احیاگر معروف

مجموعه نمایشگاهی زندگی به سبک یاس نبوی

دریافت کامل مجموعه بصورت pdf

بچه های بهشت" الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ "

تمرین مراقبت از خود بکنید + پوستر

توصیه‌ی من این است که در این سه روزی که شما در مسجد هستید، تمرین مراقبت از خود بکنید. حرف که میزنید، غذا که میخورید، معاشرت که میکنید، کتاب که میخوانید، فکر که میکنید، نقشه که برای آینده میکشید، در همه‌ی این چیزها مراقب باشید رضای الهی و خواست الهی را بر هوای نفستان مقدم بدارید؛ تسلیم هوای نفس نشوید. تمرین این چیزها در این سه روز میتواند درسی باشد برای خود آن عزیزان و برای ماها که این‌جا نشسته‌ایم و با غبطه نگاه میکنیم به حال جوانان عزیزمان که در حال اعتکاف هستند. با عملِ خودتان به ما هم یاد بدهید.
رهبر معظم انقلاب - خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران ۱۳۸۴/۰۵/۲۸

دل باید پاک باشد و یا آقایان به خودشان سختی بدهند و نگاه نکنند

پیامبر اکرم(ص) از بعضی از بانوانی که عذاب سختی در انتظار آن ها است گله داشتند. که شاید آن ها حجاب را به عنوان پوشش رعایت می کنند اما از نظر روابط با نامحرم بد عمل می کنند و دقت در مسائل عفاف و حیا را نشان نمی دهند با لباس های بدن نما، نازک اندام نما، تنگ، چسبان اندامی آن چیزی که امروزه اسمش را می گذاریم لباس شهرت تبرج چیزی که آن ها نمود کند و شاخص کند و جلب توجه کنند نزد نامحرم مانند نوع روسری و شال ها و نحوه ی پوشش ها و بستن موی سر. این ها را پیامبر اکرم آن روز نام بردند. فکر می کنیم مگر چنین چیزی آن زمان ممکن است؟ بله این ها چیزهایی بوده که در آینده نمو پیدا می کرده است.خلاصه هر نوع رفتاری که اسلام آن ها را قبول ندارد اما متاسفانه بانوان به آن ها ورود پیدا کرده اند. این ها حتی در سخن گفتن با نامحرم مسائل اسلامی را رعایت نمی کنند. با خضوع و فروتنی با نامحرم صحبت می کنند و از حرف اضافی خودداری نمی کنند. این ها همه پیام هایی که اسلام برای ما داشته و مستور غیر محجبه می گویند که پیامبر فرمودند عذابی سخت و دردناک در پی آن ها است.

عفت یک حالتی درونی است

البته عفت یک حالتی درونی است. حال است و ملکه نیست که برای پیوست و ثباتش از خدا یکسره باید طلب کرد و دعا کرد و اولین چیزی که برای دخترهایمان می خواهیم باید عفاف باشد و باید دعا کرد. عفاف هم فقط مخصوص بانوان نیست. عفت حالتی درونی و مربوط به نفس است. جنسیت ندارد و زن و مرد در داشتن عفاف فرقی ندارند و فرازمانی و فرامکانی است و هر لحظه و هر زمان عفت برای جنس زن و مرد ضروری است. چون نفس انسان جنسیت بر نمی دارد و خدا در آیات قرآن به زنان و مردان دستور حفظ عفت را داده است. آیه ۳۰ سوره نور اشاره به عفت در مردان می کند و آیه ۳۹ سوره نور اشاره به عفت زنان دارد. می گوید نگاه هایتان را فرو کشید و از مقدار دیدنتان بکاهید. چشم به نامحرم ندوزید. که هم به زن و هم به مرد توصیه می کنند. در آیه امر و نهی ها را اشاره می کنیم نتیجه می گیریم عفاف فقط به پوشاندن سر و بدن نیست. حرکات و زیور آلات اینها را نشان نامحرم ندادن. جلوه گری در حضور نامحرم نکردن اینها مصادیق حجاب است که خداوند در سوره نور آیه ۳۱ دوبار به بعضی کلمات اشاره دارند. که زن زینتش نباید ظاهر شود نه زینت ظاهری و نه نگاه و حرکات و اندامش نباید در حضور نامحرم نمایان شود. و زیور آلات اعم از آرایش و انگشتر و دستبند. خداوند می فرمایند در راه رفتن هم جنس زن باید مواظب باشد که با پاش جلب توجه نامحرم نشود و با گفتارش کنترل شده صحبت کند. وقتی حضرت زهرا می خواستند صحبت کنند از ابزاری استفاده می کردند و گاهی سنگ ریزه زیر زبان نگاه می داشتند تا صدا تغییر کند و به نحوی که پیش محرمان صحبت می کنند پیش نامحرمان نکنند.
وقتی حضرت زینب (ص) دارند سخنرانی می کنند می گویند انگار از گلوی امیرالمومنین این صدا در می آید. آن ها الماسی ترین زن دنیا بودند ولی صدا در نزد دشمن رسا می شود که حتی می گویند این شخص متکبر کیست؟
بنابراین خضوع در گفتار نداشته باشند و حرف اضافه با نامحرم نزنند. خداوند متعال می فرمایند پنج کلمه با نامحرم زده شود. درجامعه می شود رعایت کرد و هر چقدر به این کمه نزدیک شود بهتر است و ارتباطات به حداقل رسانده شود و فقط در مواقع ضرورت با نامحرم صحبت کنیم.

حجاب، مهربانی است

انسان می تواند از زوایای مختلف به پدیده های گوناگون و متنوع زندگی نگاه کند و برداشت های متفاوتی داشته باشد. نشاط آورترین بخش زندگی را می تواند از زاویه ای بنگرد که کسالت آور باشد و بالعکس می تواند به مساله ای که خیلی کسل کننده است از زوایه ای نگاه کند که زیبا جلوه کند و با نشاط با آن روبرو شود. انسان هوشمند، عاقل و زیرک انسانی است که از بهترین راه به پدیده های عالم نگاه کند.
در دوران معاصر ، ابزارهای مختلف و متنوع رسانه ای مثل ماهواره ها ، سینما ، تلویزیون و … در سرتاسر جهان، در برنامه های مختلف خود برای مردم نسبت به حوادث و مسایل، زاویه دید ایجاد می کنند، یعنی آنها را گاهی زشت تر، گاهی زیباتر، گاهی سخت تر و گاهی آسان تر نشان می دهند تا بتوانند بر مخاطب تاثیر بگذارند.

تغییر زاویه دید نسبت به حجاب

حجاب هم جزو مسائلی است که از قانون تغییر زاویه دید مستثنی نیست. حجت الاسلام پناهیان درباره این موضوع می گوید:«در جامعه ما حجاب، خوب تعریف نشده است. خیلی مهم است که مردم به حجاب، زیبا نگاه کنند. مراجع مهم و اثر گذار برای نشان دادن زیبایی های حجاب متولیان عرصه هنر و رسانه و آموزش و پرورش و… هستند که باید با باز کردن زاویه های جدید که تاکنون مورد بحث قرار نگرفته‌اند و انجام کار هنری متناسب با آن ، این مساله مهم را حل کنند.»
طبق فرمایشات ایشان رسانه یکی از ابزارهایی است که در دنیای امروز در دسترس همگان قرار دارد. به همین دلیل همه دنیا در تلاش هستند تا به وسیله این ابزار عقاید و افکارخود را به دیگران القا کرده و سایرین را با خود همسو کنند.
به همین منظور می توان با استفاده صحیح و به جا از رسانه، دید منفی و اشتباهی که درباره حجاب به وجود آمده را تغییر داد و مفاهیم اصلی آن را در جامعه جا انداخت. در ادامه چهار مفهومی را بیان می کنیم که در بطن حجاب وجود دارد ولی متأسفانه کسی به آن ها توجهی نمی کند.

حجاب، مهربانی است

یکی از زوایایی که می توان از آن به حجاب نگاه کرد این است که حجاب را مهربانی بدانیم. شاید در ابتدا برقراری ارتباط بین حجاب و مهربانی کار دشواری باشد اما یک تحلیل بسیار ساده نشان می دهد که حجاب قطعا نوعی مهربانی است.
استاد پناهیان حجاب را از زاویه مهربانی این گونه تشریح می کند:« مهربانی در مساله حجاب به این معناست که یک خانم به نوع رفتار و عقیده خود در مساله حجاب، ‌فردی نگاه نکند و فقط خودش و خواسته هایش را در نظر نگیرد و همواره دو گروه را مدنظر داشته باشد که غافل شدن از یکی از این دو گروه بعضاً، صدماتی جبران ناپذیر بر اجتماع وارد میسازد.گروه اول زنان دیگر و دومین گروه که دختران و زنان در تعاملات اجتماعی خود باید به آن توجه کنند و با آنها مهربان باشند، مردان هستند.»

زندگی به سبک دختر رسول خدا(ص)

گروه آیین و اندیشه فرهنگ نیوز- مصطفی امیری: سیره و سبک زندگی معصومان،‌ که بر اساس تعالیم دینی به عنوان اسوه و الگو به جامعه اسلامی معرفی شده اند می تواند در ارائه مدل و سبک زندگی شایسته برای همه مسلمانان،‌کارگشا و موثر باشد. در این میان، سیره و سبک زندگی حضرت فاطمه،‌ یگانه دختر رسول خدا،‌ در عرصه شخصی و در عرصه خانواده،‌ که مبتنی بر تعالیم الهی و برگرفته از سنت رسول الله، می باشد؛‌ می تواند برای نسل امروز،‌ بویژه زنان و دختران جامعه اسلامی،‌ به عنوان الگوی معصوم و برتر،‌ معرفی گردد. هر چند این قلم و این نوشتار،‌ یارای وصف برترین زن عالم را ندارد،‌ لکن از باب احترام و ادب،‌ صحنه های از سبک زندگی فردی و سیره عبادی این بانوی گرامی را به مناسبت روز زن و ولادت ایشان، از منابع حدیثی اسلامی، به تصویر خواهد کشید،‌ بلکه تاسی به زندگی این بانوی معصوم و حوریه انسیه و بهجت قلب پیامبر خاتم،‌ چراغ راه زندگی باشد.

ولادت حضرت فاطمه

حضرت فاطمه زهرا در مکه‌ و در خانه برترین پدر و مادر،‌ چشم به جهان گشود. پیامبر مامور میشود به شکرانه این نعمت بزرگ در پیشگاه خداوند سبحان،‌سر تعظیم فرود آورد و نماز گذارد و قربانی نماید. (انا اعطیناک الکوثر،‌فصل لربک وانحر).نزول سوره کوثر و چنین تعابیر بلند مرتبه در حق فرزند دختر،‌ آن هم در عصر جاهلیت که نه تنها زن از کمترین حقوق انسانی برخوردار نبود،‌ بلکه تولد دختر،‌ مایه ننگ و سرافکندگی بود و دختران زنده به گور می شدند،‌ نشانگر جایگاه ارزشمند زن در مکتب اسلام است.

تربیت حضرت فاطمه در دامن وحی و والاترین مربی جهان آفرینش و عنایت الهی،‌ از او شخصیتی آفرید با جسمی صبور و قلبی به لطافت باران،‌ و در روزگار قحطی عاطفه برای فرزندان دختر،‌ اما پدر گرامی ایشان،‌در وصف فرزند دختر،‌چنین می فرمود:

بهترین فرزندان شما،‌ دختران اند[1]. و کسی که دختری داشته باشد و او را نیازارد و پسرانش را بر وی برتری ندهد،‌ بر بهشت وارد میشود.[2]

فاطمه،‌ آرامش بخش پیامبر

اینک ‌و بعد از رحلت مادر، نوبت فاطمه است که روشنایی بخش چراغ زندگی خاندان وحی باشد. دست های کوچک فاطمه،‌ شانه های پیامبر را نوازش می کند و پای مجروح پدر را که از آزار و اذیت های اهالی مکه،‌خونین می شد،‌ مداوا می کند. و آنگاه هم که نمی توانست از پیامبر،‌ در برابر طوفان حمله و اذیت های مشرکین مکه،‌ حفاظت نماید،‌ برای مظلومیت پیامبر،‌ می گریست.[3]

رفتار حضرت فاطمه با پدر،‌چنان مهربانانه و نوازشگرانه بود که پیامبر به او نشان "ام ابیها"،‌ داد. فاطمه در چشم پیامبر: آرامبخش و شادی قلب پیامبر (بهجة قلبی)،‌پاره تن (بضعة منی)‌نور چشم (نور عین)،‌ میوه دل و جان پیامبر (ثمرة فوادی)، بود.

هر بار که بر پیامبر،‌ وارد می شد،‌ حضرت به او خوشامد می گفت‌ و هر دو دست اش را می بوسید و او را در جای خود،‌ می نشانید. از عایشه، در منابع حدیثی اهل سنت،‌چنین نقل شده است:‌

در حرف زدن کسی را شبیه تر از فاطمه به رسول خدا، ندیدم. هرگاه وارد می شد،‌پیامبر،‌ بر می خاست و به سویش می رفت،‌ او را می بوسید و به او خوشامد می گفت و دستانش را می گرفت و در جای خود،‌ می نشانید.

و اما این ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین پدر و فرزند،‌دوسویه بود. و می تواند الگویی برای نسل جوان امروز،‌باشد. عایشه در ادامه، چنین، نقل می کند:

و هرگاه پیامبر بر فاطمه‌ وارد می شد،‌ ایشان نیز از جای بر می خاست و به سویش می رفت،‌ پیامبر را می بوسید و به او خوشامد می گفت و دستانش را می گرفت و در جای خود،‌ می نشانید.[4]

جنس چادر حضرت فاطمه گاهی از جنس پشم[5] و گاهی نیز از پارچه حریر (حلة استبرق) بود. البته هدیه ای بود که همسر وی،‌ حضرت علی، به او بخشیده بود.[6] اما در خانه و در محیط منزل،‌ لباس رنگی می پوشید. (لبست ثیابا صبیغا).[7] و بر چشمانش سرمه می کشید.[8] از آنجا که پدر گرامی اش،‌حضرت محمد،‌ همواره از عطر و خوش بویی ستایش میکرد،‌ و می فرمود: بر محبوبیت آدمی،‌ می افزاید. حضرت فاطمه ‌نیز با تاسی از پدر،‌ در نخستین شب ازدواج،‌ در منزل ‌و هنگام نماز، ‌از عطر خوشبو،‌ استفاده می نمود.[9] اما چنان بود که بوی خوش عطر را از نامحرم ولو نابینا،‌ باشد،‌ مخفی می کرد و چنین می فرمود: "اگر او مرا نمی بیند،‌ من او را می بینم و او (شخص نابینا)،‌بوی مرا استشمام می کند".[10]

نقش نگین حضرت فاطمه

از پدر گرامی خویش،‌ رسول مکرم اسلام،‌ چنین نقل میفرمود: آن که نگین انگشترش، عقیق باشد، در خیر و نیکی است.[11]و خود نیز به تاسی از پدر،‌انگشتری عقیق از جنس نقره بر دست داشت.[12] که نقش نگین عقیق انگشتری حضرت فاطمه: "الله ولیّ عصمتی"،‌نقل شده است.[13]

رفتار فرزند حاکم اسلامی

به اقتضای زنانگی و استحباب مظاهر زینت برای زنان، حضرت فاطمه،‌ نیز ‌از این قاعده مستثنی نبود و دستبند،‌گوش‏واره و گردن‏بند‌، داشت اما وقتی وضعیت سخت اقتصادی عصر پیامبر و ندگی اصحاب صفه را مشاهده می نمود و از طرفی نیز به دلیل انتساب حضرت فاطمه به پیامبر،‌ به عنوان حاکم جامعه اسلامی،‌ ایجاب می نمود که فرزند حاکم اسلامی، ‌رفتار دیگری داشته باشد، بی درنگ زینت های ظاهری را در راه خدا می بخشید و به فقراء هدیه می نمود.[14]

این گونه رفتارها،‌می تواند الگو و سرمشق فرزندان حاکمان و مسوولین جامعه اسلامی باشد که تلاش کنند، سطح زندگی و رفاه خویش را با طبقه متوسط جامعه اسلامی،‌ همسو نمایند تا طعم زندگی فقراء جامعه را نیز درک کرده و همواره در جهت رفع مشکلات و کاستی های آنان، اقدام نمایند.

مهمان نوازی حضرت فاطمه

حضرت فاطمه و امیرالمومنین، آنچنان در مهمان نوازی و تکریم مهمان،‌ پیش قدم بودند که در شان و حق ایشان،‌ آیه ایثار، نازل گشت.[15] (یوثرون علی نفسهم ولو کان بهم خصاصه. سوره حشر،‌آیه 9). بوی‍ژه وقتی صله رحم، به مهمانی حضرت فاطمه،‌ دعوت می شدند،‌ حضرت ایشان،‌ به عنوان مدیر خانه و بانوی منزل، سعی میفرموند،‌ بهترین غذاها را از جمله گوشت‌،‌ در سفره مهمانی،‌ قرار دهند.[16]

غذاهای موردعلاقه حضرت فاطمه

غذاهای موردعلاقه حضرت فاطمه،‌ از جمله: ‌زیتون،‌ شیر،‌ مویز، گلابی،‌ خرما،‌کاسنی، حریره و گوشت،‌ نقل شده است. به فرموده امام صادق،‌ سبزی موردعلاقه رسول خدا،‌ امام علی و حضرت فاطمه، به ترتیب:‌ کاسنی،‌ ریحان و خرفه (الفرفخ و هی بقلة فاطمه)،‌بوده است که به فرموده امام صادق،‌ و با کمال تاسف، به دلیل عناد بنی امیه با خاندان پیامبر (بغضا لنا و عدواه لفاطمة)،‌‌ به سبزی نادانان،‌ شهرت یافته بود.[17]

سیره عبادی حضرت فاطمه

عبادت و معنویت حضرت فاطمه،‌ چنان می نمود که خداوند متعال،‌ به وجود وی در مقابل فرشتگان الهی،‌ مباهات و افتخار میکرد (کانت الزهراء کثیرة الخشیة من بارئها،‌بحیث یباهی بها الله امام الملائکة).[18] وقتی بر محراب نماز می ایستاد، همچون ستاره ای در آسمان برای ملائکه،‌می درخشید. در نیایش و دعا،‌ جمله معروف از زبان فرزند گرامی ایشان،‌ امام حسن مجتبی،‌ همچون مرواریدی میدرخشد که الجار ثم الدار.[19]

حضرت فاطمه و ساکن بهشت

حضرت فاطمه، به تلاوت قرآن، ‌عشق می ورزید و می فرمود: هر کس سوره های حدید،‌ واقعه و الرحمن را بخواند و در آن تدبر و اندیشه کند،‌ "ساکن فردوس"،‌خطاب میشود.[20] از همین انس حضرت فاطمه با قرآن بود که فضه، خادمه ایشان، تا بیست سال جز به قرآن،‌ تکلم نمی کرد. و هرگاه با وی گفتگو می شد،‌ جز به قرآن پاسخ نمی داد.[21]

تسبیح حضرت فاطمه

حضرت فاطمه، به امر و فرمان پدر،‌ همواره به تسبیح معروف به تسبیح حضرت فاطمه، بعد از هر نماز و قبل از خواب،‌ همت و ممارست، داشت.[22] این دعا و ذکر،‌ چنان قرب و منزلت دارد که به عنوان مصداق قرآنی الذکر الکثیر (سوره احزاب،‌آیه 41) می باشد[23] و ائمه و پیشوایان معصوم،‌ فرموده اند: ما، فرزندان خویش را به تسبیح حضرت فاطمه،‌ امر می کنیم همانطور که به نماز امر می کنیم.[24]

ختم قرآن قبل از خواب

علاوه بر تسبیح حضرت فاطمه، از یادگارهای ایشان به شیعیان، نقل حدیث سفارش پیامبر به حضرت فاطمه است که به دختر گرامی شان، فرمودند: دخترم، نخواب،‌جز اینکه چند عمل را به جای آوری ... از جمله:

با تلاوت سه مرتبه سوره توحید قبل از خواب،‌گویی اینکه ختم قرآن،‌ کرده اید و با گفتن تسبیحات اربعه،‌ گویی اینکه حج و عمره،‌ به جا آورده اید.[25]

حضرت فاطمه،‌ به سفارش پیامبر، در مابین الطلوعین،‌ بیدار بودند و معتقد بودند که روزی بندگان از فضل الهی در این ساعت (بین اذان صبح تا طلوع خورشید) تقسیم میشود و هرکسی در این ساعت، خواب باشد، از آن محروم می گردد.[26]

استجابت دعا در روز جمعه

حضرت فاطمه، به روز جمعه،‌اهمیت خاصی قائل بود. از فرزند گرامی ایشان، امام حسن مجتبی،‌ نقل شده است: گاهی می دیدم مادرم، شب جمعه را در رکوع و سجود برای خداوند متعال، تا صبح به عبادت می ایستاد.[27] و درباره یکی از زمان های استجابت دعا،‌می فرمود:

از پیامبر شنیدم: در روز جمعه،‌وقتی است که در آن زمان،‌ مسلمانی ازخداوند متعال،‌درخواستی را داشته باشد و خدواند آن را به اجابت نرساند. و آن زمان در روز جمعه،‌ هنگامی است که نیمی از آفتاب برای غروب کردن در افق،‌فرو برود. پس از آن بود که بانو،‌ از خدمتکارش میخواست هرگاه چنین لحظه ای فرا رسید، به وی اطلاع دهد تا وی به نیایش و دعا بپرازد.[28]

خانواده،‌کانون گرمی است که وجود فرزند به آن حلاوت و روشنی می بخشد. حضرت فاطمه چهار فرزند داشت. دو پسر (حسن و حسین) و دو دختر (زینب و ام کلثوم). در تربیت فرزند،‌از همان لحظات آغازین تولد فرزند،‌دقیق ترین دستورات اسلامی را به تاسی از گفتارهای پدر گرامی خویش،‌عمل می نمود. منابع اسلامی چنین نگاشته اند:

حضرت فاطمه،‌هرگاه صاحب فرزندی می شد، در گوش فرزند‌، ‌اذان و اقامه می گفت و به سنت و دستور موکد اسلام،‌در روز هفتم برای فرزند در راه خدا،‌عقیقه می نمود. آنگاه سر نوزاد را می تراشید و به وزن موهای سر نوزاد،‌ نقره یا طلا به فقراء می بخشید. و بخشی از گوشت قربانی عقیقه را به قابله ها ‌می بخشید و با مهمانی دادن، دیگران را در شادی خویش‌،‌سهیم می نمود.[29]

به فرمان پیامبر،‌برای جلوگیری از آسیب های دیگران و چشم زخم، فرزندان خویش را به دعای تعلیمی پیامبر، (اعوذ بکلمات الله التامه من شر کل الشیطان و هامّة و من کل عین لامّة)، تعویذ می نمود.[30] گاهی اتفاق می افتاد که اگر فرزند،‌ بیمار می گشت،‌ برای بهبودی، او را نزد پیامبر برده و از وی طلب دعا میکرد.[31] و اگر بیماری،‌ شدید می شد،‌ برای شفای فرزند،‌نذر می کردند.[32] و چنین شد که سوره دهر،‌در حق ایشان و  خاندان اهل بیت، نازل گردید.[33]

حضرت فاطمه در خانه، با بچه ها،‌بازی میکردند و گاهی از اشعار عبرت آموز،‌ برای تربیت فرزند نیز سود می جستند. گاهی نیز، فرزندان خویش، حسن و حسین خردسال را به مسجد پیامبر،‌می فرستادند تا از همان کودکی با معنویت پیامبر،‌انس بگیرند، به سخنرانی پیامبر،‌گوش فرا داده و آنگاه در بازگشت به خانه،‌برای مادر،‌ بازگو می کردند.[34]

حضرت فاطمه، هیچ امری را بر تربیت فرزند،‌مقدم نمی کرد و حتی در هنگام تزاحم امور منزل با نگهداری فرزند، امور منزل را وانهاده و به امر فرزند،‌همت می گماشتند.[35] این سیره و رفتار حضرت فاطمه،‌می تواند الگویی برای زنان امروز جامعه باشد که با اندک بهانه ای، امر خطیر و سرنوشت ساز تربیت فرزند را رها کرده و به امور دیگر،‌همت می گمارنند.

حضرت فاطمه و عدم تحمیل خواسته ها بر همسر

یکی از عوامل قوام‌،‌ دوام و گرمی کانون خانواده‌، قانع بودن زن نسبت به وضعیت مالی و اقتصادی همسر و عدم تحمیل خواسته ها بیش از توان همسر است. پیامبر اکرم،‌این اصل اخلاقی را به دختر خویش،‌ تعلیم داده بود. از این رو،‌ درخواستی از علی علیه السلام،‌ نمیکرد که بیش از توان او باشد و یا او را وادار به تکلف نماید. شاه بیت کلام حضرت فاطمه در زندگی مشترک و نگاه اقتصادی به کانوان خانواده،‌چنین بود:

یا علی،‌ من از خدا حیا می کنم که آنچه در توان شما،‌ نیست بر شما تحمیل کنم.[36]

حضرت فاطمه و کار در خارج از خانه

با تشکیل خانواده وزندگی مشترک،‌ طبیعی است که کارها بین زن و مرد،‌تقسیم میشود. زندگی حضرت فاطمه و امام علی،‌نیز از این قاعده،‌ مستثنی نبود. به فرمان پیامبر،‌ امور داخل منزل به حضرت فاطمه و امور خارج از منزل به امام علی،‌ سپرده شد. حضرت فاطمه به قدری از همنشینی بی مورد با نامحرمان،‌ بیزار بود که وقتی این نوع تقسیم کار را از پیامبر،‌ شنید،‌ خوشحالی خویش را چنین ابراز نمود:

هیچ کس جز خداوند، میزان سرور و شادی ام را از اینکه رسول خدا مرا از هم دوشی و معاشرت با نامحرمان،‌ معاف کرد،‌ نمی داند.[37]

آشکار است وجود مبارک پیامبر،‌با توجه به شرایط مرد و زن و تفاوت های طبیعی روحی و جسمی،‌ این گونه وظایف زندگی مشترک را بین مرد و زن،‌تقسیم کرد.

اصالت دادن به فعالیت در خانه همراه با رشد معنوی و علمی بانوان و زنان جامعه اسلامی، سنت فرخنده ای است که با ساختار روحی و جسمی زن و مرد نیز سازگار است. اما غرب با توجه به نگاه مادی گرایانه،‌ حضور زن در محیط پرعاطفه و با محبت خانواده را سبک شمرده و همدوشی با مردان را یک ارزش تلقی می کند. گاه یک زن ساعت ها در محیط خارج از خانه ‌و با تقسیم محبت با دیگران و با جسمی خسته و روحی درهم شکسته،‌ به محیط خانه وارد میشود. پیامدهای ناگوار تماس ها و سرکار داشتن غیرضروروی زنان با نامحرمان که گوشه ای از آن را هر روز در صفحه حوادث روزنامه ها،‌ نقش می بندد،‌ را با چشمان خود می بینیم لکن شگفت آن است که باز نیز تجربه میشود.

آشکار است طرح این موارد،‌به معنای در خانه نشستن و عدم رشد و بالندگی زنان در عرصه های گوناگون علمی،‌ نیست،‌ بلکه هدف،‌ تفاوت نهادن میان اصل و فرع وظیفه یک زن برای حفظ کانون خانواده به عنوان بهشتی کوچک برای تجدید قوای همسران و حراست از زیرساخت جامعه و پرورش و تربیت فرزندان شایسته می باشد.[38]

عناوین مرتبط

سیری در آسمان فاطمه(س) + اینفوگرافی

شباهت های شب قدر و حضرت فاطمه

---

 

فیلم خواهرانی که با هم متحول شده اند

نمایش فیلم

زنان در چه زمانی به خدا نزدیک ترند؟

رسول اکرم سوال کردند: چه چیزی برای زنان از همه چیز بهتر است؟ حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) در پاسخ به این سوال فرمودند: برای زنان بهترین حالت این است که آن ها نامحرمی را نبینند. نامحرمی هم آن ها را نبیند.

مقدمه عفیف ماندن حجاب است

روابط آزاد اجتماعی بیش از همه برای زنان مضر است. چون زنان در روابط خانوادگی دنبال آرامش می گردند و در جست و جوی آرامش روان هستند. روابط آزاد نه تنها چنین امکانی را برای زنان فراهم نمی کند؛ بلکه به دلیل این که زنان از عواطف و احساسات بیشتری بهره برده اند؛ از نظر روانی نفوذپذیرتر از مردان هستند. یعنی از عوامل بیرونی بیش از مردان تاثیر می پذیرند.
به همین خاطر قرآن آیات حجاب را بر ما نازل کرده که بر اساس این آیات رعایت شاخص های عفاف را برای جامعه بانوان خیر، اطهر و اذکا معرفی کرده است. یعنی این شاخص ها مقدمه ای برای عفیف ماندن و آلوده نشدن به فحشا و منکرات است. پس منظور از این تعابیر به طور مطلق مفهومی اعم از سلامت جسمی و روانی است. روانشناسان معتقدند که حجاب محرکی است که تمایلات درونی زنان را تقویت می کند. حکایت عفاف و حجاب، حکایت سلاح و سداد است.

حجاب تعدیل غریزه خودنمایی

حجاب گرچه برای زنان محدودیت به همراه می آورد؛ ولی آن ها را در برابر بسیاری از خطرات و آسیب ها حفظ می کند؛ امنیت روانی آن ها را تامین می کند. رعایت حجاب تعدیل غریزه خودنمایی و تبرج است. بخش مهمی از دغدغه های فکری بانوان را پوشش می دهد.
آزادی در خودآرایی و جلوه گری زمینه ساز افراط در تجمل و توجه به زیبایی های ظاهری می شود که زمینه ساز بروز اختلالات روانی در زنان است.

بهترین شغل ها برای بانوان از نظر حضرت زهرا

روایتی را بیان کردیم که حضرت فاطمه (سلام الله علیها) می فرمایند بهترین حالت برای زنان این است که مردان با او ملاقات نداشته باشند و او هم با مردان ملاقات نداشته باشد. در رابطه با این روایت توضیح این نکته لازم است که این اتفاق در هیچ کدام از مجامع اجتماعی ما نمی افتدکه انسان با هیچ نامحرمی ارتباط نداشته باشد. این روایت روابط اجتماعی زنان را حذف نکرده است. بلکه به آن ها توصیه می کند که اگر در شرایطی قرار گرفتید که امکان انتخاب میان عرصه های مختلف شغلی و روابط اجتماعی برای شما وجود دارد؛ برای زنان بهترین حالت زمینه های شغلی است که کمترین ارتباط را با نامحرم ایجاد کند. از این روایت شدت پرده پوشی حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) برداشت می شود.
همان طور که آن حضرت در روایات مشابه هم به این نکته اشاره کردند. از حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) در پاسخ سوال پیامبر که فرمود زنان در چه زمانی به خدا نزدیک ترند؟ این روایت نقل شده که فرمودند: نزدیک ترین حالت زنان به خدا زمانی است که زنان گوشه خانه نشسته باشند. این لزوما به معنی خانه نشینی نیست. بلکه توصیه به این است که رفت و آمدهای غیرضروری در میان مجامعی که در آن ها نامحرم وجود دارد را حذف کنند و از امکان آسیب هایی که ممکن است دامن آن ها را از طهارت به آلودگی آلایش دهد خودشان را حفظ کنند.
از روایاتی که خوانده شد استفاده می کنیم که حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) به عنوان الگوی شاخص جامعه بانوان، جامعه زنان را توصیه می کنند به پرده پوشی و رعایت حجاب و عفاف و این حالت را نزدیک ترین حالت زنان برای رشد و صعود به خداوند می دانند و بهترین شرایط برای پرهیز از آسیب پذیری در جامعه بانوان زمانی است که کمترین میزان مواجه آن ها با نامحرم فراهم شود.

منبع: سرکار خانم زهرا فخر روحانی، کارشناس مباحث زنان و خانواده، ۱۳۹۳/۱۲/۱۳

سوپر مدل اهل چک از چگونگی مسلمان شدن خود میگوید + عکس

به گزارش با حجاب به نقل از رهیافته،  مارگاریت کرین کیوا بازیگر طراح مد و سوپر مدل چک اعلام کرد که به اسلام گرویده و نام بخود را به مریم تغییر داده است . او که حتی از هالیوود پیشنهاد کار داشته است و مسیحی مذهب بوده می گوید: مدت سه سال بود که در دانشگاه کارلف در پراگ درس می‌خواندم، آنجا بود که تصمیم گرفتم که مسلمان شوم.

این سوپر مدل که در حال حاضر برنده‌ی یکی از مسابقات دولتی زیبایی در ایتالیاست، میگوید: زندگی در امارات را از زندگی در چک ترجیح می‌دهم؛ چون وقتی  اوّلین بار دوبی را دیدم، از شیوه‌ی زندگی رایج در آن خوشم آمد و تصمیم گرفتم که همین جا ماندگار شوم.

 

مارگاریتا مریم در ادامه می گوید: بسیاری از مردم چک اعتقاد دارند که زن مسلمان جایگاهی کمتر از مردان را دارد اما من در طول زندگی در امارات به چنین چیزی برخورد نکردم؛ بلکه برایم واضح شد که در این باره تفاوت‌های زیادی میان کشورهای اسلامی و دیگران وجود دارد.

هدف از زندگی من در امارات، اتومبیل‌های آخرین سیستم که در خیابان‌های دوبی در حرکت‌اند و مراکز بزرگ تجاری آن نیست، بلکه آنچه مرا شگف‌زده کرده، این است که چگونه مردم از هر جای جهان در اینجا، در سایه‌ی امنیت و آرامش زندگی می‌کنند بدون اینکه کسی دیگری را به خاطر رنگ پوست، نوع لباس و اعتقادش متهم کند.

من قبلاً در یک آژانس مُد مشغول به کار بودم، اما هنگامی که به امارات آمدم، به عنوان مدیر در یک شرکت تجاری جواهرات سنتی در ابوظبی مشغول به کار هستم. به نظر من اسلام زن را سرکوب نمی‌کند، بلکه باید فرق میان دین و فرهنگ را شناخت.

به گزارش القدس العربی وقتی او تصاویر محجبه خود را منتشر کرد بسیاری از طرفدارانش تعجب کردند و گمان کردند این تنها یک تصویر از مدل لباس است که وی در کشورهای عربی ارائه نموده ولی او بالاخره رسما مسلمان شدن خود را اعلام نمود.

۵روش تربیتی غلط درنهادینه کردن حجاب

عوامل متعددی در بی حجابی و بی عفافی در جامعه نقش دارد که می توان از عوامل فردی همچون ضعف تربیت دینی و معنوی و ترجیح امور ظاهری و مادی بر امور معنوی و روحانی و عوامل آسیب زای اجتماعی مانند بی توجهی برنامه سازان فرهنگی به امور معنوی، بی توجهی مسئولان جامعه به ورودی ها و خروجی های فرهنگی، بی توجهی به اختلاط دو جنس مخالف در مواردی که ضرورت ایجاب نمی کند و …نام برد. اما در این میان نقش خانواده بسیار دارای اهمیت است. فرزندی که تحت تربیت دینی صحیح در خانواده بوده و تفکرش نسبت به مبانی دینی همچون حیا و عفاف آشنا و عجین باشد، با ورود به جامعه می تواند در مقابل عوامل آسیب زای اجتماعی مقاومت می کند. اگر چه حیا امری اکتسابی است و عفاف در اثر تلاش، حاصل می شود اما توجه خانواده به انتخاب همسر شایسته، لقمه حلال، توجه به زمان انعقاد نطفه، حالات روحی و روانی به هنگام بارداری، از اموری است که سرزمین وجود فرد را جهت پذیرش حق و امور معنوی آماده می کند و در زمینه ایجاد حیا، عفاف و حکم حجاب، زمان کمتری را از برنامه سازان می گیرد. با توجه به نقش جدی خانواده در تبیین مسئله حجاب و حیا در فرد می توان اذعان داشت که بسیاری از آسیب ها در روش های تربیتی خانواده ریشه دارد که در این نوشتار به مهم ترین آن ها می پردازیم:

۱-نازپروردگی و تنعم:

افراط در محبت، نوازش های بی‏ حساب، مانع شدن ازبرخورد فرزندان با سختی و نازپرورده کردن آنان آسیب های جدّی بر تربیت ‏دارد و فرزندان را ناتوان بار می‏ آورد و در صحنهء زندگی خلع سلاح می ‏کند. از این رو، والدین نباید فرزندان خود را در رفاه بی‏حدّ و حصر قرار دهند، بلکه باید آنان را با کار و زحمت و سختی و شدّت آشنا سازند. زندگی، سراسر مبارزه با مشکلات است و در راه زندگی پستی ها وبلندی ها، محرومیت ها و ناکامی ها، شکست ها و مصیبت ها بسیار است. مربّی لایق‏کسی است که جسم و جان آدمی را به خوبی پرورش دهد و او را برای‏ مبارزه و مقاومت در صحنهء پرفشار زندگی مجهز کند.
امام کاظم(ع) در این باره می فرماید: «شایسته است که طفل در کودکی با سختی و مشکلات اجتناب‏ ناپذیر حیات ‏رو به ‏رو شود تا در بزرگسالی، بردبار و صبور باشد اسلام، پیروانش را از افراط در محبت و نازپرورده کردن فرزندان برحذرداشته است.»(وسایل الشیعه، ج۵، ص۱۲۶)گاه وقتی کودکی با پیشامدی ناخوشایند رو به رو می‏ شود و برای مثال‏ سرش به دیوار می‏ خورد یا به زمین می‏ افتد، منتظر عکس ‏العمل والدین‏ می‏ماند. والدین ناآگاه دراین‏ گونه موارد با محبت های بیجا مانند در آغوش ‏گرفتن، بوسیدن، دست کشیدن بر عضو حادثه دیده و… مراتب ناراحتی و تأثر خود را نشان می‏ دهند و برای راضی کردن کودک، گاه زمین و دیوار راکتک می ‏زنند. عکس ‏العمل طفل در این گونه موارد، گریه و آه و ناله است و از این پس او خود را در برابر هر پیشامدی طلبکار و مستحق نوازش می‏ بیند. تکرار چنین محبت های بیجایی از طرف والدین، به تدریج خودبینی وخودپسندی را در نهاد کودک رشد می‏ دهد و او را لوس و نازپرورده ‏می ‏کند.مادرانی که به خاطر دلسوزی از پوشاندن دخترشان در سن بلوغ خودداری می کنند یا مانع روزه گرفتن آن ها می شوند زمینه را برای عدم پذیرش حجاب در آینده برای فرزند خود فراهم می کنند.

۲-رفتارهای تحقیرآمیز:

اگر با فرزندان رفتاری تحقیرآمیز داشته باشیم‏ یا پیوسته آنها را سرزنش کنیم و در حضور دیگران به آن ها بها ندهیم، به ‏تدریج خود را موجودی بی ‏ارزش و بی‏ مقدار می‏ پندارند و احساس کرامت وشخصیت را از دست می‏ دهند. این احساس سرآغاز سقوط و انحطاط است. در برخی خانواده ‏ها، پدر یا مادر با به کار بردن الفاظ طعن ‏آمیز و گاه ‏زشت و رکیک، فرزندان خود را در حضور خویش و بیگانه تحقیر می‏ کنند. آنان نمی ‏دانند که با این کار در عمل، خصوصیت زشت یاد شده را به‏ فرزندان خود تلقین و تزریق می‏ کنند و از آنان موجودات بی‏ مقداری‏ می‏ سازند که آمادگی همه‏ گونه پستی و انحراف را دارند.

۳- اجبار و اکراه:

تربیت عبارت است از ایجاد اعتقاد و باور و نشاندن ایمان در دل‏ فرزندان و به گفتهء شهید مطهری: «ایمان و اعتقاد را که با زور نمی‏ شود ایجادکرد؛ علاقه و مهر و محبت را نمی‏ شود با زور ایجاد کرد؛ گرایش باطنی را که به‏زور نمی‏ شود ایجاد کرد… بله؛ می‏ شود آن قدر کتکش زد تا بگوید فلانی را دوست دارم؛ یعنی حرفش را به دروغ بگوید؛ اما اگر تمام چوب های دنیا را به ‏بدن او خرد بکنند، آیا ممکن است که با چوب، دوستی ایجاد شود؟ چنین ‏چیزی محال است. آن، راه دیگری دارد. راه آن حکمت است. «الموعظهالحسنه» است و جَادِلْهُمْ بالتی هِیَ اَحْسَنُ است. تربیت دینی و اخلاقی، زمانی تحقق می ‏یابد که برنامه‏ های تربیتی بااقبال قلبی فرزندان رو به رو شود. اگر چنین اقبالی صورت نگیرد وبرنامه ‏های تربیتی با روی گردانی و بی ‏توجهی رو به رو گردد، تربیت ناکام‏ خواهد ماند. برخوردهای تحکّم ‏آمیز و امر و نهی‏ های لجاجت ‏برانگیز یکی دیگر از روش های آسیب‏ زا در تربیت دینی و اخلاقی است.در این‏ روش، والدین به جای صمیمیت و رفاقت با فرزندان آن ها را مجبور و ملزم‏ می‏ کنند. نمونه این رفتار را می توان در گذشته برخی از زنان و دخترانی دید که امروزه از حجاب تنفر دارند، کسانی که در خانواده های مذهبی سنتی تربیت شدند و از طرف خانواده مجبور به پوشیدن چادر شدند و با کوچکترین سهل انگاری از طرف خانواده تنبیه شده و در نتیجه نه تنها امروز خود از داشتن پوشش گریزان هستند، که داشتن حجاب برای فرزندان خود را ظلم به آن ها می دانند.

۴- خشونت و سخت‏گیری بی جا:

خداوند به پیغمبر اکرم(ص) می‏ فرماید: « لَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ.(آل عمران: ۱۵۹) اگر تو بر مردم سخت‏گیر بودی، از پیرامونت پراکنده می‏ شدند.» از این آیه بر می‏ آید که اگر پیامبر اکرم(ص) در برخورد با مردم و دراصلاح آنان خشن و سخت‏گیر می‏ بود و مدارا نمی‏ کرد، قادر نبود آنان رااصلاح کند و باعث می ‏شد که مردم از پذیرش اسلام سر باز زنند و از نعمت ‏هدایت محروم گردند. بی‏ گمان، این حقیقت را می‏ توان در خانواده و تربیت فرزندان نیز یافت. چه بسا افرادی که قربانی خشونت والدین و به ویژه پدر شده و از تربیت‏ سالم محروم گشته‏ اند. این‏گونه افراد به علّت برخوردهای خشن و مستبدّانه، گرفتار عقدهء حقارت‏ اند و همین عقدهء حقارت، سرچشمهء بسیاری از رفتارهای‏ نادرست آن هاست. رفتار خشونت‏ آمیز پدر یا مادر فضای خانه را از صمیمیت و همدلی‏ عاری می ‏سازد و بذر کینه و دشمنی را در ضمیر فرزندان می ‏پاشد. کودکان‏ یا نوجوانان مفرّی ندارند و ممکن است در برابر خشونت تسلیم شوند؛ امّا آیا این وضع برای همیشه می‏ پاید؟ آیا فرزندی که همواره از سخت‏گیری های‏ بی ‏مورد و خشونت بی جای پدر و مادر در رنج است، می‏ تواند رابطهء روحی وپیوند عاطفی با آن ها برقرار کند و برای همیشه در کنارشان بماند.

۵-تبعیض و بی‏ عدالتی:

عکس ‏العمل‏ های متفاوت در برابر رفتارهای یکسان‏ فرزندان موجب بی‏ اعتمادی و کاهش علاقه به پدر و مادر و ایجاد کینه به‏ خواهر یا برادری است که بیش از دیگری مورد توجه قرار گرفته یا می‏ گیرد. والدین باید بکوشند نه تنها از نظر تشویق و تنبیه، بلکه از نظر میزان‏ توجه نیز با فرزندان خود به عدالت رفتار کنند. اگر بنا به علّتی یکی از فرزندان را بیش‏تر دوست دارند، نباید علاقهء خود را آشکار سازند. فرزندان به ‏این مسئله بسیار حساس‏اند و تحمّل آن برایشان دشوار است. گاه پاره‏ ای مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان ناشی از این است که ‏احساس می‏ کنند پدر یا مادر به آن ها علاقه و توجه کم‏تری دارد و چون‏ نمی‏ توانند اعتراض خود را آشکارا بیان کنند، آن را به صورت عقده ‏ای دردل نگه می‏ دارند. پس از چندی این عقدهء عاطفی به شکل های گوناگون ازقبیل سرکشی، ستیزه‏ جویی، اضطراب و غیره بروز می ‏کند. گاه این‏گونه‏ اشخاص به افسردگی روحی مبتلا می‏ شوند و موفقیت های درسی آنان کاهش‏ می‏ یابد. برخی از نوجوانان علّت انحرافات اخلاقی خود را اضطراب ناشی ازهمین آسیب ذکر کرده‏ اند.
در برخی خانواده‏ ها والدین میان دختر و پسر تبعیض قائل می‏ شوند و حتی گاه این مسئله را به زبان می‏ آورند و از اینکه مثلاً صاحب فرزند دخترشده ‏اند، اظهار ناخشنودی می‏ کنند و زن را موجودی بدبخت می‏ دانند. برخی‏ دیگر جانب دختر را گرفته، در صورت بروز اختلاف، همواره پسر را سرزنش‏ می ‏کنند. این‏گونه برخوردها از نظر تربیتی آثار ویرانگری دارد و باید به کلی ‏از آن ها پرهیز کرد. در روایت های اسلامی آمده است که وقتی پیامبر اکرم(ص) با یاران خود می‏ نشست، حتی در نگاه کردن به آنان نیز مساوات را ارج می‏ نهاد و نگاه‏ خود را برابر میان اصحاب تقسیم می‏ کرد؛ در صورتی که می ‏دانیم آنان از لحاظ معنوی در یک سطح نبودند و علاقهء پیامبر به آنان نیز به یک اندازه ‏نبود روزی مردی در حضور پیامبر اکرم(ص) یکی از دو پسر خود را بوسید. پیامبر(ص) اعتراض کرد و فرمود: «چرا میان آنان به مساوات رفتار نمی‏کنی؟» (بحار الانوار، ج۱۰۱، ص۹۹).بررسی هر چه بیشتر در آیات و روایات و متون دینی ما را نسبت به وظیفه سنگین خانواده در تبیین مسئله حیا و عفاف از طریق تربیت دینی صحیح آگاه تر می کند و می توان به جرات اذعان داشت که اگر امروز انتقادات جدی نسبت به پوشش زنان ما وجود دارد، می توان ریشه آن را در گذشته و تربیت نا صحیح آنان جستجو کرد.

منبع: کتاب روش های آسیب زا در تربیت از منظر تربیت اسلامی _ محمد رضا قائمی مقدم
روش های نهادینه کردن حجاب در دختران_برغون

چگونگی پوشش و حجاب حضرت زهرا(س)

به گزارش گروه فرهنگ و معارف فرهنگ نیوز، چندی از رحلت رسول الله(ص) نگذشته بود که دو حادثه مهم و سرنوشت ساز تمام وقایع پس از آن را تحت تاثیر قرار داد. اول تشکیل سقیفه و غصب خلافت مسلمین بود و دیگری غصب فدک؛ قطعه زمین اهدایی پیغمبر گرامی اسلام به دخترش حضرت زهرا(س).

همه اینها و حوادث کوچک و بزرگ حول این وقایع حضرت زهرا(س) را بر آن داشت که راهی مسجدالنبی(ص) شود و خطابه ایرد فرماید که پس از آن به خطبه فدک معروف شد. فرهنگ نیوز در نظر دارد تا در روزهای پیش رو شرحی مختصر از مضامین عالی این خطبه را ارائه نماید.

مقدمات رفتن حضرت زهرا(س) به مسجد

لَمّا اَجمَعَ ابوبَکرٍ وَ عُمَرٍ عَلی مَنعِ فاطِمَةَ فَدَکاً وَ بَلَغَها ذلِکَ.

زمانی که ابوبکر و عمر تصمیم گرفتند که مانع رسیدن فدک به حضرت زهرا(س) شوند این خبر که به حضرت زهرا(س) رسید

لاثَت خِمارَها عَلی رَاسِها

خمار(چیزی بزرگتر از روسری فعلی که سر و سینه و گردن را می پوشاند) را بر سر کرد.

وَاشتَمَلَت بِجِلبابِها

و جلباب (نوعی پوشش سراسری بوده که بر روی لباسها می پوشیدند شاید چیزی شبیه عبای امروز یا پیراهن بلند عربی)، حضرت آن پوشش سراسری را نیز پوشیدند.

وَ اَقبَلَت فی لُمَّةٍ مِن حَفَدَتِها وَ نِساءِ قَومِها

حضرت زهرا(س) در میان گروهی از اعوان و یاران و خویشاوندان حرکت کردند

تَطَاُ ذُیُولَها

ایشان در راه رفتن پا بر روی لباسشان می گذاشتند که نشانه بلندی لباس حضرت است که زیر پا قرار می گرفته.

ما تَخرِمُ مِشیَتُها مِشیَةَ رَسُولِ الله(ص)

راه رفتن حضرت هیچ کم از راه رفتن پیغمبر اکرم(ص) نداشت و با همان متانت و وقار حرکت می کردند.

ورود حضرت زهرا(س) به مسجد

حَتّی دَخَلَت عَلی اَبی بَکرٍ وَ هُوَ فی حَشدٍ مِنَ المُهاجِرینَ وَ الانصارِ وَغَیرِهِم

تا اینکه حضرت وارد شدند بر ابی بکر در مسجد درحالیکه گرداگرد او را جمع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگر مسلمین گرفته بودند.

فَنیطَت دُونَها مُلاءةٌ

با ورود حضرت به مسجد میان ایشان و مردهای مهاجر و انصار که گرداگرد ابی بکر بودند پرده ای آویخت شد. این هم از اموری است که برای حفظ حضرت از نگاه مردان و احترامی بوده که به صورت سنت درآمده و امروزه نیز در مجالس مذهبی رعایت می گردد.

آه جانسوز حضرت و ناله مردم

ثُمَّ انَّت اَنَّةً اَجهَشَ القَومُ لَها بِالبُکاء

حضرت وقتی نشست آهی کشید و ناله اش آنچنان جانسوز بود که تمام مهاجرین و انصار و زن و مرد شروع به گریه کردند. آنگونه که از ناراحتی به حالت زاری افتاده بودند.

فَارتَجَّ المجلِسُ

سپس مجلس متشنج شد.

ثُمَّ امهَلَت هُنَیَّةً حَتّی اذا سَکَنَ نَشیجُ القَومِ وَ هَدَات فَورَتُهُم

حضرت مدتی مهلت دادند تا قوم آرامش پیدا کنند و مجلس آرام گیرد.

*خطبه فدک برگرفته از درسهای آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی