اگر زن عفت داشته باشد به دنیا می‌ارزد و گرنه به خاک هم نمی‌ارزد

فلسفه‌ی وجودی لباس و حجاب:
حقیقت آن است که ما به نوعی از فلسفه‌ی وجودی لباس انحراف پیدا کرده‌ایم.

ابتدا باید دید که لباس چه نیازی از ما را باید تامین کند؟!
لباس برای پوشاندن بدن و محافظت از سرما و گرما و حفظ آبرو، و آراستگی بکار می‌رود. امّا با نگرش‌های غلط از پوشیدگی و حجاب معنای دیگری به خود گرفته است.

برخی از انسان‌ها گاهی با نوع پوشش خود معنا و فلسفه پوشش را زیر سوال برده و معنای دیگری را مد نظر دارند. چون حجاب باید به عنوان اصلی‌ترین حق یک زن و تضمین کننده آرامش و امنیت باشد، بر همین اساس روایات ما با نظر دقیق به مسئله حجاب می‌پردازد
در روایات ما از ائمه معصومین اینگونه وارد شده که: پیامبر می‌فرمایند: «شرف مقنعه‌ای که زن بر سر دارد از دنیا و آنچه در آن است ارزنده‌تر می‌باشد.»[۱].

امام جعفر صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «اگر زن عفت داشته باشد به دنیا می‌ارزد و گرنه به خاک هم نمی‌ارزد». [۲].

یحیی مازنی می‌گوید: من مدّت زیادی همسایه حضرت علی (ع) بودم و منزل ما نزدیک خانه‌ای بود که حضرت زینب در آن ساکن بود. به خدا قسم در این مدت نه من زینب را (بیرون) دیدم، و نه صدایش را (از داخل خانه) شنیدم. و هر وقت می‌خواست به زیارت قبر شریف جدّش رسول خدا (ص) مشرف شود، شبانه از منزل خارج می‌شد در حالی که امام حسن (ع) در طرف راست او و امام حسین (ع) در طرف چپش و امیرالمؤمنین (ع) در جلو او حرکت می‌کردند. و هنگامی که حضرت زینب به قبر شریف رسول خدا (ص) نزدیک می‌شد حضرت علی (ع) جلوتر می‌رفت و نور چراغی را که بالای سر پیامبر (ص) بود کمتر می‌نمود. یک مرتبه امام حسن (ع) علت این کار را از آن حضرت سؤال نمود، حضرت علی (ع) در جواب فرمود: می‌ترسم کسی زیارت آمده باشد و به خواهرت زینب نگاه کند.[۳]

سخنان و رویّه اهل‌بیت ما اینگونه بوده است، ولی با فاصله گرفتن از این فرهنگ ناب اسلامی، امروزه برخی از جوانان معتقدند که برهنگی و خودنمایی کاری بس پسندیده است و زیبا.

متاسفانه تفکر و اندیشه به روز بودنِ برخی از جوانان جامعه ما، در انتخاب لباس اینگونه شده که هر چه لباس برهنه‌تر و تو چشم بروتر باشد شکیل‌تر و بهتر خواهد بود. و ملاک‌هایی از قبیل حفظ آبرو و عفّت و حیا فراموش شده است. اینگونه لباس تبدیل به وسیله‌ای برای تفاخر و تجمّل و ارزش شده است.

مهم نیست، مباح و پاک باشد، بلکه کیفیت و قیمت و وابستگی به یک تولید کننده خاص، حرف اول و آخر را می‌زند حتی اگر رنگ و جلوه‌ای زننده و سبکی داشته باشد.

دیگر آراستگی و شکیل بودن در گرو سادگی و راحتی نیست، لباسی تنگ و چسبان و با هزاران اسباب زینتی و آزار دهنده آویزان شده به آن، به تن می‌کنند، چرا که جلوه‌ای زیبا دارد و در عرض اندام کمک شایانی می‌کند.

 گویی دیگر مهم نیست که رنگ لباس چه باشد و چه تاثیری بر عافیت و سلامت جسمی و روانی فرد و افراد جامعه داشته باشد؛ برخی با وقاحت هر چه تمام‌تر با پوشش لباس‌هایی با رنگ‌های بسیار زننده و تحریک‌آمیز، موجبات فشارهای روانی بخصوص جنسیّتی فراهم می‌آورند و غیر از خود برای دیگران هم سبب درگیری‌های ذهنی بی‌شماری می‌شوند.
_______________________________________________
[۱]. محمد مهدی اشتهاردی، پوشش زن در اسلام، ص ۱۰۴
[۲]. همان
[۳]. زینب کبری سلام الله علیها ص ۲۸ ، علامه نقدی