احیاگر معروف

بهترین راه ترویج و تحکیم «حجاب» از نگاه امام خامنه‌ای

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌‎پرس، «حجاب» موضوعی که این روز‌ها به واسطه اجرای طرح «نور» در تهران بر سر زبان‌ها افتاده و چند سالی است در آستانه فصل گرما به موضوع بحث برانگیز جامعه تبدیل شده است. گروه‌های مختلف با زوایای نگاه متفاوت در این خصوص به اظهار نظر پرداخته‌اند و بار‌ها در مورد مسئله حجاب و چگونگی پوشش اجتماعی، میزگرد‌ها، همایش‌ها و نشست‌های تخصصی برگزار شده است تا در نهایت با در نظر گرفتن سلیقه و نوع نگاه طیف‌های مختلف به اشتراک نظری در این‌باره رسیده و موضوع «حجاب قانونی» به عنوان مسئله‌ای اجتماعی و رسمی در کشور نهادینه شود.

رهبر معظم انقلاب اسلامی به کرّات به صورت اختصاصی و یا در سخنرانی‌های خود به ویژه در اجتماعات و دیدار‌هایی که با حضور زنان برگزار شده به مسئله حجاب اشاره کرده‌اند. این سخنان به خوبی نگاه ایشان نسبت به حجاب و موضوع حجاب را روشن می‌کند.

برای نمونه ایشان ۲۳ اردیبهشت سال ۱۳۹۱ اشاره می‌کنند: «هم برای آنجا ـ آخرت ـ هم برای حفظ عزت کشور و پیشرفت کشور، وضع حجاب را، وضع عفاف را، وضع تقیدات و پایبندی را خانم‌ها باید مراقبت کنند؛ این وظیفه است. خودنمایی و جلوه‌فروشی، یک لحظه است و آثار سوء آن برای کشور، برای جامعه، برای اخلاق، حتّی برای سیاست، آثار مخرب و ماندگار است؛ در حالی که ملاحظه‌ی عفاف، ملاحظه‌ی حدود شرعی در رفتار و حرکات بانوان، اگر چنانچه سختی‌هایی داشته باشد، سختىِ کوتاهی است، اما آثارش، آثار عمیق و ماندگاری است. خود خانم‌ها خیلی باید مراقبت کنند مسئله‌ی حجاب را، مسئله‌ی عفاف را؛ وظیفه‌ی آنهاست، افتخار آنهاست، شخصیت آنهاست.»

** باید متین و منطقی برخورد کرد

رهبر معظم انقلاب اسلامی پنجم مرداد سال گذشته نیز در توصیه‌ای به دست‌اندرکاران حوزه حجاب و عفاف فرمودند: «در این هفته در خیلی از خطبه ها‌ی نماز جمعه مسئله‌ی حجاب مطرح شد؛ همین مسائل جاری روز که در فضای مجازی و مانند این‌ها هم هست، در بعضی روزنامه‌ها هم هست، در خیلی از خطبه‌ها هم مطرح شد. خب، در این زمینه‌ها خیلی باید متین، منطقی و دور از احساسات بی‌مورد برخورد کرد. حالا احساسات چیز خوبی است، چیز بدی نیست، امّا اِعمال احساسات جا دارد. بالاخره شما در این جور موارد، آن منطق استعماری غربی را که آتش‌بیار معرکه است و دست او مشغول کار است، افشا کنید؛ آن را افشا کنید، آن را با دلایل روشن برای مردم تبیین کنید. حالا غربی‌ها، هم در سطوح رسانه‌های بزرگ دولتی‌شان، هم این پادو‌های حقیرشان، کار‌هایی می‌کنند؛ عیبی ندارد، شما با این‌ها روبه‌رو نشوید، با این‌ها مواجه نشوید؛ شما اصل مطلب را بر تبیین برای مردم [بگذارید]. البتّه این توصیه‌ی کلّی است؛ اینکه عرض کردیم با متانت برخورد بشود و دچار زیاده‌روی نشویم.»

** اگر کسی بر خلاف مقررات رفتار کرد دولت برخورد کند

در جلسه پرسش و پاسخ مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی که سال گذشته برگزار شد، یکی از دانشجویان این سوال را مطرح می‌کند که در سال‌های اخیر معضل نوع حجاب و بدحجابی در حال کشانده شدن به بی‌حجابی است و یک سری اندیشه‌های نویی که مخلِ‌ّ مذهب هستند، خیلی زیرکانه و آرام آرام در بین مردم رسوخ می‌کنند و متأسّفانه اثرات خیلی پایداری هم روی اذهان مردم برجای می‌گذارند با این مسئله چطور باید برخورد شود؟

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پاسخ به این سوال می‌فرمایند: «این‌که شما می‌گویید «ما چگونه برخورد کنیم؟» ببینید؛ شما با تبلیغات کار کنید. یعنی همان حربه‌ای را که افراد مورد نظر شما برای سست کردن اعتقاد به حجاب به کار می‌برند، شما هم به کار ببرید. یعنی شما درباره‌ی حجاب بنشینید واقعاً تحقیق کنید، فکر کنید، از لحاظ دینی هم مثلاً درباره‌اش بحث کنید، یا از بحث‌هایی که شده استفاده کنید. از لحاظ اجتماعی هم روی همین مسأله‌ی کیفیّت حجاب تکیه کنید؛ به ترویج دیدگاه خودتان بپردازید؛ آن چیزی که به نظرتان درست است، آن را بگویید؛ این دغدغه را هم که این‌ها می‌آیند تمایل به حجاب را در دلِ مردم از بین می‌برند، نداشته باشید؛ حجاب از بین نمی‌رود. در محیط دانشگاه خودتان، در نشریات خودتان، با نشریات زن - که الان در ایران چند نشریه‌ی مربوط به زنان وجود دارد - با دیگر نشریات رایج صحبت کنید، چیز‌هایی بنویسید، پخش کنید، در جامعه فکر را بپراکنید؛ منتها با استدلال، با منطق. بهترین راه تأمین حجاب هم همین است که با منطق برخورد شود.»

ایشان در ادامه صحبت‌های خود تاکید می‌کنند: «البته اگر چیزی جزو مقرّرات شد و کسی برخلاف آن مقرّرات رفتار کرد، ممکن است قوانینی وجود داشته باشد که دولت برخورد کند؛ که لابد هم می‌کند. درعین‌حال آن چیزی که در اساس لازم است و مهم‌تر از همه است، این است که شما ذهن این دختر جوان، یا این زن جوان را - که عمده هم خانم‌های جوان هستند - با اهمیت حجاب آشنا کنید؛ یعنی به او تفهیم کنید که حجاب از لحاظ شرعی و از لحاظ منطقی این است. در ذهن او، استدلال صحیح را در مورد رعایت حجاب راسخ کنید. امیدواریم که ان‌شاءالله روزبه‌روز بهتر شود.»

** حجاب یک حکم شرعی و مسئله قانونی است

حضرت امام خامنه‌ای در دیدار رییس جمهور و اعضای هیئت دولت که سی‌ام مرداد سال ۱۳۹۵ صورت گرفت اشاره‌ای به موضوع حجاب داشته و نگرانی به جا در این خصوص مطرح کرده و فرمودند: «حجاب یک حکم شرعی و یک مسئله‌ی قانونی است و در این زمینه باید در درجه‌ی اول، دستگاه‌های دولتی و حکومتی و مدیران آن‌ها مراقبت کنند تا بر اساس قانون عمل شود.»

رهبر معظم انقلاب در صحبت‌هایی که ۱۴ اسفند سال ۱۳۷۶ ایراد فرمودند به برخی رفتار‌های سلیقه‌ای در خصوص حجاب در ابتدای انقلاب اشاره کرده و نظر امام را در اینباره بیان کردند. ایشان فرمودند: «در سال شصت‌وچهار که آقای ناطق نوری وزیر کشور بودند، من یادم نمی‌رود که عدّه‌ای از جوانان در خیابان‌ها به بدحجاب‌ها حمله می‌کردند. امام به ایشان نوشت: بروید و این جوانانی را که به بدحجاب‌ها حمله می‌کنند، بگیرید، بزنید، زندان و حبسشان کنید! امام، مخالف بود؛ در حالی که امام، آن مرد شجاع و بی‌نظیری است که مسأله‌ی حجاب را به این کشور برگرداند! هیچ کسِ دیگر غیر از امام نمی‌توانست. این هم یکی از اختصاصات امام بود. اگر غیر از امام، هر کس دیگر بود - از همین بزرگان و مقدّسین علما - هیچ کس جرأت نمی‌کرد بگوید «زنان باید با حجاب، بیرون بیایند». امام در همان ماه‌های اوّل پیروزی انقلاب گفت «باید با حجاب بیایند»! این همان امام است؛ امّا درعین‌حال با آن روش، مخالف بود و ایستادگی کرد و گفت که بچه‌های کمیته جلوِ این کار را بگیرند.

البته آن‌ها هم بچه‌های حزب‌اللّهی بودند؛ منتها کار را نمی‌فهمیدند، اشتباه می‌کردند. بنده هم با این‌گونه زدن و جنجال موافق نیستم. بچه‌های خوب، مؤمن، صادق، سالم، خوش‌فکر و خوش‌دل، گاهی راه را اشتباه می‌کنند!»

** وظیفه متدین کردن مردم را نداریم

رهبر معظم انقلاب اسلامی ۲۵ شهریور سال ۸۹ هم در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری به صراحت در مورد نقش نهاد‌ها و سازمان‌ها در موضوعات فرهنگی و حجاب نکاتی را فرمودند که «از توحید و نبوت و امامت و ولایت و از این‌ها بگیرید تا احکام و حجاب و حدود شرعیه و بقیه‌ی چیزها؛ دائم دارد شبهه‌پراکنی می‌شود. باید حواسمان باشد که این‌ها روش دشمن است. باید در مقابل این‌ها تدبیر داشت، باید کار کرد. البته در اینجا و در این شبهه‌هایی که به طرق مختلف مطرح می‌شود، همه وظیفه دارند که در برابر این هنجارشکنی‌های دینی که در این سایت‌ها و در این اظهارات مشاهده می‌شود و این فرقه‌سازی‌هایی که وجود دارد و این هنجارشکنی‌های اخلاقی و جنسی که انسان مشاهده می‌کند و از این قبیل چیزها، بایستند.

این‌ها کارهایی است که نه اینکه همه‌ی این کار‌ها را دشمن دارد از خارج می‌کند؛ نه، انگیزه‌های داخلی هم وجود دارد، اما دشمن تقویت می‌کند، جهت می‌دهد، کمک می‌کند و این‌ها را هل می‌دهد به جلو و دشمن از این چیز‌ها خرسند است. باید این را مواظب باشیم. باید مواظبت کنیم. مسئولیت به عهده‌ی کیست؟ آیا به عهده‌ی دولت است؟ به تنهایی، نه. دولت البته مسئولیت‌هایی دارد. من خودم بار‌ها به شورای عالی انقلاب فرهنگی در دوره‌های مختلف گفتم که شما نمی‌توانید خود را از متدین کردن مردم و وظیفه‌ای که در این راه دارید، برکنار نگه دارید. این‌ها مخالف بودند. آن جریان‌های بداخلاق مخالف بودند، می‌گفتند نه، این دینِ دولتی می‌شود. من معتقدم دولت در این زمینه وظیفه دارد، اما وظیفه‌ی دولت چیست؟ وظیفه‌ی دولت درست کردن عقاید مردم است؟ نه، وظیفه‌ی دولت زمینه‌سازی است؛ وظیفه‌ی عملیاتی و میدانی به عهده روحانیت است، به عهده‌ی زبدگان است، به عهده‌ی نخبگان حوزه و دانشگاه است. این وظیفه‌ی میدانی است. من امروز نگاه می‌کنم جای این مجموعه‌ی مکرم دینی و علمی را در خیلی جا‌ها خالی می‌بینم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی همچنین به نقش حوزه‌های علمیه و نهاد‌های دینی و چگونگی ورود به مسائل اجتماعی اشاره کرده و بیان کردند: «حوزه‌های علمیه نقش‌شان در صدا و سیما فقط این نیست که یک واعظ خوش‌زبانی بیاید آنجا، مردم را نصیحت کند؛ نه، حوزه‌ی علمیه باید کمیته‌ها تشکیل بدهند، مجموعه‌ها تشکیل بدهند، اتاق‌فکر‌های دینی تشکیل بدهند، راجع به مسائل گوناگون بنویسند، بحث کنند، تحلیل کنند، تحقیق کنند و محصولات این‌ها را بدهند بیرون. فضا وقتی که درست شد، طبعاً اثر می‌گذارد. روی بازی هنرمند هم اثر می‌گذارد.»

** پول پاشی رسانه‌های دشمن برای بی حجابی

معظم‌له ۱۷ اسفند ۹۷ در دیدار مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام درباره مسئله حجاب تاکید می‌کنند: «پول‌های زیادی خرج می‌کنند، فعّالیّت زیادی می‌کنند، صد‌ها رسانه را - از انواع و اقسام رسانه‌ها - به کار می‌گیرند برای اینکه بتوانند روی این نقطه‌ی حسّاس، [یعنی] نقطه‌ی هویّت مستقلّ فرهنگیِ زنِ مسلمان، اثرگذاری کنند؛ دشمنان ما واقعاً خودشان را در خارج از کشور [برای این کار] می‌کشند؛ از طُرق مختلف؛ حالا چقدر پول خرج می‌شود برای اینکه بتوانند این تلویزیون‌ها و این رادیو‌ها و این فضای مجازی و این سایت‌های اینترنتی را به کار بیندازند - مدام تبلیغ بکن، بگو، بگو، صد بار - که چه بشود؟ که نتیجه‌اش بالاخره این بشود که مثلاً فرض کنید چهار دختر فریب بخورند و در خیابان حجابشان را بردارند. این‌همه خرج، این‌همه زحمت، این‌همه فکر، پشت سر این کار است، دارند تلاش می‌کنند، [امّا] تلاششان عقیم است؛ نتیجه‌اش این است که چهار نفر - حالا چهار دختر در گوشه کناری - فریب بخورند یا انگیزه‌های گوناگونی پیدا کنند؛ بعضی‌شان هم ممکن است پول بگیرند - حالا من نمی‌دانم، نمی‌توانم قطعاً بگویم - و این روسری را از سرشان بردارند یعنی مثلاً ما چه شدیم! نتیجه‌ی همه‌ی آن تلاش، خلاصه می‌شود در این نتیجه‌ی کوچکِ حقیر.

** طرح موضوع «حجاب اجباری» دنباله روی از خط دشمن است

خب، تا اینجا مسئله‌ای نیست؛ [امّا] آنچه بنده را حسّاس می‌کند، این است که ناگهان شما می‌بینید از دهان یک گروهی از افرادی که جزو خواص محسوب می‌شوند، مسئله‌ی «حجاب اجباری» مطرح می‌شود؛ معنایش این است که یک عدّه‌ای نادانسته - حالا من می‌گویم نادانسته؛ ان‌شاءالله نادانسته است - همان خطّی را دنبال می‌کنند که دشمن با آن‌ همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتیجه برساند؛ همان خط را دارند دنبال می‌کنند؛ در بین این‌ها روزنامه‌نگار هست، در بین این‌ها روشنفکرنما هست، در بین این‌ها آخوند و معمّم هست. [می‌گویند] «امام که فرمودند باید زن‌ها با حجاب باشند، همه زن‌ها را نگفتند»! حرف بی‌خود! ما بودیم آن‌وقت، ما خبر داریم؛ چطور این‌جور است؟ امام (ره) در مقابل یک منکر واضحی که به‌وسیله‌ی پهلوی و دنباله‌های پهلوی در کشور به وجود آمده بود، مثل کوه ایستاد، گفت باید حجاب وجود داشته باشد.

** کاری که در خیابان انجام شود اجتماعی است و برای حکومت تکلیف ایجاد می‌کند

در مقابل همه منکرات، امام (ره) همین‌جور محکم ایستاد. همان وقت بحث تجارت مشروبات الکلی بود؛ ما در شورای انقلاب بودیم، جلسات مشترکی با دولت داشتیم، همان وقت کسانی بودند که معتقد بودند تجارت مشروبات الکلی برای کشور فایده دارد، ما از این فایده چطور صرف‌نظر کنیم؛ مایل بودند این تجارت ادامه پیدا بکند، از بیرون شراب بیاورند. امام قرص‌ و محکم ایستاد؛ در مقابل حرام الهی، امام بزرگوار می‌ایستاد و ایستاد؛ این حرام الهی بود.

حالا آقا از آن طرف درآمده [می‌گوید] که «آقا! این گناه که مثلاً از غیبت بزرگ‌تر نیست؛ چرا شما در مقابل غیبت کسی را تعقیب نمی‌کنید، در مقابل این [کار] که مثلاً روسری را بردارد یا بی‌حجاب باشد، تعقیب می‌کنید». ببینید چه [خطایی]؟ عدم تشخیص؛ آنچه انسان [از آن] رنج می‌برد، این است که تشخیص نیست. ما که نگفتیم اگر کسی در خانه‌ی خودش در مقابل نامحرم روسری‌اش را برداشت، ما او را تعقیب می‌کنیم؛ [خیر] ما او را تعقیب نمی‌کنیم، در خانه خودش است، کار شخصی می‌کند. آن کاری که در ملأ انجام می‌گیرد، در خیابان انجام می‌گیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سرِ کار آمده است تکلیف ایجاد می‌کند. حرام، کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی به‌صورت آشکار در کشور انجام بگیرد.»