احیاگر معروف

---

 «ملّت هم پشتیبان ما است، پشتیبان نیروهای مسلّح است و جمهوری اسلامی، به اذن الهی، بر رژیم صهیونیستی فائق خواهد شد.» این چند جمله در پایان نخستین پیام تلویزیونی رهبر انقلاب پس از حمله‌ی رژیم صهیونیستی در شامگاه بیست‌وسوّم خرداد به ایران اسلامی ایراد شد؛ عباراتی که آن روز و در آن شرایط بحرانی، کمتر نگاه‌ها را به خود جلب کرد و شاید هم برخی گمان کردند که صرفاً سخنی برای دادن روحیّه به افکار عمومی است، امّا گذر زمان و روند وقایع نشان داد که این عبارات کوتاه چقدر مهم و راهبردی است.

در آن روز و در شرایطی که جمعی از فرماندهان ارشد نظامی کشور ترور شده بودند و دشمن گمان می‌کرد کار جمهوری اسلامی تمام است، رهبر انقلاب نوید پیروزی دادند و زیربنا و عامل این پیروزی را پشتیبانی مردم از جمهوری اسلامی و مدافعان وطن بیان کردند.

دوست و دشمن درباره‌ی یک گزاره در جنگ اخیر اتّفاق‌نظر دارند: اتّحاد و انسجامی که در ایران دیده شد، عاملی کلیدی در شکل دادن به شرایط و روند و نتیجه‌ی جنگ بود. بااین‌حال، دشمن و رسانه‌های آن کمتر به این موضوع پرداخته و سعی می‌کنند آن را نادیده گرفته و به حاشیه برانند، که البتّه این رفتار و خطّ رسانه‌ای از آنان عجیب نیست. امّا تجارب تاریخی، عقل و منطق و مطالعات و گزاره‌های جامعه‌شناسی سیاسی و روابط بین‌الملل، همگی متّفق‌القول هستند که در شرایط جنگ و تهدید، یکی از مولّفه‌های اصلی و ضروری برای هر جامعه و کشوری میزان اتّحاد و انسجام در سطوح مختلف است؛ از اتّحاد میان کلّیّت مردم تا جریانات سیاسی و اتّحاد و اعتماد مردم به نیروهای نظامی و اتّحاد میان مردم و حکومت.

این موضوع از چنان اهمّیّت و ضرورتی برخوردار است که در اغلب سخنرانی‌ها و مواضع رهبر انقلاب در دوره‌ی جنگ و پس از آن، به آن پرداخته شده و نسبت به آن تأکید شده است:
تبریک سوّم تبریک اتّحاد و اتّفاق فوق‌العاده‌ی ملّت ایران است. بحمدالله یک ملّت در حدود نود میلیون جمعیّت، یکپارچه، یک‌صدا، شانه‌به‌شانه، در کنار هم، بدون هیچ گونه تفاوتی در خواسته‌ها و در مقاصدی که ابراز میکنند، ایستادند، شعار دادند، حرف زدند، از رفتار نیروهای مسلّح حمایت کردند، بعد از این هم همین خواهد بود. ملّت ایران بزرگواری خودش را، شخصیّت برجسته و ممتاز خودش را نشان داد در این قضیّه و نشان داد که در هنگام لازم، یک صدا از این ملّت شنیده خواهد شد، و بحمدالله این اتّفاق افتاد. ۱۴۰۴/۴/۵

خداوند نقشه‌ی آنها را باطل کرد، این نقشه را خدای متعال باطل کرد؛ مردم را به پشتیبانی دولت، به پشتیبانی نظام وارد میدان کرد. مردم وارد میدان شدند امّا درست در نقطه‌ی مقابل آن جهتی که دشمن محاسبه کرده بود و نقشه کشیده بود؛ در جهت حمایت از نظام، در جهت پشتیبانی جانی و مالی. در تلویزیون، اظهارات افراد مختلف را مشاهده کردید دیگر، که با ظاهرهای گوناگون، چهره‌های گوناگون، لباسهای گوناگون که هیچ به نظر هم نمی‌آید اینها حاضر باشند این‌جور فداکارانه حرف بزنند؛ البتّه حرف با عمل فاصله دارد امّا خود نفْس حرف زدن، آن انگیزه‌ای که موجب میشود انسان حرف بزند، وجود دارد؛ این خیلی مهم است. کسی باور نمیکرد و شد و اتّفاق افتاد. این افراد، همه با جهت‌گیری‌های سیاسی گوناگون، با جهت‌گیری‌های سیاسیِ گاهی متقابل، با وزن مذهبی کاملاً متفاوت، در کنار هم ایستادند و این وحدت بزرگ را، این اتّحاد عظیم ملّی را به وجود آوردند. ۱۴۰۴/۴/۲۵

در این حادثه نقاط درخشانی را نیز بروشنی میتوان دید: ... شکوهِ پایداریِ معجزه‌آسای ملّت ایران که در اتّحاد و استحکام روحی و عزم راسخ آنان بر ایستادگیِ یکپارچه در میدان به ظهور رسید. ایران اسلامی در این حادثه یک بار دیگر استواریِ بنیانِ خود را نشان داد. دشمنان ایران آهن سرد میکوبند. ... مهم آن است که ما از این حقیقت و از تکلیفی که از سوی آن بر دوش ما است غفلت نکنیم. حفظ اتّحاد ملّی وظیفه‌ی یکایک ما است. ۱۴۰۴/۵/۳

آنچه استکبار جهانی و در رأس آن، آمریکای جنایت‌کار با آن مخالف است، همین دین شما و دانش شما است؛ با دین شما مخالفند، با این ایمان گسترده‌ی مردم مخالفند، با این اتّحادِ در زیر سایه‌ی اسلام و قرآن مخالفند. ۱۴۰۴/۵/۷
 

امّا تفصیلی‌ترین و چه‌بسا مهم‌ترین موضع ایشان در این خصوص، در مراسم عزاداری شهادت امام رضا علیه‌السّلام در حسینیّه‌ی امام خمینی رحمة‌الله علیه بیان شد؛ ایشان در بخشی از بیانات خود به این موضوع پرداختند و با تعابیری همچون «اتّحاد مقدّس»، «اجتماع عظیم» و «سپر پولادین دل‌ها و اراده‌ها» از آن یاد کردند و حفظ این اتّحاد را «توصیه‌ی قطعی» خود عنوان کردند: «اهل بیان، اهل قلم، آنهایی که حرف میزنند، آنهایی که مینویسند، آنهایی که تحقیق میکنند، آنهایی که توییت میزنند، بفهمند چه کار میکنند. این اتّحاد مقدّس، این اجتماع عظیم، این سپر پولادین از دلهای مردم و اراده‌های مردم نباید خدشه‌دار بشود. امروز بحمدالله اتّحاد وجود دارد. این اتّحاد را مردم حفظ کنند. ... اتّحاد بین ملّت و دولت، بین آحاد مسئولین گوناگون نظام، بین نیروهای مسلّح و مردم، بین آحاد مردم، چیزی است که بایستی با همه‌ی وجود حفظ بشود؛ این توصیه‌ی قطعی من است.» ۱۴۰۴/۶/۲

ایشان در ادامه بر اساس شواهد و قرائنی که احساس می‌کنند، عنوان کردند که «بیشترین تلاش دشمن برای این است که این هم‌صدایی را، این یک‌صدایی را، این همدلی را، این همکاری را خدشه‌دار بکنند؛ امروز این کار را دشمن دارد با شیوه‌های مختلف میکند؛ مردم توجّه داشته باشند.» ۱۴۰۴/۶/۲

حالا سؤال مهم این است که محورهای اصلی برنامه و عملیّات روانی دشمن برای ایجاد خدشه در این اتّحاد و انسجام چیست؟ مروری بر فعّالیّت‌های رسانه‌ای و موضع‌گیری‌های دشمن در هفته‌های اخیر، موارد ذیل را نشان می‌دهد:
 ۱. آنان سعی دارند جای «متجاوز» و «مدافع» را عوض کرده و این‌گونه وانمود کنند که جنگ دوازده‌روزه محصول سیاست‌های ایران بوده، نه خوی استکباری آمریکا و رویّه‌ی متجاوز و جنایت‌کارانه‌ی رژیم اسرائیل.

 ۲. دشمن می‌کوشد با راه‌اندازی نمایش‌هایی گاه سخیف و مضحک، مانند نمایش آب توسّط نتانیاهو، حتّی خود را منجی و حلّال مشکلات مردم ایران جا بزند. اگرچه این نمایش‌ها اثری بر مردم ندارد، امّا می‌توان جسورانه‌تر نیز با آن‌ها برخورد کرد؛ به عنوان مثال، با پخش کامل آن از رسانه‌ی ملّی، نشان داد چنین حرکت‌هایی چقدر سخیف و ضعیف هستند و طرّاحان و مجریان آن چقدر از افکار عمومی و شناخت فضای مردم ایران دور هستند که تنها چند هفته پس از تجاوز و ترور صدها ایرانی، به خود اجازه می‌دهند چنین رفتار کرده و به شعور ایرانیان توهین کنند.

 ۳. دشمن سعی دارد با انگشت گذاشتن بر مسائل، مشکلات و شکاف‌های متعدّد در کشور، آن‌ها را برجسته کرده و ضمن بزرگ‌نمایی آن‌ها، راه‌حل‌های انحرافی به اذهان القاء کند.

 ۴. ضریب دادن به اختلاف‌نظرها و دمیدن در آن‌ها، تاکتیک دیگری برای خدشه به اتّحاد و انسجام کشور است؛ اختلاف‌نظرهایی که بسیاری از آن‌ها طبیعی بوده و در هر کشور و جامعه‌ای کم‌وبیش وجود دارد. رسانه‌های ضدّایرانی در این مسیر از شیوه‌های گوناگونی بهره می‌برند؛ برای مثال اگر فردی که سِمت و مسئولیّت خاصّی نیز ندارد، در گوشه‌ای از کشور اظهارنظری حسّاسیّت‌برانگیز بیان کند، آن را چنان بزرگ کرده و تعمیم می‌دهند که گویی این نظرِ یک گروه یا جریان و یا حتّی کلّ حاکمیّت است.

 ۵. دشمن سعی دارد بخصوص با عملیّات روانی، کماکان سایه‌ی تهدید و جنگ را بر سر مردم حفظ کند و درباره‌ی راه رفع این سایه‌ی شوم، دودستگی و اختلاف ایجاد کند؛ به این صورت که صداهای حاشیه‌ای را که آگاهانه یا از روی غفلت، راهکار را در تن دادن به باج‌خواهی‌های حریف می‌بینند، ضریب داده و آن‌ها را فراگیر و البتّه منطقی و عقلانی جلوه دهد.

 ۶. یکی از عوامل اصلی اتّحاد و انسجام کشور همیشه نقش و جایگاه رهبری بوده است. آنچه در بزنگاه‌های مختلف، نقشه‌های دشمن را نقش بر آب کرده و در برابر توطئه‌های آنان ایستاده و توازن سیاسی و اجتماعی را در کشور به نفع اتّحاد و انسجام ملّی برقرار کرده، این جایگاه است. حجم انبوه حملات علیه ایشان و مانورهای تبلیغاتی و عملیّات روانی متنوّع و سنگین برای تضعیف این جایگاه ــ که گاه به شکلی سخیف و نازل نیز صورت می‌گیرد ــ یکی دیگر از محورهای اصلی دشمن برای بر هم زدن «اتّحاد مقدّس» است.

 ۷. به طور طبیعی و عملی، «قدرت» اتّحادآفرین است. اگر ایران در جنگ اخیر قدرتمند ظاهر نمی‌شد و پاسخ قاطع به دشمن متجاوز نمی‌داد، ما با چنین سطحی از اتّحاد و انسجام روبه‌رو نمی‌شدیم. پس آن که می‌خواهد اتّحاد را خدشه‌دار کند باید منابع قدرت را هدف قرار داده و آن‌ها را در ذهن مردم تضعیف کند؛ منابعی که در رأس آن‌ها، در شرایط فعلی، نیروهای مسلّح کشور هستند. هجمه، تخریب، توهین و تمسخر و شایعه‌سازی از جمله‌ی اهرم‌های دشمن در این میدان است.

 ۸. راهکار دیگر دشمن برای ضربه به اتّحاد، تشکیک و کم‌رنگ‌سازی حسّاسیّت‌های مردم نسبت به لزوم دفاع از وطن و استقلال کشور است. آنان در اینجا از روش‌های مختلفی بهره‌برداری می‌کنند؛ برای نمونه، در اغلب مطالب و مواضع خود، از حمله به جمهوری اسلامی سخن می‌گویند و سعی دارند چنین وانمود کنند که دشمنی و حمله‌ی آن‌ها به جمهوری اسلامی است و نه ایران! پس اگر با جمهوری اسلامی زاویه دارید، نه‌تنها مشکلی با تجاوز و متجاوز نداشته باشید بلکه در سطوحی بالاتر می‌توانید از آن خوشحال باشید و حمایت نیز بکنید.

 ۹. روش دیگر دشمن در این میدان، شرمگین‌سازی افراد است. آن‌ها سعی دارند اقشار و مخاطبان مختلف را به اَشکال و روش‌های گوناگونی نسبت به دفاعشان از وطن خود و حسّاسیّت به دشمن شرمگین و پیشمان کنند؛ به آنان که مشکل معیشتی و رفاهی دارند می‌گویند «با این مشکلات از چه چیزی و چرا دفاع می‌کنید؟» به آنان که نقدهای سیاسی دارند می‌گویند «مگر شما منتقد این سیستم نبودید؟ پس چه شد؟» خلاصه آنکه به هر نحوی سعی دارند افراد را دچار مارپیچ سکوت کرده و هزینه‌ی موضع‌گیری و محکومیّت دشمن متجاوز را در اذهان بالا ببرند.

 ۱۰. رویافروشی روش دیگر دشمن برای مقابله با اتّحاد و انسجام ملّی است. آن‌ها سعی دارند فضایی بسازند که حمله به کشور را پیش‌زمینه‌ی آینده‌ای رویایی و پُر از پیشرفت و رفاه و آسایش جلوه دهند و گمان می‌کنند مردم ایران فراموش کرده‌اند و نمی‌بینند و نمی‌دانند متجاوزانی که با وعده‌ی آزادی و فردای بهتر به افغانستان و عراق و لیبی و مانند این‌ها حمله کردند، چه چیزی برای این ملّت‌ها به ارمغان آوردند. ذکر یک نمونه در این مورد خالی از لطف نیست: در سال ۲۰۱۲، سربازان استرالیایی که در اشغال افغانستان با آمریکا همکاری داشتند، یک اسیر افغانستانی خود را در هلیکوپتر پیش از پرواز کشتند؛ چرا؟ چون جایشان تنگ شده بود!

در نهایت، باید گفت دشمن نیز می‌داند رویارویی با ایران و به زانو درآوردن آن با بمباران و ترور و امثال این روش‌ها ممکن نیست و تنها راه از درون ایران می‌گذرد. حالا بر عهده‌ی تک‌تک ما اعم از مردم و مسئولان است که چگونه برخورد کنیم؛ اتّحاد و انسجام ملّی را تقویت کنیم یا در خدمت برنامه‌ی دشمن باشیم، حتّی به اندازه‌ی یک توییت زدن! بله، این اتّحاد «مقدّس» است.