احیاگر معروف

ویژه نامه طرح حجاب وعفاف

منبع:سایت شهیدآوینی

به نظرم حجابم مناسب ماه رمضان نیست

با شروع ماه رمضان بسیاری از مردم به انجام فرائض الهی پایبندتر می شوند. بطوریکه اگر یک امر الهی را در ماه های دیگر انجام ندهند در این ماه سعی می کنند آن را بخوبی انجام دهند. کسانی که گاهی نماز نمی خوانند و اصطلاحاً کاهل نماز هستند در ماه رمضان مقید هستند که نمازشان را سر وقت بخوانند. بسیاری از زنان و دختران نیز در ماه رمضان سعی می کنند حجاب را بیشتر رعایت کنند.

درباره تأثیر فضای معنوی ماه مبارک رمضان، با دو تن از بانوان مصاحبه ای داشتیم که نتیجه آن را در زیر مشاهده می کنید:

* از یک مادر که خود با مانتو و روسری پوشش کاملی داشت درباره پوشش دختر جوانش در ماه رمضان پرسیدیم و او این طور توضیح داد: «آرزو ۲۰ ساله است و در این ماه سعی می کند حجاب کامل تری داشته باشد چون برای این ماه حرمت قایل می شود ولی در ماه های دیگر این طور نیست. می‌گوید در ماه رمضان روزه‌ می گیرم و نباید نامحرم موهای مرا ببیند و تن من هم باید روزه باشد. البته در سایر ماه‌ها هم خیلی از مسایل را رعایت می کند. او خیلی بد حجاب نیست، در ظاهرش خیلی تغییر ایجاد نمی‌کند و فقط شالش به مقنعه تبدیل می‌شود و موهایش را می‌پوشاند.»

* تکتم دختری ۳۳ ساله و دانشجو است، پوشش او مانتو و شال همراه با آرایش است او درباره تفاوت ماه رمضان با ماه های دیگر می گوید: «به نظرم ماه رمضان با ماه های دیگر خیلی متفاوت است، این ماه برکت است و هر فردی میهمان خداست به صورت ویژه و تنها. (تکتم بغض می کند و اشک در چشمانش حلقه می زند) چون تو هستی و خدایت و این فرصت ویژه که برای بنده اش مهیا کرده است، تو هستی و داشته هایی که به تو عطا کرده و منتظر هست تا ببیند چه طور داشته‌هایت را در این ماه به او ارائه می‌دهی.»
او درباره این که در فضای شهر چقدر معنویت ماه رمضان را احساس می کند می گوید:
«افسوس که من هیچ حسی از ورود این ماه عزیز در جامعه و در سطح شهر نکردم، افسوس که قدر این میهمانی را خیلی‌ها ندانستند و آن را زیرپا گذاشتند، از این حس معنوی زدایی شکستم، با خودم گفتم که بوی ماه رمضان مانند ۱۰ سال پیش نمی‌آید، در این ماه حتی تسبیح درختان هم فرق می کند اگر انسان ها بگذارند شنیده می‌شود، این ماه را فقط در نگاه پدر و مادرم حس کردم و در خانه وقتی کنار هم جمع هستیم.»
تکتم ادامه می دهد: «باورمان لنگ می زند، آنقدر این باور کمرنگ شده که برخی در تیپ روشنفکران (البته به اصطلاح خودشان نه بر پایه باور بزرگان و حتی جامعه)، شیشه آب خنک در دست می‌گیرند و در ملأ عام راه می‌روند و در نهایت به این فکر می کنند که روشنفکرند. اما به نظرم در عصر حاضر حجاب و تدین، تک بودن و روشنفکری حقیقی هست. چون اکثریت دیگر شالوده و باوری ندارند، پس این افتخار بیشتری دارد. باور داشتن الان خاص‌تر هست تا همرنگ جماعت شدن. اما ای کاش این جماعت هم حداقل بنا بر قانون و اخلاق اجتماعی حرمت نگه می‌داشتند. به همه دوستانم سفارش می‌کنم که ماه رمضان امسال را خیلی محکم دریابیم.»
او درباره فلسفه روزه داری می گوید: «به نظرم فلسفه روزه صرفاً دریافتن نیازمندان نیست. چون خیلی از ما امید به افطار داریم و می‌دانیم دقیقاً در چه زمانی بالاخره سیر می‌شویم، درست هست که حداقل این رنج را چشیده ایم و اندکی از حال مستمندان را درک می‌کنیم اما فراموش نکنیم که افرادی هم هستند که امید به افطار ندارند. اما اگر واقعاً بخواهیم درک کنیم عرفان حقیقی را و رشد کنیم، حتما باید روزه نگاه، زبان و رفتار را هم داشته باشیم و گناه را ترک کنیم! به نظرم کار من الان اشتباه هست که با پوشش مناسبی نیستم در حالی که همه این رفتارها جزوی از روزه است.»

اما آنچه در روزهای ماه مبارک مشاهده می شود این است که بطور کلی تمایل افراد به سمت زشتی ها و انجام خطا و گناه کاهش یافته و در مقابل گرایش به خوبی ها و پاکی ها افزایش می یابد. مطالعات و تحقیقات علمی نیز نشان می دهد که میزان جرائم و ناهنجاری های خانوادگی و اجتماعی تا حد زیادی کاهش پیدا می کند.
در ماه رمضان به واسطه روزه گرفتن، نفس و خواهش های آن در کنترل بیشتر انسان است. زیرا روزه صبر را افزایش می دهد و زمینه ای را که شیطان بر اساس آن انسان را به گمراهی می کشاند از بین می برد. از طرف دیگر احترام و تقدسی که افراد برای این ماه قایل هستند مانع از انجام بسیاری گناهان می شود.
تحت تأثیر برکات ویژه ای که خداوند در این ماه قرار داده است برخی افراد در این ماه مسیر دین داری را بطور جدی در پیش می گیرند و آن را برای همیشه ادامه می دهند که یکی از جلوه های دین داری رعایت پوشش اسلامی است.

از شب های قدر تصمیم گرفتم چادر سر کنم

درسته که من  بی حجاب بودم ولی نماز می خوندم و به شهدا علاقه ی زیادی داشتم. مادرم به من توصیه می کرد که وصیت نامه های شهدا رو بخونم و من وقتی این چند سطر رو می خوندم به گریه افتادم…

قبل از هر چیز با نهایت تأسف میگم که قبلا” بی حجاب بودم. بازم میگم با نهایت تاسف، با یادآوری اون روزها احساس شرمندگی می کنم از این که بعضی پسرا من رو با چشمای ناپاک نگاه می کردند …
ماه رمضان بود تو حال و هوای شب های قدر و سخنرانی هایی در مورد حجاب که روی من خیلی تأثیر گذاشت.
سخنرانی ها مرا متوجه عقوبت گناه کردند، عقوبتی که از آن غافل شده بودم. وقتی سخنران می گفت که خانم هایی که بی حجاب هستن و تو خیابون راه میرن و ناز می کنن، حقیقت کارشون مثل این می مونه که به مردم التماس می کنن که منو نگاه کنید. حتی اگه اون خانم در دلش چنین نیتی نداشته باشه. درحالی که من هیچ وقت دوست نداشتم که افراد نسبت به من این دید رو داشته باشن.
با این که قبلا” هم این حرف هارو شنیده بودم اما توجه نمی کردم ولی این بار طور دیگه ای به این صحبت ها گوش می کردم و دیدم درست می گن.
درسته که من  بی حجاب بودم ولی نماز می خوندم و به شهدا علاقه ی زیادی داشتم. مادرم به من توصیه می کرد که وصیت نامه های شهدا رو بخونم و من وقتی این چند سطر رو می خوندم به گریه افتادم.
یکی از اون وصیت نامه ها مال شهید منصور رنجبران بود: «این دنیا زود گذر است و به زودی همگی ما برای پاسخ در میز محاکمه ی الهی حاضر می شویم.. و آن موقع است که از شما سؤال می کنند؛ ای زنان آیا پیرو حضرت زهرا بودید یا نه……آن وقت چه جوابی دارید بدهید…….؟؟؟؟!!!! »
و دیگری شهید محمد محمودی: «حجاب شما از خون ما که در جبهه ها می ریزد برای دشمن کوبنده تر است….»
و دیگری که منو خیلی تکون داد از شهید احمد پناهی: «حجاب شما سنگری است آغشته به خون من….اگر آن را حفظ نکنید به خون من خیانت کرده اید…»
همه ی اینها باعث شد کم کم با حجاب آشتی کنم و مانتوی مناسب بپوشم و موهام رو بیرون نزارم تا اینکه بالاخره بعد از شب های قدر تصمیم گرفتم چادر سرم کنم.

روز اول که چادری شدم واقعا با چادر احساس امنیت و آرامش داشتم و این احساس همیشه با منه و از این که پسرا تو خیابون منو دیگه با چشم ناپاک نگاه نمی کنن خوشحالم. چون از یه خانواده مذهبی هستم و تمام اقوام چه پدری و چه مادری همه چادری هستن یا اگه نباشن با حجاب و مانتوی مناسب بیرون میان، خیلی به من احترام میزارن و منو تشویق می کنن. امیدوارم که خدا به خاطر این که در گذشته بی حجاب بودم منو ببخشه من واقعا توبه کردم ……..

منبع:سایت باحجاب

شهیده حجاب، مروه الشربینی که بود؟

جبهه جهانی مستضعفین: اول ژانویه سال ۲۰۰۹  "مروه الشربینی" زن ۳۳ ساله تبعه مصر به جرم پایبندی به اصول دین خود و اعتقاد قلبی بر پوشش اسلامی و اصرار برای حفظ آن، به دست یک فرد نژاد پرست آلمانی در شهر "درسدن" به شهادت رسید تا سرمشق پایداری، نماد اسلام‌ستیزی در غرب و شهیده حجاب لقب گیرد.

در ادامه به بررسی زندگی مروه الشربینی می‌پردازیم:

مروه الشربینی که بود؟
در سال ۱۹۷۷ میلادی در شهر اسکندریه مصر در خانواده‌ای علمی و تحصیل‌کرده متولد شد. 

پدر وی علی شربینی و مادرش لیلا شمس هر دو شیمی‌دان بودند.

مروه در سال ۱۹۹۵ از کالج انگیسی دختران فارغ التحصیل شد و سپس در دانشگاه اسکندریه داروسازی خواند و در سال ۲۰۰۰ در رشته علوم دارویی مدرک کارشناسی دریافت کرد.

وی غیر از موفقیت در زمینه علمی در فعالیت‌های ورزشی نیز مشارکت داشت و از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹ عضو تیم ملی هندبال مصر بود.

همسرش "علوی علی اکاز" وابسته فرهنگی مصر در یکی از دانشگاه‌های آلمان بود و با استفاده از بورسیه تحصیلی که از موسسه ماکس پلانک شهر درسدن گرفته بود در رشته مهندسی ژنتیک مشغول به تحصیل بود.

مروه در سال ۲۰۰۵ با شوهرش، علی اکاز به برمن در آلمان نقل مکان کرد و سه سال بعد، این زن و شوهر به همراه پسر دو ساله‌شان مصطفی به درسدن رفتند؛ زیرا اکاز یک فرصت پژوهش دکترا در موسسه ماکس پلانک به دست آورده بود وقرار بود تا چند روز پیش از شهادت مروه از تز دکتری خود دفاع کند.

مروه نیز در بیمارستان دانشگاه درسدن و در یک داروخانه محلی کار می‌کرد تا بتواند طرح کارآموزی خود را در آلمان به پایان برساند.(+)

شهادت مروه الشربینی 
چندی پیش از شهادتش، مروه الشربینی به دادگاه مراجعه و آلکس دبلیو ۲۸ ساله و مهاجر روسی آلمانی تبار را متهم کرد که « زمانی‌که در پارک با پسرش بازی می‌کرده، آلکس او را مورد توهین قرار داده و بخاطر حجاب مروه او را تروریست و فاحشه اسلامی خطاب کرده‌ است».

دادگاه شکایت شربینی را پذیرفته و آلکس را محکوم به پرداخت ۷۵۰ یورو کرد؛ آلکس دبلیو این حکم را نپذیرفت و تقاضای تجید نظر نمود.

در حین برگزاری جلسه تجدید نظر در دادگاه "لوندس کریچ " شهر درسدن در شرق آلمان، مروه در حال پاسخگویی به سوالات قاضی بود که آلکس جلوی چشمان فرزند و همسر مروه، قاضی و سایر حاضران به وی حمله کرد و با ضربات چاقو وی را که سه ماهه باردار بود، از پا در آورد.

هنگامی‌که آلکس ضربات چاقو را به شربینی وارد می‌کرد، شوهر مروه برای نجات همسرش به طرف وی شتافت که توسط پلیس آلمان مورد تیراندازی قرار گرفت و در حالی‌که وضعیتش وخیم بود به بیمارستان منتقل شد؛ که بعد از این اتفاق پلیس ادعا کرد که از روی اشتباه به وی تیراندازی کرده است.

فرزند سه ساله شربینی به دلیل مشاهده مادرش که با ضربات متعدد چاقو به قتل رسید بود تا مدتی برای معالجه تحت نظر روانشناس بود.

این متهم ۲۸ساله در حین دادگاه د رپی تلاش برای روانی جلوه دادن خود بود و در همین راستا ناگهان شروع به زدن پاهای خود بر زمین و سرخود به میز و دیوار کرد که مأموران مجبور به جلوگیری از انجام این اقدامات از سوی وی شدند و تعداد پلیس‌های محافظ او از ۴ نفر به ۹نفر افزایش یافت.

آلکس در دادگاه با"ماسک"، "کلاه" و "عینک آفتابی حضور پیدا می‌کرد و هیچ واکنشی نیز به اتهامش نشان نمی‌داد؛ در ادامه این اقدامات آلکس؛  وی تحت معاینه پزشکی قرار گرفت و براساس گزارش روانپزشکی که از سوی مأموران تحقیقات پزشکی در مورد وضعیت روانی متهم منتشر شد، آلکس هیچ مشکل روانی نداشت.(+) 

دادگاه قاتل مروه شربینی در سه جلسه برگزار شد و در نهایت قاتل وی به دلیل اقدام به قتل، به حبس ابد محکوم شد.

وکیل مدافع این قاتل آلمانی پس از صدور حکم حبس ابد از سوی دادگاه درسدن، اعلام کرده بود که نسبت به صدور آن در دادگاه قانون اساسی و دادگاه اروپایی حقوق بشر اعتراض و خواستار تجدیدنظر خواهد شد؛ اما قاتل به شدیدترین مجازات ممکنه، حبس ابد، محکوم شد و درخواست تجدید نظر وی نیز رد شد.(+)

بعد از این ماجرا مجله « فوکوس» آلمان فاش کرد که آلکس نژاد‌پرست ۲۸ ساله آلمانی، قبل از ورود به دادگاه از تصمیمش به قتل « مروه الشربینی » خبر داده بود.(+)

مصر در سوگ شهادت مروه 
در مصر واکنش نسبت به کشته شدن مروه متفاوت بود، الشربینی را رسانه‌های مصر "شهید حجاب" خواندند و از آن پس وی به نمادی برای تظاهرات‌کنندگان در اعتراض به اسلام‌ستیزی در غرب تبدیل شد.

روز دوشنبه پانزدهم تیرماه جسد مروه به قاهره رسید و تشییع جنازه باشکوهی برای او برگزار شد.

مراسم تشییع مروه با حضور هزاران نفر از مردم مصر و چند تن از وزیران دولت در قاهره تبدیل به تظاهرات سیاسی علیه آلمان شد؛ مردم شعارهای مرگ بر آلمان سر دادند که با دخالت پلیس، تشییع کنندگان پراکنده شدند.

پیکر "مروه الشربینی " سپس به اسکندریه منتقل شد و پس از اقامه نماز بر پیکر او در مسجد " قائد ابراهیم " در منطقه الرمل مردم این شهر در فضایی مملو از حزن و اندوه این شهیده را تشییع کرده و به خاک سپردند.

مردم اسکندریه در جریان تشییع مروه در حالی‌که شعارهای " الله اکبر" و " حسبنا الله و نعم الوکیل"سر می‌دادند، خواستار قصاص قاتل آلمانی وی شدند.

مصری‌های شرکت‌کننده در تشییع جنازه مروه با حزن و اندوه فراوان علاوه بر اینکه شعارهایی چون  "آلمانی‌ها دشمنان خدا هستند و ما انتقام قتل او را خواهیم گرفت" سر می‌دادند، خواهان واکنش شدید از سوی حسنی مبارک رئیس جمهوری مصر درباره این حادثه شدند.

مروه از زبان پدرش
" على الشربینى " پدر اندوهگین مروه در مورد وی گفت: پایبندى دخترم به حجاب در آلمان باعث شده بود که به رغم تحصیلات عالیه، نتواند شغلى پیدا کند. 

هر وقت که سوابق تحصیلاتى و کارى خود را براى تصدى شغلى به داروخانه یا یک مؤسسه پزشکى ارسال می‌کرد، سوابق او را پس مى‌فرستادند و از وى مى‌خواستند که عکس خود را بدون حجاب ارسال کند و بالطبع چون دخترم به حجاب متعهد بود شغل مورد نظر را از دست مى‌داد، زیرا او یک مسلمان با حجاب و از نظر آنان یک تروریست بود.

یک سال و نیم بود که دخترم از طریق تلفن مزاحمت‌هاى همسایه نژادپرست خود را با من در میان مى‌گذاشت.

بارها این فرد اقدام به برداشتن حجاب از سر دخترم کرده و او را تروریست خوانده بود تا اینکه دخترم از او در دادگاه شکایت کرد و ما هرگز تصور نمى‌کردیم این شکایت تعصب فرد نژاد‌پرست را تا حدى تحریک کند که دختر و نوه‌ام را که هنوز متولد نشده بود با هم به شهادت برساند.(+) 

واکنش‌های جهانی به شهادت مروه الشربینی
پس از این اقدام اسلام‌ستیزانه و شهادت مروه موجی از واکنش‌های متفاوت نسبت به این اقدام به راه افتاد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: 

* آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در حاشیه نشست گروه ۸ در لاکوئیلای ایتالیا که با حضور حسنی‌ مبارک، رئیس‌جمهور مصر برگزار شد، تنها به اعلام همدردی با خانواده شربینی بسنده کرد.

* دادستانی کل آلمان نیز به رسانه‌های این کشور دستور داد تا پیش از بررسی پرونده دبلیو در دادگاه و صدور حکم، از پرداختن به این مسأله خودداری کنند تا این جنایت در داخل آلمان تقریبا هیچ انعکاسی نداشته باشد.(+)

* "میکاییل بوج" معاون شهردار شهر "نویاکلن" و دبیر سیاست‌های داخلی پارلمان آلمان تمامی انواع نژادپرستی و افراط گرایی از جمله کشته شدن یک زن محجبه مصری به دست یک تندرو آلمانی در این کشور را محکوم کرد.

* " نادر خلیل" مسئول کمیته تلفیق حزب مسیحی دموکرات آلمان با اشاره به اینکه این حادثه اولین مورد از این اتفاقات در دادگاه‌های آلمان نبوده است بر حمایت سازمان‌های رسمی این کشور از ( تأمین جانی) شاهدان حاضر در دادگاه‌ها تأکید کرد.

* سخنگوی دولت آلمان نیز در این رابطه گفت: "اگر این حمله، حادثه‌ای نژادپرستانه بوده دولت طبیعتاً به شدیدترین وجهی آن را محکوم می‌کند."

* رمزى عزالدین سفیر مصر در برلین مدعی شد که قتل مروه یک مشاجره عادى بوده که مى‌تواند در هر جایى از دنیا اتفاق بیفتد! و هیچ ارتباطى به مسلمان و باحجاب بودن وى ندارد!!!! و این در حالى است که روزنامه‌هاى آلمانى نیز به نژادپرست و اسلام‌ستیز بودن الکس (قاتل) اشاره کرده و گفته بودند او به شدت از حجاب متنفر بوده است.

* احمد رزق معاون وزیر خارجه در امور کنسولى و مصریان خارج نیز گفت: این اتفاق صرفاً ریشه نژاد‌پرستانه دارد و وزیر دادگسترى آلمان هم در تماس با سفیر مصر از این واقعه اظهار تأسف کرده است!

* محمد حلمى فرستاده وزیر خارجه مصر به مراسم تشییع جنازه "مروه" گفت: این اتفاق به خاطر حجاب مقتول نبوده و هیچ گزارش رسمى در این خصوص هنوز منتشر نشده و حتى تحقیقات دولت آلمان هم به جایى نرسیده است!

* توماس اشتیگ سخنگوى رسمى آلمان در مصاحبه با دویچه وله گفت: ما هنوز اطلاعات مستقیمى درباره انگیزه‌هاى قتل نداریم اما مطمئناً مسائل نژادى در آن بسیار تعیین کننده بوده است.

* شیخ "محمد سید طنطاوی" مفتی اعظم مصر نیز در این‌باره گفت: "قاتل این شهروند مصری در آلمان که شوهر او را نیز مجروح کرده باید به اشد مجازات برسد و ابراز امیدواری که قتل این زن که از او به عنوان شهید یاد شده است، تأثیر منفی بر روابط غرب و اسلام نداشته باشد.

سخنگوى دولت آلمان افزود: ما از همکارى شوراهاى یهود و مسلمان استقبال مى کنیم، این اتفاق (همکارى دو شورا) در گذشته اتفاق نیفتاده بود. امرى که به نفع مسلمانان است.

رسانه‌های آلمان که ادعا دارند شهادت شربینی در واقع مساله‌ای شخصی است، توجه چندانی به آن نشان ندادند و این حادثه تقریبا هیچ انعکاسی در این کشور نداشت.

* رئیس مجلس مصر،"فتحی سرور " در واکنش به شهادت "مروه الشربینی " در دادگاه آلمان گفت: دولت آلمان به خاطر اینکه نتواسته امنیت صحن دادگاه در کشورش را حفظ کند مسئول این فاجعه انسانی است و کوتاهی دولت آلمان بوده که مروه الشربینی در مقابل چشمان قضات دادگاه کشته شده است.

* رییس مرکز مطالعات قانونی "حمورابی" در لبنان ، کشته شدن "مروه الشربینی" درسالن دادگاه آلمان را برخاسته از ماهیت نژادپرستانه اروپایی علیه مسلمانان دانست.

*پس از به شهادت رسیدن مروه، «کنسول مرکزی مسلمانان» و «کنسول مرکزی یهودیان» شدیداً نسبت به واکنش‌های غیرقابل توضیح سیاست‌مداران و دستگاه‌های ارتباط جمعی واکنش نشان دادند؛ اما دولت آلمان در پاسخ به این اعتراض گفت که جزئیات ماجرا مشخص نشده‌است و اینکه اگر معلوم شود که واقعاً انگیزه نژادپرستانه در میان بوده نسبت به آن واکنش مناسب نشان خواهد داد.

* وکلای مصر قتل الشربینی را جنایت علیه صلح جهانی نامیده و بر محاکمه قاتل وی در دادگاه بین‌المللی تأکید کردند.

* اتحادیه داروسازان مصری خواستار تحریم داروهای آلمانی شدند.

* جمعی از مردم مصری با گرایش‌های متفاوت سیاسی با تجمع در مقابل سفارت آلمان در مصر ضمن اعتراض به موضع‌گیری تلخ آلمان در رابطه با این ماجرا قصاص فوری قاتل مروه را خواستار شدند.

* راینا زول‌ایش سردبیر بخش عربی دویچه‌وله، به بیان اینکه رسانه‌ها و مردم خشمگین مصر اتهاماتی از قبیل «مسلمان‌ستیز بودن افکار عمومی آلمان» و «عدم توجه دادگاه به رفتار خشنونت‌بار علیه مسلمانان» را مطرح کرده‌اند را نقد کرد و گفت: این قبیل اتهامات زیاده‌روی است، ا زجمله استدلالهای وی در رد این دیدگاه‌ها این بود که در آلمان نه افکار عمومی مسلمان‌ستیز است و نه می‌توان دادگاه را متهم کرد که رفتار خشنونت‌بار علیه مسلمانان را مورد توجه قرار نمی‌دهد.

به نظر راینا، آلمان کشوری نیست که سیاست‌مداران و رسانه‌های آن، هر کس که روسری سر می‌کند را تروریست احتمالی قلمداد کنند. در آلمان کم نیستند نهادهای خودجوشی که برای گسترش روابط مسلمانان و غیر مسلمانان تلاش می‌کنند...».

* استفان جی کرمر دبیر کل شورای مرکزی یهودیان همراه ایمان مازیک دبیر کل شورای مرکزی مسلمانان آلمان در دیداری که از همسر مجروح مروه در بیمارستان داشت، اظهار کرد: «من به عنوان یک یهودی می‌دانم آنکس که به انسانی به دلیل نژاد، اصلیت و یا مذهب او حمله می‌کند، تنها به یک فرد حمله نکرده‌است، بلکه به ریشه دمکراسی جامعه حمله‌ور شده‌است.»

* عبدالعزیز حامد سردبیر روزنامه مستقل مصری الشروق نیز در سرمقاله‌ای نوشت: «اگر قربانی حادثه اخیر در آلمان یک یهودی بود در جهان غوغایی به پا می‌شد.»

* روزنامه گاردین نیز نوشت، این حادثه در اروپا پوشش کمی داشته ولی در کشور آلمان باعث ایجاد بحث‌هایی در مورد تأمین امنیت در دادگاه شده‌ و بصورت نسبی توجه کمتری به آنچه این روزنامه «انگیزه‌های نژادپرستانه انجام قتل» می‌خواند شده‌ است.(+)

* در پی شهادت مظلومانه مروه شربینی، هربرت هونزوویتس، سفیر جمهوری فدرال آلمان در تهران، به وزارت امور خارجه ایران فراخوانده شد و مراتب اعتراض دولت جمهوری اسلامی ایران به این اقدام غیر انسانی به وی ابلاغ شد.

* حسن قشقاوی، سخنگوی وزارت خارجه ایران، اقدام تروریستی عناصر نژاد پرست آلمانی در به شهادت رساندن ناجوانمردانه خانم مروه شربینی در محل دادگاه را یک اقدام شنیع و مغایر با کلیه اصول و ارزش‌های حقوق بشر دانست و آن را شدیداً محکوم کرد.

* دکتر احمدی‏‌نژاد، رئیس جمهور وقت ایران در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل با اظهار تعجب از عدم موضع گیری وی در خصوص قتل بی‌رحمانه مروه شربینی تصریح کرد: «آیا وقت آن نیست که با محکوم کردن قاطع جنایت اخیر خواستار رسیدگی و مجازات عاملان این رسوایی بزرگ شوید؟!»(+)

بورسیه بین المللی مروه الشربینی
دانشگاه تهران در سالگرد شهادت الشربینی در تیر ۱۳۹۰ اعلام کرد، بورسیه بین‌المللی "مروه شربینی" را به زنان مسلمانی که به دلیل رعایت حجاب اسلامی مورد اذیت و آزار دولت‌های مختلف قرار می‌گیرند، اعطا می‌‌کند.

اهداف دانشگاه تهران در ارائه این بورسیه، تشویق دانش پژوهانی که به دلیل رعایت اصول دینی مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند، ایجاد بستر مناسب برای جذب دانشجویان و محققان اسلامی، تعامل و گفت‌وگو میان دانش‌پژوهان اسلامی جهت رفع تبعیض‌های اعتقادی و حمایت از قربانیان تبعیض‌های نژادپرستی عنوان شده است.

دانشگاه تهران اعلام کرد که این اقدام را بر اثر محدودیت‌های اعمال شده توسط برخی دولت‌های غربی بر پوشش اسلامی و درافتادنشان با اقلیت‌ها و نقض آزادی‌های دینی انجام داده‌است و ایجاد بستر برای جذب دانشجویان و محققان اسلامی جهت گفتگو برای رفع تبعیض‌های اعتقادی و حمایت از تبعیض‌های نژادپرستی را از اهداف آن برشمرد.

این بورسیه به بانوان مسلمان مهاجر و ساکن خارج از کشور و افرادی در سطح جهان که به دلیل رعایت ارزش‌های اسلامی و مذهبی دچار محرومیت از تحصیل شده‌اند تعلق می‌گیرد؛ دبیرخانه بورسیه همه ساله بر اساس بررسی‌ها به شناسایی افراد در سطح جهان اقدام می‌کند.(+)

رونمایی از تمبر شهیده حجاب، مروه شربینی در تهران 
به منظور گرامی‌داشت یاد و خاطره شهیده حجاب، مروه الشربینی، مراسم رونمایی و انتشار تمبر یادبود آن شهیده، ۲۸ تیر ماه ۱۳۸۹ از سوی مرکز مقاومت بسیج امور بانوان و روابط عمومی وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات با حضور دکتر علی اکبر ولایتی، مشاور رهبری در امور بین‌الملل، برگزار و از تمبر این شهیده حجاب رونمایی شد.

نامگذاری خیابان و مدرسه‌ای در اسکندریه مصر به نام "مروه الشربینی"
مقامات شهر اسکندریه مصر به مناسبت تکریم "مروه الشربینی"، شهیده حجاب، یکی از خیابان‌های اصلی و یک مدرسه دخترانه این شهر را به نام وی نامگذاری کردند.

رونمایی از سردیس مروه شربینی در تهران
در تاریخ ۲۲ تیر ماه سال ۹۱، ازسردیس مروه الشربینی با حضور میهمانان و دست اندرکاران نخستین اجلاس جهانی زنان و بیداری اسلامی در پارک لاله تهران رونمایی شد.

در آیین رونمایی از سردیس شهیده حجاب، ۱۸ نفر از بانوان مصری که برای حضور در نخستین اجلاس جهانی زنان و بیداری اسلامی به تهران سفر کرده‏ بودند، حضور داشتند. 

سردیس این بانوی مسلمان با حضور امینه مصطفی، خواهر شهید و عزیزه محمد، مادر شهید از کشور مصر به همراه مینو اصلانی، رییس بسیج جامعه زنان کشور و مهری سویزی، قائم مقام وزیر آموزش و پرورش رونمایی شد.(+)

تشییع نمادین پیکر الشربینی در تهران
در تهران پس از برگزاری نماز جمعه مردم طی تظاهراتی، بطور نمادین پیکر شربینی را تشییع کردند.

دانشجویان نیز با برپایی تجمعی اعتراضی مقابل سفارت آلمان ضمن محکوم کردن نقض حقوق بشر، آزادی‌های مذهبی و حقوق شهروندی در این کشور، قتل مسلمانان را ادامه پروژه اسلام‌ستیزی در غرب دانسته و از مسئولان دولت آلمان خواستند تا به نقض آزادی‌های مذهبی پایان داده و عاملان قتل شهیده حجاب را محاکمه و مجازات کنند.(+)

در دنیای کنونی که با افزایش چشمگیر اقدامات اسلام‌هراسانه در کشورهای اروپایی مواجه هستیم، مروه الشربینی الگوی بزرگی است برای آنان که از نقض آزادی‌های دینی و محدودیت‌های دولت‌های غربی برای پوشش اسلامی رنج می‌برند تا در سایه تعالیم بلند این دین الهی بر این مشکلات فائق آیند. 

چیزی را از دست نداده ام/موج حجاب(۲)

شاید بسیاری از ما فکرکنیم که با حجاب چیزهای زیادی را از دست می دهیم. مثلا آزادی هایمان کم می شود، دیگر زیبا نیستیم و یا دیگردر بین اطرافیانمان محبوبیت نخواهیم داشت. آیا واقعا حجاب در زندگی ما این کار را می کند؟ آنا در نوشته زیر پاسخ این سوال را می دهد.

I am a born Muslim who never practiced Islam before even though I still loved Allah more than anything! I always had an urge to wear the hijab but was never strong enough to go with it. Alhamdulillah, I started reading the Quran and started to question my life style. It came to a point where I was listening to a lecture and this Sheikh (scholar of Islam) said if you were to die today and face Allah, what you got to present in front of Him saying here I did this for you? I took a moment to think what I had to offer and honestly, I couldn’t think of one thing

Yes, I’m a loving, caring, helpful person with a huge heart but I felt like this question had a deeper meaning. So I said if I didn’t have anything ’till today to offer Allah, I’ll start by this, and I wore my hijab  on January 26, 2015. And I have never been happier in my life. My life makes sense now. I don’t feel lost anymore. I have a purpose now. I see how different I get treated by the brothers -with so much more respect, even from strangers. If someone offered me 50 million dollars to remove my hijab, I would never in a million years take it off. My hijab, my pride

من یک مسلمان زاده هستم. کسی که اسلام را تا قبل ازاین تجربه نکرده بود. با این که بیش از هرچیزی عاشق خدا بود.

من همیشه به پوشیدن حجاب اصرار داشتم اما هیچ وقت قدرت کافی برای انجام این کار را نداشتم. خداروشکر شروع به خواندن قرآن و جست و جو درباره سبک زندگی ام کردم. این مسأله فرصتی را فراهم کرد تا به صحبت های یک محقق مسلمان(شیخ) گوش کنم. که می گفت اگر شما امروز بمیرید و خدا را ملاقات کنید چه چیزی را می توانید به او بدهید و بگویید من این کار را فقط به خاطر تو انجام دادم. چند لحظه ایی فکر کردم تا ببینم چه چیزی را صادقانه می توانم بگویم اما به جز یک کار به چیز دیگر نمی توانستم فکر کنم.

بله! من خدا را دوست داشتم و به خاطرش گریه می کردم، فرد مفیدی بودم و قلب بزرگی داشتم اما احساس می کردم این سوال معنای عمیق تری داشت.

بنابراین با خودم گفتم که اگر چیزی ندارم که به خدا بدهم با حجاب شروع می کنم. در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵ حجابم را سر کردم.

هیچ وقت تا این اندازه در زندگی ام خوشحال نبودم. زندگی من الان معنا گرفته است. من احساس نمی کنم چیزی را از دست داده ام و الان در زندگی ام هدف دارم.

الان میفهمم که چقدر با دیگران تفاوت دارم و چقدر مورد احترام برادرانم و حتی افراد غریبه هستم. اگر یک نفر ۵۰ میلیون دلار به من بدهد که حجابم را بردارم هیچ وقت این کار را نمی کنم. حجاب، افتخار من و باعث سرافرازی من است.

کاری ازگروه بین الملل باحجاب

حجاب به من احساس قدرت می دهد/موج حجاب(۱)

I am a Christian -Catholic and today June 7, 2015 was my first time ever using the Hijab. I went to the gym and a man came whom I have been assisting for 2 months told me, in a challenging and angry tone, that he was waiting for the machine. However, right next to me was a male using an identical machine for a longer period of time. I could not believe my ears because I know two reasons made him mistake me for an easier target: one that I was a woman and 2 he thought I was Muslim and therefore he could speak to me in anyway. I of course responded with lots of character and he left even more upset, I learned that in NYC where I live for more than half of my life almost 6 out of ten people are afraid of Muslims but I think deep inside they are afraid because they know Muslims are very brave and strong people, I admire Muslims now more than ever, because I felt on my own skin how much people discriminate against them, you have to be brave to wear the Hijab, but I have to confess I felt stronger and more powerful with the Hijab, even Virgin Mary wore the Hijab I will put it on more often and God knows if permanently, my daughter who is 9 said to me, mami I want to wear it tomorrow to school I want to pay my respect and support to all the women in the world. I want to say specifically to those that people make the big mistake to discriminate against, GOD BLESS YOU ALL.”

من یک مسیحی کاتولیک هستم و امروز ۷ ژوئن ۲۰۱۵ اولین باری بود که از حجاب استفاده کردم. من با این حجاب به باشگاه رفتم و در حال استفاده از دستگاه بودم. مردی که دو ماه به او کمک کرده بودم؛ با حالتی عصبانی و پرخاشگرانه به من گفت که منتظر است با دستگاه کار کند. در حالی که درست در کنار من مردی بود که از دستگاه مشابه به مدت طولانی استفاده می کرد. نمی توانستم حرف هایی را که آن مرد می زند، باور کنم. چرا که می دانستم دو دلیل برای حرف هایش وجود دارد: اول این که من زن هستم و دوم این که او فکر می کرد من مسلمان هستم. به همین دلیل به خودش اجازه داده بود هر طور که می خواهد با من صحبت کند. البته من خیلی با شخصیت جواب او را دادم و او خیلی ناراحت شد.

من یاد گرفته ام که در نیویورک سیتی، جایی که من بیش از نیمی از عمر خودم را در آن زندگی کرده ام، از هر ۱۰ نفر ۶ نفر، از مسلمانان می ترسند. اما من فکر می کنم مسلمانان مردمی شجاع و قوی هستند. من امروز بیشتر از همیشه به مسلمانان افتخار می کنم. چرا که من خودم با همه وجود، تبعیض نژادی را نسبت به آن ها احساس می کنم. شما باید حجاب را با شجاعت بپوشید. باید اعتراف کنم با پوشیدن حجاب بسیار احساس قوی بودن می کنم. حتی مریم مقدس هم حجاب می پوشید. من هم می خواهم بیشتر اوقات و حتی اگر خدا بخواهد به طور دائم حجاب داشته باشم.

دختر ۹ ساله ام به من می گوید: مامان من می خواهم فردا با حجاب به مدرسه بروم. من می خواهم احترام و حمایتم را از همه زنان در تمام دنیا اعلام کنم و می خواهم چیزی را مخصوصا به کسانی بگویم که مرتکب اشتباه بزرگ تبعیض نژادی شدند: خدا شما را بیامرزد.

کاری از گروه بین الملل باحجاب

امام خمینی(ره) و غیرت داشتن برای خانواده در برابر نامحرم

گروه دین و فرهنگ باحجاب/ ۱۴خرداد سالروز ارتحال بزرگ مردی است که با انقلاب عظیم اسلامی پیام آور آزادی و امنیت برای زنان جامعه اش بود. مردی که زنان را دارای مقام والا و عالى رتبه می دانست و از آنان به عنوان مربیان جامعه و انسان ساز یاد می کرد.(۱) مردی که به فرموده مقام معظم رهبری (حفظه الله)، تنها بانی بازگرداندن حجاب پس از کشف حجاب به ایران بودند. چنانچه ایشان در این باره فرمودند: «امام (ره) آن مرد شجاع و بی نظیری بود که مسأله حجاب را به این مملکت برگرداند. هیچ کس دیگری غیر از امام نمی توانست این کار را بکند، این هم یکی از اختصاصات امام است. اگر غیر از امام هر کس دیگر بود از همین آقایان، بزرگان، عرض می کنم که مقدسین علماء، چه و چه و چه، هیچ کس جرأت نمی کرد که بگوید مردم با حجاب بیایند بیرون، امام همان ماه های اول پیروزی انقلاب گفتند باید مردم با حجاب بیایند.»(۲)

بازار گرم خاطرات و معرفی امامی متجدد

اخیرا نقل برخی خاطرات و اظهار نظرهای از جانب بعضی از افراد، به ویژه برخی از وابستگان ایشان در ارتباط با نظر امام راحل نسبت به مسئله حجاب، سبب ایجاد شبهاتی به ویژه در مورد مسئله اجبار یا غیر اجباری بودن حجاب اسلامی در ایران در اذهان شده است. چنانچه چندی پیش وقتی خبرنگاری در ارتباط با اجباری و یا عدم اجباری شدن حجاب در کشور و نقش امام راحل درباره این مسئله، از نزدیکان امام سوال پرسیدند ایشان در پاسخی تامل برانگیز گفتند: «این بسیار ظالمانه است که چنین نسبتی را به امام بدهیم.»(۳) این در حالی است که کلیه مصوباتی که در آن زمان توسط دادگستری، مجلس و ارگان های دیگر در موردحجاب صادر شد، بر اساس فرمان حضرت امام در ۸ تیر ماه سال ۱۳۵۹بوده است. در واقع نقل خاطرات شفاهی و اظهار نظرهای این افراد سبب معرفی شدن امامی بسیار متجدد و متفاوت (در تعریف خودشان) با چهره شناخته شده در میان عموم مردم داشته و سعی در معرفی ایشان به عنوان مرجعی آسان گیر در زندگی دینی و رعایت احکام و به اصطلاح خودشان به روز دارد. گویی امامی که تاکنون می شناختیم با امام این خاطرات در تضاد بوده است. در این نوشتار با بازخوانی برخی از خاطرات مکتوب و منقول معتبر از خانواده و نزدیکانی که مانوس با ایشان بودند؛ به بررسی غیرت امام نسبت به حجاب و عفاف خانواده شان و هم چنین اهمیت ایشان به مسئله حجاب می پردازیم. این نگاه اگر چه به طور اجمالی به بررسی این مسئله می پردازد ؛ اما نقل همین چند خاطره به روشنی گویای میزان اهمیت ایشان به مسئله حجاب خواهد بود.

امام (ره) و غیرت داشتن برای خانواده در برابر نامحرم

آن بزرگوار که الگویش در تمام مراحل قرآن کریم و زندگی ائمه اطهار بود؛ در مورد حجاب و رعایت موازین شرعی و برخورد دختر و پسر نامحرم در خانواده خویش و نوه هایش هم طبق موازین شرعی عمل می نمود. دختر گرامی ایشان در این مورد در همان زمان حیات امام نقل کردند که:

جدا بودن سفره های نوه ها از هم

امام در مقابل بیرونی و نامحرم خیلی سختگیرند. الان پسرهای من و احمد آقا (سال ۶۷)  ۱۵ و ۱۶ ساله اند و ما اگر یک روز منزل آقا برای ناهار دعوت شویم، پسرها حق آمدن ندارند. یا اگر هم بیابند ما خانه خانم (همسر حضرت امام(ره)) می نشینیم و سفره می اندازیم و آن ها منزل احمد آقا، آن هم برای این که پسرها و دخترهای اهل فامیل و خانه با هم غذا نخورند؛ نه فقط سر سفره بلکه حتی سلام هم به هم نمی کنند، چون سلام واجب نیست.(۴)

سلام کردن به داماد واجب نیست

من خودم پانزده ساله بودم که آقای اشراقی با خواهرم ازدواج کرد و داماد ما شده بود. یک روز ما دعوت داشتیم منزل ایشان، همینجور که من و آقا با هم وارد شدیم دیدم آقای اشراقی می آیند استقبال، در یک باغچه بود که ما داشتیم جلو می رفتیم من گفتم سلام بکنم؟

امام (ره) گفتند (واجب نیست) رویم نشد که سلام نکنم، زدم و از تو باغچه رد شدم که با آقای اشراقی رو به رو نشوم.(۵)

سلام کردن به برادر امام بعد از چهل سال

گروه دین و فرهنگ باحجاب/ مادر من، وقتی آقا را گرفتند و بردند ترکیه یعنی چهل سال بعد از زندگیشان اولین سلام را به برادرشوهرشان کردند. ماجرا هم این بود که وقتی عمویم می خواستند بروند ترکیه خدمت آقا، آمدند از پشت در گفتند: من می خواهم خودم با خود خانم صحبت کنم. اگر بخواهند پیغامی بدون واسطه برای آقا داشته باشند. که مادرم ناچار شدند سلام کنند و گفتند ناراحتند، چون که اولین سلام را در نبودن آقا کردند. آن هم با این لفظ که اگر راضی نباشد چه؟ من هم گفتم نه حالا شما سنی ازتان گذشته و مجبور بودید.(۶)

چادر سر کردن همراه با سه پایه تیر بار و اسلحه

خانم طاهره حدیده چی تنها محافظ زن، از امام خمینی در بخشی از خاطراتشان در مورد شخصیت والای امام این چنین گفتند: امام خمینی (ره) چادر را حجاب برتر می دانست، وقتی از فرانسه آمدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.(۷)

یا الله یا الله نامحرم داخل اتاق است

یکى از محافظین بیت امام(ره) در خاطرات خود، در ارتباط با حساسیت امام نسبت به حجاب خانواده شان این طور نقل کرده اند: یکی از خاطرات من مسأله دقّت در رعایت حجاب نزدیکان امام(ره) از جانب ایشان است. بعضا لازم مى شد که ما به طور سر زده به خدمت ایشان برسیم و مطلبى را عرض نماییم. بلافاصله بعد از زدن درب و تقاضاى ورود از جانب ما، اگر از بستگان امام نزد ایشان بودند، خیلى سریع مى گفتند: که کمى صبر کنید و بعد به بستگان خویش تذکر مى دادند چادر خود را بر سر گذارند، تا وارد شویم و بالعکس اگر ما در داخل خانه بودیم و یکى از بستگان امام(ره) قصد دخول داشتند، بلافاصله امام خمینی(ره) مى فرمودند که: یا الله یا الله نامحرم داخل اتاق است.» البته امام برای تذکر اعلام کرد و گرنه بستگان امام همیشه رعایت حجاب خویش را می نمودند.

مراجعه به همین خاطراتی که مشتی نمونه خروار است نشان از این دارد که هر چند امام (ره) حد اعلا و مطلوب مراعات در برخورد با نامحرم را می کردند که شاید پیاده سازی آن در زندگی های الان ما به خاطر عادت نداشتن و توجیهات مختلف سخت باشد؛ ولی نمایی کامل از سبک زندگی و عقاید ایشان است که در عین محبت، عشق، اهمیت به زن، تاکید بر حضور اجتماعی اعضای خانواده، کمال احتیاط را در ارتباط با نامحرم حتی در محیط خانوادگی انجام می دادند.

حال اگر افراد، گروه ها و جریان های خاص می خواهند جور دیگری زندگی کنند؛ بهتر است برای توجیه عملکرد خود از امام و سیره ایشان هزینه نکنند. چرا که هم خاطرات معتبر و هم مرور سخنان خود ایشان به روشنی نشان دهنده غیرت و اعتقاد راسخ امام بر برپایی حجاب در جامعه اسلامی است و با وجود خورشید پر نور سیره ایشان، چراغ های کم سوی برخی اطرافیان نمی تواند روشن کننده و ترسیم کننده اعتقادات این بزرگ مردی باشد که تاریخ نظیرش را کم دیده است.

کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب

 منابع

۱- صحیفه امام، ج ۶، ص ۳۰۱ – ۳۰۰

۲- سخنرانی در جمع فرماندهان سپاه – ۱۴/ ۱۲/ ۷۶

۳- مصاحبه نعیمه اشراقی

۴،۵،۶- خانم زهرا مصطفوی دختر امام خمینی(ره) در جمع دانش آموزان دختر دبیرستان رشد، مجله شاهد تیرماه ۶۷، شماره ۱۵۹

۷- مصاحبه ی سایت ساجد با طاهره حدیده چی

فیلم / چطور بی‌حجاب شدم

کلیپ تامل بر انگیز "چطور بی‌حجاب شدم" منتشر می شود.

دریافت
حجم: 23.6 مگابایت

نظرات شنیدنی خانم آمریکایی درباره حجاب

فرهنگ قرآنی عفاف