احیاگر معروف

دختر جوان استرالیایی، از کار کردن در بار، تا مسلمان شدنش

دانلود

اول خودت معروف شو و چشمت را آلوده نکن!

عقیق:مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: اگر دیدید کسی کار خلافی می کند، سرت را برگردان. این ستّاریت است. ستر خداست. اگر دیدی آدم خوبی است، فقط جاهل است، آن وقت بر می‌گردی با روح صفا و یگانگی با خدای خودت با او صحبت می‌کنی.
اول خودت معروف شو و چشمت را آلوده به خلاف دیگران نکن. چون اگر نگاه کردی و اذیّت شدی نمی‌توانی حق او را ادا کنی. ولی وقتی سرت را بر گرداندی و به حال خود آمدی خیر خواه او می‌شوی. نگاه می‌کنی می‌بینی آدم بیچاره‌ای است. با یگانگی با هم صحبت می کنید. یک وقت می‌بینی علاج شد.
در امر به معروف و نهی از منکر نباید سرّ افراد را شکافت و گرنه می‌گوید: به شما چه؟ اگر قصد شما هدایت است و پرده‌اش را بدری بدتر می‌شود. خدا دوست ندارد. بلکه با سلام و علیک و حال و احوال، با ملاطفت و نرمی، با هم صحبت می‌کنید. او هم خودش می‌فهمد.
امر به معروف و نهی از منکر خیلی لطایف دارد. اگر حقش را ادا کنی شخصی را که امر به معروف کرده‌ای مبلغ مقصد شما می‌شود. ولی اگر اذیّت شد مخرّب مقصد شماست. هر جا برود می‌گوید: اینها بدجنسند، چنین و چنانند. اگر از شما اخلاق و صفا و وفا و یگانگی دید مبلغ مقصد شماست. هرجا بنشیند می‌گوید: آدم‌های خوبی هستند، خیلی با اخلاق با من حرف زد، خیلی مرا درست کرد، به داد من رسید، اصلا مرا نجات داد.

پی نوشت:

کتاب طوبی محبت – ص 146
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

منبع:تسنیم

رفیق بد

منبع:مسجدنما

نماز با برکت

منبع:مسجدنما

همه را ریختی زمین

منبع:مسجدنما

با مردان نامحرم هم ارتباط نداشته باشید

منبع:مسجدنما

ذکر پس از نگاه به نامحرم

منبع:مسجدنما

تعریف حجاب از زبان فاطمه (س)

اینفوگرافی| زندگی به سبک اعتکاف

انسان در گریز از هوای نفس و فرار از اشتغالات زندگی، در طریقت انس با معبود همواره نیازمند خلوتی است تا در انزوای وجود خویش در آثار صنع پروردگارش با دیده عبرت بیندیشد و با سوز دل و اشک دیده، باطن خود را از زنگار گناهان بشوید و خانه دل را مصفای حضور خالق هستی بخش سازد، و اعتکاف زمینه چنین خلوتی را فراهم می کند. این داده نمای ارزشمند که به همت اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان آذربایجان شرقی تهیه شده به آثار دنیوی و اخروی سه روزه اعتکاف می پردازد.

دانلود تصویر


بچه های بهشت

خاطره اولین اعتکاف یک معتکف

اولین بار که معتکف شدم را هیچگاه فراموش نمی کنم. روزی که هیچ تصور و آشنایی با این عمل عبادی نداشتم و صرفاً تعریف و تمجیدهای دوستانم مرا مجاب کرد که این برنامه را یکبار هم که شده تجربه کنم.
فضای عجیبی بود. فرصتی بود تا فارغ از هیاهوی پایان ناپذیر زندگی، چند روزی با خودت بلکه با خدای خودت خلوتی کنی. مجالی بود برای استوار سازی شانه هایی را که زیر بار سنگین گناه ، دیگر قامت ایستادن نداشتند. اصلا با خودت که خلوت می کنی تازه می فهمی چقدر ناخالصی و ناپاکی داری و اینجاست که حس می کنی خودت هم حوصله و تحمل خودت را نداری.
 
از خودت که نا امید می شوی تازه گدایی در خانه خدا معنا پیدا می کند و چه لذتی دارد که از همه عالم بریده باشی و گوشه ای و خلوتی و تسبیحی...
الهی العفو.....  الهی العفو...
 
در همین احوالات هستی که صدای پیر مردی با موهای جوگندمی و ریشی سفید از سوز دل و با گریه به گوشت می رسد که در خلوت خود می نالد:  ادعونی استجب لکم...
و تو گویی همین مرد پیک خداست و در جواب  آشوبی که در دل داری مرحمی از جانب خدا آورده است.
 
رجب ماه خداست و این سه روز انگار عصاره این ماه است. انگار خدا در این سه روز دست یافتنی تر شده است.
این سه روز  نمازهایت آنقدر به خدا نزدیک می‌شوند که صدای مهربان خدا را به گوش قلبت می شنوی که تو را به سیر مسیر عبودیت و خودسازی فرا می خواند و از آنچه تاکنون در پرونده اعمالت جمع کرده ای مهربانانه گلایه می کند.
 
روز سوم اما حال و هوای همه طور دیگری است. هر چه  به اذان مغرب نزدیک تر می شویم بیشتر دلم می گیرد. انگار خدا از ما سیر شده است و بیرونمان می کند. حس می کنم خدا هم از  من ناامید شده است و دیگر مرا نمی خواهد. گریه امروزم بی تاب تر شده است و این بار برای های های گریه کردن نیازی به خاموشی شب های گذشته ندارم.
سه روز در آغوش خدا بودم و اکنون حس تنهایی و بی پناهی رهایم نمی کند.
 
و چقدر وقت شناس است روحانی حاضر در اعتکاف که روضه های مصیبت عمه سادات را در آخرین ساعات که دلت بی قرار است برایت می خواند و تو اینبار چقدر عمیق تر حس میکنی غم بی پناهی و غربت این بانو را ...

بچه های بهشت" الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ "