احیاگر معروف

حجاب برتر؛ فرهنگی باریشه در اصالت باستان

با توجه به اینکه در جهان غرب‌زده کنونی بدحجابی و بی‌حجابی رواج پیدا کرده و بسیاری از کشورها را درگیر عوارض جبران‌ناپذیر فساد و بی‌بند و باری ناشی از آن نموده است، ولی بااین‌حال برخی افراد غرب‌زده هنوز بدون دلیل ادعا می‌کنند که حجاب مخصوص دین مقدس اسلام است و با ورود اسلام به ایران، حجاب نیز در جامعه ایرانی رواج پیدا کرده است، اما این ادعا توهمی بیشتر نیست. چه اینکه از دوره باستان تمام بانوان ملل و تمدن‌های مختلف جهان، دارای حجاب و پوشش مخصوص به خود بوده‌اند هرچند که کیفیت پوشش آنها با یکدیگر فرق داشته است.
با پژوهش در تاریخ ایران باستان و آثار تاریخی بجای مانده از آن دوران کهن به‌دست می‌آید که زنان ایران از دیرباز حجاب برتر و پاکدامنی شان زبانزد همه بوده است و این مستندات تاریخی بیانگر این حقیقت است که با ورود اسلام به ایران، حجاب وارد ایران نشده، بلکه بانوان ایران از قدیم الایام حجاب برتر و پاک‌دامنی را به‌عنوان الگوی رفتاری خود برگزیده‌اند. همچنان که ویل دورانت در کتاب ماندگار تاریخ تمدن خود حجاب برتر بانوان ایرانی را چنین می‌ستاید: «در نقش‌هایی که از ایران باستان برجای مانده هیچ صورت زن دیده نمی‌شود»[1] این نقش‌ها بیانگر این حقیقت‌اند که بانوان ایرانی از دوره باستان دارای حجاب برتر، مخصوصاً حجاب با چادر بوده‌اند.

در کتاب پوشاک باستانی ایرانیان در این رابطه آمده است: «تاریخ نویسان درباره پوشاک آن زمان اکثراً به سکوت گذرانده‌اند .... با این وصف از روی برخی نقوش که از آن زمان به‌جای مانده، به زنانی از این دوره برمی‌خوریم که از پهلو بر اسب‌سوارند، اینان چادری مستطیل بر روی همه لباس خود افکنده‌اند و در زیر آن یک پیراهن دامن بلند، و زیر این نیز یک پیراهن دیگر بلندتر تا به مچ پا نمایان است». [2]
به‌عنوان مؤید دیگری در اثبات حجاب برتر بانوان ایرانی می‌توان به حجاب زرتشتیان اشاره کرد زیرا آئین زرتشت باستانی‌ترین آئین ایران دوره کهن است، چه اینکه لباس مذهبی زرتشتیان در حال حاضر نیز نشان‌دهنده وجود حجاب‌برتر در آئین زرتشت است. زرتشتیان دارای جامه ویژة مذهبی هستند که هر فرد پسر یا دختر، پس از رسیدن به سن پانزده سالگی، باید آن را به تن نماید. چه اینکه نپوشیدن آن جامه مذهبی باعث ایجاد «در وج ناسو» می‌شود، که آن نام دیو ناپاکی است و تماس وی برای انسان بسیار خطرناک شمرده و عواقب وخیم دارد و هنگام جدا شدن روح از بدن به انسان حمله می‌کند.
این لباس «سدره و کُشتی» نام دارد و کیفیت آن، که می‌تواند پوشش کاملی برای زنان به‌حساب آید. تمام بدن را می‌پوشاند. و ازنظر زرتشت بر هر یک از مرد و زن واجب است که هنگام انجام مراسم عبادی و نیایش، سرخود را بپوشانند. بنا به گفته موبد «رستم شهرزادی» پوشش زنان باید به‌گونه‌ای باشد که هیچ یک از موهای سرزن از سرپوش بیرون نباشد در خرده اوستا به‌طور صریح چنین آمده است: «همگان نامی ز تو برگوییم و همگان سرخود را می‌پوشیم آنگاه به درگاه دادار اهورامزدا نماز می‌کنیم». [3]
بانوان ایرانی دوره باستان آن‌چنان نسبت به حجاب برتر تعصب و اعتقاد داشتند که حتی با رفتار غیرمنطقی خلیفه دوم در اقدام به کشف حجاب آنها قاطعانه برخورد می‌کردند چنانکه در تواریخ آمده است: «هنگامی که سه تن از دختران کسری (شاهنشاه ساسانی) را به همراه غنائم فراوان نزد عمر آوردند وی دستور داد با آوازی بلند روی آنان فریاد کشند که پوشش از چهره برگیرند تا مسلمانان آنها را ببینند و خریداران بیشتر با پول زیادتری پیدا شوند. دوشیزگان ایرانی از برهنه کردن صورت خودداری کردند، و یک مشت بر سینة نماینده عمر زدند و آنان را از خود دور ساختند». [4] این مطلب خود دلیلی بر این است که پیش از اسلام نیز بانوان ایرانی به‌شدت معتقد و متعصب به حجاب برتر بوده‌اند.
با عنایت به مستندات بسیار فروان به‌دست می‌آید نه تنها حجاب مانند سایر تمدن‌های باستانی در بین بانوان ایران باستان رواج داشته است، بلکه بانوان ایران باستان به‌عنوان الگوهای شایسته‌ای نسبت به حجاب‌برتر تعصب و اعتقاد ویژه‌ای داشتند. و این از انجا ناشی می‌شود که آنان درک کاملاً منطقی و معقولی از ضرورت اجتماعی حجاب داشته‌اند. و فرهنگ حجاب را با پایبندی به حجاب برتر که ریشه در اصالت باستان دارد به اوج تعالی خود رسانده‌اند.

-------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. تاریخ تمدن، ویل دورانت،سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1365، ج1، ص434.
[2]. بهشت جوانان، محمدی پناه، اسدالله، چاپ نوزدهم، 1383، ص284.
[3]. حجاب در ادیان، محمدی آشنایی، علی، نشر یاقوت، چاپ دوم، 1378، ص135.
[4]. بهشت جوانان، محمدی پناه، اسدالله، چاپ نوزدهم، 1383، ص284، به نقل از کتاب حجاب در اسلام، ص59.