احیاگر معروف

آیت الله حائری شیرازی به دیار باقی شتافت

اطلاع‌نگاشت | مسئول باید مردمی باشد

«ارتباط نزدیک با مردم برای درک بهتر واقعیات زندگی مردم» از توصیه های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به هیئت دولت در تاریخ ۴شهریور ۹۶ بوده است. از نظر رهبر انقلاب این ارتباط با مردم شیوه‌های گوناگونی دارد که پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR برخی راه های ارتباط مسئولان با مردم و عملکرد رهبری در هر بخش را در این اطلاع‌نگاشت مرور کرده است.

سخن‌نگاشت | دیدار دست‌اندرکاران کنگره بزرگداشت ۱۲ هزار شهید آذربایجان غربی

دست‌اندرکاران کنگره بزرگداشت ۱۲ هزار شهید آذربایجان غربی، یکشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۶ با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR برشی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار را در این سخن‌نگاشت منتشر می‌کند.

همرزمان حسین علیه‌السلام | ۴ هزار شاگرد در شرایط اختناق

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:«غالباً تصوّر میشود که امام صادق علیه‌السّلام بر روى یک منبر مى‌نشست و چهار هزار نفر جمع میشدند. اما این‌جورى نبوده. چهار هزار نفر در طول عمر طولانىِ امام بتدریج خدمتشان رسیده‌اند. این‌جور نبود که خلفا‌ اجازه میدادند که امام بنشیند و حرف بزند. عمر امام یک عمر آرام و راحت نبوده است.» منبع:کتاب همرزمان حسین علیه‌السلام
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت فرارسیدن حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام، پوستر«درخشان‌ترین ستاره عالم» را منتشر می‌کند.

درخشان‌ترین ستاره عالم

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «وقتی نام پیامبر اعظم را می‌آوریم، کأنه شخصیت همه‌ی بندگان صالح و برجسته و شخصیت امیر مؤمنان و ائمه‌ (؛هم؛) در این وجود مقدس، متبلور و مجسم است. پیامبر اعظم را میتوان به درخشان‌ترین ستاره در کائنات عالم وجود تشبیه کرد.» ۱۳۸۵/۰۱/۰۱
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت فرارسیدن میلاد مسعود حضرت ختمی‌مرتبت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، پوستر«درخشان‌ترین ستاره عالم» را منتشر می‌کند.

دست و پای شهروند سوری را چگونه قطع کردند؟

احمد الحمدوش، خبرنگار خبرگزاری تسنیم، دیرالزور: ابومحمد از ساکنان شهر المیادین در جنوب شرقی دیرالزور است، «ابومسلم الجزراوی» قاضی سعودی تروریست‌ها دستور قطع دست و پایش را صادر کرد، تنها گناهش این بوده است که به کودکانش از گندمی که داعش در شهر مصادره می‌کرد، داده است تا بخورند، داستان و روایت هولناک مملو از مصایب را ابومحمد برای خبرنگار تسنیم روایت می‌کند، این شما و این هم قصه پردرد این مرد سوری:
در ابتدا به شما سلام عرض می‌کنم، اینها خانواده‌ام، این همسرم و این دخترم هستند، کودکم هم آنجا نشسته است،‌ این تنها کودکی است که برایم باقی مانده است، کودک دیگری داشتم که داعش او را که تنها هفت سال داشت، به قتل رساند، او را با خودرو زیر گرفتند و جان باخت،‌ اگر امروز زنده بود،‌ یازده سالش بود.

ما را از زکات و غذا محروم کردند، در حالی که من کودکانی دارم که می‌خواهند غذا بخورند و زندگی کنند. داعشی‌ها تمام محصولات گندم را می‌گرفتند و در انبارهای خود مخفی می‌کردند، حتی یک دانه گندم هم به ما نمی‌دادند،‌ آنها همه شهروندان را از همه چیز محروم می‌کردند مگر کسانی که با آنها همکاری می‌کردند، که به اینها کیسه‌های بزرگی از گندم می‌دادند، کسانی که به‌عنوان جاسوس برای آنها کار می‌کردند و اخبار مربوط به همه چیز را به آنها می‌رساندند.

کودکانم گرسنه بودند، باید غذا می‌خوردند، روزی به مکانی که داعش، گندم‌ها را مخفی کرده بود، رفتم، با خودم ظرف و چاقویی بردم،‌ یکی از کیسه‌های گندم را با چاقو باز کردم و ظرف را از گندم پرکردم و آن را برای کودکانم آوردم، ما می‌خواستیم آن را برای خوردن فرزندانم آرد کنیم و نان بپزیم، که ناگهان سگ‌های داعشی به ما حمله کردند و به خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، هجوم آوردند، آنها مرا مورد ضرب و شتم قرار دادند و اهانت کردند، با سلاح‌های خود به من حمله کردند، می‌خواستند سرم را از تنم جدا کنند،‌ حتی می‌خواستند همسرم را هم سر ببرند.

آنها یک یا دو نفر نبودند، بلکه به‌صورت 10 یا 15 نفره یکباره حمله می‌کردند،‌ همانند سگ‌ها که شکار خود را می‌دیدند به ما هجوم می‌آوردند، آنها این‌گونه به ما یورش می‌آوردند. اولین بار که برای فرزندانم غذا آورده بودم، آنها مرا شلاق زدند، بار دوم هم همین کار را با من کردند، اما بار سوم مرا بازداشت کردند و هفت ماه در زندانشان تحت شکنجه بودم و دست‌هایم را با طناب به بالای سقف بسته بودند، دو روز، سه روز و چهار روز به همین وضع معلق بودم،‌ آنها فقط به من آب و نمک می‌دادند.

در ماه رمضان در حالی که ما روزه بودیم، کیسه‌های سیاه آوردند، آنها نه‌تنها سرهایمان را داخل یک کیسه قرار دادند، بلکه 10 کیسه را قرار دادند و آنها را محکم به‌دور گردن ما بستند، آن هم در حالی که ما روزه بودیم به‌حدی که نفس‌هایمان نزدیک بود قطع شود و خفه شویم،‌ ما با پاهایمان به زمین می‌زدیم، همانند زمانی که قربانی هنگام ذبح شدن پاهایش را به زمین می‌زند.

علاوه بر این اقدامات، ما را با شلاق می‌زدند، آن هم در زمانی که دست‌هایمان از پشت بسته بود،‌ به پشت ما می‌زدند،‌ به‌سمت راست و چپ و به سرهایمان شلاق می‌زدند، در حالی که چشمانمان بسته بود،‌ تمام کسانی که در مقرهایشان بودند، علیه ما اقدام می‌کردند، برخی از آنها خارجی و برخی هم از ساکنان همان روستایمان بودند،‌ کسانی که از اهالی روستا بودند، به صورتشان نقاب‌هایی زده بودند تا ما آنها را نشناسیم و به لهجه‌های مختلف همچون سعودی، تونسی‌، لیبیایی، کویتی، عراقی و مغربی حرف می‌زدند تا ما نتوانیم آنها را شناسایی کنیم.

در یکی از شب‌ها ساعت 2 بامداد ، یکی از قضات آنها نزد من آمد و من و برخی افراد دیگر را فراخواند و مرا تحویل قاضی دوم داد که سعودی‌الاصل بود و او را ابومسلم الجزراوی صدا می‌زدند، مرا در حالی که چشمانم را با یک پارچه و دستانم را از پشت بسته بودند، پیش او بردند، او بلافاصله شروع کرد به حرف زدن و گفت "خوش آمدی، زمان مناسبی آمدی، می‌خواهم سرت را از تنت جدا کنم".

به او گفتم: "می‌خواهی سرم را قطع کنی؟"، پاسخ داد:‌ "بله، من سرت را قطع خواهم کرد، به‌روی دو زانویت بنشین". او هرگز به من اجازه نداد حرف بزنم، به من گفت: "خفه شو،‌ حتی نمی‌خواهم یک کلمه از تو حرفی بشنوم، حکمی را که درباره‌ات صادر شد، گوش کن،‌ حکم کردم که دست راست و پای چپت قطع شود".

وقتی حرف‌هایش تمام شد، به من گفت "الآن حرفی داری بزنی؟"، به او گفتم "در مقابل تو و تمام کسانی که همراه تو در این مقر هستند، فقط می‌گویم که «حسبنا الله و نعم الوکیل منکم» خداوند در برابر شما، ما را کفایت می‌کند و او چه خوب حامی و یاور است".

در این لحظه شروع کردند به زدن من، از پشت با چوب و شلاق مرا می‌زدند، آنگاه مرا به‌روی زمین می‌کشیدند و در یک سلول انفرادی قرار دادند و تمام روزنه‌های آن را هم بستند به‌طوری که در وضعیت بسیار سخت و طاقت‌فرسایی قرار گرفتم.

آنها هر ساعت مرا برای شکنجه روی زمین می‌کشیدند،‌ حتی یک ساعت هم طعم خواب را نچشیدم، بعد از این‌همه شکنجه و بعد از گذشت هفت ماه، یک روز پیش از نماز جمعه، با خود پزشکی آوردند، آنها مرا از سلول انفرادی خارج کرده چشمانم را بستند و مرا از مقر خود به‌سمت خودرو بردند، در آن لحظه که سوار خودرو شدم، ظرف چوبی را دیدم که در داخل قرار داده بودند، از زیر پارچه‌ای که به چشمانم بسته بودند، تلاش کردم به آن نگاه کنم، دیدم پر از آب است و کنار آن، یک شمشیر و ساطور قرار دارد، یکی از آنها به من گفت "پارچه را روی سرت بنداز". به آنها گفتم "من چیزی نمی‌بینم". از یکی از آنها پرسیدم "شما مرا می‌برید تا سرم را جدا کنید، این طور نیست؟"، به من پاسخ داد "نه، تو را برای توبه خواهیم برد".
من به‌خوبی جاده را می‌شناختم،‌ حتی اگر نمی‌توانستم به‌خوبی آن را ببینم،‌ آنها مرا از شهر المیادین گرفتند و از پل المیادین عبور کردیم تا به روستایم رسیدیم، وقتی نماز تمام شد،‌ مردم را اعم از کوچک و بزرگ جمع کردند و پس از آن داعشی‌ها مانند سگ‌ها، در حالت سلاح به دست به‌روی بام مساجد و در کوچه‌ها و اطراف خودروها ایستاده بودند، یکی از آنها شروع کرد حکمی را از روی برگه‌ای که در دست داشت، بخواند،‌ پس از آن مرا روی یک صندلی نشاندند،‌ آنها دستانم را وقتی در ماشین بودم،‌ بی‌حس کرده بودند، دستانم را روی چوب قرار دادم، آنگاه یکی از آنها به آن ضربه زد، احساس دردی نداشتم، ولی آنها پاهایم را بی‌حس نکرده بودند، به‌طوری که خیلی عذاب کشیدم و درد زیادی تحمل کردم، یکی از آنها با ساطور پایم را قطع کرد،‌ با اولین ضربه پایم قطع نشد، برای بار دوم و سوم ضربه زد، باز هم پایم جدا نشد،‌ آنگاه یکی از داعشی‌ها دستور داد که پایم را محکم نگه دارند تا بتواند پایم را قطع کند، دیدم خون پایم تا فاصله دور فوران کرده است، آنگاه دست و پایم را در یک پارچه پیچیدند و مرا در خودرو قرار دادند، پس از آن از ساعت یک ظهر تا 10 شب در آنجا بودم تا اینکه از اتاق عملیات خارج شدم.

دیگر به شما چه بگویم،‌ آنها فرزندم را کشتند،‌ مرا شکنجه و به من اهانت کردند،‌ حالا چگونه می‌توانم لقمه نانی برای فرزندانم تهیه کنم؟ من مشکلی ندارم حتی اگر بمیرم، ولی همسرم و دو کودک و پسری که برایم باقی مانده، آنها چگونه زندگی کنند؟ به‌خداوند قسم می‌خورم، ما چیزهایی را دیدیم که هرگز کسی آنها را ندید، من فقط می‌گویم حسبنا الله و نعم الوکیل، آنها ما را تحقیر کردند، زنان و کودکان و حتی سالخوردگانی را حتی اگر عمرش یکصد سال بود، مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند،‌ چرا؟

حالا خداوند را شکر می‌کنیم، به‌یاری او، ارتش سوریه اینجا رسید و ما به بهترین وجه از آنها استقبال کردیم،‌ از خداوند می‌خواهم حافظ ارتش و آقای رئیس جمهور بشار اسد باشد و آنها را بر دشمنانشان این سگ‌ها (داعشی‌ها) پیروز گرداند.

درسهایی از زندگی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت فرارسیدن ایام هفته وحدت و ایام ولادت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم مجموعه سخن‌نگاشت «درسهایی از زندگی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم» را منتشر می‌کند.

معرفی شخصیت حضرت محمد(ص) بزرگترین تبلیغ برای اسلام است

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «معرفی شخصیت پیامبر اسلام» را «بزرگترین تبلیغ برای اسلام» میدانند و همه مسلمانان از جمله نویسندگان و گویندگان و هنرمندان و اهالی فرهنگ را به تبلیغ و کار روی اخلاق، شخصیت و سیره رسول‌الله توصیه کرده‌اند. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره لزوم معرفی سیره و شخصیت رسول مکرم اسلام(ص) را منتشر میکند.

«ذکر نام مقدس نبی‌اکرم صلّی‌اللَّه‌علیه‌وآله‌وسلّم و شرح گوشه‌هایی از زندگی آن بزرگوار انصافاً کم است و چهره نورانی آن درّةالتاج آفرینش و آن گوهر یگانه عالم وجود برای بسیاری از افراد، آن‌چنان که شایسته است، روشن نیست؛ نه تاریخ زندگی آن بزرگوار، نه اخلاق آن بزرگوار، نه رفتار فردی و سیاسی آن بزرگوار.»
بیانات در خطبه‌های نمازجمعه تهران‌ - ۱۳۷۹/۰۲/۲۳

* همه مسلمانان عالم روی شخصیت و زندگی پیامبر(ص) کار کنند
ابعاد شخصیت نبىّ اکرم را هیچ انسانی قادر نیست به نحو کامل بیان کند و تصویر نزدیک به واقعی از شخصیت آن بزرگوار ارایه نماید. آنچه ما از برگزیده‌ی پروردگار عالم و سرور پیامبرانِ سراسر تاریخ شناخته و دانسته‌ایم، سایه و شبحی از وجود معنوی و باطنی و حقیقی آن بزرگوار است؛ اما همین مقدار معرفت هم برای مسلمانان کافی است تا اولاً، حرکت آنها را به سمت کمال تضمین کند و قله‌ی انسانیت و اوج تکامل بشری را در مقابل چشم آنان قرار بدهد و ثانیاً، آنها را به وحدت اسلامی و تجمع حول آن محور تشویق کند. بنابراین، توصیه‌ی ما به همه‌ی مسلمانان عالم این است که روی ابعاد شخصیت پیامبر و زندگی و سیره و اخلاق آن حضرت و تعالیمی که از آن بزرگوار مأثور و منصوص است، کار زیادی بشود.
بیانات در دیدار میهمانان شرکت‌کننده در کنفرانس وحدت اسلامی ۱۳۶۸/۰۷/۲۴

* تهاجم دنیای غرب به شخصیت حضرت محمد رسول الله(ص)
بعد از دوران قرون وسطی که در دنیای مغرب زمین، تهاجم تبلیغاتی وسیعی نسبت به شخصیت رسول اکرم(ص) انجام گرفت و دشمنانِ سوگندخورده‌ی اسلام فهمیدند که یکی از راههای مبارزه با اسلام این است که چهره‌ی نبىّ مکرّم اسلام(صلّیاللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم) را مخدوش بکنند و کارهای زیادی هم در این زمینه انجام گرفت، تا امروز که دشمن به نحو مستمر و با شیوه‌های مختلف، روی امحای شخصیت پیامبر از ذهنهای آزادگان عالم کار کرده است، مردم بسیاری در دنیا هستند که اگر پیامبر اسلام را به همان اندازه‌یی که مسلمانها میشناسند یا حتّی کمتر از آن بشناسند - یعنی حقیقتاً فقط شبحی از آن چهره‌ی منوّر بر دلهای آنان آشکار بشود - عقیده و گرایش آنها نسبت به اسلام و معنویت اسلامی تضمین خواهد شد. ما باید روی این مسأله کار کنیم.
بیانات در دیدار میهمانان شرکت‌کننده در کنفرانس وحدت اسلامی ۱۳۶۸/۰۷/۲۴

* تبلیغ شخصیت پیامبر(ص) در دنیا با کار فرهنگی و هنری
بزرگترین تبلیغ برای اسلام، شاید همین باشد که ما چهره‌ی پیامبر اسلام را برای بینندگان و جویندگان عالم روشن کنیم و بسیار بجاست قبل از آن که دشمنان و مخالفان، با روشهای و شیوه‌های فرهنگی و هنری پیچیده‌ی خود، چهره‌ی آن بزرگوار را در اذهان مردمِ بیخبرِ عالم مخدوش کنند، مسلمانانِ هنرمند و مطلع و وارد به شیوه‌های گوناگون در عالم، با بیان و تبلیغ و تبیین راجع به آن شخصیت معظّم و مکرّم، کار علمی و فرهنگی و هنری و تبلیغی بکنند. اینها کارهای لازمی است. پس باید روی معرفی شخصیت رسول اکرم کار کنیم، و نه فقط شخصیت آن بزرگوار به معنای زندگی آن حضرت، بلکه ابعاد گوناگون وجود آن بزرگوار مثل: اخلاقیات و روش حکومت و مردمداری و عبادت و سیاست و جهاد و تعلیمات خاص را مورد توجه قرار دهیم. نه فقط هم کتاب بنویسیم، بلکه باید کار هنری و تبلیغی را با شیوه‌های جدید و با استفاده از تکنیکهای موجود شروع کنیم و نه فقط در جمهوری اسلامی، بلکه در همه‌ی انحای جهان اسلام، آن را انجام دهیم.
بیانات در دیدار میهمانان شرکت‌کننده در کنفرانس وحدت اسلامی ۱۳۶۸/۰۷/۲۴

* توصیه عملی به گویندگان و نویسندگان درباره معرفی خصوصیات اخلاقی پیامبر(ص)
تمام خصوصیات مثبت یک انسان والا در او جمع بود؛ که من بخشی از خصوصیات اخلاقی آن بزرگوار را بسیار مختصر عرض می‌کنم. اما واقعاً ساعتها وقت لازم است که انسان درباره خصوصیات اخلاقی پیامبر حرف بزند. من فقط برای عرض ارادت و برای این‌که به گویندگان و نویسندگان، عملاً عرض کرده باشم که نسبت به شخصیت پیامبر قدری بیشتر کار شود و ابعاد آن تبیین گردد - چون دریای عمیقی است - این چند دقیقه را به این مطالب صرف می‌کنم. البته در کتابهای فراوانی راجع به نبی‌اکرم و به‌طور متفرّق راجع به اخلاق آن بزرگوار مطالبی هست. آنچه که من در این‌جا ذکر کردم، از مقاله یکی از علمای جدید - مرحوم آیةاللَّه حاج سیدابوالفضل موسوی زنجانی - است که مقاله‌ای در همین خصوص نوشته‌اند و من از نوشته ایشان - که جمع‌بندی شده و مختصر و خوب است - استفاده کردم.
بیانات در خطبه‌های نمازجمعه تهران‌ ۱۳۷۹/۰۲/۲۳

* گنجینه‌ی عظیم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌واله) راه قدرت امت اسلامی
در هر نقطه‌ی از دنیا که مسلمانی زندگی میکند که گوینده‌ی «لااله الا اللَّه» و «محمد رسول اللَّه» است، با یاد ولادت آن بنده‌ی برگزیده و سرآمد انسانها، در این ماه در خود احساس شعف میکند. عشق به نبی مکرم اسلام در دل یکایک مسلمانهاست؛ لذاست که شما میبینید امروز که جبهه‌ی استکبار جهانی درصدد تضعیف اسلام است، وجود مبارک پیامبر را هدف قرار میدهد. پیغمبر الهام‌بخش است برای امت اسلامی، چون این را میدانند؛ چون از بیداری امت اسلامی میترسند؛ چون از قدرت جامعه‌ی یک میلیارد و پانصد میلیونی مسلمان در سرتاسر عالم وحشت دارند، در مقابل پیغمبر صف‌آرائی میکنند. رحمة للعالمین را، منشأ عظیم‌ترین خیرات و برکات برای بشریت را در مطبوعاتشان، در زبان سیاستمدارانشان، در کتاب‌نوشتنهایشان، به وسیله‌ی مزدورانشان مورد اهانت قرار میدهند. این باید ما مسلمانها را بیدار کند؛ بفهمیم که در وجود پیامبر، در شخصیت پیامبر، در خاطرات زندگی پیامبر، در هجرت پیغمبر، در جهاد پیغمبر، در سیره‌ی پیغمبر، در درسهای قولی و عملی پیغمبر، چه گنجینه‌ی عظیمی برای مسلمانها نهفته است. ما از این گنجینه اگر استفاده کنیم، امت اسلامی به آنچنان موقعیتی خواهد رسید که نتوانند دیگر به او زور بگویند؛ نتوانند او را زیر فشار قرار بدهند؛ نتوانند او را تهدید کنند؛ این درس است برای ما.
‌بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم‌ ۱۳۸۶/۱۲/۲۲

پیام تسلیت در پی درگذشت مرحوم چایچیان (حسان)

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی درگذشت شاعر قرآن و عترت مرحوم آقای حبیب‌الله چایچیان را تسلیت گفتند.
متن پیام تسلیت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به این شرح است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
درگذشت شاعر قرآن و عترت جناب آقای حبیب‌الله چایچیان (حسان) را به جامعه‌ی ادبی کشور و شعرای ولائی و آئینی و بخصوص به خانواده و بازماندگان گرامی ایشان تسلیت عرض میکنم و حشر با اولیاء الهی را از خداوند برای ایشان مسألت مینمایم و شعر خوش‌لفظ و از دل برآمده‌ی این شاعر عزیز در شمار یادگارهای ارزنده‌ی شعر دینی و آئینی روزگار ما است و در خاطره‌ها و زبانها خواهد ماند ان‌شاءالله. خداوند درجات وی را عالی فرماید.
سیّد علی خامنه‌ای
۱۱ آذر ۱۳۹۶

7 راهکار عملی برای تربیت پسر با غیرت

در سال های اخیر همزمان با دغدغه هایی که برای حجاب دختران به وجود آمده است، نگرانی هایی مبنی بر کمرنگ شدن غیرت مردان در جامعه اسلامی مان به وجود آمده است. وجود غیرت دینی در پسران، عاملی اساسی برای عفیف بودن و تشکیل زندگی مشترک است که در سعادت دنیا و آخرت آنان می تواند بسیار اثرگذار باشد. در حدیثی از رسول خدا صلوات الله علیه می خوانیم: هنگامی که زنی آرایش کرده و معطر از خانه خارج شود و شوهرش نیز به این کار راضی باشد به ازای هر قدمی که بر می دارد خانه ای در آتش برای شوهرش بنا می شود. (بحار الانوار،ج ۱۵۳،ص ۲۴۹/ جامع الاخبار، ص ۱۰۸)
بدیهی است که ضعیف شدن حیا در زنان با سست شدن غیرت در مردان رابطه مستقیم دارد، از این رو توجه به تربیت پسران بر مبنای غیرت و مردانگی در کنار تربیت دختران با حیا، بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. در این نوشتار سعی شده است در دو قسمت، نکات و راهکارهای عملی برای تربیت پسران زیر ۷ سال بر مبنای غیرت مردانگی، به والدین ارائه شود.


۱- پایه های غیرت را از دوران جنینی در پسرتان، پی ریزی کنید.

در مورد شروع زمان تربیت فرزند نظرهای مختلفی مطرح است، برخی سن ۶ سالگی را برای شروع تربیت مناسب می دانند و برخی بیشتر، اما در این بین با توجه به روایات و آموزه های اسلام مبنی بر اثرپذیری جنین، برخی کارشناسان مذهبی بهترین زمان شروع تربیت فرزند را از دوران بارداری می دانند، زیرا معتقدند در این دوران و بعد از آن در دوره نوزادی و شیرخوارگی می توان طینت فرزند را با انجام یک سری اعمال و داشتن ملاحظاتی در اعمال خود، بخوبی و در مسیر بندگی پرورش داد. مواردی مانند شیر دادن به فرزند با وضو، شرکت نکردن در مجلس گناه ، مراعات های اخلاقی والدین در خانواده و موارد دیگری که در مقاله ای با عنوان “نوزادانی که با حیا می شوند” ارائه شده است. بدیهی است برای تربیت پسری با غیرت لازم است ابتدا زمینه دل و ذهن او پذیرای مفاهیم دینی و اخلاقی باشد، چرا که “غیرت” چیزی جدا از ایمان و اخلاق نیست.
برای مشاهده مقاله “نوزادانی که با حیا می شوند” اینجا کلیک کنید.


۲- از قدرت یادگیری پسرتان در دوران خردسالی، غافل نباشید.

آنچه که در دوران کودکی به فرزند خود آموزش می دهید، نسبت به آموزش های سال های بعد، در طول دوران زندگی او پایدارتر خواهد بود و این آموزه ها ،کمتر دچار تزلزل و دگرگونی خواهد شد. متأسفانه برخی از والدین پسر خود را تا دوران نوجوانی رها می کنند و بعد از آن بدون آنکه در کودکی غیرت ورزیدن را به او آموزش داده باشند، توقع دارند که فرزندشان، پسری عفیف و با غیرت باشد.
حضرت علی(علیه السلام) خطاب به فرزندش امام حسن مجتبی(علیه السلام) فرموده اند: قلب کودک نورس مانند زمین خالی از بذر و گیاه است، هر تخمی که در آن افشانده شود به خوبی می پذیرد و در خود می پرورد. فرزندم؛ از دوران کودکی تو استفاده نمودم و خیلی زود در پرورش تو قیام کردم پیش از آن که دلِ تربیت پذیرت سخت شود و مطالب گوناگون، عقلت را اشغال نماید. (نهج البلاغه، نامه امام علی(ع) به امام حسن مجتبی(ع))
بنابراین لازم است از دوران کودکی مفاهیم دینی و ارزشی را به کودک خود آموزش دهید تا بنیان های فکری او از ابتدا به درستی شکل بگیرد.

۳- مراقب نوع پوشش و رفتارهای خصوصی خود با همسرتان باشید!

بهتر است از حدود ۲سالگی در نوع پوشش خود در خانه دقت کنید. مادران بهتر است لباس های خیلی باز استفاده نکنند، درست است که کودک دو ساله متوجه تفاوت های جنسیتی نمی شود اما از آنجا که پوشیده بودن را به عنوان یک ارزش باید درک کند، لازم است در محیط خانه و از طرف والدین حد معقولی از پوشش را ببیند. علاوه بر اینکه با رعایت پوشش مناسب توسط والدین، کودک خردسال زودتر از سن خود، متوجه جنبه های متفاوت جسمانی زن و مرد نخواهد شد.
همچنین والدین باید بیش از پیش مراقب رفتار زناشویی خود در مقابل فرزندان باشند و نیز در رفتار با محارم و نامحرمان در داخل و بیرون از منزل بیشتر مراعات کنند. حتی فیلم هایی که می بینند بصورت مستقیم بر حیا و غیرت کودک تأثیر می گذارد.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «اگر مردی با زنش بیامیزد و در خانه، کودکی بیدار باشد و آن دو را ببیند و یا صدای نفس زدنشان را بشنود، آن کودک هرگز رستگار نخواهد شد.» (اسلام و روان شناسی، ص ۱۰۰)
احادیثی از این دست نشان می دهد روابط همسران در خانواده تا چه حد بر سلامت اخلاقی کودکان تأثیرگزار است که متأسفانه برخی والدین با سهل انگاری در رعایت این حریم ها، آسیب های جبران ناپذیری را به فرزند خود وارد می کنند. بسیاری از مطالعات نیز نشان می دهد ریشه ی انحرافات جنسی افراد ناشی از عدم آگاهی والدین بوده است.


۴- پدرها در تربیت پسر با غیرت، مسئول ترند!

غیرت از جمله صفات مردانه محسوب می شود، لذا ارتباط های بیشتر پدر با پسر سبب می شود ناخودآگاه پسر صفات مردانه را از پدر یاد بگیرد. از حدود ۳ سالگی خوب است که پدر متولی بیشتر امور فرزند پسر باشد، از آن جمله حمام کردن کودک است که باید بر عهده پدر باشد تا پسر حتی در مواردی از مادر خود شرم داشته باشد.
به طور کلی از این سنین به بعد، پدر باید به تربیت کودک پسر توجه ویژه داشته باشد. در هیأت ها و مهمانی های فامیلی بهتر است پدر عهده دار رسیدگی به امور فرزند پسر باشد و او را با خود به محافل مردانه ببرد.
پدر خانواده می تواند گاهی به کودک پسر مسئولیت هایی بدهد که او را نسبت به داشتن صفات مردانه ترغیب نماید، برای مثال در موقعیت هایی خاص به او بگوید که “وقتی من نیستم شما باید مراقب خواهر کوچکتر خود و یا مادر خود باشی.” همچنین گاهی پدر در مقابل کودک خود، حجاب مادر را ستایش کند و از روی محبت نشان دهد که حجاب مادر چقدر برایش مهم است.

یک پدر می تواند با کمی دقت و مطالعه در این خصوص، غیرت مردانه را به دور از افراط و تفریط و مناسب با درک و فهم کودک، در او پرورش دهد. در عین حال اجازه دهد تا کودک بچگی کرده و دوران کودکی خود را با آرامش و لذت سپری نماید.


۵- با تأتر بازی کردن برای کودکتان، غیرت را به او آموزش دهید!

همه ی کارشناسان خانواده بر این باورند که رفتارهای والدین اثر مستقیم بر تربیت کودک می گذارد. کودک عیناً همه ی رفتارهای والدین و اطرافیان نزدیک را یاد می گیرد و به همان شکل انجام می دهد. به دلیل این ویژگی فطری که در کودکان وجود دارد، یک روش مؤثر برای آموزش دادن به کودک این است که پدر و مادر برای کودک خود تأتر بازی کنند، بدین معنی که برای آموزش دادن یک رفتار خاص به او، بدون اینکه مستقیم و بصورت زبانی به او آموزش بدهند، با هماهنگی یکدیگر آن رفتار را طوری انجام دهند که کودک شاهد آن باشد و در قالب گفتگوهایی که با هم دارند، آموزش های لازم را به او بدهند.


۶- پسرتان را به مجالس زنانه نبرید!!

مادران باید به این نکته بیشتر توجه داشته باشند. معمولا از سن ۴-۵ سالگی بهتر است پسرتان را به مجالس زنانه نبرید. نحوه ی پوشش خانم ها در ذهن او باقی می میاند و بطورکلی با توجه به سبک پوشش هایی که امروزه رواج پیدا کرده، دیدن آنها برای یک پسربچه و تکرار شدن آنها می تواند قبح بدپوششی را درنظرش بشکند. دیدن این مناظر می تواند بر شکل گیری غیرت پسرتان اثر منفی بگذارد و به تدریج او را نسبت به بدحجابی بی تفاوت کند، چیزی که امروزه بسیاری از مردان جامعه گرفتار آن شده اند.
همچنین مادران بهتر است از حدود ۶ سالگی، پسر خود را حتی به مجالس مذهبی بانوان هم نبرند تا کودک یاد بگیرد که از این پس باید به مجالس مردانه برود. می بایست این تصمیم را با زبانی دوست داشتنی و دادن حس مردانه به پسر خود به او توضیح دهید، تا او نیز از این که مادرش او را همراه خود نمی برد، احساس خوشایندی داشته و آن را نشانه ای از بزرگ شدن بداند. هیچ یک از این موارد نباید با تندی و اجبار همراه باشد تا دلزدگی برای کودک ایجاد نکند.


۷- نامی برای پسرتان انتخاب کنید که او را غیور جلوه دهد!

نام تأثیر مستقیم بر شکل گیری شخصیت فرد دارد، البته واضح است که نام خوب به تنهایی نمی تواند کسی را تربیت نماید، چه بسیار افراد بزه کار که اسامی مقدس بر روی آنها گذاشته شده اما در زندگی به آن شخصیت رجوع نکرده اند. اما برای والدینی که بخواهند فرزندشان در مسیر درست زندگی قرار بگیرد، انتخاب نام مناسب یک قدم مأثر در این راه است که در کنار آن با رعایت اصول تربیتی دیگر، بسیار اثربخش خواهد بود.


برای ما شیعیان و کسانی که می خواهند فرزندان صالحی تربیت کنند، شایسته است برای فرزندان خود نام هایی انتخاب نماییم که خود معرف الگو و راهنمای زندگی برای فرزند باشد. روایات متعددی نیز در این زمینه وجود دارد که اهمیت انتخاب نام نیک را نشان می دهد. امام باقر (علیه السلام) در این‌باره می‌فرمایند: «راست‌ترین نام‌ها آن است که بر بندگی الهی دلالت کند و برترین نامها، اسامی پیامبران است.» (اصول‌کافی، ج۶، ص۱۸)
حتی اگر والدین نمی خواهند نام مذهبی برای فرزند خود انتخاب کنند بهتر است نامی را بر روی او بگذارند که جنبه غیرت و اقتدار مردانه را در نوجوانی و جوانی برای او جلوه دهد، تا فرزند را به سمت ویژگی های مردانه سوق دهد و از انتخاب نام های سبک برای پسر به شدت پرهیز کنند.

در آخر لازم به ذکر است شاید بیان برخی از این مسائل در دورانی که بسیاری از حریم ها از بین رفته است برای برخی از والدین بی اهمیت جلوه کند، اما امروزه شاهدیم که بسیاری از والدین از اینکه فرزند پسر یا دخترشان رفتارهای نامتعارف و دور از اخلاق از خود بروز می دهد، رنج می برند. در واقع ریشه بسیاری از این نا هنجاری ها در تربیت نادرست خود والدین وجود دارد، که در آموزش نکات مربوط به حیا، عفاف، غیرت و مردانگی سهل انگاری کرده اند. امید است والدین با یک بازنگری مجدد و دلسوزانه در روش های تربیتی خود و از آن مهم تر با رعایت دقیق تر حریم محرم و نامحرم توسط خود، بتوانند دخترانی با حیا و پسرانی با غیرت تربیت نمایند.

منبع:سایت با حجاب