نماهنگ | زیارت امام

نماهنگ: نماهنگ | زیارت امام

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 177.8 MB

کیفیت متوسط و فرمت Mp4 و با حجم 27.0 MB

پدری مهربان و مدیری قوی؛ اطلاع‌نگاشت | فرماندهی امام در جنگ

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ارتباط تصویری با پیشکسوتان دفاع مقدس (۹۹/۶/۳۱)  بخشهایی از مدیریت جنگی امام در هشت سال دفاع مقدس را بیان کردند که در این اطلاع‌نگاشت مرور میشود.

ویژگی‌های نماینده تراز انقلاب اسلامی از دیدگاه امام خمینی (ره)

به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، مجلس شورای اسلامی ازجمله نهاد‌های برآمده از نظام جمهوری اسلامی است که با رای مردم سررشته تقنین و نظارت بر امور کشور را در اختیار دارد.

حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی دیدگاه‌های بدیع و تازه‌ای درباره ویژگی‌ها و وظایف نمایندگان مجلس شورای اسلامی دارند که بازخوانی آن‌ها، جامعه را به برآمدن مجلسی در تراز انقلاب اسلامی رهنمون می‌کند.

نماینده‌ تراز انقلاب اسلامی از نگاه حضرت امام خمینی (ره) چند ویژگی مهم و کلیدی دارد؛ مهم‌ترین عنصر در اندیشه حضرت امام (ره) آن است که نماینده باید از بطن توده‌های مردم باشد؛ به تعبیر دیگر نماینده باید سختی‌کشیده و پابرهنه باشد.

کسی که حال و روز مردم را درک کرده و گذشته‌ای داشته که بر اساس آن بتواند برای محرومین تصمیم‌گیری کند. امام (ره) معتقد است کسی که زندگی فقیرانه‌ای داشته و حالا زندگی اشرافی دارد نمی‌تواند نماینده خوبی برای مردم باشد؛ لذا زندگی فعلی نماینده مجلس نیز باید زندگی ساده و در حد مردم عادی باشد.

از منظر امام (ره)، نماینده مجلس باید خداترس باشد و از دشمنان واهمه‌ای نداشته باشد؛ ایشان بر عدم ترس از دشمن تأکید ویژه‌ای دارند و می‌فرمایند اگر از دشمن نترسیدید، می‌توانید برای مردم خود تصمیم درست بگیرید. تعبیر امروزی این جمله این است: راه نجات، دست دراز کردن به سوی آمریکا نیست.

یکی از مهمترین ویژگی‌هایی که امام (ره) برای نماینده تراز انقلاب اسلامی برشمرده‌اند - تا نماینده بتواند مجلس را در راس امور قرار دهد - داشتن بینش و فهم سیاسی دینی است. یعنی نماینده باید سیاست‌مدار و وقت‌شناس باشد تا مجلس وزن پیدا کند و در راس امور قرار گیرد؛ قوانین و مقررات را با توجه به شرایط زمان و مکان و به لحاظ محکمات و متشابهات دینی بتواند ارائه و تصویب کند.

نگاه امام (ره) به مجلس و قوه مقننه نگاه تشریفاتی نبود؛ اوایل انقلاب قبل از تصویب قانون اساسی عده‌ای به ایشان گفتند در حال حاضر قوانینی نداریم، اجازه دهید عده‌ای از علما بیایند بر اساس شریعت قوانینی را تصویب کنند؛ اما با پاسخ تاریخی امام مواجه شدند که فرمودند: «رای همه اعم از طلبه و کشاورز مهم است.»

امام (ره) با پیشنهاد این افراد به شدت مخالفت کردند؛ چرا که اعتقاد داشتند تک‌تک مردم باید سرنوشت‌شان را خودشان مشخص کنند. این تاکید امام (ره) نشان‌دهنده اهمیت جایگاه مجلس و نمایندگان در اندیشه ایشان است.

امام به هیچ‌وجه مجلس را تشریفاتی نمی‌دیدند؛ علاوه بر این حضرت امام (ره) تاکید فراوان بر ساختارمند کردن حاکمیت داشتند؛ در موارد متعددی مجلس مصوباتی را خلاف نظر ایشان تصویب کرد، عده‌ای که از نظر ایشان آگاه بودند به ایشان مراجعه کرده و خواستند امام (ره) به نوعی این دسته از مصوبات را وتو کنند؛ اما ایشان در پاسخ می‌فرمودند که ساختار قانونی رعایت شود؛ اگر این مصوبات ایرادی دارد باید از طریق شورای نگهبان بررسی و اصلاح شود.

امام خمینی (ره)، آن پیر فرزانه با این دیدگاه واقعا مجلس را بر اساس شأنی که قانون اساسی برایش قائل شده، در راس امور می‌دانستند. این که هر نماینده مجلس بعد از سوگند دیگر نماینده شهر خودش نیست و نماینده مردم کل کشور است و اختیار دارد که در تک تک شئون کشور اظهار نظر نماید. امام به معنای واقعی این مسئله را در ساختار جمهوری اسلامی تعبیه کردند و خودشان هم مؤمن به این قضیه بودند.

مبحث دیگر در رابطه با وکیل‌الدوله یا وکیل‌المله بودن است. این مسئله دو لبه یک شمشیر است که گاهی دچار افراط و گاهی دچار تفریط می‌شود. برخی نظر حضرت امام (ره) را بر این مبنا می‌دانند که مجلس مجموعه‌ای از افرادی باشد که به هیچ وجه با دولت مستقر کنار نیایند و همیشه بین دولت و مجلس زد و خورد باشد؛ در نتیجه کشور با این شرایط هیچ وقت سر و سامان نخواهد داشت. از سوی دیگر عده‌ای می‌گویند ما باید نمایندگانی داشته باشیم که با دولت هماهنگ باشند تا کار کشور سامان گیرد، در مسیر همراهی با دولت مصوبات راحت‌تر به اجرا دربیاید و کار کشور سرعت پیدا کند.

تاریخ جمهوری اسلامی هر دوی این‌ها را تجربه کرده است؛ مجلسی داشتیم که کاملا در دست دولت بود؛ مجلس دیگری هم بود که کاملا با دولت در حال ارّه دادن و تیشه گرفتن و منازعه به سر می‌برد. امام (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی نظرشان این نیست. اصل بر استقلال وکلای مجلس و مقامات دولت است. این از ولایت تبعیت کردن است و بار‌ها و بار‌ها بر آن تاکید شده که نماینده باید استقلال و حرّیت داشته باشد.

نماینده اگر به یک وزیر و تشکیلات اداری وابسته شد عملا دیگر نمی‌تواند نماینده مردم باشد چرا که دائما در حال داد و ستد است. این نماینده اگر سؤالی می‌کند و یا تذکری می‌دهد آن را ابزاری برای ستاندن داد مردم نمی‌داند. بلکه سؤالات و تذکرات این دسته از نمایندگان ابزاری برای داد و ستد با معاون پارلمانی فلان وزراتخانه است. این نماینده هرگز نمی‌تواند نماینده مردم باشد.

تیزبینی و رصد به‌موقع جامعه از ویژگی‌های نماینده مجلس است؛ از دیگر نکات مهم نمایندگی داشتن خوی مردمی و با مردم بودن است. نماینده باید صدای مردم را در صحن مجلس خالصانه برساند و مطالبه کند؛ شاید نماینده به خاطر این مطالبه‌گری‌ آینده کاری‌اش به خطر بیافتد؛ آن کسی می‌تواند این کار را انجام دهد که به فکر آینده جلوتر یعنی آخرت باشد. مسئله‌ای که حضرت امام (ره) همواره بر آن تاکید داشتند.

حساسیت امام خمینی نسبت به بیت‌المال/ صرفه‌جویی در هزینه‌های زندگی شخصی

به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، امام خمینی (ره) بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی توجه بسیار زیادی به هزینه‌های بیت‌المال داشته و از سوءاستفاده‌ها در این زمینه جلوگیری می‌کردند.

مرحوم میریان از اعضای بیت امام در خاطرات خود در این‌باره می‌گوید: «حساب‌ و کتابهای‌ منزل‌ امام دست‌ من‌ بود. بچه‌ها هر چه‌ برای‌ منزل می‌گرفتند‌، صورت‌ می‌آورند من‌ می‌نوشتم‌، بعد صورت‌ حساب‌ را می‌دادم دست‌ آقای‌ صانعی‌، پولش‌ را می‌گرفتم‌، چون‌ حضرت امام ماه‌ به‌ ماه‌ خرج‌ خانه‌شان‌ مشخص‌ بود. یک مقدار مشخصی‌ برای‌ منزل‌ خودش‌ گذاشته‌، همیشه‌ و آن‌ حد باید خرج‌ بشود اگر زیادتر می‌شد از ماه آینده‌ باید کم‌ شود. دو قلم‌ جنس‌ بود که‌ مال‌ دو تا از دخترهای‌ امام‌ بود، خرج‌ منزلشان‌ را من‌ داده بودم‌، یکی‌ منزل‌ آقای‌ بروجردی‌ یکی‌ هم‌ ماشین‌ آقای‌ انصاری‌.

خوب‌ چون‌ اوایل‌ کار بود و من‌ رویم‌ نشده‌ بود که‌ مثلاً به‌ منزل‌ آقای‌ بروجردی‌ بگویم‌ آقا پول‌ بده‌، من‌ آنقدر جنس‌ برایتان‌ گرفتم‌. من‌ آمدم‌ و این‌ دو قلم‌ جنس‌ را بعد از مدتی‌ که‌ مانده‌ بود نوشتم‌ توی‌ صورت‌ حساب‌ آقا، دادم‌ آقای‌ صانعی‌ و آقای‌ صانعی‌ هم‌ به‌ من‌ پولش‌ را دادند بعد صورت‌ حساب‌ رفت‌ دست‌ امام‌.

امام‌ نگاه‌ می‌کردند، کنترل‌ می‌کردند اگر ایراد و اشتباهی‌ داشت‌ بلافاصله‌ خبر می‌دادند. صورت‌حساب‌ رفت‌ نزد حضرت‌ امام‌. ایشان یک‌ مطالعه‌ای‌ کرده‌ بود گفته‌ بود این‌ دو تا قلم‌ نباید در این‌ صورت‌ می‌آمد. فوراً حاج‌ احمد آقا را خواسته‌ بود با ناراحتی‌ که‌ این‌ دو قلم‌ چی‌ بوده‌؟ دیدم‌ حاج احمد آمد دفتر و گفت‌ میریان‌ گفتم‌ بله‌! گفت‌ این‌ پول‌ها را شما گرفته‌اید؟ گفتم‌ بله‌، گفت‌ این‌ دو قلم‌ چیه‌؟ گفتم‌ آقا این‌ دو قلم‌ مربوط‌ به‌ خواهرتان‌ است‌ و آن‌ یک‌ قلم‌ هم‌ مربوط‌ به‌ آقای‌ انصاری‌ در حال‌ مأموریت‌ بوده‌ خرج‌ ماشینش‌ بوده‌، گفت‌ امام‌ فرموده حق‌ ندارید یک قران‌ برای‌ فامیل‌ و دختر من از بیت‌المال‌ خرج‌ کنید، هر کسی‌ را باید خرجش‌ را از خودش‌ بگیرید و امام‌ خیلی‌ ناراحت‌ شدند. حتی‌ من‌ که‌ پسر امام‌ هستم‌ صورت‌ حساب‌ من‌ را باید جداگانه‌ بدهی‌، حتی‌ نان‌ که‌ برای‌ من‌ می‌گیری‌ نان‌ آقا باید مشخص‌ باشد، نان‌ دختر مشخص‌ باشد. نان‌ منزل‌ من‌ هم‌ باید مشخص‌ باشد و پولش‌ را از من‌ بگیری‌ نکند از آقا بگیری‌، آقا گفته‌ است‌ که‌ از این‌ به‌ بعد حق‌ اینکه یک قران‌ از بیت‌المال‌ یا دفتر بخواهی‌ خرج‌ این‌ها بکنی‌ نداری‌، گفتیم‌ چشم‌ آقاجان‌.

حضرت امام خدمه‌ای‌ داشتند در منزل‌ که‌ سید بود و از قدیم‌ هم با آقا ‌بود، چند سالی‌ بود خانه‌ آقا بود او یک کیلو سبزی‌ خوردن‌ گرفته‌ بود، وقتی‌ آورده‌ بود برود توی‌ حیاط‌، آقا که‌ قدم‌ می‌زد سبزی‌ها را دید یک کیلو گرفته‌ بود. باید نیم‌کیلو می‌گرفت‌، آقا فرموده‌ بودند چقدر گرفته‌ای؟‌ گفت‌ یک کیلو، گفت‌ مصرف‌ ما چقدر است‌؟ گفت‌ نمی‌دانم‌ آقا، گفت‌ مصرف‌ ما نیم‌کیلو است‌. نیم‌کیلویش‌ را یا برگردان‌ دفتر، یا برو پس‌ بده‌. فوراً نصف‌ کرده‌ بودند نصفش‌ را آورده‌ بودند اینجا. گفتند بعد از این‌ هم‌ نیم‌کیلو، چون‌ مصرف‌ ما نیم‌کیلو است‌ نباید و یک‌ جمله‌ که‌ بعضی‌ وقت‌ها فکر می‌کنم‌ امام‌ همین‌ بعد را داشته‌ بعد، نه‌ این‌ بعد را نداشته‌ می‌گویند آن‌ زمانی‌ که‌ می‌دانست‌ باید نیم‌کیلو سبزی‌ مصرف‌ شود نیم‌کیلو سبزی‌ مصرف‌ می‌شد، زمانی‌ که‌ می‌دانست‌ باید یک‌ کیلو مصرف‌ بشود یک کیلو مصرف‌ می‌شد.

زمانی‌ که‌ می‌رفت‌ نماز شب‌ بخواند با یک لامپ‌ 25 آمپر زندگی‌ می‌کرد یک نماز می‌خواست‌ بخواند. چون‌ نور همان‌ قدر بس‌ است‌. زمانی‌ که‌ می‌خواست‌ مطالعه‌ بکند یک لامپ‌ 200 مصرف‌ می‌کرد یعنی‌ دست‌ عدل‌ حضرت‌ علی‌، همین‌ طور است‌ که‌ هر چیز را به‌ جای‌ خودش‌ مصرف‌ می‌کند. لامپ‌ 25 آمپر همیشه‌ باشد نه‌. زمانی‌ که‌ می‌خواستند قرآن‌ بخوانند لامپ‌ 200 مصرف‌ می‌کردند، روشنایی‌ باید کافی‌ باشد، زمانی‌ هم‌ که‌ می‌خواهد از اتاق پایش‌ را بگذارد بیرون‌، خاموش‌ می‌کرد.»

یادداشت روزانه رهبر انقلاب پس از دیدار با امام خمینی(ره) در روز ۱۴ فروردین ۱۳۶۵

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در آستانه‌ی سالروز ارتحال امام خمینی رحمه‌الله، یکی از روزنوشت‌های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که به روایت عیادتشان از امام راحل در فروردین سال ۶۵ اختصاص دارد را به همراه دستخط ایشان، برای نخستین بار منتشر خواهد کرد.
متن کامل و تصویر دستخط رهبر انقلاب اسلامی به شرح زیر است.

 پنجشنبه؛ ۱۴ فروردین ۱۳۶۵
امروز به زیارت امام رفتم؛ آقای هاشمی را خبر کردم و با هم رفتیم. امام عزیز هنوز اجازه‌ی فرودآمدن از تخت را ندارد. به دست‌های او -هر یک- چیزی از سرُم و باتری وصل است. دست چپ امام را که بخاطر تَرک برداشتن سرانگشتان، در دستکش سفیدی پوشیده بود مشتاقانه بوسه زدم. چهره‌ی خندان و مهربانش اندکی خسته و بیمارگونه است اما سعی میکند نشانه‌ئی از افسردگی در آن نباشد. بلافاصله خطاب به من میگوید: از شما تقلید میکنم (دست دادن با چپ)! من گفتم: بحمدالله حالتان خیلی خوب است. با لحنی که مینماید به این اهمیت نمیدهد میگوید: شما خوب باشید من هم خوبم. بعد رو به هاشمی که پرسیده است آیا چیز فوق‌العاده‌ئی هست؟ با لحن رضامند و محکم میگوید: هیچ چیز نیست غیر از پیری، و نسبت به همسن‌های خود خیلی خوبم؛ آنها بعضی زیر خاک‌اند و بعضی در خانه‌ی خود خوابیده‌اند. از اوضاع جاری و جنگ مسئولانه میپرسد و به جوابها با دقت گوش میدهد. سمینار دیروز را گفتم. معلوم شد خبرهای آن را از رادیو شنیده و در جریان است. این روح بزرگ، این انسان فوق‌العاده، این دل مطمئن و متوکّل و این عقل قوی و راسخ در همه‌ی حالات خود حتی در هنگامیکه نیمی از قلب او از کار افتاده است، با همه‌ی شخصیّتش زندگی میکند: «رُهبانُ اللّیل و اسد النهار».

 «یادداشت‌های روزانه» حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای که در برگیرنده واقعیت هایی از مقاطع حساس انقلاب است، به عنوان بخش مهمی از اسناد تاریخ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در مرکز اسناد دفتر حفظ و نشر آثار معظم‌له نگهداری می‌شود.

این دست‌نوشته‌ها که به صورت روزانه نوشته میشود، غالباً مربوط به امور کشور و بیان واقعیت‌های گذشته‌های دور و نزدیک در کوران حوادث و گاهی دربرگیرنده‌ی شرح جلساتی است که از سالهای اول پس از پیروزی انقلاب در بالاترین سطح کشور تشکیل شده است.

پیش از نیز این یک بار در سال ۱۳۸۸، بخشی از یکی از یادداشتهای روزانه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از جلسات سران قوا در تاریخ چهارشنبه ۱۳۶۵/۵/۲۲ منتشر شده بود.