امربه معروف ونهی از منکر ازمنظرقرآن

آیه اول :

مردان و زنان با ایمان، برخی از آنها سرپرست و یار و یاور برخی دیگرند، امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و نماز را بر پا می‌دارند و خدا و رسولش را اطاعت می‌نمایند، خداوند به زودی آنها را مورد مرحمت خویش قرار می‌دهد چرا که او توانا وحکیم است .

( توبه : آیه 71 )

آیه دوم :

شما بهترین امتی هستید که از درون تاریخ، بیرون آمدید ، چرا که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب به چنین آئین درخشانی ایمان آورند، به سود آنها است، ولی تنها عده کمی از آنها با ایمانند و اکثر آنها فاسقند.

( آل عمران : آیه 110 )

آیه سوم :

باید از میان شما جمعی دعوت به نیکی کنند و امر به معروف و نهی از منکر نمایند و آنان ، رستگارنند.

( آل عمران : آیه 104 )

آیه چهارم :

آن کسانیکه هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را بر پا می‌دارند و زکات میدهند و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و پایان همه کارها از آن خدا است.

( حج : آیه 41 )

آیه پنجم وششم:

همه اهل کتاب، یکسان نیستند، طائفه ای از آنها در دل شب قیام می‌کند و به تلاوت آیات خدا و سجده برای او مشغولند، به خدا و روز قیامت ایمان دارند، امر به معروف و نهی ازمنکر می‌کنند، و در انجام کارهای نیک، پیشی می‌گیرند و آنها از صالحانند.

( آل عمران : آیات 113و 114 )

آیه هفتم :

مؤمنانی که خداوند جان‌ها و مال‌هایشان را در عوض بهشت خریداری کرده، عبارتند از:

1 – توبه کنندگان

2 – عبادت کنندگان

3 – سپاس گویان

4 – سیاحت گران

5 – رکوع کنندگان

6 – سجده کنندگان

7 – آمران به معروف

8 – نهی کنندگان از منکر

9 – حافظان از حدود الهی

( توبه : آیه 112 )

آیه هشتم ونهم ودهم :

قسم به عصر که انسانها همه در خسران و زیانند، مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند و یکدیگر را به حق سفارش کرده و به شکیبائی و استقامت توصیه نموده اند .

( عصر : آیات 1 تا 3 )

آیه یازدهم :

ای کسانی که ایمان آورده‌اید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسانها و سنگها است نگهدارید، آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده‌اند که خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمی کنند و آنچه را فرمان داده شده‌اند اجرا می‌نمایند.

( تحریم : آیه 6 )

آیه دوازدهم :

خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد، و از فحشاء و منکر و ستم نهی می‌کند، خداوند به شما اندرز می‌دهد ، شاید متذکر شوید.

( نحل : آیه 90 )

آیه سیزدهم:

آنها که از فرستاده خدا، پیامبر «اُمّی» پیروی می‌کنند، پیامبری را که صفاتش را در تورات و انجیل که نزدشان است، می‌یابند، آنها را به معروف فرمان می‌دهد، و از منکر باز می‌دارد، اشیاء پاکیزه را برای آنها حلال می‌شمرد، و ناپاکیها را تحریم می‌کند، و بارهای سنگین، و زنجیرهائی را که بر آنها بوده از دوش و گردنشان بر می‌دارد پس کسانی که به او ایمان آوردند و حمایت و یاریش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند آنان رستگارانند.

( اعراف : آیه 157 )

آیه چهاردهم:

با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکی دعوت نما، و از جاهلان روی بگردان.

( اعراف : آیه 199 )

آیه پانزدهم:

خانواده خود را به نماز فرمان ده و بر انجام آن، شکیبا باش. ما از تو روزی نمی‌خواهیم، بلکه به شما روزی می‌دهیم و فرجام نیکو از آن پرهیزکاری است.

( طه : آیه 132 )

آیه شانزدهم:

خویشاوندان نزدیکت را بترسان و انذار کن.

( شعراء : آیه 214 )

آیه هفدهم:

پسرم نماز را برپا دار، و امر به معروف و نهی از منکر کن و در برابر معصیتهائی که به تو می‌رسد، شکیبا باش که این از کارهای مهم است.

( لقمان : آیه 17 )

آیه هیجدهم:

چرا دانشمندان نصاری و یهود، آنان را از سخنان آلوده‌ی به گناه و خوردن مال حرام، نهی نمی‌کنند؟ به راستی کار بدی است که انجام می‌دهند.

( مائده : آیه 63 )

آیه نوزدهم – بیستم – بیست و یکم – بیست و دوم

و از آنها درباره سرگذشت شهری که در ساحل دریا بود بپرس هنگامی که آنان در روزهای شنبه تجاوز و نافرمانی خدا می‌کردند. همان هنگام که ماهیانشان روز شنبه به طور گسترده آشکار شده بسویشان می‌آمدند ولی در روز غیر شنبه این چنین به سویشان نمی‌آمدند. ما بدین گونه آنها را به چیزی که نافرمانی می‌کردند، آزمایششان کردیم.

و به یاد بیاور آن زمانی را که گروهی از آنها به گروه دیگر گفتند: چرا جمعی گنهکار را اندرز می‌دهید که سرانجام، خداوند آنها را هلاک خواهد کرد و یا به عذاب شدیدی گرفتارشان خواهد ساخت؟

گفتند: این اندرزها برای اعتذار و رفع مسئولیت در پیشگاه پروردگار شما است. به علاوه شاید آنها بپذیرند و تقوی پیشه کنند. اما هنگامی که تذکراتی را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، نهی کنندگان از بدی را رهایی بخشیدیم و کسانی را که ستم کردند به خاطر نافرمانیشان، به عذاب شدیدی گرفتارشان ساختیم.

پس هنگامی که در برابر آنچه از آن، نهی شده بودند، سرکشی کردند به آنها گفتیم: به شکل میمونهائی طرد شده و ذلیل درآئید.

( اعراف : آیات 163 تا 166 )

آیه بیست و سوم – بیست و چهارم – بیست و پنچم

کافران از بنی اسرائیل، به خاطر گناه و تجاوزشان، بر زبان داوود و عیسی‌بن مریم، مورد لعن و نفرین، قرار گرفتند. آنها از اعمال زشتی که انجام می‌دادند، یکدیگر را نهی نمی‌کردند؛ چه بد کاری انجام می‌دادند؟!

بسیاری از آنها را می‌بینی که کافران را دوست می‌دارند، چه بد اعمالی را پیشاپیش، جهت خود فرستاده‌اند که نتیجه آن، خشم خداوند بر آنان است و در عذاب الهب جاودانه خواهند ماند.

( مائده : آیات 78 تا 80 )

آیه بیست و ششم – بیست و هفتم

چرا در قرون و اقوام قبل از شما، دانشمندان صاحب قدرتی نبودند که از فساد در زمین جلوگیری کنند؟! مگر اندکی که نجاتشان دادیم و آنان که ستم می‌کردند، از تنعم و کامجویی پیروی کردند، و گناهکار بودند – و نابود شدند – .

و چنین نبود که پروردگارت آبادی‌ها را به ظلم و ستم نابود کند، در حالی که اهلش درصدد اصلاح بوده باشند.

( هود : آیات 116 تا 117 )

منبع:سایت ستاداحیای امربه معروف ونهی از منکرخراسان رضوی