آرشیو سایت

آذر ۹۳

فتاوی رهبر انقلاب درباره امر به معروف

| ۲۲ آذر ۹۳ ، ۱۱:۳۲

علمای دین احکام امربه معروف نهی ازمنکر پرسش وپاسخ رهبری انقلاب

فتاوی رهبر انقلاب درباره امر به معروف

امام حسین(ع) قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طریق امر به معروف و نهی از منکر است.

به گزارش فرهنگ نیوز، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (KHAMENEI.IR) همزمان با ایام محرم و صفر طی فراخوانی اعلام کرد به پرسش‌های شرعی مخاطبان که مربوط به احکام امر به معروف و نهی از منکر است، پاسخ می‌دهد.

حجت‌الاسلام والمسلمین فلاح‌زاده عضو دفتر استفتائات حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای و رئیس مرکز موضوع‌شناسی احکام فقهی- به پرتکرارترین سؤالات مطابق با فتاوای ایشان پاسخ داده‌است که در ادامه آن را می‌خوانید:

* معنای امر به معروف و نهی از منکر چیست؟ شرایط و مراحل آن کدام است؟ و چه روش‌هایی دارد؟

معروف یعنی شناخته‌شده و منکر یعنی ناشناس؛ آنچه را که دین به رسمیت می‌شناسد و قبول دارد، اینها معروف است؛ آنچه را که دین به رسمیت نمی‌شناسد و انکار می‌کند و نهی می‌کند، اینها منکر است؛ یا به تعبیر خیلی ساده‌تر، همه‌ی خوبی‌ها در حوزه‌ی دین، اینها معروف است و تمام زشتی‌ها و بدی‌ها منکر است؛ و در اصطلاح فقهی به مجموعه‌ی واجبات و مستحبات، معروف گفته می‌شود و محرمات و مکروهات، منکر است. گرچه در مرحله‌ی اول، امر به واجبات و نهی از محرمات و معاصی و گناهان مطرح است؛ اما امر به مستحبات و نهی از اعمال مکروه، آن هم مستحب و خوب است.

اما امر به معروف و نهی از منکر شرایط و مراحلی دارد؛ شرط اول این‌ است که باید معروف‌ها و منکرها را بشناسد؛ نیاز نیست این شناخت به تفصیل و با جزئیات باشد؛ بلکه باید قبل از آنکه کسی را امر به معروف و نهی از منکر کنیم، اجمالاً بدانیم کاری که این شخص ترک کرده است، واجب و معروف بوده که بر ما واجب و لازم می‌شود تا او را امر کنیم به انجام آن؛ یا اینکه باید بدانیم کاری را شخص قصد دارد انجام دهد حرام است تا بتوانیم او را نهی کنیم.

بنابراین باید هم معروف‌ها و هم منکرها را بشناسیم تا زمانی که نهی می‌کنیم دچار اشتباه نشویم. گاهی وقت‌ها انسان خیال می‌کند کاری که شخصی انجام می‌دهد حرام است، درصورتی‌که حرام نیست.

بنابراین مرحله‌ی اول، آگاهی اجمالی خود شخص به معروف‌ها و منکرها است. یعنی از نظر دینی باید بداند که چه کارهایی معروف و چه کارهایی منکر است.

شرط دوم این است که احتمال تأثیر در طرف مقابل وجود داشته باشد؛ امر به معروف و نهی از منکر برای این است که به معروف عمل شود و معروف اقامه شود، منکر برچیده شده و ترک شود. بنابراین ما وقتی امر به معروف می‌کنیم باید احتمال بدهیم که این کار تأثیر دارد، از نظر احکام دینی فرد آمر یا ناهی یا باید بداند که امر و نهی‌اش مؤثر است یا لااقل احتمال بدهد که تأثیر می‌گذارد.

اما اگر می‌دانیم که امر و نهی ما اثر ندارد یا نمی‌دانیم اثر دارد یا نه، واجب نیست که امر به معروف و نهی از منکر کنیم.

شرط سوم این است که امر و نهی مفسده‌ای نداشته باشد؛ مفسده به این معنا که ضرر جانی، مالی و آبرویی نداشته باشد؛ اگرچه فرموده‌اند که منظور از ضرر مالی در اینجا، ضرر جزئی نیست، بلکه ضرر معتنابه است.

شرط چهارم اینکه شخص گناهکار بر استمرار گناه، اصرار و سماجت داشته باشد.

اما مراحل امر به معروف و نهی از منکر:

۱۷

آذر ۹۳

نظرات

چگونه یک نمازخوب بخوانیم(سری اول)

سرباز ولایت

| ۱۷ آذر ۹۳ ، ۱۰:۲۵

بانک تصاویر علمای دین احکام سبک زندگی اسلامی امربه معروف نهی ازمنکر پرسش وپاسخ نماز

چگونه یک نمازخوب بخوانیم(سری اول)

منظور از اقامه نماز چیست؟

اقامه نماز
اقامه به معنای پابرجایی و دوام بخشیدن و ادای حق هر چیز به تمام و کمال است.
معنای اقامه نماز:
معنای اقامه نماز عبارت است از حضور دائمی و فعال نماز و استمرار آثار و برکات آن در زندگی فردی و اجتماعی

بدان که تمام اعمالت تابع نمازت خواهند بود.

حضرت علی علیه السلام در نامه حکومتی خود به محمدبن ابوبکر فرمودند:
بدان که تمام اعمالت تابع نمازت خواهند بود.

“واعْلَمْ أنَّ کُلّ شی ءٍ مِنْ عملک تبعٌ لِصَلاتِک”

خوشا به حال مومنانی که نمازشان را با خشوع می خوانند

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ * الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ

خشوع در نماز این است که چشم خود به زیر بیاندازی وهمه توجهت به نماز باشد

منبع:سایت گروه اینترنتی رهروان ولایت

۱۶

آذر ۹۳

نظرات

ماراتون بی حجابی

سرباز ولایت

| ۱۶ آذر ۹۳ ، ۲۳:۲۴

حجاب احکام سبک زندگی اسلامی امربه معروف نهی ازمنکر

ماراتون بی حجابی

با سلام امروزه با یک ماراتون بی حجابی در جامعه روبه رو هستیم دخترانی که برای پپیشی گرفتن از دختران دورو اطراف خود هرکاری را برای بی حجاب تر نشان دادن خود انجام می دهند تا نکند از این ماراتون عقب بمانند و متهم به امل بودن بشوند بعضی هم به همین خاطر کورکورانه شروع به تقلید از نمونه های داخلی و خارجی می کنند هر نوع تقلید و پیروی از دیگران که مانع رشد و پیشرفت انسان شود، در اسلام فاقد ارزش و اعتبار است؛ چون انسان را به سوی مسائل دنیایی و مادّی پیش می برد. «و لا تمدنَّ عینیک الی ما متّعنا به ازواجاً منهم زهرة الحیوة الدنیا لنفتنهم فیه و رزقُ ربّک خیرٌ و ابقی»(1) «هرگز چشم خود را به نعمت های مادی که به گروه هایی از آنها داده ایم، میفکن که این ها شکوفه های زندگی دنیاست و برای آن است که آنان را با آن بیازماییم و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است.» «لا تمدن عینیک الی ما متعنا به ازواجاً منهم و لا تحزن علیهم»(2) «هرگز چشم خود را به نعمت های مادی که به گروه هایی از آنها دادیم، میفکن و به خاطر آنچه آنها دارند، غمگین مباش.» و پیامبر اسلام به اباذر غفاری می فرمایند: «او صانی ان انظُرَ الی من هو دونی و لا انظرَ الی من هو فوقی»(3) «تو را سفارش می کنم که به زیردستان خود نگاه کن نه به بالادست خود.» و نیز آن حضرت می فرمایند: «من رمی ببصره ما فی ید غیره کثُرَ همّه و لم یشف غیضه»(4) «کسی که چشم خود را به آنچه در دست دیگران است بدوزد، همیشه اندوهگین و غمناک خواهد بود و هرگز آتش خشم در دل او فرو نمی نشیند.» بسیار شرم آور است اگر بگویم در جامعه ی امروز زنان و دختران فراوانی به چنین بیماری مبتلا شده اند و در بسیاری از مسائل از جمله مادیات با یکدیگر چشم و هم چشمی می کنند. فراوانند زنان و دخترانی که می خواهند با دختر همسایه، هم کلاسی، همکار، دوستان و اقوام خود برابر باشند؛ چون از وضعیت آنها کورکورانه پیروی می کنند و شرایط خویش و خانواده ی خویش را در نظر نمی گیرند. برای اینکه مثل فلان زن یا دختر باشند، بلندپروازی می کنند، بهانه می گیرند، چون نمی توانند همانند الگوی غلط خویش باشند، در هاله ای از غم و اندوه فرو می روند و خانواده را در یک جنگ عصبی و روانی می اندازند. جملاتی که در زیر آمده، همگی بیانگر نوعی تقلید جاهلانه است. چرا فلان دختر لباس آن چنانی می پوشد و من نمی پوشم؟ چرا فلان دختر طلا و جواهرات آن چنانی دارد و من ندارم؟ چرا جهیزیه ی فلان دختر کامل تر و بهتر است؟ چرا مهریه ی فلان دختر بیشتر از من است؟ چرا جشن عروسی فلان دختر با تشریفات کامل تر از من برگزار شد؟ زیاد دیده شده است که دختران و زنان حتی در مواردی از قبیل انتخاب لباس، انتخاب کفش و جوراب، وسایل آرایش، قاب و شیشه ی عینک و چگونگی حالت موی سر دچار تقلید جاهلانه می شوند. این نوع تقلید نه تنها باعث وابستگی به مستکبران می شود، چون روحیه ی اسراف گرایی را پرورش می دهد، بلکه باعث می شود زنان و دختران جامعه به منجلاب فساد و تباهی بیفتند که پیامد آن انحراف مردان و به ویژه نسل جوان است.

۱۲

آذر ۹۳

نظرات

چه کسانی صلاحیت امر به معروف را دارند؟/آیا برای امر به معروف، وکالت شرعی وجود دارد؟

سرباز ولایت

| ۱۲ آذر ۹۳ ، ۲۰:۳۶

قرآن وحدیث حجاب احکام سبک زندگی اسلامی امربه معروف نهی ازمنکر

چه کسانی صلاحیت امر به معروف را دارند؟/آیا برای امر به معروف، وکالت شرعی وجود دارد؟

همگانی بودن امر به معروف و نهی از منکر به این معناست که باید همه در این باب خود را مسئول دانسته و نسبت به آن بخش از این وظیفه همگانه که بر عهده آنها نهاده شده است دغدغه داشته باشند .

به گزارش گروه فرهنگی فرهنگ نیوز، کلمات بار مفهومی خاص خود را دارند که باید به آن توجه شود. گاه گفتن یا نگفتن یک جمله و یا یک کلمه و یا به کار بردن یا نبردن یک اسلوب ادبی، کلام را تبدیل به سخنی می‌کند که به چند وجه قابل برداشت است و در صورتی که متکلم به وجوه آن توجه نداشته باشد، می‌تواند بستری شود برای سوء استفاده کسانی که در پی چهره به ظاهر حق خود در پی اهدافی هستند که گاه شاید با هدف اصلی گوینده در تضاد است .

چند روز گذشته پیامی از حجت الاسلام سید حسن خمینی خطاب به همایش دانشجویان و تشکل‌ها و انجمن‌های اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی منتشر شد که نکات خوبی در آن بیان شده بود. ترغیب دانشجویان به تهذیب نفس و آشنایی با معارف قرآن، تشویق به بهره گیری از آرمان‌های انقلاب و نیز فعالیت تشکیلاتی از جمله نکات خوب گنجانده شده در این پیام بود . اما با توجه به این محسنات نقدهایی نیز به محتوای پیام ایشان وارد است که انتظار می‌رفت پیام از این ایرادات پیراسته باشد چرا که از جایگاهی صادر می‌شود که منتسب به علم است .

توجه دائم به هدایت رهبری در نهان و آشکار

اولین نکته ای که در پیام ایشان مغفول مانده است همان نکته ایست که امام راحل(ره) در اکثر دیدارها و توصیه های سیاسی الهی خود به آن اشاره می‌فرمودند . از آنجا که خط سیر یک جامعه را رهبریش مشخص می‌کند و تشکل های سیاسی و دینی داعیه دار تبیین این خط سیر هستند، لازم است زمانی که شخصی برای یک تشکل با دغدغه های سیاسی و دینی پیامی صادر می‌کند آن تشکل را به رأس هرم و رهبری آن جریان رهنمون گردد. چیزی که در سطور مرقومه ی ایشان مفقود است. پیروی از ولایت فقیه و نیز پیروی از شخص ولی باید دائما مورد توجه قرار گیرد؛ چرا که ولایت رکن جریان سیاسی اسلام است و ولایت فقیه که تجسم آن در ولی فقیه است به فرموده امام راحل(ره) همان ولایت رسول الله(صلی الله علیه و آله) است.البته این مساله را باید ناشی از غفلت در نگارش دانست وگرنه ایشان که علی الدوام داعیه ترویج تفکر امام(ره) را دارند و یقینا با توجه به اهتمام امام(ره) به جریان ولایت فقیه به به این رکن اساسی علما و عملا التزام دارند.

امر به معروف و نهی از منکر، از وظائف آحاد ملت است

مسئله دیگر در مورد نظر ایشان در خصوص امر به معروف و نهی از منکر است. ایشان در بند چهارم پیام خود با توصیه به امر به معروف و نهی از منکر حاکمان می‌نویسند:" مهمترین وظیفه ی دانشگاهی شما عزیزان، اصلاح انحرافات و نیز اعتقاد و التزام به امر به معروف و نهی از منکرِ حاکمان است وظیفه ای که به هیچ فرد یا گروهی نمی توان برای انجام آن وکالت داد."

امر به معروف و نهی از منکر یقینا از وظائف آحاد ملت است و بنا به فرموده امام راحل(ره) "امر به معروف و نهی از منکر دو اصلی است در اسلام که می خواهد همه چیز را اصلاح کند .

یعنی با این دو اصل می خواهد تمام اقشار مسلمین را اصلاح کند . به همه مأموریت داده ، به همه ی ما ، به تمام افراد زیر پرچم مأموریت داده که باید وادار کنید همه را به کارهای صحیح و جلوگیری از کارهای فاسد.(1)" و این به این معناست که این وظیفه بر دوش آحاد ملت نهاده شده است و بر همگان لازم است نسبت به آن اقدام نمایند . قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز به صراحت به این نکته اشاره نموده و میگوید "در جمهوری اسلامی ایران، دعوت به خیر،‌امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت،‌ شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌کند. والمومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض،‌یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر(2)"

امر به معروف و نهی از منکر و رابطه آن با امر و نهی حاکمان

یکی از مصادیق مهم امر به معروف و نهی از منکر امر و نهی حاکمان است؛ که در لسان روایات از آن به النصیحه لائمة المسلمین یاد شده است. امام صادق(علیه السلام) از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) نقل می‌فرماید: که حضرت در مسجد خیف خطبه ای خواندند و در آن خطبه فرمودند: "سه چیز است که قلب مرد مؤمن نسبت به آنها رغبت دارد و از آن روی گردان نیست. عمل خالص برای خدا و نصیحت پیشگامامن و حاکمان مسلمان و اهتمام نسبت به امور جماعت مسلمین(3) ."

این روایت با بیان‌های مختلف بیش از 65 مرتبه در کتب روایی آمده است و نکته جالب این است که سه چیز یعنی اخلاص در عمل و نصیحت حاکمان و اهتمام به امور مسلمین همراه هم آمده است و این خط، سیر نصیحت را مشخص می‌نماید و شاید بتوان با نگاه فقاهتی چنین برداشتی نمود که نصیحت نسبت به ائمه مسلمین باید محفوف و پیچیده شده در اخلاص در عمل و نیز توجه به مصالح عامه مسلمین(4) باید باشد و نه اغراض فردی و یا حزبی و گروهی.

گستره تکرار این جمله نشان می‌دهد که از اصول مهم در ادبیات سیاسی اسلام است و و برزگانی چون ثقة الاسلام کلینى در کتاب الحجة از کتاب کافى شریف ، بابی با نام باب ما امر النبى(ص )بالنصیحة لائمة المسلمین گشوده و به احادیث مرتبط با این باب پرداخته است.

امام راحل در این خصوص می‌فرمایند :اگر من پایم را کج گذاشتم شما مسؤلید اگر نگویید چرا پایت را کج گذاشتی ؟(5)

با نگاهی به مراتب امر به معروف و نهی از منکر و نیز شرایط آن به نکات قابل توجیه ی می‌رسیم که به واسطه آن نکات نقدی جدی بر این جمله حجت الاسلام خمینی که فرموده اند وظیفه ای که به هیچ فرد یا گروهی نمی توان برای انجام آن وکالت داد. وارد می‌شود که از دریچه انصاف این بیان از کسی که داعیه دار فهم بار اجتهادی کلمات است بعید است.

وظیفه ای که توسط شارع مقدس برای آن قانون گذاشته شود، واجب الاجراست

نکته قابل توجه که در امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد این است که امر به معروف و نهی از منکر یک وظیفه است و هر چیزی که وظیفه شد قطعا از طرف شارع مقدس برای آن قواعدی مشخص شده است تا با توجه به آن قواعد ثمره مطلوب از آن تکلیف به دست آید که امر به معروف و نهی از منکر نیز از این قاعده مسنثنی نیست.

یکی از قواعد مهم در امر به معروف و نهی از منکر توجه به مراتب امر به معروف و نهی از منکر است که برای آن سه مرتبه ذکر نموده اند. مرتبه قلبی که در آن فرد مسلمان قلبا از منکر انجام شده منزجر است، مرتبه زبانی که انسان مؤمن در مقابل منکرات سکوت نمی‌کند و با زبان تذکر می‌دهد و مرتبه عملی که در این مرحله در برابر منکر به صورت عملی اقدام می‌شود.امیر المومنین (علیه السلام) فرمودند: کسى که منکَر را با قلب و زبان و دستش و انکار نکند، مرده ‏اى است میان زندگان. (6)

با توجه به ظرافت مسئله امر به معروف و نهی از منکر شارع مقدس پس از آن‌که امر به معروف و نهی از منکر را وظیفه همگانی دانسته مسئولیت هر بخش از مراتب مذکور را با توجه به توانمندی و پیش‌نیازهای یک امر به معروف و نهی از منکر موفق به عهده گروهی نهاده است و یا به تعبیر حجت الاسلام خمینی گروهی را وکیل بر انجام این کار نموده است .

به عنوان مثال در امر و نهی حاکمان با توجه به ظرافت کار، مسئولیت انجام این وظیفه به عهده گروهی از عالمان و سیاست‌مداران و خبرگان جامعه نهاده شده است. چرا که از شرایط امر به معروف و نهی از منکر علم به معروف و منکر است یعنی کسی که می‌خواهد به این فریضه عمل نماید باید ابتدا معروف و منکر را بشناسد(7) و با توجه به اینکه امر حکومت، امری خطیر است و هرکسی توان تحلیل شرایط و فهم وظیفه ملوک را ندارد، لذا این مسئولیت به دوش طایفه ای از خواص نهاده شده است که آن‌ها نیز با توجه به شرایط مندرج در فقه موظف به این امر و نهی هستند و یا در خصوص امر به معروف و نهی از منکر عملی در خصوص حدود و احقاق حقوق و یا جلو گیری از افساد جامعه، که مرتبه سوم از امر به معروف و نهی از منکر است، مردم حق دخالت ندارند چرا که زمینه ساز هرج و مرج اجتماعی می‌شود و این وظیفه. طبق اصل ۱۵۹(8) قانون اساسی بر عهده دستگاه قضایی کشور نهاده شده و در واقع آن‌ها وکیل این بخش از امر به معروف و نهی از منکر شده اند.

مقام معظم رهبری در این باره فرمودند : تخلّف از قانون و خروج از مدار قانونى براى مقابله با هر چیزى که به نظر انسان منکر مى‌آید - بدون اجازه حکومت - خودش یک جرم است؛ مگر نهى از منکر زبانى، که بارها گفتیم نهى از منکر زبانى جایز و واجب و وظیفه همه است و در هیچ شرایطى هم ساقط نمى‌شود؛ اما آن‌جایى که نوبت اجرا و عمل برسد، همه باید طبق قوانین عمل کنند. هیچ چیزى مجوّز این نیست که بگویند چون نیروى انتظامى و قوّه قضایّیه عمل نکردند، خودمان وارد میدان شدیم؛ نخیر، آن روزى که لازم باشد مردم براى حادثه‌اى خودشان وارد عمل شوند، رهبرى صریحاً به آنها خواهد گفت.(9)

از آنجا که امر به معروف و نهی از منکر یک واجب کفائیست و در صورتی که کسی به آن اقدام ننماید بر همگان واجب است که نسبت به آن اقدام نمایند؛ در ماده 19 قانون امر به معروف و نهی از منکر بسیج مستضعفین موظف به امر به معروف و نهی از منکر گردیده است. البته این معنا نیست که امر به معروف و نهی از منکر از بقیه ساقط است بلکه این نهاد مردمی به عنوان وظیفه باید به این فریضه اقدام نماید.

وکالت به گروهی برای احیای امر به معروف شرعی و قانونی است، اما منافاتی با امر به معروف همگانی ندارد

با توجه به ظرافت مسئله امر به معروف و نهی از منکر شارع مقدس پس از آنکه امر به معروف و نهی از منکر را وظیفه همگانی دانسته مسئولیت هر بخش را با توجه به توانمندی و پیشنیازهای یک امر به معروف و نهی از منکر موفق به عهده گروهی نهاده است و یا به تعبیر حجت الاسلام خمینی گروهی را وکیل بر انجام این کار نموده است .

جا دارد ایشان قبل از صدور این پیام با مراجعه به باب امر به معروف و نهی از منکر در کتب مختلف فقهی و روایی جمله ای را انتخاب می‌نمودند که جلوی هر گونه سوء استفاده ای را بگیرد و مستمسک دست عده ای که با گرفتن این خط به دنبال ایجاد شک در سطوح عالی نظام هستند قرار نگیرد.

نکته دیگر در امر به معروف و نهی از منکر لازم است مورد توجه قرار گیرد این است که باید به گونه ای باشد که احتمال تاثیر در آن برود و لذا ایجاد جو سیاسی در امر به معروف و یا نهی از منکر حاکمان، که غالبا مانع پذیرش است خلاف هدف این دو فریضه الهیست؛ لذا شیوه این امر و نهی نیز از اهمیت خاصی برخوردار است.

نکته قابل توجه این است که همگانی بودن امر به معروف و نهی از منکر به معنای بی قانونی در این وادی نیست بلکه به این معناست که باید همه در این باب خود را مسئول دانسته و نسبت به آن بخش از این وظیفه همگانه که بر عهده آنها نهاده شده است دغدغه داشته باشند .

1) صحیفه نور جلد 9 ص 195

2) اصل هشتم قانون اساسی

3) بحار الانوار ج 21 ص 138 ح 33

4) اصول کافى، ج1، ص403/ بابی در نصیحت و نهی از منکر حاکمان

5) صحیفه نور ج 8 ص 44

6) تهذیب الأحکام(تحقیق خرسان) ج 6، ص 181 ، ح 374

7) تحریر الوسیله امام خمینی (ره)،ج1، ص442.

8) مرجع رسمی تظلمات و شکایات، دادگستری است. تشکیل دادگاه‏ها و تعیین صلاحیت آنها منوط به حکم قانون است

9) بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم تنفیذ حکم رییس‌جمهوری وقت، ۱۱ مرداد ۱۳۸۰.

منبع:فرهنگ نیوز

۱۰

آذر ۹۳

نظرات

حیاراکه نفهمی چادرسیاه هم تورامحجبه نخواهد کرد

سرباز ولایت

| ۱۰ آذر ۹۳ ، ۲۳:۰۴

بانک تصاویر حجاب احکام سبک زندگی اسلامی امربه معروف نهی ازمنکر

حیاراکه نفهمی چادرسیاه هم تورامحجبه نخواهد کرد

منبع:وبلاگ واجب فراموش شده

۱۰

آذر ۹۳

نظرات

امر به معروف و نهی از منکر

سرباز ولایت

| ۱۰ آذر ۹۳ ، ۲۲:۵۰

احکام امربه معروف نهی ازمنکر

امر به معروف و نهی از منکر

چکیده: در اسلام به اندازه ای که درباره این واجب فراموش شده یعنی امر به معروف و نهی از منکر ، توصیه داریم ، درباره دیگر واجبات به این اندازه تاکید و توصیه نشده است .

در دنیای امروز که تشخیص سره از ناسره دشوار است و انسان در هزارتوی دنیا اسیر ابلیس نفس است، وجود نهادی فعال برای ارشاد و راهنمایی افراد در سطح جامعه ضروری است.

معروف و منکر چیست؟

در احکام دین، به تمام واجبات و مستحبات معروف و به تمام محرمات و مکروهات منکر گفته می شود. بنابراین واداشتن افراد جامعه به انجام کارهای واجب و مستحب امر به معروف و بازداشتن آنها از کارهای حرام و مکروه نهی از منکر است.
امر به معروف و نهی از منکر یکی از آموزه های دین مبین اسلام به شمار می رود و در قرآن کریم و احادیث ائمه معصومین( سلام ا... علیه) نیز همواره بر رعایت این اصل انسان ساز تأکید فراوان شده است. این فریضه ی واجب از ضروریات دین اسلام و پنجمین اصل در مذهب معتزله می باشد. این مسئله از مهم ترین ارکان اسلام است که به هیچ وجه نمی توان شانه از زیر بار مسئولیت آن خالی نمود و بدیهی است این وظیفه در جایی از فرد ساقط می شود که امیدی به تأثیر آن نباشد و شرایط لازم در آن جمع نگردد.

مقام معظم رهبری مدظله در این باب می فرمایند: «در زمینه ی مسائل اجتماعی شاید هیچ خطابی به مردم شدیدتر، غلیظ تر، زنده تر و پرهیجان تر از خطاب امر به معروف و نهی از منکر نیست. امر به معروف و نهی از منکر، یک وظیفه ی عمومی است. البته ما باید تأسّف بخوریم از اینکه معنای امر به معروف و نهی از منکر درست تشریح نمی شود ».[1]

همچنین مولای متّقیان علی بن ابیطالب( علیه السلام) می فرمایند: «وَماأعمالُ البِرِّ کُلُّها وَالجِهادُ فى سَبیلِ اللّه‏ِ عِندَ المرِ بِالمَعرُوفِ وَالنَّهىِ عَنِ المُنکَرِ إِلاّ کَنَفثَةٍ فى بَحرٍ لُجِّىٍّ؛ همه کارهاى خوب و جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منکر چون قطره‏اى است در دریاى عمیق. [2]

در اذهان برخی از افراد امر به معروف و نهی از منکر به گونه ای است که به اشتباه آن را موجب سلب آزادی و دخالت در امور شخصی دیگران، یا عامل ایجاد اعمال خشونت آمیز می دانند. حال آنکه فلسفه ی این فریضه، احیای احکام الهی، کنترل جامعه و جلوگیری از هرج و مرج است.

شایان ذکر است که اگر امر به معروف و نهی از منکر با شرایط تعیین شده در احکام دینی به اجرا در آید، هیچ گاه با آزادی های فردی و سلب امنیت افراد منافات نخواهد داشت.

رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) در بیان اهمیت فریضه امر به معروف و نهی از منکر می فرمایند: «یک انسان گنهکار در میان مردم، همانند فرد ناآگاهی است که با گروهی سوار کشتی شده و آنگاه که کشتی در وسط دریا قرار می گیرد، هر کسی به او اعتراض می کند و او در پاسخ می گوید: من در سهم خودم تصرف می کنم؛ به یقین این یک حرف احمقانه است. اگر دیگران او را از این عمل خطرناک باز ندارند، طولی نمی کشد که همگی غرق می شوند. » [3]

می توان گفت مقصود از امر به معروف و نهى از منکر انجام یک وظیفه اخلاقى و نوع پرورى است و به این جهت باید تا امکان دارد طورى اداى این وظیفه را نمود که باعث آزردگى و رنجش خاطر طرف نشود و او را در مقام لجاجت نیندازد.

فردی که وظیفه ی امر به معروف و نهی از منکر را انجام می دهد باید مانند طبیبی دلسوز و پدری مهربان باشد. قصد خود را خالص کند و تنها برای رضای خدا اقدام کند و عمل خود را از هرگونه برتری جویی پاک گرداند. خود را پاک و منزه نداند، چه بسا همان که اکنون از او خطایی سرزده است، دارای صفات پسندیده ای باشد که مورد محبت الهی است، هرچند این عمل او هم اکنون ناپسند و مورد غضب الهی باشد. کسی که دیگران را نصیحت می نماید، بایستی خوش اخلاق و بردبار و نرم خو باشد و با آرامی و مهربانی و دلسوزی دیگران را به خیر و نیکی و پرهیز از شر و بدی فراخواند. چنانچه در جریان ادای مسئولیت خود با برخورد تند و آزار دیگران مواجه شود، صبوری و شکیبایی در پیش گیرد.

خداوند متعال می فرماید: « وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنکَرِ وَاصْبِرْ عَلَی مَا أَصَابَکَ إِنَّ ذَلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ»لقمان/ ۱۷[ به کار نیک دستور بده و از کار بد نهی کن و در برابر مشکلاتی که برایت پیش می آید، شکیبا باش، زیرا این(نشانه) عزم(تو در مقابله با) امور می باشد.]

در جمع بندی باید گفت که هدف عمده و اساسی در امر به معروف و نهی از منکر محقق شدن معروف و زدوده شدن منکر است.نکته ای که هرگز نباید فراموش کرد این است که در زمینه ای که دیگران را امر به معروف می کنیم خود نیز کوشا باشیم تا عمل ما تأثیر داشته باشد در غیر این صورت مورد خشم خداوند واقع خواهیم شد.

سوی یزدان منکر است آنکو به تو معروف نیست / جز به انکار توام معروف را انکار نیست

-------------------------------------------

پی نوشت:

[1] بیانات مقام معظم رهبری در نماز جمعه تهران مورخه 1379/5/29
[2] نهج البلاغه، حکمت 374.
[3] بغوی حسین بن مسعود، معالم التنزیل فی تفسیر القرآن، تحقیق: عبدالرزاق المهد، ج1، ص488، ناشر: داراحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ اول، 1420 ق.

منبع:سایت گروه اینترنتی رهروان ولایت

۱۰

آذر ۹۳

نظرات

واجب فراموش شده یا اصلی که بر زمین مانده و خاک می‌خورد؟!

سرباز ولایت

| ۱۰ آذر ۹۳ ، ۱۴:۴۰

احکام سبک زندگی اسلامی امربه معروف نهی ازمنکر

واجب فراموش شده یا اصلی که بر زمین مانده و خاک می‌خورد؟!

- اصل هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران!

- واجب فراموش شده دین الهی و اصلی از فروع دین!
- پله های ترقی معروف یا سد معبرهای منکر در جامعه!
- سال فرهنگ و عزم ملی و مدیریت جهادی!

امر به معروف و نهی از منکر چیست و چه کاربردهایی در جامعه دارد و چرا باید به عنوان یک واجب به آن نگاه کنیم و این مقدار سفارش شده که همه مردم عامل به آن باشند.

پیامبراکرم(ص) در حدیثی به اصحاب خود فرمودند، اگر دیدید که عده ای در یک کشتی نشسته اند و به سوی مقصدی در حرکتند اگر شخصی در مکانی که نشسته و متعلق به او است مشغول به سوراخ کردن مکان زیر پایش شود و اگر دیگران او را از این کار منع کنند بگوید من فقط جای خودم را سوراخ می کنم و کاری به جای شما ندارم آیا این دلیل قانع کننده ای برای نجات همه افراد آن کشتی از غرق شدن خواهد بود؟

همچنین در حدیث دیگری آمده توجه و عمل به امر به معروف و نهی از منکر در جامعه در مقابل واجبات دیگر مانند قطره ای در برابر دریا می باشد!

یعنی عمل به امر به معروف و نهی از منکر مانند دریاست. یعنی عظمت و بزرگی و گستره پیاده شده این واجب الهی در جامعه به علت تاثیرگذاری های مثبتی که دارد تشبیه به عظمت دریا شده است.

همین دو حدیث کافی است تا به عمق اهمیت اجرا شدن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه پی ببریم.

از سوی دیگر بارها در روایات تذکر داده شده که در جامعه ای که به این واجب الهی عمل نشود گناه و فساد در آن فراگیر شده و آن جامعه محکوم به سقوط می شود.

البته با شرایط و وضعیتی که در حال حاضر امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ما که اسم جامعه مسلمان را نیز با خود به یدک می کشد دارد باید گفت از کجا باید شروع کرد و از چه چیزهایی باید گلایه کرد؟

اگر جزء اهالی درد دین دار جامعه امروز هم باشیم دیگر گلایه هایمان نیز رنگ شعار و تکرار به خود گرفته است و دیگر نوبت عمل است، اما شاید تکرار این جنس از حرف ها ظرفیتی برای درمان ایجاد کند که مطمئنا نوشداروها بعد از مرگ سهراب هایمان جوابگو نخواهد بود.

سالهاست که رهبر معظم انقلاب از به قهقرا رفتن فرهنگ ناب و اصیل ایران اسلامی اظهار نگرانی می کنند و به مدیران فرهنگی کشور هشدار داده اند اما گویی قرار نیست از این تنور داغ نانی نصیب ملت شود.
کار فرهنگی به زمین مانده است و گرد و غبار غفلت و فراموشی امر به معروف و نهی از منکر را که اصلی از قانون اساسی کشور است، را از نظرها دور داشته است.

طلبه شهید علی خلیلی جان شیرینش را فدایی راهی کرد که تلنگری باشد برای همه ما که این امر را اِحیا کنیم، اما هم مردم و هم مسئولین در حال قدم برداشتن در مسیری هستیم که با غفلتی عظیم این حکم الهی را همچون اِحیاکنندگان شهید می کنیم.
اگر اصرار داریم پارامترهای سبک زندگی اسللامی باید در زندگی پیاده شود یکی از اهرم های اصلی آن جدی گرفتن و عملیاتی کردن پله های ترقی معروف و سد معبرهای منکر است.
چقدر در مسیری قرار گرفتیم تا مردانه میدان دار جامعه ای شویم تا در گلوگاه های خطر زنگ لغزش را نشنود؟
می گویند ملتی که امر به معروف و نهی از منکر را فراموش کند آسایش و امنیت اخلاقی از آن رخت بر می بندد و باید خود را پذیرای طوفان های سهمگین بلا و مصیبت کند.
با ارزشترین راه آموزش به فرزندان مان این است که خود به امر به معروف و نهی از منذر عمل کنیم و با آگاه سازی آنها از نتایج مثبتی که این واجب الهی در پی خواهد داشت در مسیر عمل کردن به آن تشویق کنیم.

سعی کنیم با غفلت هایمان در جاده ای قرار نگیریم که دین دار باشیم اما دین مداری را فراموش کرده باشیم.

به قلم: قاریان پر

انتهای پیام/

منبع:سایت همشاگردیها

۱۰

آذر ۹۳

نظرات

توبه در آخرین لحظه

سرباز ولایت

| ۱۰ آذر ۹۳ ، ۱۴:۰۳

قرآن وحدیث احکام سبک زندگی اسلامی امربه معروف نهی ازمنکر پرسش وپاسخ

توبه در آخرین لحظه

رهروان ولایت ـ توبه‎ی خلاف‎کارانی که درآستانه‎ی مرگ توبه و اظهار پشیمانی می‎کنند، پذیرفته نیست.وقتی فرعون در غرقاب آب قرار گرفت، به فکر توبه افتاد و در آخرین لحظه فایده ندارد وقتی انسان مرگ را نزدیک می‎بیند.

سوالی که برای بعضی از ما ممکن است پیش بیاید، این هست که: آیا در آخرین لحظه توبه پذیرفته خواهد شد؟

جواب این سوال را در یکی از آیات مبارکه قرآن بدست می‎آوریم:

درآیه «وَ جاوَزْنا بِبَنی‏ إِسْرائیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَ جُنُودُهُ بَغْیاً وَ عَدْواً حَتَّى إِذا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ الَّذی آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائیلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ*آلْآنَ وَ قَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَ کُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدینَ»[یونس/90 و91]

و بنی اسرائیل را از دریا (رود نیل) گذراندیم، پس فرعون و لشکریانش آنها را از سر ظلم و عدوان دنبال نمودند، تا آن گاه که او را حالت غرق شدن در رسید، گفت: ایمان آوردم که خدایی جز همان که بنی اسرائیل به او ایمان آورده اند نیست و من از تسلیم شدگانم. (به او گفته شد) الآن (که وقت توبه گذشته)؟! در حالی که پیش از این نافرمانی کردی و از تبهکاران بودی.

قبل از وارد شدن به پاسخ اصلی، درمورد کلمه (بحر) نکته‎ای را یادآور شویم و اینکه منظور از بحر، همان رودخانه دریاگونه نیل است. عبور از آن به فرمان الهی بود که به حضرت موسی علیه‎السلام فرمان داد عصایش را به رود نیل بزند، آب شکافته وکف آن خشک شد و حضرت موسی علیه‎السلام و همراهانش از آن عبور کردند.

توبه کردن وایمان آوردن هنگام مرگ، بی اثر است. همانطور که خدای متعال درسوره نساء می‎فرماید: «ولَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّی تُبْتُ الْآنَ وَ لاَ الَّذینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفَّارٌ أُولئِکَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلیماً»[نساء/18]
و برای کسانی که همواره گناهان را مرتکب می‎شوند تا چون مرگ یکی از آنان فرا رسد (یقین به مرگ پیدا کند یا حواس ظاهرشان آثار عالم برزخ را درک نماید) گوید: من الآن توبه کردم و نیز برای آنان که در حال کفر می‎میرند ( پذیرش) توبه نیست آن‎هایند که برایشان عذابی دردناک آماده کرده‎ایم.

توبه‎ی خلاف‎کارانی که درآستانه‎ی مرگ توبه و اظهار پشیمانی می‎کنند، پذیرفته نیست. وقتی فرعون در غرقاب آب قرار گرفت، به فکر توبه افتاد و در آخرین لحظه فایده ندارد وقتی انسان مرگ را نزدیک می‎بیند.

متاسفانه بعضی هم این‎گونه هستند و می‎گویند: جوانیم، بگذارید جوانی کنیم، هرکار خواستیم انجام دهیم، بعد که پیر شدیم، تویه می‎کنیم و نماز می‎خوانیم و روزه می‎گیریم.

از کجا معلوم که به پیری برسند و از کجا معلوم که موفق به توبه شوند؟ ضمن این‎که کسی که عمری دنبال خدا نبوده و عادت به معصیت پیدا کرده است، بسیار سخت است که در پیری برگشته و توبه کند.

در همین مورد سوالی را علامه طباطبایی جواب می دهند:

توبه چه کسانی پذیرفته نیست؟

پاسخ:

توبه همه توبه‏‎کاران قبول است، مگر دو نفر: یکی توبه گنه‎کاری که در توبه کردن امروز و فردا می‏‎کند، تا لحظه مرگش فرا رسد و دوم توبه کافر بعد از مردنش.[1]

روایتی از امام رضا علیه‎السلام نقل شده است که فرمودند: سرتا پای فرعون غرق در زره و سلاح بود و طبق قاعده می‎بایست پس از غرق شدن به قعر دریا برود، ولی امواج، آن بدن سنگین را (برای عبرت آینده‎گان) به ساحل بلندی افکند. که این خود یک معجزه بود.[2]

-----------------------------

پی نوشت:

[1]. ترجمة المیزان :ج4/ص383
[2]. تفسیرصافی:ج2/ص175

منبع:سایت گروه اینترنتی رهروان ولایت