خواندم، آنجا بود که تصمیم گرفتم که مسلمان شوم.

این سوپر مدل که در حال حاضر برنده‌ی یکی از مسابقات دولتی زیبایی در ایتالیاست، میگوید: زندگی در امارات را از زندگی در چک ترجیح می‌دهم؛ چون وقتی  اوّلین بار دوبی را دیدم، از شیوه‌ی زندگی رایج در آن خوشم آمد و تصمیم گرفتم که همین جا ماندگار شوم.

مارگاریتا مریم در ادامه می گوید: بسیاری از مردم چک اعتقاد دارند که زن مسلمان جایگاهی کمتر از مردان را دارد اما من در طول زندگی در امارات به چنین چیزی برخورد نکردم؛ بلکه برایم واضح شد که در این باره تفاوت‌های زیادی میان کشورهای اسلامی و دیگران وجود دارد.

هدف از زندگی من در امارات، اتومبیل‌های آخرین سیستم که در خیابان‌های دوبی در حرکت‌اند و مراکز بزرگ تجاری آن نیست، بلکه آنچه مرا شگف‌زده کرده، این است که چگونه مردم از هر جای جهان در اینجا، در سایه‌ی امنیت و آرامش زندگی می‌کنند بدون اینکه کسی دیگری را به خاطر رنگ پوست، نوع لباس و اعتقادش متهم کند.

من قبلاً در یک آژانس مُد مشغول به کار بودم، اما هنگامی که به امارات آمدم، به عنوان مدیر در یک شرکت تجاری جواهرات سنتی در ابوظبی مشغول به کار هستم. به نظر من اسلام زن را سرکوب نمی‌کند، بلکه باید فرق میان دین و فرهنگ را شناخت.

به گزارش القدس العربی وقتی او تصاویر محجبه خود را منتشر کرد بسیاری از طرفدارانش تعجب کردند و گمان کردند این تنها یک تصویر از مدل لباس است که وی در کشورهای عربی ارائه نموده ولی او بالاخره رسما مسلمان شدن خود را اعلام نمود.

۵روش تربیتی غلط درنهادینه کردن حجاب

عوامل متعددی در بی حجابی و بی عفافی در جامعه نقش دارد که می توان از عوامل فردی همچون ضعف تربیت دینی و معنوی و ترجیح امور ظاهری و مادی بر امور معنوی و روحانی و عوامل آسیب زای اجتماعی مانند بی توجهی برنامه سازان فرهنگی به امور معنوی، بی توجهی مسئولان جامعه به ورودی ها و خروجی های فرهنگی، بی توجهی به اختلاط دو جنس مخالف در مواردی که ضرورت ایجاب نمی کند و …نام برد. اما در این میان نقش خانواده بسیار دارای اهمیت است. فرزندی که تحت تربیت دینی صحیح در خانواده بوده و تفکرش نسبت به مبانی دینی همچون حیا و عفاف آشنا و عجین باشد، با ورود به جامعه می تواند در مقابل عوامل آسیب زای اجتماعی مقاومت می کند. اگر چه حیا امری اکتسابی است و عفاف در اثر تلاش، حاصل می شود اما توجه خانواده به انتخاب همسر شایسته، لقمه حلال، توجه به زمان انعقاد نطفه، حالات روحی و روانی به هنگام بارداری، از اموری است که سرزمین وجود فرد را جهت پذیرش حق و امور معنوی آماده می کند و در زمینه ایجاد حیا، عفاف و حکم حجاب، زمان کمتری را از برنامه سازان می گیرد. با توجه به نقش جدی خانواده در تبیین مسئله حجاب و حیا در فرد می توان اذعان داشت که بسیاری از آسیب ها در روش های تربیتی خانواده ریشه دارد که در این نوشتار به مهم ترین آن ها می پردازیم:

۱-نازپروردگی و تنعم:

افراط در محبت، نوازش های بی‏ حساب، مانع شدن ازبرخورد فرزندان با سختی و نازپرورده کردن آنان آسیب های جدّی بر تربیت ‏دارد و فرزندان را ناتوان بار می‏ آورد و در صحنهء زندگی خلع سلاح می ‏کند. از این رو، والدین نباید فرزندان خود را در رفاه بی‏حدّ و حصر قرار دهند، بلکه باید آنان را با کار و زحمت و سختی و شدّت آشنا سازند. زندگی، سراسر مبارزه با مشکلات است و در راه زندگی پستی ها وبلندی ها، محرومیت ها و ناکامی ها، شکست ها و مصیبت ها بسیار است. مربّی لایق‏کسی است که جسم و جان آدمی را به خوبی پرورش دهد و او را برای‏ مبارزه و مقاومت در صحنهء پرفشار زندگی مجهز کند.
امام کاظم(ع) در این باره می فرماید: «شایسته است که طفل در کودکی با سختی و مشکلات اجتناب‏ ناپذیر حیات ‏رو به ‏رو شود تا در بزرگسالی، بردبار و صبور باشد اسلام، پیروانش را از افراط در محبت و نازپرورده کردن فرزندان برحذرداشته است.»(وسایل الشیعه، ج۵، ص۱۲۶)گاه وقتی کودکی با پیشامدی ناخوشایند رو به رو می‏ شود و برای مثال‏ سرش به دیوار می‏ خورد یا به زمین می‏ افتد، منتظر عکس ‏العمل والدین‏ می‏ماند. والدین ناآگاه دراین‏ گونه موارد با محبت های بیجا مانند در آغوش ‏گرفتن، بوسیدن، دست کشیدن بر عضو حادثه دیده و… مراتب ناراحتی و تأثر خود را نشان می‏ دهند و برای راضی کردن کودک، گاه زمین و دیوار راکتک می ‏زنند. عکس ‏العمل طفل در این گونه موارد، گریه و آه و ناله است و از این پس او خود را در برابر هر پیشامدی طلبکار و مستحق نوازش می‏ بیند. تکرار چنین محبت های بیجایی از طرف والدین، به تدریج خودبینی وخودپسندی را در نهاد کودک رشد می‏ دهد و او را لوس و نازپرورده ‏می ‏کند.مادرانی که به خاطر دلسوزی از پوشاندن دخترشان در سن بلوغ خودداری می کنند یا مانع روزه گرفتن آن ها می شوند زمینه را برای عدم پذیرش حجاب در آینده برای فرزند خود فراهم می کنند.

۲-رفتارهای تحقیرآمیز:

اگر با فرزندان رفتاری تحقیرآمیز داشته باشیم‏ یا پیوسته آنها را سرزنش کنیم و در حضور دیگران به آن ها بها ندهیم، به ‏تدریج خود را موجودی بی ‏ارزش و بی‏ مقدار می‏ پندارند و احساس کرامت وشخصیت را از دست می‏ دهند. این احساس سرآغاز سقوط و انحطاط است. در برخی خانواده ‏ها، پدر یا مادر با به کار بردن الفاظ طعن ‏آمیز و گاه ‏زشت و رکیک، فرزندان خود را در حضور خویش و بیگانه تحقیر می‏ کنند. آنان نمی ‏دانند که با این کار در عمل، خصوصیت زشت یاد شده را به‏ فرزندان خود تلقین و تزریق می‏ کنند و از آنان موجودات بی‏ مقداری‏ می‏ سازند که آمادگی همه‏ گونه پستی و انحراف را دارند.

۳- اجبار و اکراه:

تربیت عبارت است از ایجاد اعتقاد و باور و نشاندن ایمان در دل‏ فرزندان و به گفتهء شهید مطهری: «ایمان و اعتقاد را که با زور نمی‏ شود ایجادکرد؛ علاقه و مهر و محبت را نمی‏ شود با زور ایجاد کرد؛ گرایش باطنی را که به‏زور نمی‏ شود ایجاد کرد… بله؛ می‏ شود آن قدر کتکش زد تا بگوید فلانی را دوست دارم؛ یعنی حرفش را به دروغ بگوید؛ اما اگر تمام چوب های دنیا را به ‏بدن او خرد بکنند، آیا ممکن است که با چوب، دوستی ایجاد شود؟ چنین ‏چیزی محال است. آن، راه دیگری دارد. راه آن حکمت است. «الموعظهالحسنه» است و جَادِلْهُمْ بالتی هِیَ اَحْسَنُ است. تربیت دینی و اخلاقی، زمانی تحقق می ‏یابد که برنامه‏ های تربیتی بااقبال قلبی فرزندان رو به رو شود. اگر چنین اقبالی صورت نگیرد وبرنامه ‏های تربیتی با روی گردانی و بی ‏توجهی رو به رو گردد، تربیت ناکام‏ خواهد ماند. برخوردهای تحکّم ‏آمیز و امر و نهی‏ های لجاجت ‏برانگیز یکی دیگر از روش های آسیب‏ زا در تربیت دینی و اخلاقی است.در این‏ روش، والدین به جای صمیمیت و رفاقت با فرزندان آن ها را مجبور و ملزم‏ می‏ کنند. نمونه این رفتار را می توان در گذشته برخی از زنان و دخترانی دید که امروزه از حجاب تنفر دارند، کسانی که در خانواده های مذهبی سنتی تربیت شدند و از طرف خانواده مجبور به پوشیدن چادر شدند و با کوچکترین سهل انگاری از طرف خانواده تنبیه شده و در نتیجه نه تنها امروز خود از داشتن پوشش گریزان هستند، که داشتن حجاب برای فرزندان خود را ظلم به آن ها می دانند.

۴- خشونت و سخت‏گیری بی جا:

خداوند به پیغمبر اکرم(ص) می‏ فرماید: « لَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ.(آل عمران: ۱۵۹) اگر تو بر مردم سخت‏گیر بودی، از پیرامونت پراکنده می‏ شدند.» از این آیه بر می‏ آید که اگر پیامبر اکرم(ص) در برخورد با مردم و دراصلاح آنان خشن و سخت‏گیر می‏ بود و مدارا نمی‏ کرد، قادر نبود آنان رااصلاح کند و باعث می ‏شد که مردم از پذیرش اسلام سر باز زنند و از نعمت ‏هدایت محروم گردند. بی‏ گمان، این حقیقت را می‏ توان در خانواده و تربیت فرزندان نیز یافت. چه بسا افرادی که قربانی خشونت والدین و به ویژه پدر شده و از تربیت‏ سالم محروم گشته‏ اند. این‏گونه افراد به علّت برخوردهای خشن و مستبدّانه، گرفتار عقدهء حقارت‏ اند و همین عقدهء حقارت، سرچشمهء بسیاری از رفتارهای‏ نادرست آن هاست. رفتار خشونت‏ آمیز پدر یا مادر فضای خانه را از صمیمیت و همدلی‏ عاری می ‏سازد و بذر کینه و دشمنی را در ضمیر فرزندان می ‏پاشد. کودکان‏ یا نوجوانان مفرّی ندارند و ممکن است در برابر خشونت تسلیم شوند؛ امّا آیا این وضع برای همیشه می‏ پاید؟ آیا فرزندی که همواره از سخت‏گیری های‏ بی ‏مورد و خشونت بی جای پدر و مادر در رنج است، می‏ تواند رابطهء روحی وپیوند عاطفی با آن ها برقرار کند و برای همیشه در کنارشان بماند.

۵-تبعیض و بی‏ عدالتی:

عکس ‏العمل‏ های متفاوت در برابر رفتارهای یکسان‏ فرزندان موجب بی‏ اعتمادی و کاهش علاقه به پدر و مادر و ایجاد کینه به‏ خواهر یا برادری است که بیش از دیگری مورد توجه قرار گرفته یا می‏ گیرد. والدین باید بکوشند نه تنها از نظر تشویق و تنبیه، بلکه از نظر میزان‏ توجه نیز با فرزندان خود به عدالت رفتار کنند. اگر بنا به علّتی یکی از فرزندان را بیش‏تر دوست دارند، نباید علاقهء خود را آشکار سازند. فرزندان به ‏این مسئله بسیار حساس‏اند و تحمّل آن برایشان دشوار است. گاه پاره‏ ای مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان ناشی از این است که ‏احساس می‏ کنند پدر یا مادر به آن ها علاقه و توجه کم‏تری دارد و چون‏ نمی‏ توانند اعتراض خود را آشکارا بیان کنند، آن را به صورت عقده ‏ای دردل نگه می‏ دارند. پس از چندی این عقدهء عاطفی به شکل های گوناگون ازقبیل سرکشی، ستیزه‏ جویی، اضطراب و غیره بروز می ‏کند. گاه این‏گونه‏ اشخاص به افسردگی روحی مبتلا می‏ شوند و موفقیت های درسی آنان کاهش‏ می‏ یابد. برخی از نوجوانان علّت انحرافات اخلاقی خود را اضطراب ناشی ازهمین آسیب ذکر کرده‏ اند.
در برخی خانواده‏ ها والدین میان دختر و پسر تبعیض قائل می‏ شوند و حتی گاه این مسئله را به زبان می‏ آورند و از اینکه مثلاً صاحب فرزند دخترشده ‏اند، اظهار ناخشنودی می‏ کنند و زن را موجودی بدبخت می‏ دانند. برخی‏ دیگر جانب دختر را گرفته، در صورت بروز اختلاف، همواره پسر را سرزنش‏ می ‏کنند. این‏گونه برخوردها از نظر تربیتی آثار ویرانگری دارد و باید به کلی ‏از آن ها پرهیز کرد. در روایت های اسلامی آمده است که وقتی پیامبر اکرم(ص) با یاران خود می‏ نشست، حتی در نگاه کردن به آنان نیز مساوات را ارج می‏ نهاد و نگاه‏ خود را برابر میان اصحاب تقسیم می‏ کرد؛ در صورتی که می ‏دانیم آنان از لحاظ معنوی در یک سطح نبودند و علاقهء پیامبر به آنان نیز به یک اندازه ‏نبود روزی مردی در حضور پیامبر اکرم(ص) یکی از دو پسر خود را بوسید. پیامبر(ص) اعتراض کرد و فرمود: «چرا میان آنان به مساوات رفتار نمی‏کنی؟» (بحار الانوار، ج۱۰۱، ص۹۹).بررسی هر چه بیشتر در آیات و روایات و متون دینی ما را نسبت به وظیفه سنگین خانواده در تبیین مسئله حیا و عفاف از طریق تربیت دینی صحیح آگاه تر می کند و می توان به جرات اذعان داشت که اگر امروز انتقادات جدی نسبت به پوشش زنان ما وجود دارد، می توان ریشه آن را در گذشته و تربیت نا صحیح آنان جستجو کرد.

منبع: کتاب روش های آسیب زا در تربیت از منظر تربیت اسلامی _ محمد رضا قائمی مقدم
روش های نهادینه کردن حجاب در دختران_برغون

چگونگی پوشش و حجاب حضرت زهرا(س)

به گزارش گروه فرهنگ و معارف فرهنگ نیوز، چندی از رحلت رسول الله(ص) نگذشته بود که دو حادثه مهم و سرنوشت ساز تمام وقایع پس از آن را تحت تاثیر قرار داد. اول تشکیل سقیفه و غصب خلافت مسلمین بود و دیگری غصب فدک؛ قطعه زمین اهدایی پیغمبر گرامی اسلام به دخترش حضرت زهرا(س).

همه اینها و حوادث کوچک و بزرگ حول این وقایع حضرت زهرا(س) را بر آن داشت که راهی مسجدالنبی(ص) شود و خطابه ایرد فرماید که پس از آن به خطبه فدک معروف شد. فرهنگ نیوز در نظر دارد تا در روزهای پیش رو شرحی مختصر از مضامین عالی این خطبه را ارائه نماید.

مقدمات رفتن حضرت زهرا(س) به مسجد

لَمّا اَجمَعَ ابوبَکرٍ وَ عُمَرٍ عَلی مَنعِ فاطِمَةَ فَدَکاً وَ بَلَغَها ذلِکَ.

زمانی که ابوبکر و عمر تصمیم گرفتند که مانع رسیدن فدک به حضرت زهرا(س) شوند این خبر که به حضرت زهرا(س) رسید

لاثَت خِمارَها عَلی رَاسِها

خمار(چیزی بزرگتر از روسری فعلی که سر و سینه و گردن را می پوشاند) را بر سر کرد.

وَاشتَمَلَت بِجِلبابِها

و جلباب (نوعی پوشش سراسری بوده که بر روی لباسها می پوشیدند شاید چیزی شبیه عبای امروز یا پیراهن بلند عربی)، حضرت آن پوشش سراسری را نیز پوشیدند.

وَ اَقبَلَت فی لُمَّةٍ مِن حَفَدَتِها وَ نِساءِ قَومِها

حضرت زهرا(س) در میان گروهی از اعوان و یاران و خویشاوندان حرکت کردند

تَطَاُ ذُیُولَها

ایشان در راه رفتن پا بر روی لباسشان می گذاشتند که نشانه بلندی لباس حضرت است که زیر پا قرار می گرفته.

ما تَخرِمُ مِشیَتُها مِشیَةَ رَسُولِ الله(ص)

راه رفتن حضرت هیچ کم از راه رفتن پیغمبر اکرم(ص) نداشت و با همان متانت و وقار حرکت می کردند.

ورود حضرت زهرا(س) به مسجد

حَتّی دَخَلَت عَلی اَبی بَکرٍ وَ هُوَ فی حَشدٍ مِنَ المُهاجِرینَ وَ الانصارِ وَغَیرِهِم

تا اینکه حضرت وارد شدند بر ابی بکر در مسجد درحالیکه گرداگرد او را جمع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگر مسلمین گرفته بودند.

فَنیطَت دُونَها مُلاءةٌ

با ورود حضرت به مسجد میان ایشان و مردهای مهاجر و انصار که گرداگرد ابی بکر بودند پرده ای آویخت شد. این هم از اموری است که برای حفظ حضرت از نگاه مردان و احترامی بوده که به صورت سنت درآمده و امروزه نیز در مجالس مذهبی رعایت می گردد.

آه جانسوز حضرت و ناله مردم

ثُمَّ انَّت اَنَّةً اَجهَشَ القَومُ لَها بِالبُکاء

حضرت وقتی نشست آهی کشید و ناله اش آنچنان جانسوز بود که تمام مهاجرین و انصار و زن و مرد شروع به گریه کردند. آنگونه که از ناراحتی به حالت زاری افتاده بودند.

فَارتَجَّ المجلِسُ

سپس مجلس متشنج شد.

ثُمَّ امهَلَت هُنَیَّةً حَتّی اذا سَکَنَ نَشیجُ القَومِ وَ هَدَات فَورَتُهُم

حضرت مدتی مهلت دادند تا قوم آرامش پیدا کنند و مجلس آرام گیرد.

*خطبه فدک برگرفته از درسهای آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی

چگونه پنج نوع مقنعه با حجاب مناسب را خودمان بدوزیم؟

صفحه ی آموزش

آموزش دوخت روسری پروانه

صفحه ی آموزش

آموزش برش و دوخت چادر ملی

صفحه ی آموزش